We zijn inmiddels de tweede week gestart. Dit weekend kreeg Jorak een mapje mee ,hij ging met opa en oma een weekend naar zee. Meteen moesten we hen ook vertellen dat Jorak thuisles krijgt. Oma reageerde niet bijster positief: 'en zijn sociale contacten? ' 'en je moet er toch veel voor doen'...Toen we vroegen om in het weekend te letten dat Jorak zijn oefenblaadjes maakte zei ze dat daar geen tijd voor was... Zondag kwam hij terug en alles was toch gedaan :) Die avond heb ik met hem nog de planning geëvalueerd: wat vond Jorak goed? Welk vaak is te weinig/veel aan bod gekomen? We besluiten de planning vanaf nu per dag op te maken, misschien is dat meer haalbaar...Jorak mag ook telkens in zijn agenda naast het vak een smiley zetten om aan te tonen of hij het leuk vond of niet.
Gisterenvoormiddag werkte Jorak in de auto, David overliep met hem zijn mapje dat hij in het weekend moest maken, een aantal vragen moesten nog worden ingevuld. Nadien gingen we naar Gent, naar het educatief centrum om lesmateriaal te ontlenen. Het was een hele zoektocht om er te geraken, maar uiteindelijk kwamen we aan. We ontleenden taalboeken, twee methodes 'taalsignaal' en 'de taalbende', zo kunnen we thuis eens vergelijken wat het interessantste is. Thuis mocht Jorak ook in de taalboeken kijken, hij raakte er moeilijk wijs uit. We lieten hem dan al starten met les één van 'de taalbende' , dat leek ons de beste methode, het is een heel hedendaagse methode. 'Taalsignaal' is eerder gericht op groepen en dat zijn we natuurlijk niet... Het verliep vrij moeizaam. Jorak had moeite om de vragen die bij de tekst hoorden te beantwoorden. Hij schrijft moeizaam, er is nog heel wat werk aan, maar we gaan stap voor stap. Beter traag en goed dan snel en niet goed begrepen of geoefend. Zo is het ook bij wiskunde: we merken dat Jorak wel dingen kent, maar het is niet genoeg geoefend. De tafel van twee verloopt heel moeilijk als we ze als spelletje opvragen in de auto op weg naar huis...Vooral vanaf 2x6 lukt het niet goed. Dat 2x6 ook 6+6 is lijkt Jorak niet te begrijpen en ik denk dat dat komt omdat hij te weinig heeft geoefend. Ik wil hem duidelijk maken dat 9x9 makkelijker is als je 9x10-9 doet, maar dat vind hij moeilijk. Dat merk ik ook: 16-9 of 12-7 zulke oefeningen zijn ook niet simpel voor hem. We besluiten om voordat we opnieuw oefenen met maal ,eerst plus en min te herhalen. Jorak is dan ook vanmorgen gestart met het rekenboek eerste leerjaar. Misschien belachelijk, maar zo kunnen we zien waar de moeilijkheden liggen voor Jorak. De eerste 10 pagina's gaan heel vlot, dan heeft Jorak pauze en de bel rinkelt... De postbode aan de deur! Ik heb al een vermoeden met wat...En mijn vermoeden is juist: het schoolpakket van Libelle is aangekomen! Jorak is heel blij: boeken, drankje, tandpasta, een geurstift... Nadien moet hij weer verder rekenen, maar hij zit met het pakket in zijn hoofd,toch maakt hij het merendeel van de oefeningen foutloos. We houden nu ook bij hoe lang Jorak werkt zodat hij regelmatig een pauze krijgt: hij heeft eerst 45 minuten gewerkt, 30 minuten pauze, 45 minuten werken. Tegen die tijd is het middag , we eten en houden een tussenstop aan de academie: gisteren ging Jorak proeven van algemeen verbale vorming en HOERA hij vind het leuk en wil het volgen! Ik schrijf me ook in voor welsprekenheid en verbale vorming, ik wil ook voordracht doen, maar 207 euro is al duur genoeg... Nadien wil ik naar de bib. Jorak kiest enkele strips, ik boeken voor muziekles ,een luisterverhaal over 'Peter en de wolf' en nog prentenboeken. In de auto zet ik de luistercd op, dat is het voordeel aan thuisonderwijs: je kan ook onderweg leren. We gaan de biogroentjes halen en op bezoek bij meter in het rusthuis. Ze is in de war: waarom is Goran er niet bij? Waarom moest hij naar school?
Daarna is het tijd om Goran op te halen, we luisteren onderweg verder naar de luistercd. Thuis werkt Jorak verder voor wero: het moet nog enkele boomkaarten invullen: ict en wero gelijk, want hij moet info opzoeken over de bomen en de tekst kopiëren en plakken. Het lukt goed, tot hij opeens begint te jammeren: er is iets op het scherm verschenen...En zijn document is weg! Natuurlijk zoals vaak het geval is als het juist kwaad kan: het document is niet opgeslaan...Jorak is helemaal over zijn toeren en ik ook: Odin is ziek vandaag, Goran wil aandacht en Jorak is kwaad omdat hij zijn werk kwijt is... Tijd voor het avondeten! Na het avondeten werkt Jorak verder, eerst mort hij omdat hij opnieuw moet beginnen, maar David helpt een beetje en hij werkt flink voort. Voor David naar de info avond op school vertrekt geeft hij Jorak nog een opdracht: een filmpje opzoeken over de boswachter. Jorak bekijkt het terwijl ik een boom probeer te maken voor Goran van Loombands...Kon hij niks makkelijker kiezen?!
Als afsluiter van de avond wil ik het verhaal van 'Peter en de wolf 'voorlezen want Jorak had het einde niet goed onthouden. Maar omdat de computer nog opstaat bekijken we een schimmenspel ervan op Youtube. Ik vind nog een spel ,maar ondertussen is het ruzie: Goran beweert dat er maar 1 filmpje is van 'Peter en de wolf' en Jorak zegt van niet...Een stomme aanleiding voor een heftige ruzie...
Ik besluit dat het genoeg geleerd is voor vandaag: tanden poetsen en gaan slapen!
Vandaag is het 'korte dag' voor Goran op school. Dat betekent dat ik ook vroeg moet werken en we dus niet zoveel tijd hebben om te werken deze voormiddag. Bovendien staan er deze namiddag twee activiteiten gepland voor Jorak: zijn eerste les academie dit schooljaar en een afspraak bij de yogajuf. Er staan veel huishoudelijke taakjes gepland: de kat eten geven, helpen afdrogen, de was insteken en Jorak begint te panikeren 'ik ga mijn werk niet kunnen doen' 'het is veel te veel'. We starten de dag met discussie: ik vind dat het kleine taakjes zijn en Jorak mocht zelf kiezen hoeveel hij deed. Als hij mij helpt heb ik tijd om met hem bezig te zijn en kunnen we nieuwe dingen leren , maar Jorak is niet voor rede vatbaar: hij roept en huilt en ook ik ben verdrietig want ik doe mijn best en hij is 's ochtends al gedemotiveerd... David moedigt Jorak aan om toch zijn taakjes te doen en wanneer hij met Goran vertrekt beginnen we zonder praten aan de afwas. De stilte doet ons goed en Jorak is gekalmeerd na de afwas . Zonder morren stopt hij de was in de machine en geeft hij de kat eten. Misschien moest ik het gewoon negeren ? Moet ik er niet op ingaan als Jorak kwaad is omdat hij moet werken? Maar ik wil niet dat hij het thuisleren als een verplichting beschouwd... Tegen dat het huishoudelijk werk erop zit is David terug. We gaan voor het eerst een taalspel spelen: StoryCubes. David legt uit wat de bedoeling is: we werpen om beurt een dobbelsteen, met de afbeelding die daarop staat maken we een verhaal, dan is de volgende aan de beurt ,die gooit en met die afbeelding zetten we ons verhaal verder. We praten niet tijdens het spel. Best spannend: Jorak gooit een vergrootglas en ik een toverstaf. Zal zijn verhaal op het mijne lijken? Het is leuk en we gaan er helemaal in op. Jorak is verbaasd dat ik zoveel schrijf, nu ja, ik hou heel erg van schrijven! Ik ben blij dat Jorak het spel niet als moeten ervaart, tot het einde gaan we door: een uur zitten we vlijtig te schrijven, ik moet al bijna naar het werk, maar vind het helemaal niet erg dat de tijd zo om is gevlogen: dit spel gaan we nog spelen! Jorak mag als eerste zijn verhaal voorlezen: hieronder vind je de onverbeterde versie: (we gooiden een vergrootglas, toverstaf, vuur, appel, boom, droevig gezichtje, bloem, gsm, klok)
Er was eens... een vergrootglas maar het kon tooveren. het tooverden een groote vlam.maar het ging fout hij toerden een apel en er groejde en groote boom met veel apelen. maar de boom was heel verdrietig want zijn apels waaren rot. maar toen kreeg hij heel veel bloemen en toen was hij weer blij. en hij nam zijn gsm en hij belden zijn vrienden .en het was feest en ze aten panenkoeken en ze dronken limonaaden maar het was laat en de volgende ochtend stonden er ooveral bloemen einde.
Hieronder mijn versie:
Er was eens... een vergrootglas in een oude koffer op zolder, maar de koffer was op slot. Loesje was gek op vergrootglazen en wilde de koffer heel graag openen. Gelukkig had Loesje een toverstaf. Misschien kon ze met een toverspreuk de koffer openen? 'Hocus Pocus Vlamius!' Maar het enige wat er gebeurde was dat het slot van de koffer vlam vatte. In een opwelling trok Loesje aan het slot in de hop dat het door de hitte van het vuur zou openen...'Au' gilde ze uit, want ze had enkel haar vingers verbrand. Het slot bleef dicht. In Loesjes broekzak begon iets te gloeien.Wat kon dat zijn? Ach ja, het was Loesjes appel die ze met de speeltijd op school was vergeten op te eten. Maar waarom gloeide hij zo? Wat moest Loesje doen? Zedacht lang na. Wat kon je zoals doen met een appel? In bijten natuurlijk! Loesje nam een hap en plotseling... begon de grond te beven . Alles kraakte en daverde. De planken van de vloer barstten en Loesje werd omvergegooid. Nu stond er een boomkruin op zolder! Het huis was doorkliefd door een boom!Dit moest wel magie zijn... Beteuterd keek Loesje om zich heel . Nu was de koffer nog steeds dicht. En wat zouden papa en mama woedend zijn als ze thuiskwamen in een huis met een boom erin! Loesje was ten einde raad. Loesje zat voor zich uit te staren naar de boom. Hoe kon ze deze ravage oplossen? Plots viel haar oog op iets wits in de boom. Voorzichtig ging ze dichter naar de boom toe. Wat zou het zijn? Een vogel misschien? Toen ze vlakbij stond zag ze dat het witte ding diep tussen de takken zat. Nu moest ze nog in de boom klimmen ook! Wat een rotdag! Aarzelend zette ze haar voet op een tak. De tak verroerde niets, zelfs de blaadjes bleven stil. Hoe was dat mogelijk? Loesje klom verder tot ze vlakbij het mysterieuze ding was. Ze reikte haar hand uit. Wat Loesje zag was wonderbaarlijk: het was een prachtige witte roos met een parelmoer glans! De roos was adembenemend, zo mooi! Aan het stengeltje van de roos zaten vlijmscherpe doornen. Rond een van de doornen glom iets. De sleutel van de koffer! Hoe moest Loesje die te pakken krijgen? Nerveus ging ze op zoek naar een hulpmiddel. Ze haalde haar broekzak leeg: een zakdoek? Daar was Loesje niks mee...Een kauwgom? Nutteloos. Haar achterzak dan maar. Ze voelde haar mobieltje. Natuurlijk, daarmee kon ze de sleutel misschien van de doorn heffen zonder zicht te prikken. en dan zou ze het kistje kunnen openen. Stevig hield Loesje zich vast aan de tak dichtbij de glanzende roos. Ze probeerde de sleutel eraf te halen. Na heel wat geklungel lukte het . 'Yes!' , ze had de sleutel te pakken! Rustig, oplettend dat de sleutel niet liet vallen, klom ze naar beneden. Loesje rende naar de koffer toe. Aan het slot was niet meer de zien dat het vlam had gevat. Met trillende vingers stopte Loesje de sleutel in het slot. 'Laat de koffer opengaan, alsjeblieft!' hoopte Loesje. Krakend opende het slot. Loesje tilde het zware deksel omhoog en daar lag het vergrootglas! Goud met een helder glas erin. Papa had er zo vaak over verteld. Hoe hij als jongetje de gekste avonturen beleefde als hij op onderzoek uitging met zijn loep. Nu kon Loesje de roos aandachtig bekijken. Ze nam de loep die zwaar in haar hand lag, kneep één oog dicht en keek door de loep. Maar wat was dat? Al wat ze zag was de tikkende wijzers van een klok...
Nadat we elkaar het verhaal hadden voorgelezen hebben we samen de fouten verbeterd.
Die namiddag speelde hij nog een rekenspel op de tablet: 'koning van de wiskunde' .
's Avonds heb ik mijn honderdtal internetlinks in mapjes verdeeld en extra info gezocht voor zijn thema 'bomen' bij wero. Ik vond tal van toffe werkbladen. Jorak bekeek ondertussen een filmpje 'kringloop, van mos tot bos'. Voor het slapengaan las hij in zijn boek van 'Dolfje weerwolfje', zo werd het toch nog een productieve dag!
Als jullie vraagjes hebben of tips laat gerust een reactie achter!
Dag twee: dinsdag hebben we twee oefenblaadjes rekenen gedaan.
Plots kreeg ik een berichtje met tips van Lieve (dankje Lieve:))! Ze had enkele tips voor wero: gaan wandelen met een stappenteller, een route uitstippelen en Jorak die laten zoeken...Dat bracht me op het idee om ons plaatselijk parkje eens te bezoeken. 's Middags ging ik samen met Jorak en Odin op stap (in de hoop dat die kleinste een dutje zou doen), we namen een fototoestel , schriftje en schrijfgerief mee. In het park staan verschillende boomsoorten, op die boom hangt een blad met uitleg over de soort. De eerste boom die we ontdekten was een Linde, het infoblad was verstopt onder een lindestruik . Terwijl ik de takken omlaag hield kon Jorak een foto maken. We wandelden verder...Maar jammer genoeg kwamen we geen infobladen meer tegen...Regelmatig is het park gesloten voor 'eigen veiligheid' ,ik vermoed dat een paar vandalen de infobladen hebben afgetrokken, als ook de prachtige Amerikaanse eik met zijn felgekleurde blaadjes. Zonde... Daarom hebben we dan maar gewoon verschillende soorten bladeren gezocht. Door de kleurenpracht kwam ik op het idee om Jorak voor po een blad laten over te tekenen met verschillende kleurcontrasten. Onderweg hielden we even halt op de speeltuin, we slalomden tussen de bomen en Jorak maakte nog enkele foto's van de vijver met de eendjes...(foto's volgen nog!). Omdat we nog naar de bio-winkel gingen was er niet meteen tijd om de bladeren te determineren. Ik noteerde het als opdracht voor Jorak om die namiddag te doen. Na het middageten gingen we op pad : eerst de bio-winkel, daar kochten we rijststroop en perendiksap om suikervrije confituur te maken met de rozebottels die we dit weekend plukten aan zee. Daarna maakten we eens tussenstop aan de academie om Jorak in te schrijven voor de tekenschool. Dan mij afgezet op het werk. Ontspannen sfeer op het werk: er waren heel weinig kindjes (ik werk in de buitenschoolse kinderopvang) en ik bladerde eens in de leerboeken terwijl de kinderen hun huiswerk maakten, kwestie van inspiratie op te doen;). Lieve (beste vriendin en collega) was er ook. Nu Jorak thuisonderwijs volgt krijgt ze ook allerlei leuke ideeën , samen maakten we een memory om de tafels in te oefenen, een domino en nog een ander spelletje. Als ik 's avonds thuiskwam had Jorak al met David info op gezocht over de bladeren: ze hadden al ontdekt welke soorten we hadden gevonden, Jorak moest het blad op een blad kleven (gekke woordspeling;)) en de naam noteren. Terwijl ik met Goran de kamer opruimde zochten Jorak en David nog info op het internet, Jorak moest het voorlezen. Hij mocht nog wat wiskunde oefenen op het spel 'Times Attack'. Tijd voor de zelfgemaakte wiskundespelletjes was er niet meer die avond. We sloten opnieuw af met een verhaaltje...
Vandaag zijn we officieel gestart.
Vorige week vulden we de aanvraag tot het geven van huisonderwijs in.
Dit weekend maakten we al rekenoefeningen, lazen we een boek over
gezonde voeding waaruit ik dan vragen opstelde en Jorak die
beantwoorde, we maakten een kunstwerk op het strand, gingen te voet
naar het strand (belangrijk voor beweging!)...
Gisteren hebben we de planning
opgemaakt. Jorak moest op kaartjes zijn vakken schrijven, per keer
les van een vak een kaartje, een goede schrijfoefening. We laten hem
zelf kiezen hoeveel keer hij elk vak doet.
Jorak heeft gekozen:
rekenen: 5x per week
taal: 3x per week
huishoudelijk werk (afwas, stofzuigen,
dieren verzorgen, tafel dekken, koken):12x week
po: 2 uur per week
mo: 2 uur per week
wero: 3 uur per week
in de tuin werken: 1x per week
in zijn nieuwe kamer werken: 4x per
week
We werken niet met uren, we werken met
opdrachten bv :2 oefenblaadjes voor rekenen per dag, een boek lezen
over een kunstenaar en daarover een tekening maken, een dictee
schrijven,...Ik vind dat logischer dan na een half uur zeggen 'nu is
het gedaan' terwijl Jorak misschien nog volop bezig is.
Nadat hij klaar was met het opschrijven
van alle vakken, het ik het gelamineerd en moest Jorak alle vakken
uitknippen, een goede oefening voor fijne motoriek.
Nadien gingen we slapen om morgen
uitgerust te starten aan het nieuwe schooljaar.
Maar vandaag is het 1 september. We
staan allemaal samen op om half 8 ,Goran moet om 9 uur op school zijn
voor het ontbijt. We besluiten na even aarzelen dat Jorak ook
meegaat. Omdat ik vaak moet werken als de school gedaan is ,moet
Jorak toch mee Goran gaan ophalen. Bovendien kan hij zo sociaal
contact onderhouden op school. Want dat zal wel de grootste uitdaging
zijn geloof ik: voldoende sociaal contact, thuis zijn er nu eenmaal
niet zoveel kindjes als op school! Anderzijds voelde Jorak zich niet
goed bij het sociale contact dat hij op school had, dus een nieuwe
start!
Op school verteld David aan de juf en
coördinator over onze beslissing. Ze schrikken en de juf besluit
Jorak voorlopig afwezig te zetten, want als hij van gedachte moest
veranderen...
Ik ga met Lieve, mijn beste vriendin en
collega, winkelen en neem Odin mee, zo kan David met Jorak werken
zonder gestoord te worden.
Als David mij 's middags komt ophalen
heeft Jorak al een groot blad rekenoefeningen gemaakt. We hebben
beslist om eerst alles te herhalen van het tweede leerjaar zodat we
zeker zijn dat Jorak die leerstof beheerst alvorens onze aandacht te
richten op het derde leerjaar.
Naast rekenen heeft hij een tekening
gemaakt geïnspireerd op het werk van Magritte. Eerst mocht hij een
boek bekijken van die kunstenaar en dan ging hij zelf aan de slag.
Samen met David is hij naar de bib
gelopen (zo'n 200 meter) daar koos hij enkele leesboeken en strips
voor ontspanning.
's Middags eten we samen een soepje op
een terras en bezoeken we nog de kringloopwinkel. Onderweg leest
Jorak in zijn zelfgekozen boek 'Dolfje weerwolfje', een kwestie van
verloren tijd nuttig te gebruiken.
Wanneer we weer thuis zijn eten we
rustig samen een tussendoortje om daarna weer aan de slag te gaan
terwijl David Goran ophaalt van school.
Jorak is het een beetje beu: nu moet
hij nog een verslagje schrijven van wat hij al gelezen heeft in zijn
boek...Maar na gemor gaat hij toch aan de slag.
Hij maakt ook nog een oefenblaadje van
wiskunde : getallen in de juiste volgorde zetten van groot naar klein
en omgekeerd.
Eens Jorak op weg is gaat het heel
vlot: een uurtje later is zowel het verslag als de rekenoefeningen
af, met maar 1 foutje. Goed gewerkt!
Ik vraag Jorak of hij zin heeft om met
mij te mediteren. We hebben een boek met mindfulness verhalen: 'Ik
ben oke'. Het verhaal gaat over een opgezette vogel , het kind in het
boek is bang van de vogel en wil hem liefst op zolder zetten. Nadien
zijn er vraagjes :Waarvoor ben jij bang? Wat doe je dan? Er staan ook
tips in: stel je voor als je bang bent dat er kriebelbeestjes in je
buik zitten die je bang maken, schud heel hard met je hele lichaam om
de kriebelbeestjes te verdrijven zodat je niet meer bang hoeft te
zijn!
Een leuk idee lijkt me om samen een
blog te maken over het thuisonderwijs. Zo houden we bij wat we elke
dag doen (schrijven we ook al in een agenda) en kan Jorak af en toe
zelf een stukje schrijven. Hij is enthousiast en stelt allerlei
vragen: Kan iedereen dat lezen? Waarom hebben we een paswoord
nodig?...Samen met Jorak kies ik de lay-out alvast.
Wanneer Goran thuiskomt om 17uur is
Jorak ook klaar met zijn 'schooldag'.
Samen met Goran gaat hij buiten spelen.
We hebben een tien fruitbomen en de peren zullen stilaan rijp zijn.
Tot aan het avondeten blijven ze in de tuin. Ze zijn ontzettend fier
op hun oogst: ze komen de keuken binnen met rabarber, peren, appels
,pijpajuin,spruitjes (mochten nog niet geoogst worden!).
Heerlijk dat ze zich zo kunnen uitleven
in de tuin en dat ze mogen meemaken hoe dankbaar het is als je zelf
iets kweekt. Daarmee heeft Jorak ook al getuinierd die dag.
Tegen 19u30 ga ik naar de academie, ik
wil eindelijk drama gaan doen en deze avond is er informatie. Om
20u30 ben ik terug en zitten mijn mannen voor tv naar 'Kuifje' te
kijken. Vol enthousiasme vertel ik David dat er ook algemene verbale
vorming wordt gegeven op de academie. Zo kan Jorak aan zijn uitspraak
werken, sociale contacten leggen en zich uitleven in zijn toneelrol.
Volgende week gaat hij eens proberen!
Tot slot lees ik nog een verhaaltje na
het tandenpoetsen en toiletbezoek, Jorak heeft het uit onze bibkast
gekozen 'De zomer van de oude spoorwagon', elke dag lees ik een
stukje voor en op het einde zal Jorak er een samenvatting van moeten
schrijven .
Na een rijkgevulde eerste schooldag
kruipen we onder de lakens...
Ik ben de mama van drie zoontjes, alle
drie heel verschillend.: Jorak(8jaar), eerder stil en verzorgend;
Goran(6jaar): flapuit en sociaal; Odin (2jaar):aanwezig en imiteert
alles wat broers doen.
Toen Jorak ongeveer een jaar was
gingen we op zoek naar een school voor hem. Dat werd de Steinerschool
in Aalst. Een bijzondere school . Heel huiselijk, houten speelgoed,
thee, veel aandacht voor huishoudelijk werk en creativiteit...Maar
ook heel standvastige principes: je moet rusten, je moet in de kring
zitten, je mag niets van thuis meenemen, je bereid je niet voor op de
lagere school...En langzaamaan begonnen we ons af te vragen hoe goed
deze school was voor ons kind: het klikte niet met de meester, hij
had veel kritiek op zowel Jorak als Goran die ondertussen ook naar de
kleuterschool ging...Het leek alsof ze niets goed konden doen. Wilden
we iets bespreken met de meester dan vond hij dat duidelijk
vervelend, ouderavonden gingen helemaal niet over onze kinderen...
We gingen op zoek naar een andere
school, waar onze kinderen ruimte zouden hebben om zichzelf te zijn
op school. Dat was moeilijk, het traditionele onderwijs is vooral
gefocust op kennis en niet op menselijke ontwikkeling. Rekenen en
taal is toch veel belangrijker dan creativiteit of huishoudelijke
taken? Dat vinden wij niet.
Uiteindelijk kwamen we terecht bij de
Freinetschool 'De Appelbloesem' in Appels. Daar was veel ruimte voor
eigen inbreng, de kinderen kiezen zelf thema's, mogen zelf materiaal
meebrengen ...wat een verschil! Jorak had er snel vriendjes en
bloeide open van een stille , bange jongen naar een vrolijke kind dat
al veel meer durfde, volgens mij ook omdat de meester op de
Steinerschool vaak zei dat hij niet goed kon stappen, heel traag was,
afwezig was...op de Freinetschool werd daar nooit iets over gezegd.
Veel positiefs op de nieuwe school,maar de aanpassing van het
'langer spelen om beter te leren' de leuze van Steiner, naar elke dag
huiswerk was heel zwaar voor Jorak. Hij had duidelijk geen
werkhouding wat resulteerde in elke dag wenen, roepen,...om huiswerk
te maken. En om eerlijk te zijn vind ik het ook helemaal niet logisch
dat een kind na 8 uur op school nog meer dan een uur huiswerk moet
maken. Wijzelf als volwassene hebben na het werk ook geen zin om nog
uren te werken. Waarom moeten onze kinderen dat dan wel doen?
Goran vond de klas fijn, hij had veel
vrienden, leerde allerlei nieuwe dingen en de juf deed heel veel met
de kindjes, een prachtige juf! Echter in een klas van 28 kan je niet
met iedereen tegelijk bezig zijn..
Vooral omdat Jorak zoveel moest
werken op school en zijn frustraties thuis afreageerde vroegen we ons
af of we op deze school moesten blijven. Jorak wilde ondanks zijn
vriendjes, niet blijven. Na alweer zoeken kwamen we terecht bij
De Weide, een echte alternatieve school: ook zelf thema's kiezen,
ervaringsgericht leren, vrijheid om jezelf te zijn, geen huiswerk
tenzij het werk in de klas echt niet afgeraakt. Ideaal dus. Jammer
genoeg was er heel veel vrijheid ,de kinderen lopen maar rond, Jorak
werd gepest ,opgesloten in het werkhok en kwam bijna elke dag kwaad
thuis. Hij zei regelmatig 'ik haat school', 'ik wil dood'...Straffe
uitspraken voor een kind van 8. De lerares viel uit de lucht toen we
over pesten spraken...Van leren kwam weinig in huis en als we dan
eens de tafels opvroegen werd Jorak boos want 'op school moet ik veel
minder doen'. Soms vroeg ik me af hoe nuttig het was om de hele dag
naar school te gaan als er toch amper iets wordt gedaan.
Maar wat was het alternatief? Alweer
een nieuwe school? Terugkeren naar een oude school? Toen kwam David,
Joraks papa, met het idee om thuis te leren. Jorak kan zelf kiezen
wat hij leert, wij kunnen herhalen wat hij al zou moeten kennen
waardoor hij zijn achterstand kan inhalen en Jorak wordt niet langer
gepest.
We hebben er ernstig over nagedacht,
want hoe begin je eraan? Waar haal je studiemateriaal? Welke uren
werk je? Hoe bewaak je dat er voldoende gebeurt? Ik en David gingen
op zoek naar websites, blogs ,...om informatie te verzamelen.
Gedurende de vakantie verzamelden we
interessante boeken, we doken in onze eigen kasten op zoek naar
werkboeken, pluisden het internet uit op zoek naar oefensites...En zo
hebben we al wat leerstof verzameld om het nieuwe schooljaar te
starten!
Jorak was de laatste weken van de
vakantie met opa op reis dus de laatste week moesten we nog eens goed
praten over wel of niet naar school gaan. Jorak besliste om thuis les
te volgen. Wordt vervolgd...
