George & Gauvain
George is een intellectuele Parisienne. Ze is slim, welgesteld en welopgevoed. Gauvain is een arme boerenzoon, die later een visser zal worden.
Gedurende hun kinderjaren, wonen ze in dezelfde straat. George en Gauvain hebben het niet helemaal voor elkaar en hebben daardoor ook vaak ruzie.
In één bepaalde zomer, na de oogst, vieren ze feest. Gauvain en George trekken dan samen naar het strand van Raguenès, waar ze samen naakt gaan zwemmen. Die avond nog schrijft George een gedicht voor Gauvain, maar ze durft het hem niet te geven. Ze besluit het gedicht te bewaren.

De bruiloft
Pas twee jaar later, op de bruiloft van Yvonne, de zus van Gauvain, zien George en Gauvain elkaar terug. Intussen is Gauvain verloofd met Marie-Josée.
Maar hij wil George spreken over enkele intieme zaken. Gauvain blijkt die avond niet meer geïnteresseerd te zijn in zijn verloofde waardoor hij met George begint te vrijen.
Na afloop, durft George het gedicht die ze had bewaard toch aan Gauvain te geven.
George nodigde hem uit bij haar thuis in Parijs. Daar beleefden ze onvergetelijke dagen. Daardoor besluit hij haar zijn leven aan te bieden, maar volgens George zijn ze te verschillend en slaat ze zijn aanbod af. Gauvain is enorm teleurgesteld.

De volgende tien jaar
In de volgende tien jaar behaalt George haar doctoraat geschiedenis. Ze geeft les aan de Sorbonne en trouwt met Jean-Christophe waarmee ze een zoontje krijgt: Loïc Erwann Augereau.
Ook Gauvain trouwt, in hetzelfde jaar nog. Hij hervat zijn leven, krijgt vier kinderen en wordt kapitein.
In die tien jaar maakt George ook een scheiding door. Ze krijgt het hoederecht over Loïc en Jean-Christophe hertrouwt snel.
Wanneer George een baan aangeboden krijgt in Amerika, reist ze erheen met Loïc. Daar ontmoet ze Sidney, met wie ze aan haar tweede huwelijk begint.
Iedere zomer gaat ze op vakantie naar Frankrijk. Tijdens een van die vakanties, ziet ze Gauvain terug. Hij vertelt haar dat hij voor zijn beroep naar de Seychellen moet. Ze besluiten daar samen af te spreken.

Montréal zien en dan sterven
George vertelt hoe het is om ouder te worden.
Twee keer per jaar gaan George en Gauvain naar Québec. Dit jaar geeft hij haar een gouden hanger met een anker en ‘1948 - ’ erin gegraveerd. Gauvain zegt haar dat zij de einddatum erin moet laten graveren als het zover is. Op hun laatste dag vakantie, vertelt hij haar dat hij ernstig ziek is en een zware hartoperatie zal moeten ondergaan. George is ervan aangedaan, maar Gauvain belooft haar op de hoogte te houden.

De wegen van het hart
De laatste week..
Op 3 november wordt Gauvain opgenomen in het ziekenhuis van Rennes voor een bypass-operatie van de kransslagader.
Op 5 november deelt de chirurg mee dat de operatie is geslaagd.
Op 7 november sterft Gauvain op de intensieve care-afdeling.
De begrafenis heeft plaats in Lamor. George huilt om hem en iedereen denkt dat hij een goede vriend uit haar kinderjaren was.
George voelt onmacht, ze had zo graag nog afscheid genomen, of een aandenken gehouden: zijn visserspet.
Ze laat niets in de hanger graveren want voor haar is het nog niet afgelopen. Ze houdt nog steeds van hem…