Ongelooflijk dat ik hier nu dit berichtje zit te typen ...
Mijn laatste postje hier, was er nog in de verste verte geen sprake van een
naderende bevalling !
En nu zijn we hier met z'n drietjes thuis ...........
We zullen vooreerst maar beginnen bij het begin.
Zoals jullie wel konden lezen was ik het de 28e, meer dan moe ...
3Cm opening bij de gynaecoloog, stikmoe, verveling hier thuis omdat ik niet meer
mocht gaan werken, mijn
dikke buik die in de weg zat, pijnlijke voeten, ...
Nee het was me echt genoeg geweest !
Vrijdagnamiddag is het hier stilaan begonnen ... menstruatiepijn .... die af en aan kwam ...
Jah ok ... het was niet aangenaam maar soit,
zwanger zijn op je laatste is geen lachertje zeker :-D
Tegen vrijdagavond werden die pijnen naar de rug dan steeds maar erger ...
Snachts geen oog dicht gedaan,
want de pijn die weer opkwam en ook weer wegging ... ieder uur van
de klok heb ik gezien !!!
Smorgen stikkapot, dus hup de zetel in !
Maar die vervelende pijn bleef !
Mmmhhh zouden dit nu voorweeën zijn ?
Geen idee want ik zou begot niet weten hoe weeën voelen ...
Zaterdag zijn we elke 2 uur puffend doorgekomen ...
Ok dit zullen dus dan wel voorweeën zijn !!
Harald vond het veeeel te vroeg om naar het ziekenhuis te gaan,
want de vroedvrouw had gezegd dat er 4
momenten zijn waarop het tijd is om naar het ziekenhuis te vertrekken ...
1. Vruchtwater verliezen
2. Bloedverlies
3. Weeën om de 7 minuten die 1 minuut aanhouden
4. Wanneer ik van Harald niks meer kon verdragen :-D:-D:-D
Maar geen van de 4 was bij mij het geval !
Zaterdagnacht is een helse nacht geweest ...Weeën a volonté !
Echt serieus pijnlijke bij, maar nog steeds onregelmatig ...
en de ene al wat pijnlijker dan de andere ...
Zondagnamiddag kon ik niet meer ...
ik zat elk half uur mijn weeën weg te blazen in de zetel.
Wat me eigenlijk verbazingwekkend goed lukte ...
Maar volgens Harald nog steeds geen tijd om naar het ziekenhuis te gaan :-D ( Mannen hè :-D )
Maar ik zat wel met die helse helse pijn waar ik op de duur geen blijf meer mee wist ...
Harald zijn papa is in de late namiddag bij ons op bezoek geweest en
hebben we nog gezellig pistoletjes gegeten ...
Ze zaten zelfs met me te lachen als er weer een weetje voorbij kwam:-D
Ik kon er op die momenten zelf wat minder mee lachen, ik kon niet meer ...
Ik kon niet meer staan, niet meer zitten, niet meer liggen,
nee ik wist met de pijn geen blijf !
+ voelde ik ons kleintje steeds minder en minder ... dus werd best wel ongerust ...
Eiiiiiindelijk kon ik Harald overhalen om even over en weer naar het ziekenhuis te rijden,
voor een monitoring want ik was echt niet gerust ...
Daar aangekomen, moest ik elk metertje over de parking een wee wegpuffen ...
De mensen zullen gedacht hebben :-D ...
Eenmaal op de verloszaal gebeurde het hè !!!!!!
Jaaaaaa hoor weeën weg, foetsie, ribbedebie !!!!!!!!!
Maar echt hè ! Alles viel stil !
Ik schaamde me werkelijk dood ...
Ze controleerde me en zagen dat ik 4cm ontsluiting heb ...
Dus ik mocht naar huis zeiden ze als de pijn wegbleef.
Tot ik op een bepaald moment na een dik uur aan de monitor toch
stilaan terug pijn begon te krijgen ...
Maar ze registreerde niet op de monitor !!! :shock::shock:
Leg het dan maar uit hè, dat je je weeën voelt !!
Dus nog een uurtje extra aan de monitor ...
niks registratie, maar ik werd knetter van de pijn !!
Tot ik net een wee kreeg toen er 2 verpleegkundige binnenkwamen !!!!
Oef !!!!!! dacht ik ...Ziet ge nu !!!!!!!!
Daarmee kreeg ik opnieuw een controle door de verpleegkundige en die wist me zo even
Te vertellen dat ik op dat uurtje 6 à 7 cm opening had ineens ! Dus 2 cm meer !!!
Ik mocht dus niet meer naar huis nu hè !
Spannend !!
Eens we onze kamer hadden gekregen, zat ik daar
zonder weeën
Ik begon me ineens schuldig te voelen, daar voor niks te zitten
Ik had het er enorm moeilijk mee
Maar ik moest blijven
en natuurlijk had ik graag dat Harald ook bleef
Maarja ons Yunatje zat thuis ook nog hè
Niet makkelijk
Uiteindelijk is Harald bij me gebleven
het moest vannacht maar eens gebeuren
Die nacht
een nacht die ik niet gauw meer zal vergeten
Oh boy, wat hebben we zeer gehad
Van t bed naar de pot en van de pot weer naar het bed
Diarree, buikkrampen en daar mijn weeën nog eens bij !
Ik heb het nog tot 06.00 s morgens kunnen trekken en toen was ik op
Ik kon niet meer
Belletje geduwt
en zijn ze me komen onderzoeken.
Hooooog tijd om naar de verloszaal te vertrekken !!!! 8 à 9cm opening !!
Dus ik heb heel mijn ontsluiting op mijn eentje getrotseerd
Ongelooflijk
. Echt ik kan daar op dit moment nog steeds niet bij
.
Ik vroeg of ik een epidurale kon krijgen, maar ze lachte halveringen
met mij dat ik dat vroeg
Ik die bijna 10cm ontsluiting kon doorstaan, kon ook zonder epi bevallen zeiden ze!
Gauw infuus geprikt, wat niet lukte
dus 3 keer steken * zucht *
Aangekomen in de verloszaal, gingen we steeds door met het wegpuffen van de pijn
Van het bed naar het toilet en weer terug
Raar maar op het toilet zat ik echt op mijn gemak :o)
Daar kon ik mijn weeën het best opvangen.
En ik had een super vroedvrouw om me te helpen, echt waar
Dat meisje was goud waard
Zonder haar was me dit nooooooit gelukt !
Om 08.00 mocht ik van haar beginnen persen
Halleluja, wat een opluchting was dat !!!!!
Alle pijn mocht ik uit mijn lijf duwen !
Alles wat ik kon gaf ik
3 keer persen per wee, ging vlotjes !
Ik voelde ons kleintje steeds weer meer zakken en zakken en zakken.
Enorm speciaal gevoel
Harald zag van langs mijn kant het hoofdje al zitten
Emotioneel moment
ons kleintje was echt wel onderweg!
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> Een uurtje later werd de gynaecoloog erbij geroepen om de laatste loodjes te doorstaan en
ons kindje op de wereld te brengen
Dit liep helaas anders dan voorzien !
Het hoofdje werd mooi geboren, maar de rest volgde niet
Maar dat wist ik niet
Ik perste nog steeds alles uit mijn lijf wat ik had,
Maar ik merkte aan de gynaecoloog dat er iets niet juist was, ik kon de paniek op haar
gezicht aflezen
Toch bleef ik persen, want mijn kindje kon ieder moment geboren worden,
en liever NU dan seffes
Maar er kwam geen schot in de zaak
Op een bepaald moment voelde ik een venijnige prik !!
Met meteen daarna de knip !
Dus geen verdoving, ahnee want zo snel werkt dat niet
Harald verteld nu nog dat mijn geschreeuw door merg en been ging
Maar er was helaas geen tijd, want ons ventje kreeg geen lucht meer doordat de schoudertjes
vastzaten
Na de knip werd er met man en macht op mijn buik geduwd, ik bleef ondertussen maar
persen alsof mijn leven ( en dat van onze Alexander ) ervan af hing
De gynaecoloog heeft ons kleintje letterlijk met de handen gehaald
Nogmaals een kreet van pijn die ze ver buiten Hasselt moeten gehoord hebben denk ik
Maar enkel en alleen zo kon ons prutske geboren worden
En zo kwam eindelijk Alexander op de wereld
Zonder gehuil
Paniek !!!
Vroedvrouw en gynaecoloog rende de verloszaal uit en vroegen Harald om mee te komen
En daar lag ik dan
net Mama geworden, geen blijf weten met mijn gevoelens ,
de papa die er niet is, de ongerustheid die me om het hart sloeg
Wat is er mis met ons kleintje ?????? Waarom mag hij niet bij mij ????
Waarom moet Harald in zeven haasten mee ????
Rillend van de kou en adrenaline lag ik daar moederziel alleen te wachten
.
Te wachten
op wat er was gebeurd en of alles wel goed was
Enkele minuten later
Die een eeuwigheid duurde hoorde ik een baby wenen
Niet wetende of het Alexander was, maar ik voelde gewoon dat hij het was,
en dat het ok was !!!!
De rust keerde in mijn lichaam
Even later brachten ze mijn klein ventje tot bij mij
Blauw en duidelijk afgezien van de laatste minuten van de bevalling,
maar ooooh wat was hij mooi
..
Helemaal van mij, van ons
..Zo moeilijk te vatten
.
Ons kindje, ik op de wereld gezet, weg dikke buik
Welkom Alexander !!!!
Harald wist met zijn emoties geen blijf en liet zijn tranen de vrije loop
Ik was nog steeds de bevalling aan het plaatsen
ik kon het allemaal niet goed vatten
Ik had enorm veel bloed verloren, dus moest 2uurtjes in de verloszaal blijven liggen.
Dus tijd om familie op te bellen
en ondertussen met ons tweetjes te
genieten van onze flinke zoon!!
Vandaag is het al een week geleden dat ik ben bevallen
Maar het is zo druk geweest, dat ik de tijd nog niet had
gevonden hier te komen schrijven
Zo snel mogelijk post ik hier de fotos van onze kleine man !
