Ik ben een Limburgse twintiger, sinds enkele jaartjes getrouwd met de man van m'n leven en het baasje van Westie Yuna.
Even geleden hebben we besloten dat de tijd rijp was voor dè verandering in ons leven... Een kindje krijgen,het vormen van een gezin ! In het begin was er spanning, enthousiasme, en heel veel hoop. Maar dat is snel veranderd naar teleurstelling, verdriet, en vele vragen.
Ik hou vooral dit dagboekje bij om mijn gevoelens kwijt te kunnen. Een plek waar ik terecht kan met mijn tranen maar ook met mijn geluk ... Maar ook deels voor jullie ... Ook familie, vrienden, kenissen, en ja zelfs mensen die we niet kennen, mogen de zoektocht meevolgen naar onze verdwaalde ooievaar ...
Dagboek Van Een Wonder
De zoektocht naar de verdwaalde ooievaar...
06-06-2011
Foei Foei
Nu is het wel heeeeel erg lang geleden dat ik hier nog iets ben komen schrijven hè ! Seffes een maand geleden .... * shame on me ! * In die tijd is er weer veel gebeurd hoor ...
26 Mei hadden we weer een afspraakje met ons kleintje gepland staan! Waar we weeral 4 weken hadden naar uitgekeken ! :-D Ik was echt wel superblij dat we konden gaan, want de laatste weken zat ik met allerlei ongemakjes waar ik me geen weg meer mee wist ... Jeuk, jeuk, jeuk en nog eens jeuk ! Buikpijn, buikpijn en nog eens buikpijn ! En helse rugpijn ... Echt geen pretje hoor .... Op ne Zaterdag hebben ze me van het werk naar huis gestuurd ... omdat het niet meer te houden was, maarja thuis had ik ook maar rugpijn natuurlijk hè ...Maar mijne baas wou absoluut dat ik naar huis ging rusten ... Niet van mijn gewoonte, maar ik ben dan maar huis gegaan ... Dus al die " probleempjes " heb ik dan ook maar tegen de gyn uitgelegd ... Met een zalfje en wat zakjes medicatie was ik al van de jeuk en van de buikpijn af .... Die rugpijn zal ik er moeten bijnemen ...Daar is helaas niets aan te doen * Zucht *
Dan was het tijd voor ons kleintje nog eens te kunnen zien ... Spannend ! Daar was ze/hij dan ! Zo beweeglijk !! ... Armpjes en beentjes gingen alle kanten uit ... Hartje klopte hevig door en de lengte was met 17cm helemaal orde ... Het gewicht ligt nu op een 180gr .... zoooo ienieminie hè :-D Blij weer te bevestiging te krijgen dat alles echt wel in orde is ! Ik wist dat ze rond deze periode van de zwangerschap ook het geslacht kunnen zien als de omstandigheden gunstig zijn ... Dusja ik kon het niet laten om te vragen of ze het geslacht al kon zien ... En ja hoor ... het was duidelijk ... zei ze Dus ik dacht meteen " ok dan zal het wel een jongetje zijn " Maar de gyn zei " neenee daar moet je al zeker niet van uitgaan, een meisje is in deze fase van de zwangerschap ook heel erg duidelijk hoor " We spreken hier van 80% zekerheid ... Op 21 weken zijn ze natuurlijk zeker hè ... Dusja nu wisten we het nog niet hè :-D En ze zei " Willen jullie het echt weten ? " Ja natuurlijk !!!!!!! Dus liet ze ons mooi een kijkje nemen tussen de beentjes van ons kleintje ... Als ze het niet uitleggen en zeggen, dan konden we het zelf niet zien hoor ... Maar nu ze het zei, was het idd zeer duidelijk :-D
Super .... Geen hersengespinsel meer van " zou het een jongen of zou het een meisje zijn " Niet meer in de winkel staan en niet weten of je bij roze of blauw moet kijken ... Geen twijfel meer over de naam. Dit maakt het zoveel leuker ... Maar anderzijds is het ook wel definitief hè ... Als het nu een meisje wordt ... is het zo van ..... jah ik zal ons zoontje nooit zien samen in de zetel zitten met Harald voetbal kijken, geen auto'tjes om te spelen, geen stoere vent met gelhaartjes ... Als het een jongen wordt ... is het van ... Nooit rokjes, geen poppen in huis, geen staartjes maken, ... Wat het nu ook wordt, we zijn supersuper blij dat we de kans hebben gekregen om dit wondertje te mogen beleven ... Het is zo mooi ... Harald die superbezorgd is, mijn buikje dat je elke week ziet groeien, op zoek naar leuke babyspullen, het klaarmaken van de babykamer ... Het is zo een mooie tijd ... Waar ik volgens mij nog te weinig van geniet, want het gaat allemaal zo snel ... Nog 2 weekjes en we zitten al in de helft !! Ongelooflijk hè ....
In de week heb ik 8 dozen babykleren op de kop kunnen tikken, gratis en voor niks ! Echt waar ! Iemand op Hondenvrienden deed de dozen weg en het was in Limburg en dan nog eens voor het geslacht wat wij verwachten !!! Toeval of niet ... :-D Ik heb een ganse avond en voormiddag gesorteerd. 6 Dozen volgepropt heb ik voor mezelf kunnen houden, de andere 2 dozen zullen we aan één of ander goed doel geven ... Ik super super blij hèhè :-D
Voor de rest is het nog allemaal hetzelfde hier ... Harald en Jos zijn aan de kinderkamer begonnen ... Isolatie in het plafond gestoken en nu klikplankjes ertegen aan het zetten ... Het ziet er al goed uit !
Meer nieuws heb ik voorlopig niet ... We kijken weer uit naar 24 Juni, dan hebben we weer een uitgebreide echo Met hopelijk mooiere beelden als de laatste keer ... want die trokken dus echt op niks :-?
Hieronder de echo op 16 weken + Buikfoto En een buikfoto op 18 weken ... Mijn buikje lijkt kleiner te worden, maar dat komt omdat ik sinds ik zwanger ben gewicht verlies ... zo een 3 kg nu ... Volgend de gyn kan dat geen kwaad .. oef ...