 |
|
|
| |
|
|
| 14-07-2017 |
 Kruger Park |
|
Dag 6 donderdag 13 juli 2017
5u15
William stond al op ons te wachten
Alle fototoestellen, lenzen, iphones volledig opgeladen
Zou het de moeite worden ???
Ponchos om te beschermen tegen de koude
En
het was koud, het had zelfs gevroren
En toch zou het nog 37 graden worden.
Onze gids kreeg ons 15 vroeger in het park
zodat we toch wel wat voorsprong hadden op andere toeristen. Nog pikkedonker, maar nog geen 800m ver
4
leeuwen gewoon de straat overstekend
fiere leeuwen. We waren nu al content! Maar het ging nog zo veel mooier worden!!!
Zo veel indrukken, zo veel mooie natuur, hier
kan je niet anders dan genieten
En ik ga het ook niet met de juiste woorden
kunnen beschrijven
Neushoorns, op 5m
van ons, impalas (115.000 impalas in het volledig Kruger Park, dus deze
kwamen we regelmatig tegen), gnoes, waterbokken, bizons, buffels, en dan een
prachtige meertje met tientallen krokodillen, die gewoon aan het showen waren
voor ons, en hippos, Camille weigert nijlpaarden te zeggen, dus wij zeggen het
dan ook maar, ook de wrattenzwijnen werden
tot Pumbas gedoopt, giraffen bleven giraffen en liepen op 5m van ons,
prachtige elegante beesten. Hoe
donkerder bruin, hoe ouder ze zijn
Nog steeds geen olifanten gezien, maar we zouden zeker nog verwend worden! 4 keer in groep net voor de auto de weg
overstekend, en zo vele kleine olifantjes, spelend in het water
De meisjes
waren meer dan enthousiast! De papa was
er stil van geworden, genoot in stilte
Prachtige vogels met een kleurenpalet
om U tegen te zeggen, geelsnaveltoks of makkelijker gezegd bananenvogels,
aasgieren, zadelbekooievaars,
Het hoogtepunt was toch wel de leeuwen te
zien zonnen, met 11 welpjes ... Camille was zelfs zo creatief om de verrekijker
te plaatsen voor de lens van de iphone zodat er nog verder kon worden
ingezoomd.
Een prachtige safari-dag werd afgesloten met het zien van een variante van de
zebras die wij kennen, niet enkel zwarte strepen, ook shadow stripes
Onze dag was compleet!!!
Afscheid nemen van William, nog vlug een selfie
en verdorie, ons mama moest weer zorgen voor een klein akkefietje, fototas met
alle lenzen in de jeep laten liggen
Gelukkig kon de papa samen met Camille er
achter rijden, een telefoontje van de dame van het hotel aan de organisatie
liet William stoppen op een paar km van onze lodge
So no worries, er kunnen nog fotos getrokken
worden op onze volgende avonturen!
Nog even nagenieten op het terras van de
lodge vooraleer het donker wordt met zicht op Kruger Park
We zijn verwend,
meer dan verwend! Ondanks de lange dag
zien de kids het zelfs nog zitten om hun oefeningen te doen ter voorbereiding
van het volleybal seizoen!
Kan het eigenlijk nog beter worden?
14-07-2017, 18:03 geschreven door De Vannestjes 
|
|
|
|
|
| 12-07-2017 |
| Muziek brengt hoop ⦠|
|
Dag 5 woensdag 12 juli 2017
Muziek brengt hoop
Een 3-tal weken geleden, genietend van een
glaasje wijn bij familie hoor ik voor het eerst van Hope Flanders, een Vlaamse
organisatie die zich inzet in het zuiden voor kwetsbare kinderen, die onrechtstreeks
slachtoffers worden van HIV/aids.
Door verlies van een of beide ouders raken ze zelf in de vicieuze cirkel
van armoede en ziekte. Geen kostwinner
betekent honger, gebrek aan kennis en extreme armoede
Dit moest zeker in de
planning opgenomen worden!!
11u00 afspraak op de parking van de shopping mall van
Mahushu, dicht bij White River
We werden met een warme knuffel begroet door
Anne-Marie en Mkoulisie. Ze zouden ons
voorrijden naar hun project, we waren meer dan content met onze 4x4
Geen
fototoestellen uithalen, zeker niet stoppen in de township. En ik moet toegeven, we waren er nog maar
net, geen haar op mijn hoofd dat er nog aan dacht mijn fototoestel uit te
halen, de iphone mocht dienst doen!
We mochten Yente en Ronny ontmoeten. Ronny was er samen met zijn dochter Yente op
vrijwilligersreis om een waterput te helpen steken. Yente hielp in het schooltje/crèche. Net als ons 2 jaar geleden per toeval
gepasseerd, en nu dus ginder voor vrijwilligerswerk bij Hope Flanders.
We begonnen met les in open lucht, een les Suwati
Krisje was al direct geliefd door Mkoulisie want zijn uitspraak trok op
niets! Niet dat de rest er iets van
terecht bracht, maar Camille schreef alles netjes op vroeg zelfs om te leren
tellen in het Suwati
maar dat was net iets te hoog gegrepen!
Met onze 10 woorden die we geleerd hadden mochten we
eerst naar het kinderklasje
Ze stonden mooi klaar om te zingen voor ons, samen
met een hele fiere juf!!! De
ballonnetjes die we meebrachten, hadden het meest succes. Het schoolgerief werd mooi verzameld zodat
iedereen er kon van genieten, niet enkel de aanwezigen van dat moment. Ik had 3 TVH petjes mee, oh zo een spijt dat
ik er niet wat meer mee had, zo dankbaar
Het mooiste moment moest dan nog komen
Eerst tussen de huisjes en het afval door
kindjes die
gelukkig zijn met zelfgemaakte vliegers en autootjes van melkbrikken, wieltjes
gemaakt van flesdoppen
Zo fier dat ze waren
We werden aangetrokken door muziek, in de verte
En
plots, zingende en dansende kinderen
we waren direct vertederd. Stoeltjes stonden klaar, we mochten gaan
zitten
Eerst een handje van alle kindjes
En dan een typisch zang en dans
spektakel, ze hadden zelfs traditionele rokjes en kraaltjes aan. En eerst nog allemaal op hun hoede
maar na
een kwartiertje begonnen ze allemaal op onze schoot te kruipen, knuffels te
geven en vooral de haren van de meisjes te bestuderen. En oh, wat was dat op Camille haar tanden,
ijzeren blokjes??? Ze konden er niet genoeg van krijgen!
We werden zelfs mee uitgenodigd voor de maaltijd. Ons Krisje mocht SERIEUS uit zijn comfortzone
treden want bestek kennen ze er niet!
Als je weet dat Kris zelfs ribbetjes met mes en vork eet
Eerst een gezamenlijk
gebed, dan de maaltijd
En of het smaakte!!!
We stonden versteld van de gastvrijheid
het enthousiasme
het positivisme
Muziek geeft echt hoop!!! Het stond in
hun oogjes geschreven! Bewonderenswaardig
hoe Anne-Marie hier haar schouders onder steekt! Sinds 2004, en met kleine stapjes voorwaarts
En alles in functie van de weeskinderen, die ook ooit groot worden
De bedoeling
is het project zodanig functioneel te maken en uit te bouwen dat er voor velen
onder hun eigen werk kan voorzien worden
Respect
De kinderen vonden het SUPER, ook onze kinderen, Noëmie
en Camille. Ze denken er zelfs over om
vrijwilligerswerk te gaan doen. Er zijn
zelfs namen gevallen van vrienden die ze willen meenemen
Robbe, Iza,
Catharina en Charlotte
Hopelijk blijft
het niet bij woorden
136km later
Bucklers Africa
Dit zicht hebben we
nooit gehad
Meer nieuws binnen 2 dagen, want geen wifi voor de
komende 2 dagen
.
12-07-2017, 20:18 geschreven door De Vannestjes
|
|
|
|
|
|
| Re-United |
|
Dag 4 dinsdag 11/07/2017
Re-united
05:20 even email checken
Mijn favoriete
reisbureau Uniglobe heeft gemaild met de boodschap geen risicos nemen, we
raden je aan zelf naar Johannesburg af te reizen om Kris en Camille af te halen
van de luchthaven. Geen Panorama route
dus
en 396km heen, 396km terug
Noëmie een klein beetje ontgoocheld, maar
samen uit, samen thuis
8u
stipt zetten we aan
Nog even Warren verwittigen
change of plans (again ;-))
We moeten toegeven, het zicht kon ons bekoren, prachtige vergezichten, maar oh
zo gevaarlijke potholes
Racen zoals in de botsautookes
2 handen op het
stuur, zigzaggend tussen de verschillen gaten in de weg.
Fluitje van een cent, dat waren de eerste
woorden van de papa als hij belde, ze waren zonder enig probleem de douane
gepasseerd
Dankjewel reisbureau om ons toch nog even 800 km te laten rijden,
we hebben genoten van onze trip
ok, toch 2 voordelen
TVH Johannesburg
bezocht, TVH koelbox met water meegekregen, én om 11u30 elkaar kunnen knuffelen
re-united at last!!!
Net op tijd in Iketla Lodge om de zon zien
onder te gaan met een zalig glaasje Zuid-Afrikaanse witte wijn!!!
12-07-2017, 20:17 geschreven door De Vannestjes
|
|
|
|
|
| 10-07-2017 |
| Happy!!! |
|
Dag 3 - maandag 10 juli 2017
To whom it may concern,
Hereby I, Jasmine Jacobs, mother of Camille Vanneste, declare that Camille is allowed to travel to South Africa from 10/0702017 till 31/07/2017, accompanied by my husband, Kris Vanneste, father of Camille Vanneste.
Aan de belanghebbende,
Hierbij verklaar ik, Jasmine Jacobs, mama van Camille Vanneste, dat Camille mag reizen naar Zuid Afrika van 10/07/2017 tot 31/07/2017, onder begeleiding van Kris Vanneste, mijn echtgenoot, alsook papa van Camille Vanneste.
Jasmine Jacobs,
08/07/2017
Olé olé, ze zijn vertrokken onze richting uit!!! De Limburgse ambtenaren waren top!!!Ik kan jullie met geen woorden beschrijven hoe gelukkig we zijn!!! Morgen kan het echte avontuur beginnen (van de veronderstelling uitgaande dat dit geen echt avontuur was ;-))
10-07-2017, 15:57 geschreven door De Vannestjes
|
|
|
|
|
| 09-07-2017 |
| Drama ... |
|
Dag
1 zaterdag 08/07/2017
We hebben gelachen, hard gelachen
Typisch Vannestje
We dachten dat we véééél te veel bagage mee hadden
42 kg per valies
En
maximum toegelaten gewicht: 30 kg
Camille begon al te halveren
Als echte scoutie
Hoe zou Noëmie echter reageren, Noëmie die nog terug
moest terugkeren van Pebbles veilig weg te brengen
Ze neemt zo graag altijd
veel mee
Maar hilariteit alom als Noëmie terug kwam en zag dat er
gewogen werd in pounds. De valiezen
werden terug goed vol geladen. Dit kon
alleen maar de Vannestjes overkomen
Er werd al goed gelachen ..
Het lachen verging ons echter al vlug bij aankomst in de
luchthaven
Hoe kon dit in godsnaam
Je bent op reis met je bloedeigen
dochters, mama en papa reizen mee,
een extra geboortecertificaat was nodig
voor Camille, een bewijs dat ze onze dochter is, want ze is nog geen 18 (tot 26
juli)
Er werd niet meer gelachen
Het personeel van Emirates bleef wel vriendelijk,
en de papa probeerde nog de burgemeester van Zwevegem te bereiken, in de hoop
nog iets te kunnen regelen, maar ijdele hoop.
Er moest beslist worden, wie reist er af, wie blijft er achter met
Camille. De mama wou nog achter blijven,
maar hoe groot de ontgoocheling ook was voor de papa, zo lief bleef hij en zei
dat de mama zo had uitgekeken naar het eerste verblijf in Ohrigstadt, in the
middle of nowhere
Noëmie en de mama vertrokken dan maar
Pas bij de pascontrole begon het allemaal
door te dringen
De tranen bleven dan ook maar stromen
Ik moest direct aan Vincent denken met de
gouden raad durf afwijken van je reisschema
Ik gaf hem op dat moment
volledig gelijk maar had nooit gedacht dat ik al van het schema moest afwijken
vooraleer nog maar vertrokken te zijn.
Camilleke, papa
sorry uit de grond van mijn hart
Al
hoop ik dat het extra nachtje Dubai en het bezoek aan de Burj Al Arab een
beetje troost kunnen brengen
En de Hardrock café T-shirt van Dubai misschien
ook
De eerste 3 dagen gaan dan misschien mooi van natuur zijn,
maar niet mooi van vakantieherinneringen en dit omdat de Vannestjes gehalveerd
zijn
Ik zal veel fotos trekken, veel
filmen, maar vrees dat dit maar een magere troost zal zijn
En de miserie blijft duren ... nu net gelezen dat het 8 dagen duurt vooraleer je zo een certificaat kan krijgen ... en ik, die niet meer in België ben, moet een beëdigde toestemming geven dat Camille mag reizen met 1 ouder ... Waar gaat dit verhaal eindigen ...
Had het reisbureau ons moeten verwittigen, ja ... Maar ik had ook beter gezocht op internet ... Ik vloek niet veel, maar nu toch ... GODVERDOMME ...
09-07-2017, 00:04 geschreven door De Vannestjes
|
|
|
|
|
|
| Lucky ... |
|
Dag 2 - zondag 9-07-2017
Dag iedereen!!!
Wat kan ik zeggen
Dat het leuk is? Dat het prachtig is?
Neen, we zijn gehalveerd, dus neen, er is niets leuks aan!!! Helemaal niet!
Het ene moment is Noëmie positief, het andere moment ik, maar altijd is er wel 1 van ons tweetjes die ons even aan de realiteit doet denken
Maar de negatieve trend blijft zich een beetje voort zetten. Zodanig dat we uiteindelijk allebei lachten van miserie
Bon, we landen in Johannesburg, de valiezen zijn mee, gelukkig! Op naar Hertz rental cars. We werden geholpen door Lucky en zeiden hem nog dat we zijn naam wel leuk vonden, want we konden alle positieve vibes gebruiken!!! B*llsh*t
de wagen sloot niet, de gps werkte niet
Lucky bracht dus niet echt veel geluk
Maar we stonden ons vrouwtje, kregen een andere auto, en uiteraard ook een andere gps
en dan voilà, links rijden, vitessen links, pinkers rechts
Ik kan je garanderen, de ruitenwisers hebben veel gemarcheerd vandaag!!!
Maar je ziet, als je moet kan je alles!!!
Maar alles dat goed voorop gesteld werd
er bleef niets meer van over!!! Binnen zijn voor het donker
vergeet het
het zal ook wel Lucky zijn fout zijn
maar moeder, avontuurlijk als ze is, toch benauwd achter het stuur, want de wegen zijn hier dramatisch slecht, maar met de beste coach Noëmie, geraakten we uiteindelijk om 18:30 in de lodge
pikke donker, eerst 1,5 km avontuur
maar het resultaat mag er zijn
maar ook weer
we missen onze maatjes
Fingers crossed, we hebben zelfs gedacht aan een schietgebedje
maar we mogen ook niet hypocriet zijn
We hopen wel op de medewerking van de Hasseltse ambtenaren, morgenochtend om 9:00, zodat zowel ons Krisje als Camille kunnen vertrekken
Zij die toch een schietgebedje willen doen
doe maar
je weet maar nooit!!!
09-07-2017, 00:00 geschreven door De Vannestjes
|
|
|
|
|
|
|
| E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
| Gastenboek |
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
|
|
|
|
), en vanavond nog wat ebooks downloaden ... Je weet nooit dat we ons zouden vervelen ... 
