|
Hier zit ik dan, lekker op mijn lui gat, op het terras van onze kamer, in Palm Springs, in the middle of nowhere, mijn blog te schrijven.
Ben vooral blij om vandaag eens niets te moeten doen. Hoe raar het ook klinkt, in de wagen zitten is ook vermoeiend. Zelfs ons Krisje die gewoon is van ganse dagen in de auto te zitten, had heel wat last in de onderrug. Lastig toch hé op vakantie zijn ... Nu even ons verslagje van gisteren, 11/08.
Als we vertrokken uit ons hotel in Lake Havasu verschoten we toch weeral van de temperaturen, 106° F. Ik begin mijn sauna'tje thuis te missen, maar met die warmte ... amaai ... Je kan gewoon niets aanraken ... En je bent super content om in de wagen te springen met de airco vollebak. Toch nog even stoppen aan London Bridge. Een brug die steen per steen werd afgebroken in London en hier weer helemaal werd opgebouwd. Prachtige resorts, leuke promenade, maar piepe piepe dood ... Laag seizoen hier, veel te warm ... Omgekeerde wereld dan bij ons ... Hier is het hoogseizoen in de winter. Niets te beleven, dus dan maar op weg naar Palm Springs.
150 km door de Mojave desert ... Niets, maar dan ook niets tegengekomen ... Enkel ergens halverwege prachtige huizen aan water gelegen met overal een boot (geen bootje) voor hun huis. Maar ook piepedood ... Het is hier blijkbaar echt laag seizoen.
We worden het auto-zitten een beetje moe, en verlangen naar ons hotel in Palm Springs om eens niets te doen. Maar Joshua Tree staat nog op ons programma. Dus voelen we ons moreel verplicht om dat nog te doen. We waren al verwittigd door een aantal mensen, na al die prachtige natuurparken gezien te hebben, zou dit wel eens een ontgoocheling kunnen zijn. Wel, ik zou het geen ontgoocheling durven noemen, want wij Vannestjes proberen overal het mooie van te zien, maar in vergelijking met Yosemite, Death Valley, Zion, Bryce, Antelope en Grand Canyon, is dit inderdaad klein bier. Maar de nodige plaatjes werden weer vastgelegd voor de waarschijnlijk 5 albums in plaats van 1 album.
Net voor Palm Springs toch nog een indrukwekkend zicht, honderden windmolens, een serieuze uitdaging om dit vast te leggen op camera al rijdend op de highway. Maar ons Vannestje stond er op! Hij is een echte fotofreak geworden ...
Eindelijk, ons hotel ... de gps had ons wel weer eerst een ommetour laten doen ... Toch onze beste vriend niet zunne die gps! Maar het hotel werd goedgekeurd eens binnen ...
We gaan hier even kunnen chillaxen ...  (3 weken met de kids op stap verruimt onze woordenschat serieus ... )
Het chillaxen zal nodig zijn ...
|
