Zotte morgen ... Jef Van Uytsel ... Awel, zo kan je het noemen ... Want alles slaat hier de verbeelding ...
Ceasar's Palace, een stad op zich, met duizenden jackpots, restaurants, shops, noem maar op ... Maar de meisjes hadden nood aan rust, water en zon. De mama vooral nood aan rust. Afspraken werden gemaakt: de meisjes naar het zwembad, de mama op het gemak haar klaarmaken en dan de meisjes vergezellen, en de papa ging Las Vegas verkennen, of alleszins, een stuk ervan.
Het zwembad, ook hier weer lieve mensen, je houdt het gewoon niet voor mogelijk. Je waant je gewoon in een film. Omringd door grote gebouwen in pracht en praal die zo maar uit een scene komen van een film met Julius Ceasar. Je zou voor minder onder de indruk zijn. Je houdt het allemaal niet voor mogelijk. En weeral genieten we ...
Om 14u zijn de mama en de papa nog een ritje met de wagen gaan maken, maar de meisjes, en luister goed, ook nog nooit gebeurd, ze verkozen te blijven aan het zwembad en gaven zo maar een namiddagje shoppen op. Ze bleven genieten! Goed ingesmeerd lagen ze samen aan de rand van het immense zwembad met immense witte pilaren en fonteinen in het midden, half in het water, half uit het water, samen een boek te lezen. Mama vertrok samen met de papa, en samen zagen ze dat het goed was.
Rond 18u dan maar samen vertrekken om de strip af te wandelen, of toch weeral een stuk ervan. We kwamen woorden te kort. De muzikale fontein aan het Bellagio Hotel bracht ons direct al in de sfeer. Paris Hotel met een echte kopie van de Eifel Toren mocht er ook wel best zijn. Zelfs een kopie van Arc de Triomphe stond er ook. We waanden ons plots zelfs terug in New York met een kopie van het Statue of Liberty en ook de Empire Building. Hard Rock Café, waar de 3de T-shirt op rij werd aangekocht voor de collecite. Een Coca Cola shop, een souvenir shop voor het traditionele beeldje voor Camille. En op alle hoeken van de straten schaars geklede dames met pluimen van hier tot in Scherpenheuvel. Camille kon er niet van over. Ze bleef maar herhalen: I'm pretty, I'm dumb, I'm almost naked and I'm selling my body. Hoeveel zotter kan het nog worden. Awel, het werd nog zotter. De mama wou absoluut gaan eten in het Venetian Hotel met zicht op Canal Grande. Zotte toeristen laten er hun rondvaren met een gondel. Je hebt er een steeds wisselende hemel boven een kopie van het San Marco Plein. Je verstand staat er gewoon stil van.
De tijd vliegt en weer stillekes aan slaaptijd, maar we willen toch nog even langs Starbucks Café om alvast de krant te downloaden. Maar op weg weeral een zotte vertoning voor het Mirage Hotel, de uitbarsting van een vulkaan.
Las Vegas blijft vol verrassingen.
De tijd hier in Las Vegas is hier omgevlogen, we hebben genoten, weliswaar op een andere manier als van Yosemite en Death Valley, maar toch weeral ...
Afscheid nemen is nooit leuk, maar eerlijk, de mama is content dat er morgen weer 'stilte' zal zijn in een of ander park ...
Van onze kant zal er waarschijnlijk ook even radio stilte zijn gezien we nu een aantal dagen zonder internet zullen verder reizen. Old fashioned, helemaal afgesloten van de buitenwereld. Maar niet getreurd, we beloven, de verslagen zullen blijven geschreven worden en van zodra terug internet zal alles dan ook netjes gepost worden.
Iedereen slaapt hier al rustig, ik ga dat ook doen ... Tot binnen een paar dagen!
Veel liefs ...
xxx
|