|
Het blijft raar om te weten dat jullie 9 uur verder zitten dan ons. Tegen dat wij goed en wel aan onze dag begonnen zijn, zitten jullie al een heel stuk verder. Zeker de vrienden in Turkije, dat is dan al 10 uur verder ... Toch raar ...
Enfin, onze eerste volledige dag San Francisco. Eerst een goed ontbijtje ... Dat maakt een mens sterker! We beginnen met 49 Miles Scenic Drive voorgeprogrammeerd op onze gps en zien wel welke bezienswaardigheden we tegenkomen. Eerste vaststelling: koud, koud, koud ... En we waren er niet op voorzien. Mist, mist, mist ... Dan maar denken aan het warme Larissa tijdens de wandelingen als we ergens stopten. Ann de buurvrouw had ons nochtans verwittigd. Maar ja, wie niet wil luisteren ... moet dan maar dromen van Larissa 
Golden Gate Bridge, in de mist ... maar levert volgens mij aparte foto's op. Alhoewel apart, ik denk dat de brug meer in de mist ligt dan in de zon. Unieke ervaring. Wist je trouwens dat men dagelijks, het gans jaar door, de brug bijverft? Dat er jaarlijks 40 miljoen voertuigen over de brug passeren? Dat de 2 grote lange kabels van 2.332 m lang 1 meter dik zijn en bestaan uit 128.744 km staaldraad? Dat is driemaal de omtrek van de aarde. Kwestie van jullie ook wat weetjes mee te geven hé
Volgende stop was het California Palace of the Legion of Honor met een immens groot beeld van Rodin. Mooie fontein voor het gebouw. Verder niets aan toe te voegen.
Even stoppen aan Wallgreens om wat inkopen te doen. We zouden toch wat economischer onze vakantie willen doorbrengen want het zijn dure dagen. Dus wat fruit, slaatjes, chips, koeken, cola light, water en ook 2 flesjes Californische wijn. Toch ook weer meer dan 100 dollar. Zelfs moeder begint al door haar grijze haren te wrijven. Randopmerking: we zouden de Amerikanen toch eens het kassa systeem willen tonen van Europa want praktisch zijn ze niet. Helemaal niet.
Enfin, lunchen in de auto met zicht op Lobos Point. Lekker gezellig maar toch ook weer: de wereld is zo veel mooier als de zon schijnt! We verlangen dus echt wel naar een streepje zon!
Verder naar Twin Peaks. Prachtig zicht op San Francisco, moest er geen mist zijn ... LOL ... Wel een beetje geluk, de mist is 10 seconden opgetrokken, net voldoende om een panorama foto te trekken en wat portretten van de kids en onszelf natuurlijk.
49 miles Drive werd verder gezet maar op Dolores Street plots onderbroken. De gps wou niet meer, we hadden bestemming bereikt. Moeder had het gehad met de gps. Zelf de kaart lezen was haar conclusie! En die bracht ons naar Lombard Street waar we komen op 'The Most Crooked Street in the World' vol met toeristen. Je zal er maar wonen. Mooi, ik moet het toegeven.
Ah ja, ondertussen heeft de zon ons terug gevonden. We zijn blij! Want we vonden dat we ons echt niet goed verstopt hadden! Nog nooit zo blij geweest dat we gevonden werden!
Op weg naar Fisherman's Wharf dan. Typische toeristische trekpleister met heel veel muzikanten, toeristen, de USS Pampanito duikboot op Pier 45, een Hard Rock Café op Pier 39 waar de 2de T-shirt voor de collectie kan aangekocht worden, een autootje voor Camille, en het meest fantastische terraske van San Francisco, Eagle Café. De terrascultuur is hier niet echt gekend, maar de Vannestjes hebben hiervoor een neus! De vraag was enkel, geldt er hier een nultolerantie. De vriendelijke dame vertelde ons dat de grens 0.8 promille is. Een biertje kon dus voor ons Krisje. Moeder een wijntje, hoe kan het ook anders, en de kids warme chocolade met marshmallows. En of het smaakte. Nog even een wandelingetje op Pier 39 om tientallen zeehonden plots tegen te komen die gewoon boven, onder, op elkaar lagen te slapen. De kids blij dat we deze onverwacht te zien kregen.
De avond plannen zouden low budget worden. Pizza afhalen en op de kamer opeten. De mama en de papa eerst nog een aperitiefke drinken in een zeer fancy wijn bar op Geary Street net tegenover het hotel en dan naar de pizzeria. Maar vent toch, was dat verschieten, 102, ja, je leest het goed, 102 dollar. Ik meen dat ik achterover viel. Volgens mij belegd met goud. Maar het lot kwam ons helpen. De Visa kaart werd geweigerd. Ben nog nooit zo content geweest! Terug naar het self service restaurant langs de deur en de 50 dollar werd niet overschreden. Oef!
Weer naar ons bedje, dromen van de volgende dag!
Tot morgen!
|
