|
Spannend, dat is het woord dat Camille wel zeker 100 keer heeft gezegd in de taxi op weg van de vlieghaven Newark naar ons hotel in NY, Hilton Midtown op Avenue of the Americas. The City leek eerst klein, maar hoe dichter we kwamen, hoe vaker het woord spannend viel.
Aangekomen in ons hotel bleek 7th Avenue afgesloten en stonden er allemaal kleine kraampjes ... Shopping time ... en we waren nog maar net toegekomen. Kris wreef al direct in zijn grijze haren.  De eerste aankoop was gebeurd: een herinnering uit NY voor aan de Kerstboom te hangen en 3 hoedjes tegen de zon, noodzakelijke aankoop dus. 
We willen toch ook iets zien hé, dus werd er richting Time Square gewandeld. Opmerkelijk toch wel, het brein van Noëmie, waar anderen het moeilijk mee hebben om de logica van het stratenplan van NY in je op te nemen, de Avenues van Noord naar West en de Streets van West naar Oost, maar als het maar structuur is, en Noëmie is er direct mee weg. Onze stratenplangids is dus verzekerd voor de komende dagen.
Eerst achter de vouchers voor de komende dagen zoals de metrocards, tickets voor de Harlem Spirituals, de boottrip op de Circle Line en heel wat kortingsbonnen. En dan vertoeven op Time Sqaure zelf. 8 dollar voor 2 koffies, een watertje en een diet coke ... Waar vind je dat nog tegenwoordig? Wel, op Time Square, en het was een super terraske. We zien de meest gekke individuen passeren, naakte dames gebodypaint in de Amerikaanse vlag met immense grote pluimen (het zal je dochter maar wezen die daar rond loopt), schaars geklede cowgirls, alle helden van Disneyworld, levende standbeelden die er een hekel aan hebben dat je foto's trekt zonder een tip te geven, kortom, het was een boeiend terras! Niet te vergeten, héél belangrijk zelfs, het eerste cadeautje werd overhandigd aan Camilleke. Toch wel een onvergetelijke verjaardag ... 15 jaar worden, en dat kunnen vieren in NY ... ONVERGETELIJK!!!
Dan sloeg de jetlag toe! Toch bij de papa en Noëmie ... Dus zo vlug mogelijk proberen te eten om naar ons bedje te kunnen gaan. Het plan was te gaan eten in Hard Rock Café, maar oei oei, anderhalf uur wachten ... geen optie dus! Maar toch vlug nog de Hard Rock Café T-shirts gekocht. Je kent de meiskes hé ... 
Gelukkig bleven Camille en ik de eeuwige optimisten, en hebben we een leuk Italiaans restaurant gevonden dicht bij het hotel. De beste pizza's ever! Nog 2 'infinity' cadeautjes voor Camille, een moelleux als dessert (die lekker was, maar niet kon tippen aan de moelleux van de Wo Wo's - en onze Turkse vrienden zullen nu wel lachen) en dan zo vlug mogelijk naar ons hotelleke want de papa ocharme ... kreeg het wel héél moeilijk.
Het was stil in de kamer binnen de 5 minuten ... New York, de city that never sleeps ... Wel ik kan je verzekeren, de Vannestjes wel ...
Dag 1 was gepasseerd ....
|
