De Gorgonzolas hebben op de Minivoetbalhappening in Harelbeke een sterke prestatie neergezet door 43ste te eindigen van de 150 ploegen. Ze speelden deze keer wel onder de naam Germinal Uitschot (dankzij Nille) omdat tijdens andere tornooien was gebleken dat heel wat scheidsrechters moeite hadden met de uitspraak en schrijfwijze van de ploeg. In Harelbeke mochten we trouwens ook twee nieuwkomers in ons team verwelkomen: Miqueli Van Der Smissen, die bij Zillebeke voetbalt, en Tom Mélange van SV Kortrijk.
Germinal uitschot startte in reeks 12 met Torpedo Brugge, Boca Juniors en Vabetab. We wisten niet echt wat we van deze ploegen moesten verwachten en hoopten op toch minstens 1 zege. De eerste wedstrijd tegen Vabetab was het al zover. Op een nat veld, waar we nog eens niet met voetbalschoenen mochten op spelen, haalden we gemakkelijk de bovenhand: het werd 10-2. Miqueli scoorde meteen zijn eerste twee doelpunten voor ons team. Ook Kenneth was trefzeker met drie doelpunten.
De tweede wedstrijd werd eveneens vrij vlot gewonnen: de Boca Juniors werden opzij gezet met 3-8.
De laatste wedstrijd tegen Torpedo Brugge zou beslissend zijn voor poulewinst. Germinal Uitschot haalde het nipt met 5-4 en won verdiend voor de eerste keer een poule op een groot tornooi.
Indien we wilden meedoen voor de eerste plaatsen in het eindklassement, waren de plaatsingswedstrijden zeer belangrijk. Jammer genoeg verloren we enkele cruciale wedstrijden zodat we geen kans meer maakten om mee te doen met de topploegen. We noteren op zondag 3 verliespartijen: 6-4,10-7 en 6-3 en ook 3 overwinningen: 5-0, 5-4 en 2-12. Vooral de 5-4 overwinning werd een memorabele wedstrijd. Moegestreden en zonder wisselspelers slaagden we erin de overwinning alsnog binnen te slepen dankzij een late treffer van Miqueli, die als keeper zijn kans rook om mee in de aanval te gaan en met succes scoorde.
Harelbeke werd ons laatste tornooi van 2009 en het was een mooie afsluiter. Iedereen keek er naar uit om volgend jaar opnieuw van de partij te zijn.
De Mecarto-cup in Moen was het eerste grote tornooi van De Gorgonzolas en het zou meteen een waardemeter zijn voor onze ploeg tegenover 95 andere minivoetbalploegen. In de poule hadden we het weer goed getroffen: onze eerste wedstrijd was tegen de Whoepi-Boys, dat ongeveer op ieder tornooi bij de finalisten zit. We waren een vogel voor de kat en dat maakte de score ook duidelijk: 1-6
In de tweede wedstrijd stonden de Klokkeboys op het programma, een bende drinkebroers en -zusters die vooral naar het tornooi kwamen voor de ambiance en de drank, en voor op onze schenen te schoppen. We wonnen met 13-4. De Klokkeboys kregen na het tornooi de prijs krijgen voor "sympathiekste ploeg naast het veld", als dat een troost mag wezen.
De derde wedstrijd van de dag was tegen De Ratte. We kwamen 4-1 voor, maar slaagden er toch nog in om die riante voorsprong weg te geven en 4-4 gelijk te spelen. Twee verloren punten die ons zuur zouden opbreken.
In de voorlaatste poulewedstrijd hetzelfde verhaal: een 3-1 voorsprong uitbouwen, maar als team fysiek niet sterk genoeg om de score vast te houden. De Boerkes duwden door en wonnen danlzij 2 schepcorners nog met 4-3. Een wedstrijd die wij moesten winnen.
Opnieuw een frustrerende dag voor De Gorgonzolas, want iedereen voelde dat er meer in zat. In plaats van 9 punten hadden we 4 punten en dat terwijl we de zondagmorgen nog onze laatste poulewedstrijd moesten spelen tegen Bar Choc, dat tweedes stond.
Iedereen begon zonder hoge verwachtingen aan deze laatste wedstrijd en misschien was dat wel de reden waarom we het zo goed deden. We speelden de bal vlot rond, maakten nauwelijks fouten en scoorden gemakkelijk. Resultaat: 7-3 voor ons. Ook Bar-choc had dit niet zien aankomen en was redelijk ontgoocheld.
Dankzij die overwinning eindigden we toch nog 4de in de poule, alweer op een zucht van de derde en tweede plaats. Door die 4de plaats konden we hoogstens nog 49ste en in het slechtste geval 64ste eindigen.
Het zag er naar uit dat onze eerste kwalificatiewedstrijd op een forfait zou uitdraaien, maar in extremis kwamen de voetballers van Mercator toch nog opdagen. Een maat voor niets, want we wonnen met 7-2.
De volgende ploeg op het programma was iets beter, maar we haalden nog steeds de bovenhand: het werd 6-3.
Deze drie vlotte overwinningen stegen De Gorgonzolas klaarblijkelijk naar het hoofd, want de vierde partij van de dag trok figuurlijk op de ballen. De slechte passes en nonchalance stapelden zich op en we verloren met 3-7.
Ook de laatste match tegen VVV Don Diego werd een lachertje. 4 strafschoppen zorgden ervoor dat we compleet uitgeteld waren. We gingen ten onder met 6-10.
En zo strandden we op onze eerste Mercarto-cup op een 52ste plaats. Er zat misschien meer in, maar een gebrek aan ervaring en te veel domme fouten nekten ons op de cruciale momenten. Toch was het een geslaagde tweedaagse, die zeker voor herhaling vatbaar is. Op naar de minivoetbalhappenning in Harelbeke!
Uitslagen en doelpunten:
Whoepi Boys A - De Gorgonzolas: 6-1 (Nille)
De Gorgonzolas - De Klokkeboys: 13-4 (Sil (4), Geoff (3), Nille (3), Andjelo (2), Kenneth)
De Ratte - De Gorgonzolas: 4-4 (Sil (2), Nille, Geoff)
De Gorgonzolas - De Boerkes: 3-4 (Sil (2), Kenneth)
Bar Choc - De Gorgonzolas: 3-7 (Nille (3), Sil (3), Kenneth)
De Gorgonzolas zijn er niet in geslaagd om hun goede prestatie van vorig jaar te evenaren op het tornooi van de Bellegemse basischool Groenheuvel in Rollegem. Ze eindigden door tegenslag en domme fouten 4de in hun sterke poule en konden in de kwalificatiewedstrijden ook niet overtuigen.
Nochtans waren ze het tornooi goed gestart. In hun eerste wedstrijd om 8u (!) schoten ze meteen gretig uit de startblokken tegen DVV Dekimpe, dat later de troostfinale zou spelen en derde zou eindigen. Na een 1-0 achterstand stelde Nille orde op zaken door 4 keer op rij te scoren. Vooral zijn linkervoet bleek een scherp afgesteld kanon. Geoffrey en Sil scoorden respectievelijk de 5-1 en 6-1. DVV Dekimpe kon nog milderen tot 6-2, maar meer zat er niet in. Van een verschroeiende start gesproken!
De volgende wedstrijd volgde pas om 11u , tegen groepsfavoriet De Planckaerts, een mix van de Woefies en de Planckaerts van vorig jaar. Ze bleken snel een maatje te groot. We speelden constant onder druk en hadden maar weinig balbezit. Toch konden we de score nog beperken tot 1-4. De Planckaerts leken ons de uitgesproken favoriet om het tornooi opnieuw te winnen.
Intussentijd had onze derde tegenstander, SQUADRA, al gespeeld tegen DVV Dekimpe. Ook een sterke ploeg, want ze moesten in hun eerste wedstrijd tegen De Planckaerts maar nipt de duimen leggen met een 2-3 verlies. Door omstandigheden kwamen ze tegen DVV Dekimpe met amper 4 spelers aan de aftrap, een numerieke minderheid die hen zuur zou opbreken. Dekimpe won met 2-1 en behaalde zo hun eerste punten van het tornooi. Jammer genoeg konden wij niet van dezelfde situatie profiteren. Op het moment dat we onze beslissende match moesten spelen voor de tweede plaats in de poule, had SQUADRA twee versterkingen gebeld. Onze euforie sloeg snel om in wanhoop. Toch begonnen we zeer sterk aan de partij. We speelden de bal goed rond en kwamen af en toe gevaarlijk voor doel. Toch kregen we het deksel op de neus. Door gebrek aan ervaring en drie flaters stonden we tegen de gang van het spel in 3-0 achter. We konden via een schepcorner alsnog nog de eerreddende en verdiende treffer scoren. Een bitter en frustrerend verlies, enerzijds door de domme flaters en anderzijds omdat we 1 puntje te kort kwamen voor de tweede plaats, die uiteindelijk nog naar DVV Dekimpe ging.
De kwalificatiematch die volgde, zou uitmaken of we voor de laatste plaats speelden of voor plaats 5 en 6. Onze tegenstander was Groenheuvel, dat het tornooi organiseerde. Het werd snel duidelijk dat het een walk-over zou worden. We wonnen gemakkelijk met 7-0 en kregen opnieuw SQUADRA voorgeschoteld. De goesting om nog eens tegen die ploeg te spelen was bij iedereen ver te zoeken en nog voor de rust stond het al 6-1. In de tweede helft wilden we de schade beperken en werd er geen enkele keer meer gescoord.
De frustratie bij de Gorgonzolas was na afloop redelijk groot, omdat iedereen het gevoel had dat er meer in zat en omdat we enkele domme, kinderachtige goals weggaven. Toch was het een leuk dagje geweest, waren we sportief tot het uiterste gegaan en hadden we de smaak te pakken om ons in te schrijven voor andere tornooien.
Uitslagen en goals:
DVV Dekimpe - De Gorgonzolas: 2-6 (Nille (4), Sil, Geoff)
De Gorgonzolas - De Planckaerts: 1-4 (Sil)
SQUADRA - De Gorgonzolas: 3-1 (Nille)
De Gorgonzolas - Groenheuvel: 7-0 (Nille (3), Sil (2), Geoff, Andjelo)
De poule-indeling en kwalificatiewedstrijden voor het tornooi van basisschool Groenheuvel zijn vandaag in mijn mailbox beland. Het belooft een lang en lastig dagje te worden. De Gorgonzolas zijn ingedeeld in een poule met vice-winnaar De Planckaerts, waar we vorig jaar met 5-3 van verloren. Bovendien krijgen we de twijfelachtige eer om de openingswedstrijd van het tornooi te spelen en dat om 8 uur 's morgen. Hoera! De tweede wedstrijd volgt pas om 11 uur, tegen de gedoodverfde favoriet De Planckaerts. Hopelijk zijn we dan nog wakker, zodat we toch wat weerstand kunnen bieden.
Als we willen meedoen voor de eerste 4 plaatsen, dan mogen we - in het slechtste geval - tweede eindigen in onze poule. We kunnen ons dus maar 1 verlies permitteren. Het wordt niet simpel, maar we zijn in de winning mood en als iedereen geen pinten heeft zitten drinken tot 's morgensvroeg, dan kan dat zeker lukken :).
De finale is om 18u30 en duurt net als vorig jaar een uur. Wie 's avonds nog op zijn benen kan staan, krijgt van het tornooi de "Last Man Standing-trofee". Dat zou toch moeten. In de bijlagen vind je nog eens alle details terug.
De Gorgonzolas zijn er in geslaagd om de hoofdprijs weg te kapen in het kooivoetbaltornooi The Cage in Heule. In een spannende finale, die eindigde op een 5-5 gelijkspel, scoorde Sil de "hele" Groote de golden goal. Meteen de eerste tornooiwinst voor de Gorgonzolas... en dat na amper twee tornooien!
Het werd een bewogen dagje in Heule. Om tien uur waren we al paraat omdat we niet wisten wanneer het tornooi begon. Pas een drietal uur later zouden we onze eerste wedstrijd spelen. Terwijl we wat zaten te shotten op de vier minivoetbalveldjes rondom The Cage, stroomden de andere ploegen mondjesmaat toe. Het gros van de ploegen bestond uit typische straatvoetballers van allochtone afkomst, met een fluwelen techniek en agressieve mentaliteit. Dat werd halverwege het tornooi duidelijk, toen het potje van twee spelers overkookte en ze op elkaar begonnen te meppen. Meteen de start van een kleine gangfight en het einde van het tornooi. Althans dat dachten we, want de goesting om verder te spelen, was bij de andere ploegen ook ver te zoeken.
Bovendien werd Niels verplicht het tornooi te staken door een liesblessure en moesten we dus met drie man verder. Net genoeg, want het pannatornooi bestond uit ploegen van drie spelers en 1 reserve, die elkaar twee keer 8 minuten lang in een kooi bekampen. Om de aandringende scheidsrechter een plezier te doen, besloten we om nog een matchke te spelen, want we hadden nog niets verloren en dachten dat het toch bijna gedaan was. Nergens was er een klassement of tussenstand te bespeuren, laat staan een poule-indeling.
Meer dan een uur en enkele wedstrijden later, kregen we te horen dat we de halve finale speelden. Tegen Marseille, één van de betere ploegen van het tornooi. We hadden nog altijd niets verloren, maar deze tegenstander was toch van een ander kaliber. Voetbaltechnisch stukken beter en bijna constant in balbezit. Daartegenover stonden onze tactische opstelling en ons fysiek doorzettingsvermogen, die ervoor zorgden dat we verdedigend zeer sterk waren en weinig goals incasseerden.
Een wedstrijd winnen als de tegenstander 70% balbezit heeft, is niet evident. Toch kreeg Marseille een lesje in efficiëntie. Onze counters en onverwachte flitsen waren dodelijk. De partij eindigde met twee goals in ons voordeel en voor dat we het goed en wel beseften, speelden we de finale.
Opmerkelijk aan een pannatornooi is dat je niet alleen kan winnen door te scoren in de doeltjes, maar ook door je tegenstander door de benen te spelen. Als je de tegenstander 5 keer door de benen hebt gespeeld, is de match afgelopen en ben je gewonnen, zelfs al sta je sta je bijvoorbeeld 10-0 achter in de score. Een niet te onderschatten regel, die sommige ploegen meermaals heeft genekt.
In onze eerste wedstrijd, die de slechtste wedstrijd was van het hele tornooi, was die regel onze redding. We stonden 7-4 achter op het scorebord, maar slaagden er enkele minuten voor tijd wel in een vijfde panna te maken. Een domper voor Wild west, onze aangeslagen tegenstander.
Net voor de finale kregen we te horen wat we konden winnen: naast de gebruikelijke beker en het prijzengeld, krijgt de winnaar een trainingspakket opgestuurd van sponsor Redbull en een wildcard voor het Redbull Street Soccer tornooi in Brussel. Een mooie prijs, waar we nog een haarlengte van verwijderd waren.
Maar om de prijs in de wacht te slepen, moesten we eerst nog Mixtape overwinnen, een team à la Marseille, maar combinerend nog sneller en verdedigend iets sterker. We hadden onze beste pijlen trouwens al verschoten en moesten opnieuw het spel ondergaan. We werden van het kastje naar de kooi gespeeld en probeerden te storen en te counteren waar mogelijk. We kwamen 3-2 voor, maar fysiek kregen we het lastiger en lastiger. Bij een 5-4 stand voor Mixtape zagen we de overwinning uit onze handen glippen, maar voor afsluiten maakten we toch nog de onverwachte gelijkmaker. In de panna's stond het 0-0 dus een golden goal zou bepalen wie de winnaar van het tornooi werd. Op de kooi zat het vol met hevig supporterende spelers van de andere ploegen. Het werd een magische afsluiter van een absurd, maar onvergetelijk tornooi. Sil knalde de bevrijdende golden goal tegen de netten en onze eerste tornooizege was een feit!
MVC De Gorgonzolas zijn ingeschreven voor het minivoetbaltornooi van de basisschool Groenheuvel in Bellegem. Het tornooi wordt gespeeld op zaterdag 16 mei in de sporthal "Weimeersen" in Rollegem. Indoor dus, in tegenstelling tot vorig jaar. Er wordt ook gespeeld met 5 spelers per ploeg deze keer. Hopelijk doen we het even goed als vorig jaar!
Iedere speler heeft voor zover ik me herinner al laten weten dat hij kan meedoen die dag. We zijn dus juist met vijf, zoeken we nog een man extra?
Op zaterdag 2 mei organiseren Team Jeugd, Jeugdhuis Bledi en enkele jongeren een kooivoetbalevenement op Sportcentrum Wembley. Het kooivoetbal is enorm populair. Wie kent het Panna voetbal nog niet? Het is immers een geweldige vorm van straatvoetbal geliefd onder de hele wereld! Jongeren overtreffen elkaar door middel van snelle trucs en subtiele voetbewegingen. Panna is meer dan sport. Panna is een lifestyle. Bovendien is Panna Knock Out dé jongerenactiviteit van deze tijd. Bedoeling is dat er twee competities gemaakt worden, één voor de 12-15 jarigen en één voor de +16-jarigen. Teams van 4 spelers nemen het telkens tegen elkaar op in wedstrijden van 8 minuten.
