 |
|
 |
Dag na dag |
|
 |
14-06-2013 |
Adrenalin - Road of the gypsy |
Yesterrock/Universal 23 November 2012
Na een eerste luisteren, had ik zoiets van: wie zit hier nu nog op te wachten? Bryan Adams met héél veel vanille en crème fraîche. Maar als ik u vertel dat dit album eigenlijk al eens is uitgebracht in 1986, maar door nogal wat problemen met het label (toffe Disney-figuren die dachten de belastingen slimmer af te zijn) nooit de nodige promotie heeft gekend en daardoor flopte, werpt het wel een iets ander licht op de zaak. Yesterrock, in samenwerking met Universal geeft dit schijfje een tweede kans. Misschien moeten wij dat ook maar eens doen. Dus, met zn allen in de teletijdmachine van professor Barabas en aandachtig luisteren. Je weet hoe het gaat hé: je bent een stoere metalmeneer, maar de mooie blonde die je vorige week leerde kennen, vindt al dat metalgedoe maar helse herrie. Ideaal moment om deze CD op te leggen en haar wijs te maken dat dit ook metal is. Leugentje om bestwil. En zo geraak je ook nog eens van de grond. Elk nummer op zich zit heel goed in elkaar, volgens de klassieke patroontjes weliswaar. Zeer goeie muzikanten en een zeer leuke samenzang hier en daar. De saxofoon in Road of the gypsy en The kids got a will to live is er misschien iets over, maar toch mooi gedaan. Geen uitschieters. Jammer. Na een drietal nummers heb je het wel gehoord. En zeggen dat deze jongens in 1984 nog een producer hebben gedeeld met KISS ...
65/100
DeSylva voor HellSpawn
14-06-2013, 03:21 geschreven door DeSylva 
|
|
|
 |
09-06-2013 |
Confidence - Seeds |
Self-publishing, digital downloadable 23 November 2012
Na een stresserende dag van tien uren op het werk, is dit het ideale oorvoer om eens alles los te gooien. Ja, t was me het dagje wel. En morgen doen we dat allemaal nog eens netjes over. Met één klein verschil: op weg naar t werk zal Confidence in de CD-speler steken. Op zoek naar vernieuwende dingen? Klik dan maar verder. Op zoek naar herkenbare genialiteit? Luister dan maar eens heel aandachtig. Ik heb lang moeten nadenken om een vergelijkingspunt te vinden. En dit het beste wat ik kan bedenken: een harmonieus huwelijk tussen Queensrÿche en Iced Earth. Tja, als de meerderheid der Belgen vindt dat Filip en Mathilde bij elkaar passen, dan is dit de perfekte vergelijking. Even serieus nu: vier prachtige nummers, gratis te downloaden. Je moet wel een vervallen stuk soepvlees zijn om het niet te doen. De titelsong, Seeds en Nail me down zijn ware pareltjes. Ik kan er blijven naar luisteren. En ze blijven hangen als waren ze met Tec7 tegen mijn schedel geplakt. Deze Zweedse jongens hebben reeds in vele vroegere projecten hun geluk beproeft, maar nu lijkt het erop dat de juiste mensen elkaar gevonden hebben. Het resultaat is waarlijk spectaculair. En hopelijk weten ze snel de verdiende erkenning te oogsten. Recht in mijn spekkewinkel. Beter kan ik het niet beschrijven. En sla mij dood, maar bepaalde gitaarstukken en episodes doen mij aan Alice Cooper Denken
95/100
DeSylva voor HellSpawn
09-06-2013, 08:32 geschreven door DeSylva 
|
|
|
 |
|
F.E.A.S.T. - Strong, wild and free |
Avenue of Allies 2 November 2012
F.E.A.S.T. is een jonge band die de streken van de voorvaderen zeer goed weet te brengen. Waan u dertig jaar jonger tijdens het luisteren naar deze straffe toeren. Fabri Kiareli, componist, gitarist en lead zanger, is natuurlijk niet meer van de jongste. Hij speelde in de vroegere jaren ook reeds in meerdere heavy rock bands. Snel beschreven, zou je het een goeie reïncarnatie van Mötley Crüe kunnen noemen. Maar dan met een eigen identiteit. Gelukkig maar. Een copie is het zeker niet. Hier en daar wat rare fade-outs op het einde van de nummers, maar dat is hen zeker vergeven. Deze Italianen zouden zeker niet misstaan op GMM en zouden wat mij betreft zelfs zeer hoog op de affiches mogen staan van de doorsnee festivals. Ik wil gerust centen leggen om dit te zien. Melodieus, maar met de nodige pit en afwisselingen, die het interressant houden. Zeer goeie stem en een lekker nostalgisch gitaargeluid. Het album bevat wel niet de verwachte uitschieters. Dat stelt mij enigszins een klein beetje teleur. Maar voor de rest, prima CD ...
80/100
DeSylva voor HellSpawn
09-06-2013, 08:25 geschreven door DeSylva 
|
|
|
 |
|
Danger Zone - Undying |
Avenue of Allies 2 November 2012
Tijdens het eerste nummer, de titelsong, sluit ik al direkt de ogen. Mijn schooljaren flitsen aan mij voorbij. Rainbow, Def Leppard en Y&T passeren allemaal de revue. Zalige, nostalgische heavy rock. De riffs zijn enorm catchy en de refreinen zijn om U tegen te zeggen. Hier en daar zelfs een snuifje Twisted Sister en W.A.S.P. Het stemgeluid is prachtig. Ik hoor Gordon Ramsay al kelen: Its raw!. Inderdaad, een rauwe stem met een zeer respectabel bereik, à la Pretty Maids. Jongens en meisjes, ik geniet hiervan met volle teugen. Geef deze Italiaanse band, gestart door gitarist Roberto Priori in de vroege jaren 80, zeker een kans. Jullie zullen aangenaam verrast zijn. Zeker de ouwe rockers, zoals ik, zullen dit ongetwijfeld weten te appreciëren. Dit is een zeer volwassen groep, die zeker op wereldniveau kan meelopen. Zelfs de fans van Bon Jovi zullen niet kunnen ontkennen dat dit gewoon lekker is. Check it out! Please
90/100
DeSylva voor HellSpawn
09-06-2013, 08:19 geschreven door DeSylva 
|
|
|
 |
|
Night Ranger - 24 Strings and a Drummer â Live and Acoustic |
Frontiers Records 19 Oktober 2012
Ik ga zelfs de moeite niet doen om deze reuzen hun palmares op te sommen. Neem gewoon van mij aan dat ze al zéér lang (sinds 1979) en zéér indrukwekkend bezig zijn. Liefhebbers van leververscheurende riffs en bottenkrakende grunts, kunnen beter wegklikken, want echt metal is dit niet. Maar eenieder die gewoonweg goeie muziek weten te appreciëren, lees gerust verder. Stel het u voor: een dagje naar zee, de snelweg, een leuke dame aan uw zijde en Night Ranger in de cd-speler. Het wordt gegarandeerd een leuke dag. Tijdens het nummer Growing up in California is het zelfs fysiek onmogelijk om uw hoofd stil te houden. Hier weet ondergetekende zijn pap wel mee te koelen. Toegegeven, ik ben niet meer van de jongste, maar geloof mij, dit is klassieke rock van de bovenste plank. Beluister niet enkel deze cd, maar joetoep gerust eens verder. En hopelijk ben je net als ik zo onder indruk van de professionaliteit en volwassenheid van deze groep. Fan van Bob Seger? Zeker luisteren dan
85/100
DeSylva voor HellSpawn
09-06-2013, 08:14 geschreven door DeSylva 
|
|
|
 |
|
AOR - L.A Temptation |
AOR Heaven 23 November 2012
Album-Oriented Rock is een een Amerikaans projekt, gestart in de vroege jaren 80 door Fréderic Slama, een Fransman die uiteindelijk emigreerde naar L.A. L.A Temptation bevat vele straffe mannen, zoals Tommy Denander, James Christian, Jerry Hludzik, Chris Ousey, Michael Landau, Mike Baird, Paul Sabu en velen meer. Hoe beschrijf ik dit? Awel, Amerikaans hé. Klassieke Amerikaanse rock van vrij hoog niveau met hier en daar toch wel verrassende elementen. Vooral de Gary Moore-achtige vocals vallen hier en daar op. Ietsje te melig naar mijn goesting. Spaghetti zonder zout of tabasco. Ik kan er persoonlijk mijn pap niet mee koelen, maar in het biker-milieu worden zulke songs zeker gewaardeerd. Ik zoek wanhopig naar een song die mij aanspreekt. Welja, als ik dan toch moet kiezen, is Above suspicion mijn favoriet. Toch wel een lekkere song, al zou ik er eens mijn goesting willen mee doen
DeSylva voor HellSpawn
09-06-2013, 08:13 geschreven door DeSylva 
|
|
|
 |
|
Ten - Heresy and creed |
Frontiers Records
19 Oktober 2012
Het tiende schijfje van Ten. Ik hoop echt dat ze niet na elk album van groepsnaam veranderen, want anders zit ik hier volgend jaar een cd te bespreken van de groep Eleven. Deze Britse hardrockers doen hun jaren ervaring ergens wel eer aan, mede omdat er toch wel veel grote namen circuleren die deze cd geholpen hebben tot stand te brengen. Hoewel, het klinkt zoals mijn vader zijn tuin eruit ziet: netjes gesnoeid en gemaaid. Ik mis een rauw en agressief kantje. Ik mis vooral passie. Niet enkel de zang klinkt zoals oma het wou; ook het indrukwekkende gitaarwerk is op zn minst overgepolijst te noemen. Soms kan het geen kwaad om hier en daar eens een beetje onkruid te laten staan. Het drumwerk hangt achteraan te bengelen als een appendix. Zeer jammer, want deze kerels weten echt wel waarmee ze bezig zijn. Ze, en dan vooral Gary Hughes, weten goeie songs te schrijven, bijvoorbeeld. In de klassieke wereld zouden ze dit kamermuziek noemen. Ideaal tijdens het strijken, afwassen of een romantisch avondje in de zetel met vrouwelijk schoon. Vraag mij naar een zeer leuk nummer op dit album en ik geef u Unbelievable. Beetje Dio-, Rainbow-achtig. Lekker ritme, leuke riffs en een zeer leuk refrein. En laat de buren gerust meegenieten. Dat deed ik ook
DeSylva voor HellSpawn
09-06-2013, 08:05 geschreven door DeSylva 
|
|
|
 |
|
 |
E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
Gastenboek |
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
|
|
|
 |