Desperate housewife

Beoordeel dit blog

forum

	Hoe versieren jullie voor halloween?
	19/10

Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum

Inhoud blog

	Oudercontact van onze kleuter
	Wintertijd
	Sint zal dit jaar niet komen :-(
	De allereerste schooluitstap
	de laatste zonnestralen

Desperate housewife

Iemand die van het leven geniet

24-08-2016

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Grootouders

ik vraag me af of mensen wel weten hoe belangrijk hun grootouders wel kunnen zijn voor hen

spijtig genoeg heb ik beide grootouders al moeten afgeven aan hun eeuwige slaap, eentje nog maar een half jaartje geleden.
nu pas heb ik nog eens gedroomd van mijn grootmoeder, ik ben zo goed gezind opgestaan. Het deed me pijn maar toch deugd haar nog eens 'gezien en gesproken' te hebben. Wat kunnen dromen echt lijken he.

mijn grootvader was mijn grote held. Helaas heb ik al afscheid van hem moeten nemen op 9 jarige leeftijd door die rotziekte genoemd kanker. Wat hoop ik dat ze hier iets kunnen tegen vinden en zo nog vele mensen levens kunnen redden. Al ben ik er 98% zeker van dat ze genoeg middelen hebben hiervoor maar het weigeren omdat dit dr maatschappij veel te veel geld opleverd. Hier word ik pisnijdig van. Maar wie kan dit bewijzen he? Diegenen die het kunnen zullen wel wijs hun mondje dicht houden.

mijn grootvader was dus zoals ik al zei mijn grote held. Ik mocht altijd bij hen komen spelen,logeren, tijdens mijn middagpauze van school ging ik bij hen eten. Sinterklaas kwam steeds bij hen op bezoek. Ik herriner me nog hun lange gang met ingemaakte kasten en gordijnen voor waar ik uren door kon fietsen,lopen en verstoppen.
hun keuken die telkens zo goed rook naar versgemaakte soep.
Toen oma haar strijk deed en ik de zakdoeken mocht strijken.
hun veranda waar een grote winkel in stond van hout, zelfgemaakt door opa. Ik heb daar uren versleten.
toen ik bleef logeren, sliep ik in een bed naast dat van oma en opa. Opa zag ik Savonds dan nog aan de eettafel zitten met een klein lampje aan terwijl,l hij postzegels kleefde in zijn albums. Oma die telkens kwam checken of ik niet dood was lol....ik schrok me steeds een bult toen ze stilletjes boven me kwam hangen om te zien of ik nog wel ademde.

mijn opa zijn treintjes verzameling in het salon, de uren die ik mee met hen mocht tv kijken....tiktak, zeg eens euh...de een stond altijd op.

de feestdagen die we met zen allen samenvierden bij hen thuis. Opa die fop pakjes maakte, spelletjes speelden voor wie welke kado mocht openen, het lekkere eten, de pralines op tafel, het gelach,de mopjes...sinds zij er niet meer zijn is dit gestopt. Ik mis dit zo.

wat ik wil aantonen, als je het geluk hebt je grootouders nog te hebben. Ga ze zoveel mogelijk bezoeken, geniet van de tijd die je samen hebt, laat ze tijd doorbrengen met je eigen kinderen want je beseft pas hoe belangrijk ze wel zijn als ze er niet meer zijn en dan is het te laat.
Gelukkig heb ik mijn oma nog vele keren vastgenomen en geknuffeld voor ze stierf en haar meerdere maken gezegd hoe veel ik wel van haar hield. Ik ben zo blij dat ik dit gedaan heb en ik hoop dat ze dit dan ook besefte hoeveel ze wel voor me betekende.

deze middag ga ik haar laatste rustplaatsje bezoeken. Een kusje geven op haar foto, nog wat over haar vertellen tegen mijn kinderen en haar zeggen dat het niet lang meer zal duren voor ze weer oma word. Spijtig genoeg zal ze hem niet meer kunnen leren kennen maar ik ben er zeker van dat ze van ergens hierboven meekijkt naar ons vol trots en liefde.

mammy en pappy, jullie waren heerlijke mensen met een hart van goud. Ik mis jullie nog dagelijks.

Jessica

Geef hier uw reactie door