Woensdag van Las Vegas (NM) naar Pueblo (Colerado) gereden. miles: 1662-1922
Vandaag geheel van de route66 afgeweken. We zijn door de Rockies gestoken om Carlo ergens halverwege te ontmoeten. Carlo arriveerde rond 14uur in Denver. Na een regenachtig begin zijn we gaan eten in een fantastisch tentje "Cowboy Kitchen" met alleen maar Mexicanen, die rechtstreeks uit Arendsoog zijn weggelopen. Goed ontbijtje om vervolgens door de mooie maar eerste uur nog natte Rockies te rijden. Letterlijk aan de ander kant van de bergen was het zonniger. Langzamerhand droogde we weer wat op en hebben we wat meer kunnen genietn van de fantastische omgeving. Aan de ander kant van de bergen was het ook precies alsof we in Mexico zijn beland. Na Taos en zijn we beland in San Lois waar we met koffie in de hand van een Hippie verdere info kregen over de route. Met vergezichten naar besneeuwde toppen hebben we fantastisch stuk gereden en droog!! We zitten inmiddels in Pueblo, hebben net lekker Mexicaans gegeten. Irving heeft zich vrijwillig aangwezen als jarige jop zodat de gehele bedieing Happy Birthday heeft gezongen in Spaans en Engels. Maken ons nu klaar om nog een ffilmpje te kijken en in slaap te vallen Wellicht dat de vrijgezellen eindelijk morgen eens aan hun trekken komen......
Dinsdag van Amarillo(Texas) naar Las Vegas (New Mexico) gereden. miles: 1344-1662
Om 10uur stond de motor klaar. Ook Tijs zijn standaard even gerepareerd, na ietwat lompe actie. Hierna in de buurt Palo Duro Canyon opgezocht. Een Canyon waar je met de motor door kan rijden. Super gaaf! Oa goed hard door een stukje weg welke was ondergelopen, boys will be boys... Tevens een heerlijke corndog gegeten, moet ik onthouden voor later! Na eerst enkele miles op de highway zijn we bij Tucumari afgebogen aar Las Vegas. Nee niet DE Las Vegas maar een klein plaatsje in New Mexico. Hier een van de mooiste tripjes gemaakt tot nu toe. Langelange heuvelachtige desolate wegen die uitstrekte zover je kon zien. Gelukkig onderweg ergens aan een toeristisch dammetje kunnen tanken anders hadden we LV niet kunnen bereiken met de tank. 's Avonds weer gewinkeld naar een motel, en yes weer goedkoop, maar zonder pool. In de lokale Mexicaan lekker gegeten en vanwege het tijdsverschil relatief vroeg gaan slapen.( In New Mexico is het een uur vroeger, dus nu 8uur tijdsverschil met NL/Belgie)
Maandag van Clinton(OK) naar Amerillo(Texas) gereden. miles: 1152-1344 Een heel stuk langs de en op de highway gereden. Op een gegeven moment door klein verlaten plaatsje Erick gereden. Vlak daarna arriveerde we in de staat Texas. Het werd warmer en winderiger. De dorpjes zagen eruit als in een moderne western. McLean was de moeite waard omdat hier een van de vele route66 museum lag. Echter bleek dit een lokkertje te zijn. Er lag wat rommel over 66, maar 80% ging over prikkeldraad. Ongelofelijk dat je zoveel kunt vertellen over prikkeldraad. Tegen 4uur kwamen we aan in Amarillo. Hier een Harley dealer opgezocht om naar Ed zijn motorlekkage te laten kijken. Nadat anderhalveuur kregen we te horen dat het toch wat serieuzer was dan we in eerste instantie vermoeden. Hotelleke in de buurt gezocht. Een van de kritieke was natuurlijk goedkoop maar met zwembad. Na een goede plons leerde we aan de bar Jim kennen. Een projectleider die in de buurt allerlei appartementen opknapte, steeds meer nodig voor de mensen die vanwege huizencrisis uit hun huis zijn gezet. Jom is ook met ons mee gaan eten bij de lokale steakhouse. Onder het goede gezelschap van serveerster Dana hebben we heerlijk gegeten en aan de bar met barvrouw Jennifer nog een paar pinten gedronken. Weer een mooie dag!
Zijn we weer! Enkele dagen geleden hebben we op t nieuws gehoord dat in Pincher Kansas waar we de dag ervoor zowat doorgereden zijn een zware orkaan is geraasd. Half het dorp is weggeveegd. yep geluk gehad.
Zondag 11 mei zijn we van Tulsa (Oklahoma) naar Clinton gereden. miles:920-1152 Mooie oude weggegetjes door dorpjes waar volgens mij de laatste 50jaar niets meer is veranderd. Oa door Arcadia waar een oude barn (graanschuur) is gerestoreerd. Na vele mooie miles 's middags uitgekomen in Oklahoma city. Hier het Oklahoma memorial bekeken, een nagedachtenis aan een terroristen aanslag uit 1995 op een staatsgebouw, erg indrukwekkend. De route66 weer opgezocht en de stad uitgereden. Na weer de nodige miles gestopt bij Fort Reno, een dorpje uit 1875. Efkes rondgereden waarna we om 5uur het terrein af moesten. Verder doorgereden naar Clinton, waar we na wat rondgewinkeld te hebben de meest goedkope en vage motel zijn beland. 96 dollar voor 2 kamers. Nadat we ons hebben geinstalleerd voor de kamer werden we gestoord door een Mexicaan die direct vrienden met ons wilde worden. De omgeving was zo vreemd dat we alle extra sloten op de motors hebben gezet en 's nachts wat onrustig hebben geslapen.
Vandaag een super dag gehad. 's Morgens nog een beetje regen gehad, maar de rest van de dag perfecto!! Een mooie tocht van Springfield naar Tulsa. Het eerste gedeelte pakte een paar mooie oude weggetjes op en zelfs een paar oude bruggen!! Na de state Missouri rijden we 10 miles door Kansas. Ineens een ander land. Een verlaten verganen industrie, dan een dorpje waar we ietwat argwanend door de locals worden nagezien omdat we door een gepimpte autoshow crossen. Vervolgens rijden we door een dorpje waar we in een wederom charmant... eettentje naar binnen worden gelokt. Hier mijn eerste tattoo gekocht. Ja schat, je herkend me niet meer als ik thuis kom. Niet alleen gebrainwashed door een paar militairen ook de route66 laat zijn strepen na. Na nog een goede afstand afgelegd te hebben door Oklahoma komen we uiteindelijk komen we uit in Tulsa. Hier wat moeten zoeken naar een goedkoop hotel. We zijn beland in Econoc hotel, helemaal buiten de stad. Yes weer gelukt, twee kamers met uitzicht op een zwembad. Na 10 minuten worden we eruit geschopt omdat het bad pas over 2 weken opengaat, gelukkig is er ook een overdekt, damn... Om 8uur zaten we in een van de vaagste bars ooit gezeten. Yep goed geintegreerd met de locals. Een van de zatlappen werd naar buiten gesmeten door een flink uit de kluiten gewassen dame, omdat meneer voor de zoveelste keer met zn zatte kop de jukbox had opgezet, waarna de stroom uitviel. Hell ya. Na een paar pinten een eettent opgezocht, maar meer dan een zeer vettige snackbar uit de jaren stillekes vonden we niet. Goed volgestoken met vettigheid en nog een pint zijn we braafkes om 11uur terug naar ons hotel gegaan. Nu aan t ontbijt, wat niet meer is dan een bak cornflakes met zeer slechte koffie maken we ons klaar voor Oklahoma city.
8 mei '08 (stukje Edwin) Gepland was om 8:00 verzamelen echter 1 iemand is nog niet wakker, Tijs, hij heeft 't zelfde probleem als bij zijn vorige USA reis, jep race kak. 9:00 finaly we hit the road. Onderweg ontbijten we bij een Subway en 't regent nog steeds. We rijden over authentieke route66 wegen echt geweldig. 'T is precies als de beelden in Maurice zijn boekje. De motoren worden ondertussen met veel zelfvertrouwen bestuurd. Lunch doen we in een echt Amerikaanse dinner, veel sfeer en leuke bediening, die veel indruk maakt op 1 van onze bikers . Aankomen in St Louis vinden we een hotel met een kamer voor 5 personen nb midden in de stad en op loopafstand van de "Gate to the West" (boog van St Louis). Maar eerst wordt 't zwembad met jacuzi verkent en getest (eis voor de volgende overnachtplaatsen???). Hierna verplaatsen wij ons naar de boog en 1st/2nd street (allemaal op loopastand). Ns een biertje en wat appitizers zijn we op zoek naar een eet gelegenheid, die vinden we bij "Show Me's" met zeer smakelijke bediening. Hierna nog een biertje in een kroeg die alleen maar "ACDC Highway to Hell draaien" (hebben we die gister ook al niet ergens gehoord???) Na terugkomst in 't hotel nog snel ff 't zwembad in en snurken.
9 mei '09 Na nog een plans in het zwembad en een goed ontbijt zijn we met gietende regen vertrokken over de interstate naar weer een stuk route66. Mooie stukken, afentoe wat verkeerd gereden, komen we uit in een vaag eetcafe waar we worden bediend door miss princess. Dikke pannenkoeken, uitgebreide hotdogs en vage kaas maakte het weer een belevenis. Hierna een stuk op de interstate naar Springfield (MO). We zitten nu in een goedkoop weer met zn 5-en in een hotelkamer van Lamplighter hotel. Als je niet beter zou weten is het very obvious 5 mannen in leren pak met zweepjes en al(snoertjes van portofoon) zou je denken dat..... -> t Gealic team We hebben goed gegeten bij een steakhouse Ruby Tuesday aan de overkant. Wederom charmante bediening die de 5 frusto's het hard weer op hol bracht. s' avonds nog wat gechilled in t barreke van t hotel en na een toegift van de lokale zanger "get your kicks on route66" zijn we gaan pitten.
6 mei'08 Na wat heen en weer gebel zijn we wederom door een zeer enthousiaste dit keer Hispanic taxichauffeur naar de motorverhuur gereden. Uitvoerig uitleg over wat wel en niet mag, met 101 Americaanse verzekerings en andere indekkingen zijn we vertrokken. Wat wiebelig in t begin. Overigens had de een wat meer rommel bij zich dan de ander (ik had dus 3 tassen bij.....) Tja als de vrouw meehelpt met pakken(heb je hier aan gedacht en hier nog wat pillen tegen....) nee hoor schat! We zijn eerst naar het startpunt van de route66 gereden. Vlak bij was de fontein altijd te zien bij Maried with children. direct al enkele keren verkeerd gereden, maar het was zeer gaaf en cool, alhoewel met alle kleding en bescherming aan was t kei hard zweten. Uiteindelijk zijn we de 1e nacht terecht gekomen in Super 8. Een hotel wat vooral lekker goedkoop was. Ernaast was een Albanier met goed veel voedsel. Ook hier vrij vroeg gaan slapen. Na alle spanning van de reis en de jetlag hakt t er wel in.
7 mei '08 Een dag die erg triest begon. Om 5uur kreeg Tijs een telefoontje van Janneke dat Carlo zijn vader is overleden. Na veel heen en weer gebel is Carlo met Tijs en Edwin terug gereden in de regen naar Chicago. Tegen 14uur waren de mannen terug en hebben we nog enkele miles afgelegd. Carlo zouy t vliegtuig om 20uur terug naar huis hebben genomen. Snel nog ff lunchen bij de Albanees en hop de route weer op. In Springfield Ill maken we een stop bij 't graf van president Lincon, alles is in groot onderhoudt echter dat weerhoud een stel bikers niet om toch het monument te beklimmen. Er word letterlijk gepijpzeikt. Nadat we wat oneenigheid hadden over een wel heel loesje Motel helpt Betsy ons met het zoeken naar een "redelijk" motel, alleen jammer dat de kamers niet gecleaned zijn (plus de eigenaren wel heel veel knoflook gegeten hebben (Indiers)). Snel nieuwe kamers gekregen, tijs heeft (achteraf gelukkig) een eigen kamer. Eten bij de pizzaboer aan de overkant. 12" moet toch makkelijk op kunnen, zelfs voor Maurice was het te veel.
Hehe eindelijk een internetverbinding ter beschikking gevonden in Sprinfield. Een kleine update van wat we tot nu toe hebben beleefd.
5 mei '08 's Morgens om 5uur opgestaan, naar Tijs gereden, om 6:15 zaten we op de bus naar station Breda. Allen(Tijs, Maurice, Carlo, Irving, Edwin,dekikke) verzameld op t station van Breda. Gelukkig dat Maurice Edwin nog had gebeld om 6:30, want Edwin lag nog lekker te slapen. Na een voorspoedig treinreisje en zonder incheck en douane problemen zaten we om 11:15 op t vliegtuig richting Chicago. Een lange tocht van 8 uur, met 3 slechte films en overgaar voedsel, maar de stemming zat er al goed in! 14:15 lokale tijd Chicago aangekomen. Het weer was wat broeierig maar lekker warm. Voor een luttele $50 werden we door een enthousiaste Pool naar downtown Chicago gereden. Het beloofde zwembad van het hotel was gevuld met wat bladeren en misschien wel 1 liter water... Spullen in de kamer gesmeten en met locals op de bus naar t centrum gereden. Wauw skyscrapers, overal hamburger en steakhouses, een toffe stad om een middag/avond rond te hangen. Hoe enthousiast we ook waren, om 21yyr was iedereen steen kapot en zijn we gaan pitten. Morgen de Harley op halen!!!!
Vandaag eindelijk tasje gepakt. Dit onder kritisch toezicht van mijn lieve ega. We hebben niet zwaar moeten shiften tussen de spullen en mijn rugzakje is nog leeg, dus ik zal wel wat vergeten zijn.....
Nu nog besluiten of we zondagavond al naar Tijs gaan of maandagmorgen heeel vroeg vertrekken naar Breda. We zien wel (is het moto van de vakantie).
dereservebelg
Goed volgestoken met vettigheid en nog een pint zijn we braafkes om 11uur terug naar ons hotel gegaan. Nu aan t ontbijt, wat niet meer is dan een bak cornflakes met zeer slechte koffie maken we ons klaar voor Oklahoma city.
8 mei '08 (stukje Edwin)
. Aankomen in St Louis vinden we een hotel met een kamer voor 5 personen nb midden in de stad en op loopafstand van de "Gate to the West" (boog van St Louis). Maar eerst wordt 't zwembad met jacuzi verkent en getest (eis voor de volgende overnachtplaatsen???). Hierna verplaatsen wij ons naar de boog en 1st/2nd street (allemaal op loopastand). Ns een biertje en wat appitizers zijn we op zoek naar een eet gelegenheid, die vinden we bij "Show Me's" met zeer smakelijke bediening. Hierna nog een biertje in een kroeg die alleen maar "ACDC Highway to Hell draaien" (hebben we die gister ook al niet ergens gehoord???) Na terugkomst in 't hotel nog snel ff 't zwembad in en snurken. 
Hehe eindelijk een internetverbinding ter beschikking gevonden in Sprinfield. Een kleine update van wat we tot nu toe hebben beleefd.
