Het wonderlijke effect van een powernap

Zware benen, geen energie meer om zelfs maar een glas in te schenken. Soms ben je gewoon moe. Het overkwam mij de afgelopen zondag nadat ik was ingevallen voor een zieke collega. 

Manlief had buiten een tentje opgezet, de kinderen speelden. Terwijl ik van een glaasje rosé genoot, dwaalden mijn gedachten af naar de avondmaaltijd. Wat zal ik vanavond koken? Wat hebben we eigenlijk in huis? Alleen al bij de gedachte aan koken weigerde mijn lichaam acuut dienst. Daarom stelde ik maar voor om frietjes en hamburgers te gaan halen bij de lokale frituur. 

"Waarom maak je je nu al druk om het eten?" vroeg manlief. "Dan kook ik toch?" Even later stonden er twee mannen in de keuken. Jos draaide zijn befaamde gehaktballen en zoon Tim was bezig aan een boterkoek. De andere vier jongens hadden zich inmiddels uit de voeten gemaakt om Fortnight te gaan spelen. 

Toen pas viel mijn oog op het tentje in het gras, de rits uitnodigend op een kier. Binnen lonkte een opgeblazen luchtbed met kussens en een zachte deken. Wat als ik nu even liggend mijn mail ging checken? Niemand zou mij nu toch missen, stelde ik mijzelf gerust. Even later vleide ik mijn hoofd in de zachte kussens. Een briesje speelde met het tentdoek. Vrijwel direct dreef ik weg in een vrolijke zee van kinderstemmen, ruisende boomtakken en wapperend tentdoek. Voor even leken al mijn verantwoordelijkheden heel ver weg. 

"Mama, eten!" klonk het. Ik wreef de slaap uit mijn ogen en ontwaarde de geur van verse gehaktballen met uitjes. Waar was de tijd gebleven? Aangezien de boterkoek inmiddels op het aanrecht uit te dampen stond, moesten er minstens drie kwartier zijn verstreken. Terwijl ik opstond merkte ik dat mijn benen al minder zwaar waren. Toch zou ik het effect van mijn powernap pas veel later ontdekken.

Die avond had ik zowaar nieuwe energie. Dat bracht mij op het idee om een eigen kleerkast in te ruimen voor Sergio. Een behoorlijke klus - ik hield er maar liefst vier zakken kleding voor het goede doel aan over. Toch zaten er ook nog dingen tussen die Sergio graag wilde dragen. Nadat hij een paar kledingstukken uitgekozen had, holde hij naar boven om het stapeltje in zijn kast te leggen. Even later mocht ik komen kijken. Alle T-shirts, korte broeken en truien waren keurig uitgesorteerd. Ons huis was weer een stukje meer zijn thuis geworden.

Een korte powernap, even gaan liggen als je je moe voelt: soms kan het wonderen doen.