Zevenenveertig
Sergio heeft een fascinatie met het getal zevenenveertig. Waarom? Dat weet hij zelf ook niet. Zeker is dat hij van achterop de fiets alle huisnummers telt totdat we bij zijn favoriete getal uitkomen. Dan klinkt het triomfantelijk: "Zevenenveertig!" Is de straat erg lang, dan neemt Sergio ook genoegen met 147. Of desnoods met 547.
Op weg naar de dagopvang komen we langs huisnummer 94. "Wat is vierennegentig gedeeld door twee?" vraag ik. Even is het stil, dan barst Sergio uit in een vrolijke schaterlach. "Zevenenveertig!" roept hij. Terwijl ik stevig doortrap vliegen de huisnummers voorbij. Maar Sergio heeft pech vandaag, want bij nummer 47 blijkt geen bordje te hangen. "Nummer 47 heeft zich verstopt," zeg ik. Maar daar heeft Sergio een verklaring voor. "Daar moet een Hollander wonen," contstateert hij. "Want Hollanders spreken dat getal uit als sjeuvenenveertuch. Als ik dan op nummer 47 woonde, dan zou ik me ook schamen en geen bordje ophangen."
Dat neemt niet weg dat Sergio graag naar de Nederlandse televisie kijkt. Want als hij geluk heeft valt daarbij het getal 47. Lachend probeert hij de klanken dan te herhalen. "Nummer sjeuvenenveertuch, tsjongejongejonge." Ook zijn Marokkaanse vriend Ismaïl spreekt het getal grappig uit, vind hij. Met een rollende R en een stevige letter Z. Daarom vroeg hij telkens aan Ismaïl om het getal te herhalen. Wat Ismaïl braaf deed, totdat hij op een dag vroeg: "Wat is dat toch met jou en het getal zevenenveertig?"
Getallen laten je niet alleen
Sinds kort heb ik ontdekt waarom Sergio voortdurend op zijn horloge kijkt. Hij is op zoek naar zijn favoriete getal. Als hij ziet dat het scherm 47 minuten aangeeft, komt hij dat regelmatig even melden. Soms glimt hij dan van vreugde. Sinds kort heeft hij een knuffelbeest, een kleine pinguïn die hij het liefst altijd met zich meeneemt. Maar structuur is moeilijk voor Sergio. Met als gevolg dat hij altijd van alles vergeet: zijn sleutels, zijn portemonnee, ja zelfs zijn favoriete knuffelbeest.
Een getal laat zich echter lastig vergeten. Elk uur opnieuw keert het terug in de tijd. Het vliegt onherroepelijk voorbij op de vele huisnummerbordjes langs de straten en staat afgedrukt op kastickets. Zelfs als mensen steeds uit je leven verdwijnen, zelfs als je lievelingsknuffel is achtergebleven bij de zoveelste stiefvader, dan nog blijft 47 altijd dezelfde. Getallen nemen nooit definitief afscheid. De vaste waarde van een getal geeft houvast in een onstabiele wereld.
Uitgerekend daarom houdt Sergio van 47.
|
De Pleegmoeder
