Vrijdag, de laatste dag! Pas om 8 uur uit ons bed, wat een luxe! Nog een laatste ochtendgym en ontbijt. Nu is het echt tijd om onze koffers weer te pakken. Wat ging dit lot bij de jongens! De meisjes was een ander paar mouwen. Uiteindelijk geraakte alles toch ingepakt. Nog even alle kamers ontruimen an snoeppapiertjes (en dit waren er héél veel) en ook het zeezand werd verzameld. We hadden bijna een nieuw strand op de tweede verdieping van ons hotel. Nadat alle valiezen in de buskoffer geladen waren, konden we afscheid nemen van Fred en zijn team. Daarna begon de tocht naar huis met nog enkele tussenstops. Een eerste halte aan Tyne Cot Cemetery. Weeral gedroegen onze leerlingen zich voorbeeldig en iedereen was onder de indruk van de geschiedenis die zich hier afgespeeld had. Terug de bus in en snel richting pretpark Bellewaerde. Ondertussen begon de hemel zich stilaan om te toveren tot een grijs wolkenveld. Niet getreurd, de kinderen hadden er zin in. We bleven ook echt niet gespaard van enkele regendruppels. Gelukkig vielen ze pas echt in bakken naar beneden toen we terug in de bus zaten. Nu zitten we op een laatste rechte lijn naar huis en hopen op tijd te arriveren. We sluiten deze week af met te zeggen dat het een heerlijke afsluiter was voor al onze 6de-klassers.
Allemaal bedankt voor de fijne reacties en een welgemeende proficiat aan al onze kinderen voor de vele fijne reacties die we kregen voor hun voorbeeldig gedrag!!!
Donderdag. Weeral een heerlijke ochtend! Voor de liefhebbers stond er al meteen een jogging naar het strand op het programma. De anderen konden deelnemen aan de reeds vertrouwde ochtendgymnastiek. Een uurtje nadat we uit ons bedje waren, stonden de garnaalvissers al op het strand te wachten. We maakten kennis met garnalen, maar ook met andere zeebewoners zoals de pietermannen, de platvis, de krab en nog veel meer. Alle kinderen waren erg enthousiast en luisterden geboeid naar de uitleg. Velen hielpen met het sorteren van de zeebewonders. Ook het afval interesseerde hen enorm. Ze maakten een krabbenhotel met een mama en een papa en de kleine kinderen die allemaal een naam kregen. Tegen 11 uur wandelden we met zn allen terug naar hotel waar ook de garnaalvissers naartoe kwamen. Even kookles voor onze kinderen en dan smullen van de lekkere garnalen. Ik denk dat iedereen nu wel weet hoe je een garnaal moet pellen. Meester Guy was ondertussen ook gearriveerd. Hij kwam ons een dagje vergezellen. In de namiddag trokken we terug naar het strand. We lieten de kinderen zandkastelen bouwen, lekker in het zonnetje bruin (rood)worden en genieten van zee en strand op alle mogelijke manieren. Nog een spelletje ren je rot en daarna het langverwachte zwemmen. Omdat het zon mooi weer was, lieten we iedereen in de zee zwemmen. De groene vlag hing uit dus er was geen gevaar te bespeuren. Iedereen amuseerde zich kostelijk en genoot met volle teugen. Nog een touwtrekwedstrijd en stilletjes aan weer naar Excelsior om weeral lekker te gaan eten. Heerlijke spaghetti, wat was het stil! Na een lekker warme douche en het optutten voor de disco konden we voor de laatste avond echt van start gaan. Ondertussen was meester Guy ook weer richting de Kempen vertrokken. Hopelijk heeft hij er ook zo van genoten! We merkten wel dat vele kinderen echt al wel moe waren deze avond. Toch wilden de meesten zich nog niet geven. De kusjesdans was de favoriete dans van de avond! We sloten af met een optreden voor Fred. De dans van het schoolfeest werd erg goed herhaald door onze zesdeklassers. Iedereen snel weer naar bed toe en het was echt heel erg snel stil. Groetjes,
Woensdag. Nadat we het speeksel uit onze haren hadden gewassen (tegenprestatie van onze kinderen bij het 1-tegen-allen spel) konden de juffen ruim 5 uur lang genieten van hun nachtrust. Nu zijn we echt voorbij de helft (iedereen hier weent als we dat zeggen). Ook wij (de juffen) vinden dit jammer want we hebben echt een brave, toffe groep bij. Deze ochtend de muziek op om half 8. Weeral geen heel erg lange nacht voor velen. Eerst even de beentjes strekken op een nieuw stukje muziek en daarna snel onze kleren aanschieten. Na een stevig ontbijt mochten we niet blijven treuzelen, want we moesten meteen richting Nieuwpoort vertrekken met de fiets. We waren nog geen 100 meter ver of de eerste lekke band was er al. Gelukkig hebben we de man-die-ons-in-alles-voorziet-Fredje. Een beetje een grote fiets, hé Sophia. Dat heeft ze aan den lijve ondervonden in de brandnetels naast het kanaal. Toch beet ze net als alle anderen door en zetten we onze tocht verder. Een fijne, rustige en mooie (wat willen we nog meer?) fietstocht dat was het echt. Toch bleven we niet gespaard van nog een lekke band. Maarten had geluk en mocht achter bij juf Griet op de fiets en juf Sara reed gewoon met twee fietsen verder. Juf Sara kreeg daarbij een cadeautje van Maarten (schapenpoep) dat ze niet zo fijn vond, maar we geraakten er wel! Fietsen op slot en de veiling in met onze gids. We verkenden de lekkergeurende vismijn, het statige Albert I monument en het historische sluizencomplex, de Ganzenpoot. Precies om 12 uur stapten we aan boord van de Ijzerstar en genoten we van een lekkere lunch. Na ongeveer anderhalf uur meerden we aan bij de Dodengang. Een korte verkenning met een toffe gids en daarna meteen naar de Ijzertoren. Tegen half 5 vertrokken we weer aan dek van onze boot, daarna onze fietsen weer op en snel snel snel naar de Hotellaan want we rammelden van de honger. Dit was een utopie want juf Griet moest eerst nog even naar haar fietssleutel zoeken. Uiteindelijk werd de achtervolging ingezet en vervoegde zij het peloton zonder fietsslot. Meteen aanschuiven aan tafel was de boodschap. Lekkere frietjes, niemand zal dat ontkennen. En toen brak het moment aan waarop velen zolang hadden gewacht DE TRAP. Zowel meiden als jongens tutten zich op (zelfs de jongens met haardroger!) Wat zagen ze er allemaal prachtig uit! Na het afdalen van de trap, de tocht naar het casino. Wat jammer dat de juffen het geld vergaten en we meteen terug naar ons hotel moesten. Gelukkig bestaan er oplossingen voor alle problemen. Zo werd het toch nog een casinoavond vol bluffers. Kemmerun is duidelijk een geboren gokker. Hij sloot het avondspel af met meer dan 7000 euro. Nu liggen ze allemaal in bed en we zijn er van overtuigd dat het weer stil zal zijn tot morgenvroeg.
PS: Wat een geweldige groep hebben wij bij! Geen gezeur over het eten,het fietsen verliep vlot, geen gekke toestanden en spontaniteit alom.
Dinsdag. Na het douchen op maandagavond laat kropen al onze (b)engeltjes uitgeteld in hun bedje. Nog even wat tamtam, maar al bij al bleven de juffen gespaard van de echte toeters en bellen. Toch kwam de muziek voor vele kinderen nog een beetje vroeg. Kleine oogjes piepten uit de deuren. Daar brachten we meteen verandering in door een pittige ochtendgymnastiek. Na een stevig ontbijt en ons opgefrist te hebben, stond onze trein klaar om richting Adinkerke te tsjoeken. Het natuurreservaat de nachtegaal werd verkend met een duinspel. Dit was eigenlijk niet onze bedoeling. Wij wilden liever een tocht door de duinen met aandacht voor de typische begroeiing en bewoners. Toch amuseerden we ons kostelijk tijdens het wimpeltrekken. Na dit avontuur kwam Fredje ons lekkere lunch brengen en de broodjes gingen er in als zoete koek. Als nagerechtje een lekkere nectarine en een zoektocht doorheen het museum. Met een vragenboekje in de hand doorkruisten we de hele kuststreek. Onze kinderen vonden dit boeiend en leerden spelenderwijs heel wat bij. Wie wist bijvoorbeeld dat er wel eens zatte vogels onder de duindoorn lagen? Na een kleine vertraging van onze trein konden we eindelijk toch richting de dijk vertrekken voor een super-mega-fantastische rit met de go-cars. Een half uurtje spraken we af, maar dat was niet alles! Een trampoline, geweldig springkussen en allerlei andere speeltuigen maakten onze namiddag af. Dit alles onder een stralende zon. Terug in ons hotel stond het eten al weer te wachten. Een lekkere worst (weeral ;-)), puree en verse groentjes; het water liep uit onze monden. Tot slot een heerlijk toetje: chocolademousse. Na het eten kregen de kinderen de gelegenheid om de berichtjes op internet een keer te bekijken. Morgen posten we hun reacties ook! Om 20 uur startten we met onze één-tegen-allen. Wat eerst onmogelijk leek te zijn, lukte onze leerlingen wonderbaarlijk wel. Luister hier maar naar 1 van de uitgevoerde opdrachten:
De begeleiders zijn super leuk.
Door hen lachen we ons een deuk.
Ze zijn echt mega cool.
De begeleiders zijn Griet, Annemie, Sara, Marleen en Michèle.
Tegen hen zeggen we: DANK JE WEL!
De zeeklassen duren vijf dagen
Dankzij de begeleiders mogen we niet klagen.
Tijdens de leuke activiteiten hielpen jullie ons goed
Nu zeggen we: MERCI, want dat moet.
Nog even lekker warme kleren aandoen en we konden voor de laatste keer vandaag richting strand vertrekken. Een keineig sluipspel met zowel een winnaar bij de jongens als bij de meisjes. Ondertussen was het al echt heel donker en ook al heel laat. Dus.. wij hoorden de bedjes al roepen. Toch dachten niet alle kinderen hier zo over. Nu de laatsten onder de douche en dan hopelijk weer snel de oogjes toe. We zullen ze eens snel gaan onderstoppen.
Maandag. Iedereen stond netjes op tijd gepakt en gezakt klaar om mee naar de zee te vertrekken. Wat een rustige bus hadden wij! Een streling voor het oor (of is dat voor het oog!?) Zonder files en zonder gemopper kwamen wij om half 12 aan in ons luxueuze hotel. We klagen niet. De leerlingen stonden te popelen om naar hun kamers te mogen. Wat spannend Even wat bekvechten voor de beste slaapplaats en een half uurtje later al met de benen onder tafel. De borden overvol en buikjes rond en gezond. Zo konden wij aan onze fototocht door Sint-Idesbald beginnen. We verkenden de omgeving en bezochten natuurlijk ook de zee en het strand. Wat een verademing en wat een weertje!
Daarna mochten de kinderen zelf hun inkopen doen (kaartjes, lekkers, sommigen vrezen zelfs dat hun haar hier wel eens in de war raakt en daarom kon haarlak en mousse ook niet ontbreken in de boodschappenmand). Terug aangekomen in Excelsior stonden de Hot Dogs warm te wezen. Wat waren de juffen blij met deze worsten en de tijdelijke stilte. Meteen daarna sportieve kleren aan want we trokken naar het strand voor een partijtje voetbal. Heerlijk dat zand tussen onze tenen! Vlug terug want de piraten in ons kwamen al stilletjes tevoorschijn. Mooi verkleden en als echte zeerovers trokken we weer richting de duinen. Wat werden we nagekeken onderweg! We gooiden ons als echte piraten in de strijd en knokten alsof het een lieve lust was. Zelfs enkele juffen vonden dit een geweldig spel. 6A ging aan de haal met de overwinning met maar liefst 119 levens. Toch deed ook 6B het niet slecht met 99 gewonnen levens.
Ondertussen was het al stilletjes aan donker aan het worden. Een mooie zonsondergang werd ons ook nog gegund. Zonder al te veel kabaal wandelden we weer richting Hotellaan en spoelden we het meegebrachte zand af onder een heerlijke douche.
Zo, nog vlug een snoepje voor het slapengaan (dit is meer dan genoeg aanwezig in de kamers van de kinderen) en hopelijk snel oogjes toe. Zo kunnen de juffen ook nog even genieten van hun eerste avond.
Even kort een beetje uitleg. Wanneer jullie willen reageren op een bericht, kan je dit doen door te klikken op "reageer" rechts onder het kadertje. Je kan ook een berichtje achterlaten in ons gastenboek. Dit vind je rechts op het scherm. Het gastenboek lezen doe je op dezelfde manier, maar door naar beneden te scrollen.
