Drie jaar geleden heb ik voor een schoolproject een week in het Schotse Edinborough verbleven. Samen met een twintigtal andere studenten logeerden we elk apart in een gastgezin en overdag publiceerden we zelfgemaakte artikels waarop we achteraf ook beoordeeld werden. Het was globaal een fijne en leerrijke ervaring. Ik leerde het Engels noodgedwongen meer onder de knie te krijgen, maar als een echte huisblijver leerde ik ook hoe ik me op locatie uit de slag moest trekken.
In Schotland heb ik de Amerikaanse koffiegigant Starbucks ook leren kennen. Onderweg naar de plaatselijke universiteit bevond er zich in het centrum ook een filiaal van dit megabedrijf en ik leerde er vele lekkere koffiedrankjes -en allerlei varianten daarop- kennen. Ik was in die tijd gefascineerd door Starbucks en dan in het bijzonder van het feit dat ze daar echt inzetten op het proberen te maken van een gezellig decor met 'easy' achtergrondmuziek waardoor je bijna automatisch rustiger wordt. Daarnaast is de koffie en snacks ook gewoon lekker, maar wel prijzig.
In mijn thuisstad Brugge is er onlangs ook een Starbucks-vestiging geopend, in het centrale station. Het is een klein filiaal, waar het aanbod snacks misschien wat kleiner is. Maar het draait uitstekend, want de weinige plaatsen zitten telkens eivol. Jammer genoeg is het net door die dichte bereikbaarheid dat mijn fascinatie voor Starbucks wat verdwenen is. Na mijn passage door Schotland heb ik de Starbucks nog bezocht in Keulen (Duitsland) en op de luchthaven in Zaventem. Starbucks hoorde voor mij bij het reizen en nu het zomaar 'voor het grijpen' is, is de magie weg.
En op een grijze dag als deze wordt een mens daar nostalgisch van :)
19-11-2012, 12:02 geschreven door Minzame Mens
|
