donderdag  27 februari

Vanmorgen was het maar heel stilletjes toen we om 7 uur het ‘Fliegerlied’ opzetten. Met kleine slaapoogjes kwamen onze sneeuwklassers maar stilletjes uit hun kamer. We lagen gisterenavond dan ook laat in ons bed. We zijn nogal uit de bol gegaan. Jammer dat de Tiroleravond niet kon plaatsvinden maar we hebben er zelf een leuke sneeuwklasfuif van gemaakt. We zongen en dansten met heel veel plezier en zo werd het echt een vrolijke avond.

Om 7.15 uur waren we wel wakker genoeg om aan de vervelendste klus van de sneeuwklassen te beginnen: inpakken! Dat inpakken lukte bij de meesten aardig goed. Waar het niet zo vlotte, waren er gelukkig een paar helpende handen. Om half 9 waren de koffers dan zo goed als ingepakt en genoten we van een laatste ontbijt.

Na het ontbijt verdwenen de laatste spullen in onze koffer en trokken we het dorp in voor een mooie wandeling door het bos en het dorp. Na een lekkere koek en een toiletbezoek trokken we met onze ski helm naar de bushalte. Om 11.37 uur stapten we op de bus richting Steeg. Daar wachtte ons een laatste maar ongelooflijk toffe activiteit: rodelen.

We kregen allemaal een sleetje en dat haakten we vast aan een ketting achter de tractor van Benni. Hij reed ons meer dan één km naar boven op een breed bospad. Dan ging het heel voorzichtig naar beneden. Toen we een tweede keer mochten, durfden we al wat sneller naar beneden te glijden op onze slee. Omdat we het zo leuk vonden, reden we nog een derde keer naar boven. Nu zoefden we als echte pro’s naar beneden. Zalig vonden we dat!

En de pret was nog niet voorbij want we werden ook nog eens getrakteerd op frietjes en een drankje! Dankjewel Kristof Torfs. Een mooiere en leukere afsluiting van de sneeuwklassen hadden we ons niet kunnen wensen.

Om 16.15 uur reden we terug naar ons huisje. We trokken onze skibroek uit, trokken droge kleren aan en maakten onze koffers dicht. We smulden nog een laatste keer van het lekkere eten hier. De wortelpuree met worst smaakte ons goed. Toen was het echt tijd om te vertrekken. We laadden onze koffers in de bus en namen afscheid van Frans en Francine. Anne-Mie reisde met ons weer mee naar België. En zo zaten de sneeuwklassen van 2025 er definitief op. Maar de fijne herinneringen bewaren we voor altijd.

woensdag 26 februari

Vanmorgen kwamen we met kleine oogjes uit ons bed. Na het heerlijke ontbijt waren we weer helemaal klaar voor een nieuwe dag skiën. Het was mistig en het sneeuwde, maar dit belette ons niet om er volop tegenaan te gaan. . De afgelopen dagen mochten we op verschillende blauwe pistes proberen. Hier hebben we eerst nog wat op geoefend. We hoopten stiekem dat de skimonitoren ons ook eens zouden meenemen naar een hogere skilift. We deden zo ons best dat we tegen de middag met een andere lift naar boven mochten. Deze lift ging niet meer tot in de helft van de berg, hij ging helemaal tot boven. Hier hebben we lang naar uitgekeken, maar vertrokken toch nog wat onzeker van de berg.

Na de picknick in de sneeuw gingen we weer met de skilift helemaal naar boven op de berg. Hoe meer we het deden, hoe leuker het werd. Op het einde van de dag waren we moe en voldaan. Wat waren we blij dat we in het begin van de week doorgezet hebben en ons gesmeten hebben. Iedereen heeft hier grenzen verlegd. Bij thuiskomst in ons huis hadden de kookouders soep voorzien zodat we terug wat opwarmden. Nu zijn we bezig met ons vooravondprogramma: douchen en gezelschapsspelletjes spelen. Zodadelijk eten we kaiserschmarrn.

We kijken uit naar de avondactiviteit namelijk sneeuwklasfuif.

dinsdag  25 februari

Vanmorgen werden we weer gewekt op de tonen van het ‘Fliegerlied’. Onze kookouders zorgden zoals altijd voor een heerlijk ontbijt met onder andere yoghurt, cornflakes en speculaasjes. Nadat we krachten hadden opgedaan, was het tijd om de bus te nemen naar het skigebied.

De skimonitoren hadden er alle vertrouwen in en nadat we terug een keer van de ‘gewone’ piste gingen, mochten we naar een nieuwe piste. Nu nam de spanning wel toe want voor een andere piste moesten we hoger op de berg. Hiervoor namen we een stoeltjeslift per twee. Vol goede moed gingen we met z’n allen van een andere piste …… en nog een andere piste. De skimonitoren begeleiden ons goed naar beneden en met vallen en opstaan lukte het ons allemaal.

Deze middag genoten we van een zelfgemaakte picknick en na de middag oefenden we verder op de pistes. Het lukte iedereen om op het einde van de dag naar beneden van de berg te komen. We hoorden verschillende positieve reacties. Nu begint het leuk te worden. We hebben onze angsten overwonnen en blijven oefenen op het skiën.

Terug aangekomen in ons huis beginnen we aan ons vooravondprogramma: douchen, dagboek en een spelletje. Blijkbaar staat er vandaag soep, vol-au-vent met puree en yoghurt op het menu. Daar kijken we naar uit. We zetten onze beste speurneus op want er staat Cluedo op het programma vanavond.

maandag  24 februari

Vanmorgen mochten we tot 8 uur uitslapen. Dat deed sommigen veel deugd. Anderen waren al een hele tijd wakker.  We merken wel dat bij het ‘Fliegerlied’ de oogjes wel al wat kleiner worden.

Gelukkig konden we weer voldoende energie opdoen met een stevig ontbijt. Frans had voor ons wentelteefjes gebakken, er waren Tiroler broodjes, een Kaiser pistolet, yoghurt, granola, cornflakes en fruit. Meer dan genoeg om ons buikje goed te vullen. Bij het ontbijt maakten we ook onze pick-nick klaar.

Want na het leuke volksdansen op het plein, een kleine les na onze leerwandeling van zaterdag, trokken we naar de bushalte. Met de postbus reden we naar Holzgau. Daar aten we onze pick-nick op in de sneeuw. Daarna krhegen we in een gasthof een drankje en gingen er naar het toilet.

We waren helemaal klaar voor een stevige wandeling. Al gauw kwamen we een ideale plek tegen om met onze poepplankjes naar beneden te glijden. Dolle pret was dat. Eindelijk een plekje met sneeuw waar we ons nog volledig konden op uitleven. Daarna trokken we verder het steile bergpad op. Pffff…. dat was puffen en zweten. Maar dan kwamen aan het eigenlijke doel van de dag: de hangbrug van Holzgau. Omgeven door het schilderachtige berglandschap van Tirol is de Holzgau hangbrug een absoluut hoogtepunt voor wandelaars. Het overspant de wilde Höhenbachtal kloof en biedt toegang tot de Simms waterval met zijn klettersteig. De brug is 200 m lang en ongeveer 105 m hoog! Een heel avontuur dus voor onze sneeuwklassers om hierover te stappen. Iedereen heeft dapper de overkant van het dal bereikt! Wauw! Echte avonturiers hebben we bij!

De meesten keerden weer via de brug naar Holzgau, een deel nam het mooie bergpaadje naar beneden. We eindigden onze uitstap met een nog een uurtje poepplank glijden. Ook nu weer zorgde dat voor dolle pret!

Moe maar voldaan stapten we weer de bus op naar ons huisje. Na een verdiende frisdrank begonnen we aan ons vooravond programma.

Zo dadelijk verwennen ze ons hier met wortelsoep, spaghetti en een chocolade ijsje. Ook dat wordt weer smullen.

Om onze dag af te sluiten gaan we de pannen van het dak swingen in het swingpaleis. Het belooft een leuke avond vol dans en muziek te worden.

zondag 23 februari

Vanmorgen moesten we er weer vroeg uit want vandaag stond de tweede dag skiën gepland. Voor we vertrokken werden we tijdens het ontbijt verwend met muesli en yoghurt. We maakten onze picknick en als we dan onze skikleren aandeden waren we helemaal klaar om erop uit te trekken.

Vol goede moed trokken we naar de skipiste. We mochten van de skimonitoren ineens met de pannenkoekenlift naar boven. Dit vonden we geweldig. In het begin was het toch terug eventjes spannend, maar vanaf de tweede keer ging het al terug beter. Tijdens de middag aten we onze zelfgemaakte picknick op. Frans en Francine hadden gezorgd voor lekkere pistolets en een hardgekookt eitje. Dit smaakte na de grote inspanning. We oefenden na de middag nog verder met het skiën. De afdaling ging beter en beter. De skimonitoren zeiden zelfs dat als we zo blijven oefenen we de volgende skidag misschien naar een andere piste mochten. Daar kijken we enorm naar uit.

Wanneer we terug in Gasthof Krone aankwamen, was het weer tijd voor ons dagelijkse ritueel. Een groep mocht met juf Karin het spel ‘Biggen’ spelen, een andere groep vulde het dagboek in hun sneeuwschoolboek verder aan en de laatste groep genoot van een heerlijke warme douche.

Er staat uiteraard nog een avondactiviteit gepland. We weten allee dat we een ijsje gaan eten. De leerkrachten vertellen ons niet alles denken we want ze doen geheimzinnig over een wandeling naar het ijsje.

zaterdag 22  februari

Gisterenavond hebben we ons geweldig geamuseerd in Casino Krone. Iedereen zag er piekfijn uit in zijn of haar feestelijke kledij. Er werd gespeeld, ingezet, gegokt, verloren, gewonnen maar bovenal werd er heel veel plezier gemaakt.

Ook vanmorgen werden we gewekt met het ‘Fliegerlied’. Bij sommige kinderen werd het al moeilijk om wakker te worden. Maar de meesten dansten en zongen nog vrolijk mee.

Onze kookouders hadden al wel vermoed dat we een stevig ontbijt konden gebruiken. Na de tirolerbroodjes, spek en eieren waren we klaar voor een nieuwe dag in Stanzach.

Na het ontbijt trokken we naar de Namloser Bach en naar de Lech. Daar vertelde de juf over het verval van rivieren en over de verschillende stenen die we aan de Lech vonden. Jammer dat er geen sneeuw ligt in Stanzach. Het sneeuwballengevecht aan de oever van de Lech werd een zoektocht naar de mooiste rolkeien en splijtstenen. Heel wat keien werden ook in de rivier gegooid en ook dat zorgde voor heel wat pret. Daarna trokken we door het dorpje en gingen een kijkje nemen aan de skipiste van Stanzach. Dat was een groene weide op dit moment. Gelukkig trekken wij hoog de bergen in om te gaan skiën.

Op het pleintje aan Jamdo, trakteerde Viviane ons op een heerlijk fris drankje. Dat deed deugd bij deze lente temperatuur. Daarna leerde Viviane ons een tof dansje en deden we met de klas een leuk spel. Dikke dankjewel, Viviane!

Zoveel wandel- en spelplezier maakt een sneeuwklasser hongerig. Gelukkig stond er een lekker middagmaal klaar. Fish-sticks, spinaziepuree, sla met tomaten en komkommers. Als dessert kregen we nog een potje yoghurt.

Omdat we het dansen in de voormiddag zo leuk vonden, leerde Viviane ons nog twee toffe volksdansen aan. Na een uur dansen was het tijd om naar de bushalte te stappen en de bus naar Elbigenalp te nemen. Daar stond de slee met de paarden klaar om met ons door het dorpje te rijden. Omdat we niet met de hele klas in de slee konden, verdeelden we ons in twee groepen. De ene groep vertrok met de slee terwijl de anderen de kerk en het knekelhuisje bezochten.

Het was leuk om door zo’n mooi berglandschap met de slee te glijden. Wat zijn die bergen hier toch mooi. Daarna werden we ook nog verwend met  een heerlijk stukje taart of een ijsje. Moe maar voldaan stapten we terug op de lijnbus richting Stanzach.

Na de soep en de boterhammetjes was het tijd om aan ons avondprogramma te beginnen: douchen, dagboek aanvullen en spelletjes spelen.

Klaar om fris is ons bed te duiken. Hopelijk vallen ze hier straks snel in slaap want morgenvroeg vertrekken we weer richting Warth. Wat kijken ze er naar uit om morgen te kunnen gaan skiën.

vrijdag 21 februari

Na een heerlijke maar korte nacht in ons sneeuwklasbed bleef het deze ochtend behoorlijk rustig in Gasthof Krone. Om 7.00 uur werden we vrolijk gewekt door het Fliegerlied. We hadden toch genoeg geslapen om uitbundig mee te dansen op de muziek. Wanneer we beneden kwamen stond er voor ons een heerlijk ontbijt klaar met tirolerbroodjes, choco, confituur en charcuterie. We aten ons buikje goed vol.

Na het ontbijt waren we klaar voor de strijd. Dapper stapten we met al onze skispullen naar de skipiste. In het begin stonden er veel van ons met knikkende knieën op de latten. De skimonitoren Karla en Tijn hadden dit wel door en hielpen ons dan ook om onze eerste schrik te overwinnen. Het eerste dat ze ons geleerd hebben, is veel keer het woord pizzapunt te herhalen. Dit hadden we snel onder de knie. We mochten slalommen rond paaltjes. Op het einde van onze eerste skidag hebben de skimonitoren ons zelfs al meegenomen op een skilift.

Na de skiles reden we met de bus terug naar Gasthof Krone. We hoorden de douche al van ver roepen. We werkten afwisselend in ons sneeuwschoolboek, juf Karin leerde ons een nieuw spel en we mochten eindelijk douchen na een dag zweten.

Na de zware inspanning van vandaag rammelen onze buikjes al. Annemie, Frans en Francine hebben voor ons een maaltijd samengesteld. Vandaag staat er nog op het menu: gebakken aardappelen, boontjes met spek en hamburger. Oh ja en bijna vergeten, als dessert krijgen we nog een ijsje. Dat hebben we verdient na vandaag.

Na het avondeten staat er nog een casinoavond op de planning. We hebben hier toch een paar vragen bij. We zijn daar toch nog veel te jong voor? Hoeveel kunnen we hiermee verdienen? Welke spellen mogen we spelen? Hopelijk krijgen we straks een antwoord op al onze vragen. We kijken alvast uit naar een rustige activiteit binnen.

donderdag 20 februari

Joepie! Het moment waar we zo naar uitgekeken hebben is aangebroken: we vertrekken op sneeuwklassen.

Om 6.45  uur  stonden we, gepakt en gezakt, klaar voor ons groot sneeuwklasavontuur.

Op onze Facebookpagina : Sneeuwklassen De Hei 2025  kan je ons reisverhaal mee volgen.

Omdat we vanavond nog een druk programma hebben, zal er nog geen verslag en fotoalbum op de blog verschijnen. Vanaf morgen kan je elke avond hier terecht voor onze verslagjes en foto’s.

Toffe sneeuwklassen, leuk in de bergen
een toffe groep zijn wij, ja wij! 

Woensdag 15 februari

Gisterenavond trokken we voor een flinke avondwandeling de bossen van Stanzach in. We wandelden onder een prachtige sterrenhemel. In het bos was het echt donker en soms een klein beetje griezelig. Na de mooie tocht door het bos stapten we door naar Jamdo. Hier aten we een lekker ijsje. We kregen ook een frisdrank en hield elke tafel een babbelspel. Moe maar voldaan trokken we naar ons huisje. We kropen meteen in ons warme bed en waren al snel in dromenland.

Vandaag is Matthias jarig en dat hebben we van bij het opstaan gevierd met een luid gezongen verjaardagsliedje. Met een heerlijk ontbijt kon de dag echt goed beginnen.

De zon was vandaag ook weer van de partij. Tijd dus om erop uit te trekken en ons sneeuwklasdorp te gaan verkennen met een vossenjacht. We moesten zoveel mogelijk ‘vossen’ vangen. Dat konden voorwerpen en antwoorden zijn bij een zoekvraag of doe-opdrachten. We speurden het dorpsplein af, gingen de Spar in en spraken heel wat dorpsbewoners aan om ons te helpen. Eén groep sprak de schoolmeester aan en nam de groep heel graag om een kijkje te nemen in de school van Stanzach. We waren wel verwonderd hoe mooi en gezellig het daar was. De meester hielp ons met heel veel vragen en opdrachten.
Elke groep vond het alvast een super leuke voormiddag.

Van al dat speuren krijgen sneeuwklassers honger en dan zijn gelukkig ook onze kookouders daar. Zij maakten voor ons heerlijke Kaiserschmarren.
Voor het eten werd de juf in de bloemetjes gezet voor 25 jaar sneeuwklassen. Ze werd verwend met een geweldig tof lied, mooie vlaggetjes en een lieve kaart en een cadeautje van de kookouders.

Na het heerlijke feestmaal, was het werken geblazen. Onze koffers moesten deze namiddag al bijna helemaal gepakt staan. Met de hulp van de juffen klaarden we de klus in anderhalf uur. Toen trokken we weer het bos in waar we ons uitleefden in het speeltuintje.

Tijdens het vieruurtje vierden we weer Matthias zijn verjaardag. Onze kookouders hadden een heerlijke taart gebakken. Met een bananenmilkshake erbij was het een echt festijn.

Ondertussen was het weer tijd geworden om een verfrissende douche te nemen en wat spelletjes te spelen om vervolgens aan tafel te gaan.
De kookouders staan ondertussen weer in de keuken om straks lekkere schnitzel en spinaziepuree op tafel te zetten.

Dan gaan we de pannen van het dak swingen in het swingpaleis ! Het zal weer een leuke avond vol dans en muziek worden.

Morgen trekken we een laatste keer naar Warth-Salober om te skiën. Daarna pakken we onze skikleren in, gaan we pizza eten en vermoedelijk vertrekken we rond 20 uur richting België.
Morgen zetten we geen verslag meer op de blog. We houden jullie via onze Facebookpagina verder op de hoogte.