Jaja Gore beer, Stinkbeer, Wasbeer en Beer Putman breien verder aan hun berenepos in Dilbeek.
Maar voor we verder gaan
deze saga verloopt niet zonder slag of stoot. De geest van de grillberen was bijna gaan vliegen. De voorbereiding verliep over een hobbelig parcours. Door vele externe onvoorziene omstandigheden moesten de beren uitermate flexibel toewerken naar dit evenement en werd hun onderlinge band zwaar op de proef gesteld. Psychologen in de groepsdynamiek zouden hier waarschijnlijk hele hoofdstukken aan kunnen wijden.
Wat gebeurde er allemaal ? Wat waren de evenementen die geleid hadden naar deze test? Wat dreef de beren om toch de extra poot te zetten die nodig is wanneer je op deze knooppunten van het leven staat? Wel laat het mij jullie vertellen.
Op een mooie zomerdag in Nederland had Beer Putman een bijna doodervaring gehad. Bij deze besefte hij plots het belang van goede vrienden en besloot hij om naast de vaste berenklik ook nog wat extra gasten aan de tafel uit te nodigen.
Impulsief als hij is, had hij niet stil gestaan bij de gevolgen. Maar geen nood, daar helpt zijn berin bij. Voeten terug op de grond en de opties bekijken :
1. Een soort van Jezus laten komen die water en brood kan vermenigvuldigen.
2. Een spit huren en een varken erop steken
3. Een eerbetoon aan het sappige, rode kwaliteitsvlees van gerijpte Cote à los
Optie 1 was veruit de coolste maar dan hadden we geen vlees en dat zou toch te belachelijk zijn voor een grillbeer.
Optie 2: na dagen hard labeur had BP bijna een varkensspit gestrikt maar jammer genoeg ging de niet-beer die dit spit in bewaring zou geven naar Werchter, voor het optreden van de foo fighters. Hij vreesde een pijnlijke kater nadien en hield het spit liever in de stal.
Beer Putman belde naar zijn vriend Dave en zoals gewoonlijk was het weer grollen en rollebollen want een geniaal plan was ontstaan aan de telefoon. Dave zou doen alsof hij zijn been brak. Met zijn gebroken poot wilde hij zo de grillberen club een hart onder de riem steken zodat de niet-beer alsnog zijn spit zou verkiezen boven Werchter, Helaas pindakaas! Naast de foo fighters wou de spitkikker ook nog andere bands zien. Hierbij willen wij Dave Grohl toch bedanken voor de steun aan onze club.
Stop! Gedane zaken nemen geen keer en we sluiten het hoofdstuk varkens aan het spit tijdelijk af. Over naar optie 3.
Optie 3 : YESSS! Dit plan was zo goed dat beer Putman besloot om nog meer volk uit te nodigen.
Jammer genoeg staan tussen dromen en realiteit praktische bezwaren in de weg. Daar was de schuer immers terug. Ook de gore beer had zich laten verleiden om naar Werchter te gaan. Na een moeilijke ochtend kwam gore beer er ondanks deze zware en slopende voorbereiding toch als eerste door bij Beer Putman in Dilbeek met extra materiaal en een klein dipje. Stinkbeer was ook onderweg. De nervositeit liep op. De chumichurri was nog niet klaar!
Bij wasbeer geen spoor van nervositeit, zelfs geen spoor van leven. En ondertussen kwamen de eerste gasten binnen. Wasbeer was waarschijnlijk en warempel gewist van de weide wereld.
Tuut tuut tuut een verlossende ringtone gonsde als muziek over de jachtvelden in Dilbeek. Wasbeer was onderweg. Hij zat in een bos in Gooik! Het zou nog even duren en hij zou aankomen na het hoofdgerecht. Oei alarmfase 4.
De aanwezige beren staken de hoofden bij elkaar en beerstormden over het plan van aanpak. De beren spraken hun innerlijke intuïtie aan. Wat is dat eigenlijk intuïtie? Als je het mij vraagt, het vermogen om op zeer korte termijn oplossingen te zien voor zeer complexe vraagstukken waarvoor een grondige analyse dagen / maanden in beslag zouden nemen.
We voelden intuïtief dat deze opdracht niet goed afgebakend was, dat de timing van alle acties die naar deze mijlpaal hadden geleid beter kon en dat ze met vier moesten zijn om alles voor elkaar te bakken.
De beren wisten uit ervaring dat de meeste projecten falen omwille van een van de volgende drie redenen :
1.slecht afgebakende opdracht
2.een verkeerde timing
3.resources die foutief zijn ingeschat.
Howwwwlaaaa. We falen op alle drie. Alleen gezond intuïtief boerenberenverstand kan ons redden! Er was leiderschap, vastberadenheid, moed en doorzettingsvermogen nodig.
En zo geschiedde : de cote à los, de kippenboutjes en de ballekes werden mooi sappig gebakken. De monden werden gelaafd met de beste gin tonic, en oh my bear : er was jupiler blue en kidibul! De uiteenlopende keuze van salades met de meest exotische ingredienten leken wel een ander werelddeel te komen. En het dessert zocht een sappige weg richting spijsvertering ! Dit alles onder een stralende hemel met leuk gezelschap en de beste muziek.
Eind goed al goed dus : de voorbereiding blijft een goed bewaard berengeheim. De gasten hebben er niest van gemerkt. In tegendeel!
Dit alles kan slecht leiden tot 1 conclusie : Ik kan met enige fierheid zeggen dat ik lid ben van de mooiste club van de wereld want dames en heren, dit zijn niet zomaar beren, die de BBQ eren en ageren met hun speren als ze een jong rund zien flaneren, dit zijn agile intuïtieve boerengrillberen die hun maag niet laten keren als ze samen wat tegenspoed moeten verteren!
Bedankt lieve beren! Bedankt mooie berinnen! En jammer genoeg neen beste lezers er is geen plaats meer voor u in de club.




10-09-2015, 22:27 geschreven door Grillbeer 
|