... op de blog van een dubieus type dat schrijft onder zijn pseudoniem Altydmaer Critieck en u in eigenzinnige columns serveert wat er leeft rondom u en mij. Geneer u vooral niet om een reactie achter te laten, hoe meer reacties, hoe liever ik het heb (dit geldt helaas niet voor spam).
Ik ga nu eens een bekentenis doen: ik ben een groot fan van de
Belgische film. Telkens als er een Belgische film uitkomt, denk ik
'Stel nu dat we daar eindelijk internationaal mee doorbreken... 't Zou
toch mooi zijn!'
Ik moet toegeven, de Belgische film is er de laatste jaren al zéér hard op vooruitgegaan (twintig jaar geleden bestond onze vaderlandsche cinema nog enkel uit drama's over het hard labeur
van de Vlaamsche boer tijdens de crisisjaren - blij dat we daar
tenminste al vanaf zijn!), maar een Belgische film die internationaal
potten breekt en prijzen wint, zoals de Fransen Le Fabuleux Destin d'Amélie Poulain en de moffen Das Leben der Anderen hebben, hebben wij helaas nog niet.
Nu ja, de Walen hebben al wel pareltjes afgeleverd als het hilarische én hartverwarmende Le Huitième Jour en het gitzwarte C'est Arrivé près de Chez Vous,
maar blijkbaar kon zoiets in Vlaanderen jarenlang niet en bleven wij
aan de kantlijn machteloos toekijken hoe die Walen met óns
belastingsgeld steengoede films ineenknutselden.
Maar a change is gonna come - of is eigenlijk al gekomen: een zekere Erik V.L. uit Antwerpen heeft zijn volk al verblijd met twee grandioze thrillers genaamd De Zaak Alzheimer en Loft.
Da's toch al iets. Maar hoe'n groot succes ze hier ook mogen zijn,
internationaal gezien stellen die films niets voor (alhoewel, een paar maand geleden was Alzheimer wel te zien op de Duitse tv!!! Gedubd, weliswaar,
maar kom! Jawohl mein Brüder, laat ons die overwinning vieren en tegen een BMW gaan pissen!)
Eigenlijk is het al een zege dat een Vlaamse film niet meer als
vroeger synoniem staat voor een sentimenteel drama doorspekt met flauwe
grappen dat een week of drie in een Vlaamse cinema naar keuze draait,
daar bezocht wordt door busladingen 65-plussers (inclusief kunstheupen,
valse tanden en uierzalf), daarna uit de cinema verdwijnt, op dvd
verschijnt, in de rekken blijft liggen en om de twee maanden wordt
uitgezonden door een Vlaams tv-station naar keuze, tot ergernis van de
échte cinefielen (waaronder uw favoriete blogboer).
Nu zijn er deftige Vlaamse films als Ben X, De Indringer, Kassablanka, Verlengd Weekend en De Hel van Tanger. En ook de Walen doen het nog steeds heel goed (kijk Nuit Noire! Zo'n fascinerend goede film!).
Maar toch wordt er nog steeds enorme bucht gedraaid: de laatste tien jaar zijn nog steeds misbaksels uitgekomen als De Kus, Firmin en (het Oscargenomineerde!) Iedereen Beroemd!. Nuja, geen enkel land is perfect. Nu nog dé film waarmee we internationaal doorbreken (hopelijk komt
die snel... of moeten we nog wachten tot ik mijn eerste film uitbreng?
) en dan plots is België zo'n klein landje niet meer. Mannen met
inspiratie: hef die luie kont op en kruip achter uw camera! Het
vaderland heeft u nodig!
De Criticus
