Ik kom aan het einde van mijn boek, Mira ligt nog steeds in de coma en Adam gaat nog dagelijks op bezoek bij zijn geliefde.

Wat een prachtig boek, Mira dat een gewoon meisje was die hield van cello spelen en het beluisteren van klassieke muziek. Ook leerde ik beter het vriendje van Mira kennen, Adam was meer een "Rock-type" een jongen die meer succes had bij de meisjes, maar toch viel voor de rustige mooie Mira. 

Vanuit het boek kan m'n afleiden dat het niet enkel het uiterlijk is dat telt bij liefde maar ook het innerlijk.

Adam vecht dag na dag meer en meer voor zijn Mira die in het ziekenhuis ligt.

Hij doet er alles aan om haar erdoor te krijgen. Op een dag liet hij haar lievelingsliedje  afspelen door heel het ziekenhuis genaamd "Brooke Vega" een indie-muziekgenre. 

Waaw wat een liefde dat er toch bestaat! ♥♥♥