Rouwen, hoe doe je dat?

Inhoud blog

	Rouwen, hoe doe je dat?
	Het rouwproces
	Het afscheid
	Een hartverscheurende, onmogelijke keuze
	De volgende dag

Zoeken in blog

Beoordeel dit blog

Enkele tips om met verlies om te gaan en je eigen gevoelens te verwerken.
Ik ben Marianne, 44 jaar oud en woon in Nederland. Onlangs verloor ik mijn negentienjarige zoon. Na een sessie surfen met vrienden ramde hun busje tegen een verkeerspaal. Enkele uren na het ongeluk werd Simon, want zo heette hij, hersendood verklaard. Toen zijn artsen aan mijn man en ik de toestemming vroegen om zijn organen te doneren, stonden we voor een hartverscheurende keuze. Sinds de dag dat ik het vreselijke nieuws kreeg, hou ik een dagboek bij. Mijn man kon me hiertoe overtuigen. Doordat ik kon neerschrijven hoe ik me voelde en wat er in me omging, viel er een last van mijn schouders. Ik maakte deze blog zodat mensen kunnen lezen wat ik meegemaakt heb. Ook probeer ik kort enkele tips mee te geven om te leren omgaan met je verdriet. Ik hoop steun te bieden aan zoveel mogelijk mensen die een moeilijke periode meemaken in hun leven.

25-03-2016

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Rouwen, hoe doe je dat?

Eigenlijk kan niemand deze vraag beantwoorden. Iedere mens verwerkt zijn gevoelens op een andere manier. Toch wil ik jullie meegeven dat het belangrijk is om over je gevoelens te kunnen praten. Alles opkroppen is absoluut niet verstandig. Als je wilt huilen, huil dan maar eens goed. Laat je gevoelens de vrije loop en geef jezelf de tijd om je verlies te verwerken. Weten dat je er niet alleen voor staat is ook heel belangrijk. Aarzel niet om steun te zoeken bij familieleden of vrienden.

Geef hier uw reactie door