Zo, nog 5 dagen te gaan. Zoals ik al voorspelde in mijn vorige berichtjes lijd ik momenteel aan het syndroom "geen goesting om op reis te gaan" Ik heb geen zin om alles voor te bereiden. Daarenboven worden de 4 komende dagen nog gevuld met allerlei. Net kwam Patrick nog zeggen dat we misschien wel naar onze stacaravan in Mol zouden gaan. Voorheen kwam hij ook met het nieuws dat hij zondag nog een kwart-triathlonneke gaat doen...grrrr... Dat betekent dat ik noch vanavond, noch morgen, noch zondag veel zal kunnen doen. En dat alles dan op maandag en dinsdag zal moeten gebeuren. De rest nog klaarzetten, boodschappen doen, huis kuisen, was en strijk van de kamp-gangers. I'm stressing!!!! Ach, komt uiteindelijk wel goed, en over 5 dagen zijn wij dan op weg naar t zonnige (hopelijk) Frankrijk Tot dan..
Ik weet het, ik heb nog 19 dagen de tijd, en toch begin ik dit weekend met de échte voorbereidingen.
Ik heb nl een autistisch kantje : ik wil nl alles mooi gepland, georganiseerd. Het huis moet volledig proper zijn, de wasmanden moeten leeg zijn, de strijk in orde, enz. enz.
Daarenboven zijn er nog 2 die in tussentijd nog op kamp vertrekken, dus ook daarvoor moeten de valiezen gemaakt worden.
En ik werk ook nog gewoon door...... Die 19 dagen zijn dus echt geen luxe voor mij
Bon, dus dit weekend ervoor zorgen dat alle spullen nog werken. Stel je eens voor dat we ginder willen koken en dan tot de vaststelling komen dat het fornuisje niet werkt...aahhhhh!
En dan zorgen dat ik genoeg dozen heb en dat deze "versterkt" zijn. Ik wil nl alles mooi in dozen vervoeren "per thema" (zodat ik alles snel terugvind), en dan deze dozen ter plaatse gebruiken bv om de schoenen in op te bergen, of het speelgoed....
Om 6u50 wordt er gestart om 1,9 km te zwemmen in open water. Daarna gaan ze zo snel mogelijk naar de wisselzone om zich klaar te maken voor het fietsen. Er wordt dan 90 km gefietst. Als ze dan al moe terug aankomen in de wisselzone, moeten ze nog een halve marathon beginnen lopen.
Afhankelijk van het parcours krijgen de supporters hen enkele keren te zien tijdens de race.
Ik zoek normaal altijd een plaatsje wanneer ze uit het water komen, ren dan naar de wisselzone om ze te zien vertrekken met de fiets, om hen dan iets toe te roepen dat mijn trots uitdrukt Als er meerdere toeren zijn, reken ik uit wanneer hij terug te zien zal zijn, en zoek ik tegen dan een mooi plaatsje uit. Bij een Ironman is dat soms wel moeilijk, want zeer veel volk. En dan, enkele uren later, komen ze terug in de wisselzone om aan hun 42,5 km lopen te beginnen. Alweer sta ik ergens aan de wisselzone, en alweer roep ik iets toe. Meestal laat hij me dan ook weten hoe het gaat.
En dan is er de aankomst, altijd weer een gejubel. De supporters zijn blij (omdat hun sporter het gefikst heeft, of omdat het wachten gedaan is??).
Na de wedstrijd is het altijd snel naa huis, iets eten, en dan SLAPEN!!
PAtrick is dan moe van de wedstrijd en ik van het wachten, wandelen, rumoer, enz... Maar we zijn altijd weer blij en trots dat hij het heeft gedaan!!!
Ik ga PROBEREN om jullie op de hoogte te houden van ons avontuur deze zomer. Wij gaan kamperen in Vichy, Frankrijk. Waarom Vichy? Wel, omdat Patrick ingeschreven is om mee te doen aan de Ironman 70.3 Vichy op zaterdag 27 augustus. We combineren dit dus met een camping-vakantie.
Wie gaat er mee? Awel, Patrick, Mitch, Naomi, Jens en ikke. We zijn met 5......maar hebben maar 4 plaatsen in de auto...... Oplossing : Patrick vertrekt met caravan en de kinderen, en ik mag rustig met de trein . Hij is gelukkig omdat hij dan "het vakantie-gevoel" tijdens de reis al heeft, en ik ben gelukkig omdat ik lekker rustig, op amper 6 uurtjes tijd, kan reizen Waarom ik zo gelukkig ben om het rustig te hebben? Wel, ik wil me voorbereiden op een eventuele herhaling van 2 jaar geleden Dan waren we nl. met z'n 7 ook gaan kamperen in Frankrijk. We waren 2 stoelen vergeten, de buitenkant van de tent vergeten, en het heeft bijna de hele week geregend. De tent zetten we dus mee in de voortent, het wasrek ook. Maar niks droogde op met dat weer Zowel de caravan als de voortent waren één bende wanorde.... En ik had er helemaal geen zin meer in. Als er iets is waar ik niet tegen kan (en dan vooral tijdens mijn verlof), is het wanorde.....bah!!!!! Patrick en de kinderen hadden daar natuurlijk geen last van (ahneen!! ), maar mijn humeur stond op -10
Daarom dat ik dit jaar heel georganiseerd wil tewerk gaan, en nu al bezig ben met lijstjes en ideetjes Bakken voor de schoenen, krantenpapier voor natte schoenen Genoeg binnen- en buitenspeelgoed Lijstje met mogelijke spelletjes (hoewel het zwembad hen uuuuren kan bekoren ) Kapstokken voor natte jassen. Afin, ik ben precies aan t plannen voor een kletsnatte vakantie
Zo, genoeg voor nu. De komende 2 weken blijf ik plannen en tips zoeken voor allerlei (ingebeelde) (mogelijke) probleemjes. En dat alles om voor mezelf een ordelijke, rustige vakantie te voorzien Ken jezelf, hou van jezelf
