Ik ben Lieve
Ik ben een vrouw en woon in Boortmeerbeek (België) en mijn beroep is Studente ergotherapie.
Ik ben geboren op 01/12/1983 en ben nu dus 41 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: judo.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in ons gastenboek
Beoordeel dit blog
Gambia
adventure - succesfull - sunny ...
17-12-2007
Halaluja
Trouwe lezers,
Onze vrijdag is niet verlopen hoe we gepland hadden. Wééral een hele dag alleen thuis zitten schilderen. Als we dat op voorhand geweten hadden waren we naar het strand getrokken. Het was het wel wat betrokken maar onze batterijtjes zouden toch opgeladen zijn. Van heel de dag zagen we geen driver en gingen dus ook niet naar de ceremonie van Mozes vader. Omstreeks half 6 kregen we een verondrustend telefoontje van deze laatste. Hij lag in het ziekenhuis met Malaria. Het gaat er niet zo goed mee en voor ons betekend dat....het geplande weekend zou wel eens in het water kunnen vallen voor de zoveelste keer!!
We blijven echter enthousiast en ontwierpen enkele nieuwe spelletjes. Die jullie terugvinden iets verderop en hopelijk allemaal oplossen!
Zaterdag zijn we naar het strand gewandeld want er waren wederom geen andere plannen nu onze gids Mozes malaria heeft.... Na een fikse wandeling van bijna een uur kwamen we er aan. Het weer liet het de laatste dagen wat afweten. Het was winderig, bewolkt en het zonnetje had moeilijkheden om door te breken! Na een drietal uurtjes besloten we onze terugreis maar aan te vatten en onderweg stopten we in de supermarkt voor nen dikke créme glace met 6 bollen... En dat voor maar 1!!! Terug thuis voerden we onderhoudswerken uit aan het plafond, want jawel ons huisdier heeft onze nachtrust weer eens verstoord en dat was de enige plaats waar het zich kon verschuilen. Op deskundige wijze en als twee handige Harrys fiksten we de klus in een handomdraai. We braken daarbij net onze nek niet. In Gambia hebben ze geen ladders en wij zijn maar kleine meisjes hé. J
Gisteren, zondag. Weinig nuttigs te vertellen. Niets gedaan dus met zen tweetjes al wandelend de area verkennen, we kwamen terecht op de Serrekunda Market...tot we weer touch hadden en het begon over te koken. De zwarte verveelende boys zijn we nu echt strontmuug! s Avonds lekker pap gegeten met spaghetti, melk en pindanoten. Maar het belangrijkste ingrediënt was suiker om de smaak wat de verdoezelen.
Vandaag krijgen we rond het middaguur een afscheids- en bedankingsfeestje in het hospitaal. Als 2 echte afroladies zullen we op de plechtigheid aanwezig zijn. We hebben natuurlijk voor de nodige cadeaus en versnapperingen gezorgd. Hopelijk kunnen we het tegen de klok van drieën daar afronden en onze resterende dagen toch nog wat nuttigs doen. Normaal gezien gaan we morgen namiddag naar Brikama.
We kijken beide met vol verwachting uit op een geslaagd einde van ons Gambiaavontuur.
De zoo, Lamin lodge, het kamelentochtje en het monkey parc moeten zeker gezien zijn anders hebben we een slot in mineur.
The namining ceremony was een oogverblindend spectakel. Spijtig dat we het grootste deel gemist hebben en bijna twee uur te laat arriveerden We hebben voor de eerste keer onze Afrikaanse outfit geshowd en hebben ook kennis gemaakt met lekker Gambiaans eten. Als het maar zoet is...
Na een tweetal uur drinken, eten en muziek beluisteren zetten we koers richting Westfield. Debbys haardos ging vandaag onder handen genomen worden door Nene. Het resultaat daar houden we de lippen nog even stijf op elkaar voor. Voor diegene die er echter géén goed oog in hebben, je kan altijd wat geld opsturen want een pruik is relatief goedkoop in Afrika. Hier dragen de vrouwen en meisjes niks anders en de ene dag zijn ze langharig, dan weer kort gecoupt, vlechtjes of staartjes. Je ziet niet enkele de kledij is fake, zelfs het kapsel van de plaatselijke inboorlingen is het. Daarom dat die kleine kinderen eens graag aan blanken hun haar trekken, om te checken of het wel echt is!
Nog een dikke week in spanning wachten en
dan kunnen jullie het kapsel en kledingshow in levende lijve waarnemen.
Nog een tiental dagjes te gaan en jullie kunnen ons in levende lijven terugzien. Bij de ene zijn er enkele kilos af en die zijn bij de andere er bij gekomen. Wie wat vertellen we lekker toch niet! J Debby houdt de eer hoog en krijgt elke dag iets anders kapot. Op dinsdag moest de scharnier van de buitendeur eraan geloven. Het is me toch wel één hoor...
Nu we real African dresses hebben zijn we klaar om de Tobaski te vieren (het schapenfeest). Opvallen zullen we zeker doen. Maar als we ons verkleden en dan nog nen boerka op onze kop zetten en een beetje zwarte schoensmeer zijn we er helemaal klaar voor. Deze week hebben we ontdekt dat ze in Gambia zelfs hot dogs kennen dus dit lekker eten staat zeker op het menu, als we het tenminste zelf klaarmaken. Verder tomatensoep eten tot het onze oren uitkomt want Duplo wil deze niet terug meenemen en ook niet uitdelen!.
Woensdag mochten we een dagje bij de mentaal gehandicapten doorbrengen. Hier voelden we ons echt niet thuis. Het puzzelen en de memory gingen ons wel af!. Ze hebben ons maar net laten gaan want na een grondige sreening waren we oké bevonden voor een permanente plaats in de groep!
Onze laatste werkdag is de revue gepasseerd en dat vinden wij wel oké. Bezoekjes brengen, uitstapjes doen en nog eens profiteren van het goede weer alvorens we terugkeren naar België. Vandaag hebben we een traditioneel Gambiaans doopfeest bijgewoond en vrijdag is het de ceremonie van Mozes vader. Het weekend zal goed gevuld zijn met een bezoekje aan de nationale zoo en een coole safari. Wat dacht je van een romantische vaart op de rivier in Lamin Lodge? Het thuisfront gaan we ook niet vergeten en we maken een uitstapje naar Brikama.
Op Maandag en Dinsdag en wat dacht je van Woensdag werd onze nachtrust verstoord door een ongewenste bezoeker. Nee, het was geen spin want die fobie hebben we al overwonnen. Het was iets groters, sneller en creepyer...wat weten we tot op de dag van vandaag nog niet. Nog geen lijken gevonden in de slaapkamer maar het eigenaardig ding blijft actief en dat vooral s nachts. We hebben ook ontdekt dat het piept en zeer snel kan lopen. Rarara een RAT of een Grote MUIS ???? Wat zou het zijn??
Donderdag hebben we de eer om een Afrikaans geboortefeest mee te maken.Het beloofd een spetterend feest te worden en we gaan er dan echt uitzien als afrikaanse ladies Vrijdag een iets minder feest maar even verbazingwekkend namelijk de cermonie van papa Mozes. Nog een keertje naar de Albert Market geweest en ja heb voor mijn poepie al een kadootje gekocht.De rest van de familie komt nog dus niet getreurd Onze twee daagse trip naar Senegal kunnen we denk ik op onze buik schrijven.Morgen onze laatste werkdag en die mogen we doorbrengen bij jaja ge hoort het goed Afrikaanse zotten! Vandaag onze kleinste krullebol vastgenomen namelijk een meisje van 5 dagen oud. En voor de verandering stond er WEER rijst op het menu.Dus als iemand probeert om ons die eerste weken zoiets voor te schotelen dan.....
We hebben nog een spelletje bedacht... kwestie van het wat plezant te maken en de moed niet te laten zakken hebben we enkele Nederlandsstalige hits in een nieuw kleedje gestoken. Wie ze allemaal juist raad trakteren we op een lekkere domada. We hebben enkel de refreintjes in een Gambiaanse versie herwerkt... Hier komen ze:
1. Laat de zon maar schijnen,
Laat de zon maar schijnen,
Laat de zon maar schijnen,
We lijken wel twee rozen zwijnen,
Laat de zon maar schijnen,
Laat de zon maar schijnen,
Laat de zon maar schijnen,
Ja ja we zweten als konijnen.
2. Ga je voor het eerst naar Gambia
Dat is een blunder
Maar maak je geen zorgen
Vandaag is een andere dag dan morgen
Dan gaan we er voor
Door stof en zonnestralen
Door stof en zonnestralen
Door zonnestralen en stof
3. Sla allemaal op je kop
Vertel een goede mop
Smeer de benen al maar in
In wandelen hebben we wel zin
Dit doen we met volle speed
Zo is het Gambianenlied
4. Debby en Lieve
Wij zijn met zen tweeën
Julie en Marie
Ja dat zijn wij!!
5. Wij, samen, met ons, twee
Iedereen kent ons al
Ja we vallen op
We zijn dan ook te blank
Wij, samen, met ons, twee
Iedereen kent ons al
We zijn dan ook te blank
Onze muzikale verbeelding is dezer dagen al goed ontwikkeld, eens kijken wat jullie er van kunnen maken.
Week 3 kunnen we volledig schrappen want die hebben we ondertussen verteerd. Het weekend was eentje om snel te vergeten, want buiten zonnen, relaxen, magnetische stralen uitzenden en WANDELEN hebben we rien de knots gedaan! Ondertussen hebben we wel al mooie beenspieren ontwikkeld. De marathon is niets tegen onze dagelijkse wandelingen. De avonden zijn weing vruchtbaar want buiten een boek kaarten hebben ze hier zelfs gene TV... Al wie een vakantie in Gambia in het achterhoofd heeft zitten kan beter zijn voorzorgen nemen:
- genoeg Belgisch eten,
- een fiets of step is ook geen slecht idee,
- anti-zwarten spray voor ze van je af te houden,
- veel werk om avonden productief in te vullen
- gezelschapspelletjes
- maar het allerbelangrijkste; ga misschien eens langs bij de kapper om dat ene haar op uwe kop dat er misschien aan denkt om te komen laten af te knippen!
We willen jullie geen schrik aanjagen dus sommen we ook een paar voordelen op:
- schaars geklede meiden in elke discotheek
- het zonnetje is nog steeds van de partij
- na een uur zie je al bruin, wel van het stof te verstaan!
- het is een ideale gelegenheid om wat overtollige kilos over de boeg te gooien
- last van constipatie, drink een glaasje Gambiaans water.
- en als bonus er gratis bovenop; kom als vrijgezel en keer terug met aan elke vinger een man/vrouw of 3!
Hierbij houden we onze voor- en nadelenbalans. Je ziet hij is evenwichtig verdeeld.
Ik ben Debby, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Duplo.
Ik ben een vrouw en woon in Mechelen (België) en mijn beroep is Studente ergotherapie.
Ik ben geboren op 07/05/1982 en ben nu dus 43 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: turnen, modellenwerk.
