Voor jullie geboren werden vroeg ik me af hoe het zou aanvoelen, mama te zijn.Ik vroeg me af of ik het zou kunnen, instaan voor een of meer kindjes.Of ik eigen behoeften en belangen zou kunnen opzij zetten, even tenminste toch, en zolang nodig.
Een ding heb ik al geleerd.Dat je eerst zelf fysiek moet in orde zijn voordat je begint aan de zorg voor een ander.Jullie zijn met een keizersnede geboren en daarvan ben ik moeten herstellen.Maar jullie papa was er ook wel om mij en jullie te helpen.
En mijn mama en papa waren er ook, net zoals wij er voor jullie proberen te zijn.
Het voelt goed aan, jullie mama te zijn.Jullie wassen, verversen, laten eten.Bijhouden hoe jullie gewicht evolueert, vragen aan de verpleegsters hoe jullie ademen en hoe jullie hartjes kloppen.Want we willen zo graag dat jullie het goed maken.
Ons hartje deed pijn bij je eerste verkoudheid, Rik.Maar je krijgt neusdruppels, en ze spoelen je neusje met fysiologisch serum, zodat je beter kunt ademen en sneller zelf kunt beginnen eten, zonder een maagsonde.Intussen adem je weer beter, gelukkig, en ben je van de sonde af.Daarvoor zijn we blij en trots.
Ons hartje deed pijn toen je voor de eerste keer ziek werd, Frans.Je gezonde kleur veranderde zo snel, het bloed trok weg uit je gezichtje en de rest van je lichaam.Je was zo goed aan het groeien, zei iedereen.Maar we waren erbij, en Dokter Kurotova kwam je snel helpen: ze bracht vocht in, gaf je antibiotica en wat extra zuurstof, zodat je daarvoor tenminste niet teveel moeite moest doen.Nu ben je weer stabiel.Ze houden je goed in de gaten in Sint-Vincentius in Berchem.Dat stelt ons gerust.
We bezoeken jullie 2 keer per dag voor zover dat gaat, soms blijven we bij jullie langer hangen dan voorzien.Soms kan ik niet mee, zoals vanavond, omdat ik moet bijkomen van een moeilijk bezoek (ik ben zelf lichamelijk nog niet helemaal hersteld), en dan mis ik jullie heel erg.
Dan moet ik bijna wenen en dan voel ik zo een verbondenheid, ook al is er 25 km tussen jullie en ons.Ik ga nu weer naar boven, naar jullie papa, dan troosten we mekaar en kijken samen weer uit naar morgen.
