Ondertussen zijn we alweer 2 weken verder. De tijd vliegt snel, gebruik hem wel...en dat proberen we. Er is ondertussen al heel veel veranderd in onze dagelijkse routine. Ziebe heeft er zijn eerste volledige week "nursery" opzitten. Hij is bekaf maar ozo gelukkig dat hij eindelijk net als de grote kindjes naar school kan, ik heb hem nog niet verteld dat dit misschien wel voor de komende 20j is .
Hij moest wel even wennen, hoor. Zotte Ziebe met de grote mond en de " ik-trek-er-me-geen-bal-van-aan" mentaliteit stond opeens met trillende onderlip naar me te kijken toen ik hem achterliet in zijn nieuwe klas. De eerste 2 dagen werden dan ook afgewisseld met enthousiaste- en huilmomenten", maar elke morgen opnieuw stond hij zo trots als een gieter paraat met zijn boekentas. Klaar om naar miss Michèle te gaan ( voor de geïnteresseerden onder u, neen, ik heb nog geen foto van miss Michèle, ja, ze mag er best wel wezen en een foto komt nog wel...). Gelukkig zijn de huilmomenten de laatste 2 dagen helemaal verdwenen, en geniet Ziebe met volle teugen van de muziek-, zwem-, schilder-, ballet- en yogales.
En weet je wat het fijne daaraan is??? Ik kan het allemaal van vrij dicht opvolgen, want ik heb er nl. mijn eerste werkweek opzitten in de Kids Palace Nursery ( waar Ziebe zit )! Ongelooflijk,é? Nadat ik mijn jobinterview had gehad in de school van Zeffe, werd ik opgebeld door de nursery van Ziebe met de vraag of ik niet geïnteresseerd was in een job bij hen. En zodoende werk in nu elke dag van 8u tot 13u en heb ik nog lekker veel tijd om daarna leuke dingen te doen met de jongens.
En van leuke dingen gesproken: ondertussen hebben we er een hele leuke Halloweenparty opzitten, met griezelig verklede kindjes en zakken vol snoep, uitgeholde pompoenen en veel trick or treat. En aangezien het weer nu écht heel aangenaam geworden is ( overdag nog zo'n 30° ), kunnen we veel meer dingen buiten gaan doen. Gisterenmorgen zijn we met onze Nederlandse vrienden gaan picnicken in Safa Parc, ongelooflijk relax en supergezellig, om het op z'n Hollands te zeggen. Zeker voor herhaling vatbaar, en zeker iets wat we doen als we bezoek krijgen ( dus iedereen die wil...).
Aan iedereen die af en toe een berichtje laat in het gastenboek, ik geniet er met volle teugen van. Ik vind het enorm leuk om op die manier nog eens iets van jullie te horen! Een dikke knuffel en een grote zonnestraal uit Dubai
Eindelijk nog eens op mijn gemak voor de pc geraakt. De kinderen liggen al ferm te knorren, en papa is uit eten met collega's, dus het ideale moment om nog eens te bloggen. Ik vermoed dat het voor iedereen wel zo is, maar de dagen zijn hier écht wel te kort! En om eerlijk te zijn, wanneer de kinderen om 20u in hun bed liggen, heb ik eigenlijk niet veel zin meer om nog vanalles te doen...gewoon onder mijn "sarzutje" ( ja, zelfs bij 25° ) in de zetel ploffen en filmpje kijken...herkenbaar?
Onze dagen zijn goed gevuld. Ik volg ondertussen twee maal per week Engelse les, ga nog altijd met Ziebe naar de mothers en todlersgroep, en spreek bijna elke namiddag af met bevriende mama's en kindjes. Ondertussen is het wat frisser aan het worden, waardoor de zwembadbezoekjes zijn afgenomen , maar nu gaan we gewoon fietsen of wandelen rond het meer of worden de zwembadbezoekjes in het weekend vervangen door strand- en zeebezoekjes, gaan we picnicken in het park of ijsjes eten in de souk. Je ziet, we kunnen onze dagen vullen.
Maar vanaf november zal hier wel het één en ander veranderen ten huize Struyf. Ziebe heeft eindelijk een plaatsje gevonden in een kleine, gezellige nursery ( tussen school en kinderdagverblijf ) met de toepasselijke naam "Kids Palace" , waar hij vanaf 2 november elke dag naartoe kan. Zijn geluk kan niet op! Eindelijk mag hij zelf naar school, net zoals zijn grote broer. Dus voor mama wordt het dan wat rustiger thuis, misschien de ideale moment om te gaan shoppen, mijn manicure te laten doen of coffeemornings bij te wonen...zou je denken...maar niets is minder waar want...
"I've got a job!!!" Jaja, gedaan met luieren. Ik heb vorige week een jobinterview gehad voor de positie van schoolnurse in de school van Zeffe, en ik mag beginnen wanneer het me uitkomt. Dus nu nog even meedraaien in de mallemolen van paperassen, legalisaties en stempels van alle mogelijke departementen ( want daar zijn ze hier wel heel sterk in, jammergenoeg ) en dan kan ik eindelijk doen wat ik zo graag weer zou doen: gaan werken, klinkt verschrikkelijk saai,hé, maar ik kan je verzekeren dat niet gaan werken na een tijdje ook serieus saai wordt!
En zo denk ik dat we van deze drukke tijden, naar nog veel drukkere tijden zullen gaan, maar dat zijn zorgen voor morgen.
En voor al wie straks naar de fotootjes kijkt, die zwarte "karre" op het laatst is mijn nieuwe wagen, waar ik verschrikkelijk graag mee rijd en waardoor mijne vent groen ziet van jaloezie ( ) en mijn broer wel minder leute mee zal hebben ( hé, broertje?)
Zo, Ramadan is weer voorbij voor dit jaar en het dagelijkse leven is weer heel gewoon, en gewoon is goed. De malls lopen weer vol, er wordt weer gebbqd in de parken, het verkeer valt weer een beetje mee,... en de kindjes kunnen weer naar school! En dat is zowel voor de kindjes als voor de mama's een blijde gebeurtenis .
Zeffe mocht vanaf deze week beginnen met PE in de school ( physical education ), oftewel sportles. Hier hebben ze natuurlijk aparte outfitjes voor, en Zeffe heeft dit heel trots voor u geshowd, kijk maar. Ze kunnen ook vanaf nu met naschoolse activiteiten beginnen, wat hier vooral sportactiviteiten zijn. Zeffe had deze week een uitnodiging mee om met golflessen te beginnen. Papa zag meteen een nieuwe Tiger Woods in zijn zoon, wat natuurlijk heel leuk zou zijn, maar mama zou toch liever hebben dat Zeffe een meer actievere en minder statische ( en minder dure ) sport beoefent ( sorry aan alle golfers onder jullie ).
En ondertussen proberen Ziebe en ik onze dagen plezierig in te vullen. Mijn kleine kapoen ( die heel snel groot aan het worden is ) zou ook al zo graag naar school gaan! Overal waar er kinderen zijn, vliegt hij ertussen en begint een hele litanie af te steken waar er natuurlijk niemand een bal van verstaat. Kan hem niet schelen zolang hij maar mee kan spelen. Daarom ben ik vorige dinsdag samen met Ziebe en 2 vriendinnen ( Sandra en Marianne en hun ukkies ) naar een "mothers en todlers" groep geweest. Dit is een vrijwilligersvereniging waar iedereen met kleine peuters-kleuters naartoe kan gaan om gezellig samen te zijn, eten, spelen, praten, zingen en dansen. Ik had Ziebe verteld dat we naar een school voor hem zouden gaan, en hij was meteen heel enthousiast. En onze verwachtingen werden ingevuld. Ziebe vond het zaaaaalig ! Ik heb hem de eerste 2 uren niet gezien, hij liep van de ene speelgoedgarage naar de andere trein, van het ene loopwagentje naar het andere keukentje. He had the time of his life ! En zodoende gaan we volgende week terug, leve de school
En ook voor mezelf zat er deze week wel een ontspannend momentje in, had ik wel verdiend, vond ik! Donderdagavond ben ik samen met Marianne ( Nederlandse ) en Sandra naar Ikea geweest. Je kunt niet geloven hoeveel deugd het deed om gewoon eens weg te zijn zonder kinderen ( en man ), en dat te kunnen combineren met gaan shoppen. Ikea is hier open tot middernacht ! Niet te geloven,é...en nog minder te geloven hoeveel volk er daar nog rondliep. Bon, het was een typische ladys-evening-out en we zijn alle 3 tot de conclusie gekomen dat we dat zeker nog eens zullen doen. De boog kan niet altijd gespannen zijn !
En op vraag van mijn lieve broer steek ik er nog een fotootje bij van mijn fantastische Nissan Tiida, waarschijnlijk alleen maar om eens goed met me te kunnen lachen laat je maar eens goed gaan zou ik zo zeggen...
We hebben het overleefd... De Eid-Al-Fitr vakantie zit erop, en we zijn maar 1 kg zwaarder geworden Het was een leuke vakantie, zowel voor de kindjes als voor mama en papa.
Het weer wordt vanaf nu echt wel aangenaam, vooral 's avonds, dus kunnen we al eens vrienden uitnodigen en het lekker gezellig maken. En op die manier leer je wel gelijkdenkenden ( lees: gelijketenden en vooral gelijkdrinkenden ) kennen. Zo hebben we een beregezellige avond gehad met Colin en Sandra uit Wales. Colin was vooral onder de indruk van "Duvel" , terwijl Sandra nu helemaal overtuigd is om een trampoline te kopen. En Zeffe kan het heel goed vinden met zoontje Georges, die het net zoals Zeffe enig vindt om zich te verkleden, tewijl dochter Charlotte en onze Ziebe stiekem kusjes aan het geven waren. Jah, er was echt love in the air that night... Alleen de volgende dag was het vooral voor moeder pijnlijk duidelijk dat het al een tijdje geleden was dat ze nog eens goed in " de zeupe" had gezeten. Het Mojito-gevoel van de avond voordien was veranderd in een uitgedroogde tong en barstende koppijn ( en een volle fles Bacardi in een lege... ) Gelukkig kennen ze hier ook Nurofen en konden we er weer tegen...
Verder kregen we ook bezoek van Malinche en haar 3 superfantastische dochtertjes, oordeel zelf maar.! Zeffe en Ziebe waren niet weg te slaan van de tweeling Ryana en Fara, zo'n schatjes. En grote zus Fiore vond de trampoline zalig, Sinterklaas weet alweer wat gebracht naar Abu Dhabi.
En gisteren was het dan eindelijk zover, na wel 12.598.741 keer slapen ( want zo leek het voor Zeffe wel ), kon hij eindelijk naar zijn eerste party in Ski Dubai. Zijn geluk kon niet op! En hij heeft ervan genoten, van de eerste tot de laatste minuut. Eerst wat onwennig, maar al snel vol enthousiasme doken 11 kleine, volledig ingepakte kleuters in de koude ( -3°C ), moeilijk te geloven wanneer het buiten 34° is, maar zeker voor herhaling vatbaar volgens Zeffe!
En zo is vandaag alweer de eerste werk-en schooldag voorbij. En morgen heeft Zeffe zijn eerste sportles ( aangezien er in de Ramadan niet gesport mag worden, was dit uitgesteld ). Moet ik zeker eens een fotootje van zijn sportoutfit nemen, voor de volgende keer... beloofd!
Papa gaan werken ( waar ik nog altijd moet aan wennen op een zondag !) en de 2 benges thuis n.a.v de Eid Al Fitr- vakantie. Gelukkig is het vandaag meer spelen dan ruziemaken . En daar zit ons bezoekje aan de Ibn Batutta Mall van eergisteren voor iets tussen. Daar zijn we nl. naar de mega Toy Store geweest en mochten ze elk iets kiezen, kwestie van hen af en toe eens te verwennen. En eigenlijk is de Ibn Batutta Mall al een beloning op zich. Deze mall is nl. in verschillende paviljoenen ingedeeld die elke in de stijl van een land zijn die Ibn Batutta bezocht heeft ( Ibn Batutta zou een of andere ontdekkingsreiziger uit het Oosten zijn geweest ). Je hebt het Andalousische paviljoen, Egytisch, Indisch, Chinees...en natuurlijk allemaal om het mooist. Precies een groot pretpark waar je doorloopt
Maar de kinderen hadden natuurlijk vooral oog voor de enorme Toy Store. Hier zouden ze zeker hun ding vinden, en als het aan hen lag, meer dan één ook. Gelukkig vallen de speelgoedprijzen hier best goed mee. Ook papa was per momenten aan het watertanden, zou hij dan toch eens een puzzel van 5000 stukken meedoen, of misschien een zelfbouwpakket, of nee, een vliegtuigje op benzine...gelukkig bleef moeder bij haar zinnen ( en de portemonnee ) en bleef het bij een kindercomputer voor Zeffe, nu kan hij op een leuke manier zijn Engels wat oefenen ( wat trouwens alsmaar beter gaat ) en heeft Ziebe een nieuwe vriend meegebracht naar huis: het locomotiefje Thomas, waar hij voor de één of andere reden gek op is. Met lede ogen zag ik treinbaan nummer 7 ( of 8, of 9,...) meekomen naar huis En nu spelen ze daar mooi mee, dus so far no fighting!
Deze nm zijn we weer uitgenodigd bij Mary en Liam ( vrouw en zoon van Steven zijn baas ). Mogen de kinderen weer lekker gaan ploeteren in hun zwembad terwijl Mary en ik goedkeurend een glaasje wijn drinken. De kinderen zijn dol op Liam ( 11j ) en Mary heeft ook mijn hart gestolen. Een "koekegoed" mens waar ik altijd bij terecht kan. Laat de mannen maar werken!
En verder deze week hebben we elke dag bezoek, soms overdag, soms 's avonds... Jah, we beginnen hier zo stilletjesaan vrienden te maken, en dat doet goed. Het zijn allemaal mensen met kleinde kinderen, dus ook voor Zeffe en Ziebe komen er veel vriendjes bij. Zo zie je maar, alles valt hier in z'n plooi en ik durf met zekerheid in naam van ons alle 4 zeggen dat we hier best gelukkig zijn
Goeiemorgen iedereen, Vandaag heb ik eventjes een "day-off", en hier wil dat zeggen: geen coffeemornings, geen geplande damesbezoekjes, geen shoppingdrang... Jaja, ondertussen heb ik er alweer een coffeemorning of 2 opzitten, waarschijnlijk is dat hier de nationale bezigheidstherapie voor verveelde huisvrouwen. Enkele dagen geleden werden Ziebe en mezelf verwacht op de koffie bij de overburen. Was wel gezellig, zo'n echt ouderwets theekransje met allemaal oudere, gedistengeerde UK-ladies, goed om mijn Engels wat bij te schaven. En gisteren zijn we enkele huisjes verder op bezoek geweest bij Sandra, uit Wales. Zij heeft ook 2 kinderen id leeftijd van Zeffe en Ziebe, en het klikt wel tussen ons...zo'n lekker Bourgondisch koppel ( het is er ook aan te zien ) dat graag een glaasje drinkt bij een gezellig BBQ-tje.
Want Joepie, de Ramadan zit er eindelijk bijna op! Nooit gedacht dat dat zo'n vervelende maand zou zijn. Volgende week is het dan It Al Fitr, waarin het einde van de Ramadan gevierd wordt door zowel moslims als niet-moslims. Wij vieren het vooral door vakantie te hebben. Zeffe moet enkel zondag naar school en dan is hij een weekje thuis, net zoals papa. En het weer wordt hier, vooral 's avonds, lekker aangenaam en daarom worden overal de BBQ-stellen uitgehaald, leuk toch, om eind september nog te kunnen bbq-en en buiten eten. Onze liquor permit is ondertussen ook in orde en kunnen we starten met bergen alchol in te slaan ( alhoewel ...als je de prijzen hoort, wordt de berg al een stuk minder hoog!)
Ondertussen tuf ik hier ook al rond in mijn huurwagentje. Een klein maar vinnig karretje ( Nissan Tiida ) dat mij toch een beetje meer vrijheid schenkt. Het blijft natuurlijk elke keer een beetje je leven wagen wanneer je hier op de baan komt, maar beetje bij beetje went een mens daar wel aan.
Zeffe blijft het heel goed doen op school. Zijn Engels gaat er goed op vooruit, en miss Karmali beweert zelfs dat hij af en toe een "naughty boy" kan zijn, maar dan wel een lieve...zo kennen we hem, é. Wel een goed teken dat hij al eens wat kattekwaad durft uit te steken, het zal zijn dat hij zich meer en meer op zijn gemak voelt. Ziebe hangt momenteel vooral aan moeders rokken. Gelukkig zijn de schooldagen hier niet zo lang ( Zeffe heeft al om 13u30 gedaan ) en kan hij daarna weer veel samenspelen (lees: ruziemaken) met zijn broer. Het wordt wel tijd om voor hem een nursery te zoeken, jammergenoeg ook hier weer ellenlange wachtlijsten.
En verder zal ik eindigen met mijn titel, want ook vandaag weer: schoon weer... ( tss 35° en 40° )
Vandaag eens een berichtje zonder foto's.
Want het dagelijkse leven is hier ook maar heel alledaags... ik kan toch moeilijk foto's beginnen nemen van onze supermarkt, ons tankstation, ons kapsalon... Zo heel anders is het hier nu ook niet.
Vandaag zijn we zaterdag, wat ik Belgische normen eigenlijk zondag is, want het weekend valt hier op vrijdag en zaterdag. Best wel een vreemd gevoel. Vooral op zondag terug gaan werken en terug naar school vind ik heel vreemd. Maar van een echt weekend kun je hier eigenlijk nooit spreken. De werksituatie valt hier nooit stil. Op vrijdag is het wel wat rustiger, maar op zaterdag draait alles alweer op volle toeren. Alleen voor de buitenlandse expats telt het weekend 2 dagen. De rest werkt 6/7
Maar wij houden natuurlijk wel aan ons weekend.Het is nl."gereserveerd" voor onze kinderen.
En gisteren zijn we er eens op uit geweest: naar "Dreamland", het grootste waterpretpark van de UAE
Ongelooflijk de max!!! De timing was ook perfect, want het is nog steeds ramadan en dan zijn het enkel de niet-moslims die zich mogen amuseren overdag, haha
Het was echt plezant. De kinderen vonden het fantastisch, een soort Plopsaland met allemaal waterattrakties, de ene al heftiger dan de andere. We vlogen, doken, zwommen en plonsden in het water zoals nooit tevoren.
Zeker een aanrader om onze toekomstige bezoekers eens mee naartoe te nemen. ( krijgen jullie nu niet heel veel zin om op bezoek te komen? )
Morgen heb ik eindelijk een eigen wagentje, dat zal alles al een beetje vergemakkelijken. Ben ik niet meer zo afhankelijk van de uren dat mijn vent thuis is om met zijn auto rond te tuffen.
Nu alleen nog genoeg lef in huis halen om hier rond te durven rijden, want ik kan het je verzekeren: van hoffelijkheid in het verkeer hebben ze hier écht nog nooit gehoord
Zelfs als ik het eens probeer met een innemende glimlach om ergens door te komen of voorbij te steken, kijken ze me aan alsof ik van een andere planeet kom. Niet echt bevorderend voor mijn defensies rijgedrag
Maar allez, misschien rij ik binnen enkele maandjes juist op dezelfde manier. Wie weet...
Zo, de kinderen beginnen hier serieus ambetant te doen, dus ik verzamel maar ons zwemgerief om voor enkele uurtjes naar het zwembad te trekken. kwestie van jullie nog eens jaloers te maken!!!
Zoals beloofd een verslagje over mijn eerste "coffeemorning". Ik moet zeggen dat ik er niet voor stond te springen om er naartoe te gaan. Je kent dat wel, hé, als enige vreemde eend toekomen in een vijver vol met andere eenden waarvan er toch een paar denken dat ze zwanen zijn ( of zoiets...). Ben hier met klamme handjes vertrokken Maar ik moet nu eerlijk bekennen, 2 dagen na de feiten, dat het uiteindelijk allemaal wel meegevallen is. Ok, er zaten tussen de 20 aanwezigen écht wel een paar serieuze "tuttebellen" tussen. Blijkbaar mag je je dat permitteren als je hier langer dan 3 jaar woont, ik heb dus nog eventjes... Maar gelukkig vielen enkele vrouwen heel goed mee, ze leken oprecht geïnteresseerd, deden helemaal niet uit de hoogte en zagen er lang niet zo opgetut uit als ik verwacht had. Er was zelfs een verpleegkundige uit Kortrijk bij, kun je je voorstellen ! Ik heb nog eens lekker plat Westvlamsch kunnen klappen, en 't deed deugd a mun ertje Dus misschien wel voor heraling vatbaar, al was het maar voor de lekkere pateetjes.
Ondertussen heb ik ook al een Srilankeese huishoudhulp ( voor die die het echt willen: mijn meid ) die het kuisleed een beetje komt verzachten. Je kunt hier nl. elke dag opnieuw beginnen met al dat zand en stof in de lucht. Gelukkig komt Rupika elke week kuisen, strijken ( mijn ma schiet me dood als ze dit leest ) en heeft ze ondertussen ook al gebabysit. Een heel handige dame, ben er vreed content van! En haar broer, verschiet niet, komt 2 maal in de week onze auto wassen, nog voor mijne vent naar zijn werk vertrekt. En dat alles voor 20 per maand. Klinkt wreed decadent, é, maar ik kan je verzekeren dat je auto na een week niet gewassen te zijn er uitziet als een hoop metaal onder een berg zand. Het is hier trouwens ook bij wet verboden om met een vuile auto rond te rijden, kan je voor bekeurd worden. En geef toe, 20 voor 8 carwashbeurten, kun je niet voor sukkelen.
Zeffe is ondertussen al goed ingeburgerd in zijn klas. Hij gaat graag en met mondjesmaat begint hij Engels te praten. Het is soms wel grappig, vandaag noemde hij me "mommy" en wanneer hij iets niet wil zegt hij al "no" in plaats van nee. Gisteren kreeg hij zijn eerste uitnodiging mee naar huis. Een klasgenootje wordt 5 jaar en geeft haar birthdayparty in "Ski Dubai". Voor de leken onder jullie, Ski Dubai is een indoor ( jah, nogal logisch,é ) ski- en bobsleepiste, waar de kleinsten een play area hebben om mega-sneeuwbalgevechten te houden ! Ik moet er geen tekeningetje bij maken zeker dat Zeffe dat geweldig ziet zitten. Foto's volgen gegarandeerd...
Zo, je ziet het...iedereen is op zijn manier aan het socializen. Ik geef jullie nog enkele sightseeing-fotootjes mee van Dubai, let vooral op de enige"trakteur" die we hier al gezien hebben. Ziebe was in de wolken om hier ook tractors te ontdekken, alleen de boer verschilt een beetje met de doorsnee Vlaamse versie. Aan iedereen een dikke zoen en warme knuffel
.
en yogales.
), kunnen we veel meer dingen buiten gaan doen. 
, maar nu gaan we gewoon fietsen of wandelen rond het meer of worden de zwembadbezoekjes in het weekend vervangen door strand- en zeebezoekjes, gaan we picnicken in het park of ijsjes eten in de souk.
) en dan kan ik eindelijk doen wat ik zo graag weer zou doen: gaan werken, klinkt verschrikkelijk saai,hé, maar ik kan je verzekeren dat niet gaan werken na een tijdje ook serieus saai wordt!
) en mijn broer wel minder leute mee zal hebben ( hé, broertje?)
laat je maar eens goed gaan zou ik zo zeggen...
, terwijl Sandra nu helemaal overtuigd is om een trampoline te kopen.
