Zoals beloofd een verslagje over mijn eerste "coffeemorning". Ik moet zeggen dat ik er niet voor stond te springen om er naartoe te gaan. Je kent dat wel, hé, als enige vreemde eend toekomen in een vijver vol met andere eenden waarvan er toch een paar denken dat ze zwanen zijn ( of zoiets...). Ben hier met klamme handjes vertrokken Maar ik moet nu eerlijk bekennen, 2 dagen na de feiten, dat het uiteindelijk allemaal wel meegevallen is. Ok, er zaten tussen de 20 aanwezigen écht wel een paar serieuze "tuttebellen" tussen. Blijkbaar mag je je dat permitteren als je hier langer dan 3 jaar woont, ik heb dus nog eventjes... Maar gelukkig vielen enkele vrouwen heel goed mee, ze leken oprecht geïnteresseerd, deden helemaal niet uit de hoogte en zagen er lang niet zo opgetut uit als ik verwacht had. Er was zelfs een verpleegkundige uit Kortrijk bij, kun je je voorstellen ! Ik heb nog eens lekker plat Westvlamsch kunnen klappen, en 't deed deugd a mun ertje Dus misschien wel voor heraling vatbaar, al was het maar voor de lekkere pateetjes.
Ondertussen heb ik ook al een Srilankeese huishoudhulp ( voor die die het echt willen: mijn meid ) die het kuisleed een beetje komt verzachten. Je kunt hier nl. elke dag opnieuw beginnen met al dat zand en stof in de lucht. Gelukkig komt Rupika elke week kuisen, strijken ( mijn ma schiet me dood als ze dit leest ) en heeft ze ondertussen ook al gebabysit. Een heel handige dame, ben er vreed content van! En haar broer, verschiet niet, komt 2 maal in de week onze auto wassen, nog voor mijne vent naar zijn werk vertrekt. En dat alles voor 20 per maand. Klinkt wreed decadent, é, maar ik kan je verzekeren dat je auto na een week niet gewassen te zijn er uitziet als een hoop metaal onder een berg zand. Het is hier trouwens ook bij wet verboden om met een vuile auto rond te rijden, kan je voor bekeurd worden. En geef toe, 20 voor 8 carwashbeurten, kun je niet voor sukkelen.
Zeffe is ondertussen al goed ingeburgerd in zijn klas. Hij gaat graag en met mondjesmaat begint hij Engels te praten. Het is soms wel grappig, vandaag noemde hij me "mommy" en wanneer hij iets niet wil zegt hij al "no" in plaats van nee. Gisteren kreeg hij zijn eerste uitnodiging mee naar huis. Een klasgenootje wordt 5 jaar en geeft haar birthdayparty in "Ski Dubai". Voor de leken onder jullie, Ski Dubai is een indoor ( jah, nogal logisch,é ) ski- en bobsleepiste, waar de kleinsten een play area hebben om mega-sneeuwbalgevechten te houden ! Ik moet er geen tekeningetje bij maken zeker dat Zeffe dat geweldig ziet zitten. Foto's volgen gegarandeerd...
Zo, je ziet het...iedereen is op zijn manier aan het socializen. Ik geef jullie nog enkele sightseeing-fotootjes mee van Dubai, let vooral op de enige"trakteur" die we hier al gezien hebben. Ziebe was in de wolken om hier ook tractors te ontdekken, alleen de boer verschilt een beetje met de doorsnee Vlaamse versie. Aan iedereen een dikke zoen en warme knuffel
EINDELIJK!!! We zijn terug verbonden met de rest van de wereld. Onvoorstelbaar hoe afhankelijk een mens kan worden van het internet. Bon, we zijn ondertussen 2 weken verder en gelukkig al vrij goed gesetteld. In ons huis heeft alles zo zijn plaatsje gevonden. Daar hebben we echt werk van gemaakt want ik wou de komende maanden niet tussen de dozen wonen. En dozen, die hebben we genoeg gehad, amai! Ik kon niet geloven dat alle dozen die uit "onze" container kwamen ooit allemaal met ons gerief gevuld geweest waren. Ik was op een bepaald moment bang dat we de helft terug zouden mogen sturen naar België wegens te weinig plaats, maar alles bleek gelukkig nog mee te vallen. En zo begint ons huis ook geleidelijk aan onze thuis te worden.
Ook voor de kinderen begint alles stilletjesaan te wennen. Het enige waar ze af en toe écht last van hebben, is de warmte, nu nog zo'n 38°. Soms vallen ze als een blok in slaap in de auto, iets wat we voordien nooit mochten meemaken! Ook 's nachts slapen ze lekker door, zelfs Ziebe die ons tot voor een maand geleden nog elke nacht met plezier wakker maakte. Zeffe gaat ondertussen al 2 weken naar zijn nieuwe school, en nog steeds met veel plezier ( en daar blijft miss Karmali toch voor veel tussenzitten). Hij begrijpt ondertussen al een aardig woordje Engels, maar het spreken komt nog een beetje achter, behalve woorden als chicken(nuggets) en (hot)dog die hij natuurlijk linkt aan iets wat hij al kende . En Ziebe, jah, die is hier zo zijn eigen taaltje aan het ontwikkelen, waar zelfs ik vaak geen jota van versta...Gelukkig trekt hij er zich totaal niets van aan dat niemand hem hier verstaat.
En voor mij is nu zo een beetje de tijd van het "socializen" aangebroken. Ongelooflijk maar waar maar onze buren zijn gewoon Belgen! Dan moet je 7000km wegvliegen van België om hier uiteindelijk buren uit Lokeren te hebben. Maar voor mij is dat nu natuurlijk wel een meevaller omdat ik op die manier wel sneller in contact kom met andere Belgen. Morgenochtend ben ik m.n. al uitgenodigd op de "Sunday coffeemorning". Jaja, zie je het al voor je: Geraldine die lekker gedistengeerd met haar pinkje in de lucht koffie zit te drinken tussen Belgische thuisblijvende ( lees: meestal te lui om te werken ) dames. Ok? je ziet het niet voor je, wel ik ook niet, maar ik zal het wel doen! En ik laat jullie zeker weten hoe erg ik daar op mijn gemak heb gezeten... We zijn ook al op bezoek geweest bij Dave en Mary, de baas van mijn ventje. Schatten van mensen die in een kast van een huis met eigen zwembad wonen. Ze hebben zelf een zoon Liam waar Zeffe en Ziebe dol op zijn! Tot 's avonds laat hebben ze zich rot geamuseerd in het zwembad, zeker voor herhaling vatbaar.
Het enige wat voor ons aanpassen is, is de periode van Ramadan. Je moet hier echt opletten wat je doet in het openbaar. Er mag niet gegeten, gedronken en gerookt worden tussen zonsop- en ondergang, en met temperaturen tot 40° is dat niet altijd een makkie. Mijn tong plakt vaak aan mijn verhemelte, en dan zoek ik ergens een donker hoekje om toch maar eventjes van het water te nippen. Onvoorstelbaar hoe de mensen hier een volledige maand doorwerken op dat ritme.
En verder blijft het ook gewoon genieten, vooral van het zalige weer, elke namiddag met de kinderen naar de community pool ( zie foto ), gaan wandelen of fietsen rond ons meer, of wat spelen in de tuin met gekko's en kleine papegaaien...klinkt waarschijnlijk wel raar daar in België. Maar wees gerust, " het dipje" is ook al langs geweest , want je weet pas wat je mist, als je het niet meer hebt ( zoals vrienden en familie in de buurt...). Dus blijf maar sparen iedereen, voor een bezoekje aan ons in Dubai!
Vandaag was het dan zover,"de grote dag" voor Zeffe. Zo fier als een gieter in zijn kostuumpje vertrokken we allemaal naar school. De één al met een kleiner hartje dan de ander ( en dan spreek ik natuurlijk voor mezelf ). Alles bleek gelukkig héél goed mee te vallen. Zeffe zit met 16 kindjes in de klas waarvan nog 3 Nederlandse, wat voor mij qua taalgebruik toch wel een geruststelling is; Zeffe zelf was heel relaxed, maar daar zal zijn knappe ( voor de kenners straks een fotootje ), lieve juf miss Karmali wel voor iets tussen zitten. Na een drukke, maar ook heel aangename vm zijn wel allemaal met een gerust hart teruggekeerd. Zeffe is er klaar voor...mijn schat, en ik ben verschrikkelijk fier op hem !!! Morgen kunnen we eindelijk vertrekken naar ons huisje, hurrei!!! Maar dat betekent ook dat jullie eventjes niets van me zullen horen, tot we daar internet hebben. Maar vrees niet...I'll be back.
Eigenlijk heb ik niet veel nieuws te vertellen. Same old story...we zitten nog altijd op hotel te wachten. Gelukkig weten we ondertussen dat onze spullen zaterdag en zondag geleverd zullen worden. Nu is het dus aftellen geblazen tot we eindelijk in ons huisje kunnen. Het wordt ondertussen een zware job om de kinderen te blijven entertainen, jah, er is natuurlijk het strand, de zee, het zwembad,... maar soms willen ze ook wel eens iets anders. Gelukkig heb ik vandaag "de Piratenclub" ontdekt. Een kinderclub die hier verbonden is aan het hotel. De kinderen kunnen er hun hartje ophalen met al het speelgoed, gezelschapsspelletjes en DVD's die er voorhanden zijn. En verbazingwekkend genoeg leren ze op die manier wel heel snel hun Engels, met dank aan opa die Zeffe geleerd heeft om "give me a hug" te zeggen waardoor Zeffe nu heel populair is bij de kleutermeisjes hier. Ik geef jullie nog enkele sit-seeing fotootjes mee van hier, en hoop binnenkort met weer enkele nieuwtjes af te kunnen komen.
Ja, net zoals in België loopt de vakantie ook hier ten einde. Hoog tijd dus om Zeffe klaar te stomen voor zijn grote intrede. Gisteren zijn we id mall naar Zak's Store geweest, een kledingwinkel die zich enkel bezighoudt met de verkoop van de schooluniformen. Zoals verwacht kreeg Zeffe een uniform met de maat voor kinderen van 6-7 jaar, hij valt nl. nogal groot en kloek uit naar Dubaiaanse normen. Wij vonden hem alleszins superschattig in z'n kostschooloutfitje ( maar als moeder vind ik hem natuurlijk altijd schattig ) en Zeffe bleek heel "preus" met zijn nieuwe kleren, hij wou er de hele dag in rondlopen en als het kon ook wel slapen. Onze portefeuille daarentegen is opeens een pak lichter geworden... Daarna alle 2 nog vlug een kapperbeurt voor 6 pp ( zo zie je maar dat het leven hier echt niet zo duur is als iedereen beweert ) en ze zien er weer piekfijn uit!
Deze morgen zijn we dan eindelijk in GEMS World Academy geraakt, de nieuwe school van Zeffe. Om 10u konden we een rondleiding krijgen. Amai, daar hebben we pas écht onze ogen uitgekeken. Nu weten we waarom er zoveel inschrijvingsgeld gevraagd wordt. Ik denk dat ik beter een lijst doorgeef met wat er niet te vinden is, want een lijst met wat je er wel allemaal kan vinden/doen is wel heel lang ( ok, toch een smaakje: 3 tennispleinen, 2 zwembaden, 2 squashterreinen, fitnesszaal, opnamestudio, dramazaal, planetarium, auditorium vr 700 pers, bib met 15.000 boeken,...) en dit allemaal in een high-tech decor. Geloven jullie me nog ? Ik moet je natuurlijk niet vertellen dat Zeffe staat te popelen om dit allemaal te ontdekken, en broer Ziebe zou al het liefst met hem meegaan maar hij moet jammergenoeg ( voor wie? moeder of Ziebe - noot van de papa ) nog een jaartje onder moeders rokken blijven.
Deze nm zijn we dan verhuisd nr ons nieuwe beach hotel ( Sheraton), jaja, lekker aan de zee. Kunnen de kinderen wat meer spelen op het privéstrand, zonder een bezienswaardigheid te zijn. En hoewel dit allemaal super relax, lui en luxueus klinkt, zouden we toch het liefst van al gewoon in ons huisje kunnen, eindelijk een beetje "gewoon" doen, want hoe mooi het leven ook is op een ander: "home sweet home".
En verder zou ik graag nog iedereen bedanken die de blog regelmatig bezoekt, het doet me heel veel deugd dat ik op die manier contact kan blijven houden met jullie! Dikke zoen
At last! The Struyfs arrived! Alive and kicking...alhoewel. De vliegreis was best wel vermoeiend. 2 kinderen van 2 en 4 voor 12u entertainen is niet altijd even simpel. Moeder had natuurlijk voor veel nieuwe spelletjes, puzzels en boekjes gezorgd, maar in zo'n vliegtuig is nu ook weer niet zoveel plaats ( zelfs niet in business!). Gelukkig had ik ook wat sedinal bij me en zijn onze rakkers daardoor toch wel eventjes in dromenland beland, relax... Eénmaal hier in Dubai keken ze natuurlijk hun ogen uit, al die witte mannen ( allé, eigenlijk wel donkere maar met lange witte kleden (dishdash) aan ) en al die zwarte vrouwen, met hun abaya aan. Maar vreemd genoeg waren ze dit ook heel snel gewoon, kinderen hé. Vervelend genoeg bleek 1 koffer ergens achter gebleven, en natuurlijk was dit de koffer met alle kinderkledij, we wisten direct weer wat gedaan de volgende dag. Gelukkig is het hier lekker warm: 43° en hadden we niet zoveel kleren nodig om te slapen. Ondertussen zijn we 2 dagen verder, is de valies met kinderkledij gelukkig al terecht, blijft het even warm en vinden de kids het tot nu toe nog altijd leuk in Dubai. Vandaag zijn we ons huis gaan bekijken, vreemd hoor (foto's). Maar het voelde direct goed aan. Ja, ik zie het zitten om hier een gezellige thuis van te maken. Onze "gardener" kwam ook eventjes langs om het gras en de bloemen te sproeien en om kennis te maken, ok, hij ziet er niet uit als een lekkere pool-boy, maar hij is wel vriendelijk en hij zorgt ervoor dat ons gras groen blijft, toch ook al iets, é. Daarna zijn we nog eventjes doorgereden nr Zeffe zijn nieuwe school, hij was toch wel een beetje zenuwachtig. We zijn vlug eens binnengewipt want de school is nog volop in aanbouw. Morgen mogen we terug komen om een begeleide toer te krijgen. Zeffe was alleszins super-enthousiast en hoopt dat het snel terug school is, hopelijk blijft hij zo enthousiast. En deze namiddag, jah, hebben wij gewoon eens lekker niets gedaan en de toerist uitgehangen aan het zwembad. Ik moest toch wel ergens aan "een foto van mezelf aan de rand van het zwembad met een coctail in de hand" geraken. Al was het maar om jullie toch héééél eventjes jaloers te maken. En afsluiten zou ik willen doen met de citaat van onze Zeffe: " We missen jullie wel een beetje maar niet erg genoeg om te wenen."
Pfff, een lastige dag... want wat doet een mens de dag voor hij vertrekt naar Dubai voor een langere periode. Oké, tegen de feestdagen zijn we er al terug, dus uiteindelijk zien we iedereen binnen 4 maand terug, maar toch... Wij hebben gewoon "gewoon" gedaan. Lekker samen met de familie hier thuis bij muti konijn met pruimen gegeten (want dat kan muti klaarmaken als de beste). Daarna lekker lui in de zetel gehangen en naar de OS gekeken of wat gezelschapsspelletjes gespeeld want buiten regende het. Gewoon gezellig samen zijn...( en nog niet teveel aan morgen denken ). Ondertussen hebben we natuurlijk al van wat andere familie afscheid moeten nemen. Gisteren was het de beurt aan oma en opa, en dat viel echt niet mee. Ook moemoe en vava en tant Fie en nonkel Bart zijn de revue al gepasseerd, met de nodige traantjes erbij. Gelukkig beseffen onze 2 kapoenen nog niet echt wat er nu eigenlijk zal gebeuren, ze genieten van alle aandacht en de laatste cadeautjes...hoe zou je zelf zijn! Maar morgen is het dus van dat, om 10u vliegen we onze nieuwe thuis tegemoet. Het wordt een laaaaannnnggge dag, dat weet ik nu al, maar we nemen hem zoals hij komt en ik laat jullie zeker weten hoe hij gekomen is... tot in Dubai Ter afscheid nog enkele afscheidsfotootjes.
Eindelijk zijn "de grote voorbereidingen" gestart. op 13 en 14 juni werd ons lieflijk huisje in Waterland-Oudeman omgetoverd van een thuis naar een huis...al onze spullen verdwenen nl. doos per doos in een immense container die enkele dagen later verscheept zou worden naar Dubai. Vreemd hoor, je huis zo zien "leeghalen" en al helemaal niet leuk om alles zo te zien wegrijden, maar voor mij misschien wel de beste manier om afscheid te nemen van onze thuis. Opeens is alle gezelligheid weg en blijft alleen een hoopje stenen met ramen erin over. Ondertussen wonen we met ons 4-tjes in bij "onze muti" ( mijn allerliefste mama), en vooral voor de 2 jongens is dit een hele leuke tijd. Muti weet hen altijd wel bezig te houden met een spelletje, bezoekje aan de bib of kinderboerderij, verhaaltje of partijtje voetbal. Voor ons wel een beetje aanpassen, maar mits de nodige afspraken lukt het best! Gisteren (7/08) zijn de mannen van Team Allied ( onze verhuisfirma ) de laatste luchtvracht komen ophalen, vooral nog achtergebleven speelgoed, nog wat kledij en wat klein huishoudelijk gerief. Nu blijft er dus echt niet veel meer over, enkel nog wat we op 18 augustus nog meenemen in onze koffer, hoe minder om mee te sleuren, hoe beter! En vanaf nu is het dus aftellen geblazen, welgeteld nog 10 keer slapen...spannend, hé?
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
) en heeft ze ondertussen ook al gebabysit. Een heel handige dame, ben er vreed content van!
! Ik moet er geen tekeningetje bij maken zeker dat Zeffe dat geweldig ziet zitten. Foto's volgen gegarandeerd...
EINDELIJK!!! We zijn terug verbonden met de rest van de wereld.
. En Ziebe, jah, die is hier zo zijn eigen taaltje aan het ontwikkelen, waar zelfs ik vaak geen jota van versta...Gelukkig trekt hij er zich totaal niets van aan dat niemand hem hier verstaat. 
) nog een jaartje onder moeders rokken blijven.
