Mooie liedjes duren niet lang, zeggen ze, en zo komt het dat we hier ondertussen al weer een 2-tal weken " vulle pulle " aan het geven zijn in Dubai. Ik ben eindelijk nog eens voor de pc geraakt... nog eventjes tijd maken tot mijn Engelse les straks begint.
Twee weken waren we in België, en het leken precies 2 dagen. Als een trein voorbij gevlogen. Het was leuk, genoten van ieder moment. Heel druk, en heel koud, maar dat namen we er graag bij. De eerste week van de Kerstvakantie hebben we een beetje rondgedobberd tussen familie en vrienden. De 2e week hebben we een exclusieve villa ( kwestie van in de juiste mood te blijven ) in Sun Parcs geboekt. De sauna in ons huisje deed mij toch eventjes weer terugverlangen naar het lekker warme weer hier in Dubai. Een leuke week met veel bezoek van familie en vrienden, heel gezellig, zoals het moet zijn in de kerstperiode. " peis en vree" En begin jaunuari, zoals voorspeld, alle 4 met een serieuze snotvalling teruggekeerd.
En ondertussen gaat hier alles weer zijn gewone gangetje. Steven is ondertussen alweer eventjes op trip geweest naar Koeweit, de kinderen zijn gerecupereerd van een kleine jetlag en ik probeer mij momenteel in te houden want het zijn hier "sales" en zoals overal is dat voor de meeste vrouwen een heel verleidelijke periode om je eens goed te laten gaan.
Aan elk van jullie wensen wij een heel sfeervol 2009, dat jullie ( stoutste ) wensen mogen uitkomen, Geraldine, Steven, Zeffe en Ziebe
December...een beetje een vreemde maand hier in Dubai. Een maand met niet veel werkdagen : op 2,3 en 4 december vrijaf o.w.v. de Nationale Feestdag en vanaf 7 t.e.m. 13 december is het hier "Eid Al Adha", de periode waarin moslims naar Mekka trekken om rond de Qubla te bidden. Daarna een weekje school/werk en op 19 december begint alweer de Kerstvakantie ( in sommige scholen tot 7 januari ), wat wil een mens nog meer?
Een bezoekje aan het thuisfront misschien? Ja hoor, het aftellen is hier nu écht goed begonnen. Elke morgen staat Zeffe paraat aan het bed ( waarom altijd aan mijn kant? ) en vraagt hij hoeveel keer het nu nog slapen is voor we naar België gaan. Hij en z'n broer zijn er serieus op gebrand om oma, opa, vava, moemoe, moetie, papie en tantes en nonkels terug te zien. En zeker nu tante Fie hier vorige week op bezoek was.
Leuk, hoor, zo'n bezoekje uit België.Gewoon eens weer een klapke kunnen doen zonder te moeten nadenken of je nu de present perfect of present perfect continuous moet gebruiken. De Engelse lessen brengen wel wat op, zie je Ook voor de jongens was het zalig om elke dag wel iets leuk te doen en in de watten gelegd te worden door tante Fie. Ze mag zeker nog eens terug komen!
Ondertussen hebben we er ook de jaarlijkse regenbuien opzitten...zijn we er weer van af voor een jaar... Het heeft hier wel een dag of 4 serieus doorgeregend, niet zomaar eventjes een beetje motregen, maar met bakken uit de lucht. En deze regen in combinatie met een totaal gemis aan rioleringssystemen gaf af en toe spectaculaire beeldjes van totaal ondergelopen straten en parkings, auto's tot hun motorkap in het water, verzakte wegen... Ondertussen weten we ook dat ons huis op 4 plaatsen absoluut niet waterdicht is en we best altijd emmertjes in de buurt hebben. Al doende leert men...
Maar ondertussen schijnt het zonnetje hier weer volop, geen wolkje aan de lucht en halen we gemakkelijk nog zo'n 25°C overdag. België wordt op dat gebied een complete shock, vrees ik...brrrrrrrrrrrrr
Bijna december... Voor de meeste expats de maand waarin Kerst en Nieuwjaar wordt gevierd, maar voor de Belgische en Nederlandse expats, of tenminste toch hun kinderen, ook de maand waarin de goede Sint op bezoek komt. En wees maar gerust: hij kent de weg naar Dubai!
Twee weken geleden is hij hier toegekomen met zijn goed uitgeruste en vrolijk versierde (bagger )boot. De énige, échte pakjesboot. Met ongeveer 300 Belgische en Nederlandse kinderen stonden ze hem nerveus en ongeduldig op te wachten, geen lachertje om een uur buiten te staan in de zon met 32°. Maar voor de Sint doen we alles, hé. De lekkere pepernoten ( ja, da's op z'n Hollands,é ) die rondgestrooid werden door wel 20 pieten maakten dan ook weer veel goed. Onze jongens zijn alleszins de laatste 2 weken heel braaf en voorbeeldig , bang dat de Sint hen anders wel eens zou vergeten, of erger, dat ze in die enge zak van zwarte piet geraken. Dus zijn mama en papa ook wel blij met de komst van de goede, heilige man ( hun portemonnee allicht wel iets minder ).
En hoe welkom Sinterklaas ook is, er gaat natuurlijk niets boven bezoek uit België. Momenteel worden we vereerd met een bezoekje van tante Fie, die hier een 2-tal weken bij ons komt logeren. Zeffe en Ziebe zijn "zottekontent", ze genieten van elk moment dat ze met tante Fie kunnen doorbrengen. Zijn supertrots op hun nieuwe land, nieuw huis, nieuwe school...alles willen ze tonen. Gelukkig hebben we volgende week al een 2-tal weken verlof ( eerst Nationale Feestdag en dan nog eens Eid Al Adha ) zodat we wel een paar leuke dingen kunnen doen samen, we gaan naar het grootste waterpretpark van de wereld ( bij het Atlantishotel ), maken een Desert tour, picknicken in het park, naar het strand,...
En zo komt ons Kerstverlof in België stilletjesaan dichterbij... Ik begin er wel naar uit te zien...hopelijk ligt er dan nog een beetje sneeuw...échte sneeuw en geen zo'n artificieel gedoe zoals hier. We zien wel.
Ondertussen zijn we alweer 2 weken verder. De tijd vliegt snel, gebruik hem wel...en dat proberen we. Er is ondertussen al heel veel veranderd in onze dagelijkse routine. Ziebe heeft er zijn eerste volledige week "nursery" opzitten. Hij is bekaf maar ozo gelukkig dat hij eindelijk net als de grote kindjes naar school kan, ik heb hem nog niet verteld dat dit misschien wel voor de komende 20j is .
Hij moest wel even wennen, hoor. Zotte Ziebe met de grote mond en de " ik-trek-er-me-geen-bal-van-aan" mentaliteit stond opeens met trillende onderlip naar me te kijken toen ik hem achterliet in zijn nieuwe klas. De eerste 2 dagen werden dan ook afgewisseld met enthousiaste- en huilmomenten", maar elke morgen opnieuw stond hij zo trots als een gieter paraat met zijn boekentas. Klaar om naar miss Michèle te gaan ( voor de geïnteresseerden onder u, neen, ik heb nog geen foto van miss Michèle, ja, ze mag er best wel wezen en een foto komt nog wel...). Gelukkig zijn de huilmomenten de laatste 2 dagen helemaal verdwenen, en geniet Ziebe met volle teugen van de muziek-, zwem-, schilder-, ballet- en yogales.
En weet je wat het fijne daaraan is??? Ik kan het allemaal van vrij dicht opvolgen, want ik heb er nl. mijn eerste werkweek opzitten in de Kids Palace Nursery ( waar Ziebe zit )! Ongelooflijk,é? Nadat ik mijn jobinterview had gehad in de school van Zeffe, werd ik opgebeld door de nursery van Ziebe met de vraag of ik niet geïnteresseerd was in een job bij hen. En zodoende werk in nu elke dag van 8u tot 13u en heb ik nog lekker veel tijd om daarna leuke dingen te doen met de jongens.
En van leuke dingen gesproken: ondertussen hebben we er een hele leuke Halloweenparty opzitten, met griezelig verklede kindjes en zakken vol snoep, uitgeholde pompoenen en veel trick or treat. En aangezien het weer nu écht heel aangenaam geworden is ( overdag nog zo'n 30° ), kunnen we veel meer dingen buiten gaan doen. Gisterenmorgen zijn we met onze Nederlandse vrienden gaan picnicken in Safa Parc, ongelooflijk relax en supergezellig, om het op z'n Hollands te zeggen. Zeker voor herhaling vatbaar, en zeker iets wat we doen als we bezoek krijgen ( dus iedereen die wil...).
Aan iedereen die af en toe een berichtje laat in het gastenboek, ik geniet er met volle teugen van. Ik vind het enorm leuk om op die manier nog eens iets van jullie te horen! Een dikke knuffel en een grote zonnestraal uit Dubai
Eindelijk nog eens op mijn gemak voor de pc geraakt. De kinderen liggen al ferm te knorren, en papa is uit eten met collega's, dus het ideale moment om nog eens te bloggen. Ik vermoed dat het voor iedereen wel zo is, maar de dagen zijn hier écht wel te kort! En om eerlijk te zijn, wanneer de kinderen om 20u in hun bed liggen, heb ik eigenlijk niet veel zin meer om nog vanalles te doen...gewoon onder mijn "sarzutje" ( ja, zelfs bij 25° ) in de zetel ploffen en filmpje kijken...herkenbaar?
Onze dagen zijn goed gevuld. Ik volg ondertussen twee maal per week Engelse les, ga nog altijd met Ziebe naar de mothers en todlersgroep, en spreek bijna elke namiddag af met bevriende mama's en kindjes. Ondertussen is het wat frisser aan het worden, waardoor de zwembadbezoekjes zijn afgenomen , maar nu gaan we gewoon fietsen of wandelen rond het meer of worden de zwembadbezoekjes in het weekend vervangen door strand- en zeebezoekjes, gaan we picnicken in het park of ijsjes eten in de souk. Je ziet, we kunnen onze dagen vullen.
Maar vanaf november zal hier wel het één en ander veranderen ten huize Struyf. Ziebe heeft eindelijk een plaatsje gevonden in een kleine, gezellige nursery ( tussen school en kinderdagverblijf ) met de toepasselijke naam "Kids Palace" , waar hij vanaf 2 november elke dag naartoe kan. Zijn geluk kan niet op! Eindelijk mag hij zelf naar school, net zoals zijn grote broer. Dus voor mama wordt het dan wat rustiger thuis, misschien de ideale moment om te gaan shoppen, mijn manicure te laten doen of coffeemornings bij te wonen...zou je denken...maar niets is minder waar want...
"I've got a job!!!" Jaja, gedaan met luieren. Ik heb vorige week een jobinterview gehad voor de positie van schoolnurse in de school van Zeffe, en ik mag beginnen wanneer het me uitkomt. Dus nu nog even meedraaien in de mallemolen van paperassen, legalisaties en stempels van alle mogelijke departementen ( want daar zijn ze hier wel heel sterk in, jammergenoeg ) en dan kan ik eindelijk doen wat ik zo graag weer zou doen: gaan werken, klinkt verschrikkelijk saai,hé, maar ik kan je verzekeren dat niet gaan werken na een tijdje ook serieus saai wordt!
En zo denk ik dat we van deze drukke tijden, naar nog veel drukkere tijden zullen gaan, maar dat zijn zorgen voor morgen.
En voor al wie straks naar de fotootjes kijkt, die zwarte "karre" op het laatst is mijn nieuwe wagen, waar ik verschrikkelijk graag mee rijd en waardoor mijne vent groen ziet van jaloezie ( ) en mijn broer wel minder leute mee zal hebben ( hé, broertje?)
Zo, Ramadan is weer voorbij voor dit jaar en het dagelijkse leven is weer heel gewoon, en gewoon is goed. De malls lopen weer vol, er wordt weer gebbqd in de parken, het verkeer valt weer een beetje mee,... en de kindjes kunnen weer naar school! En dat is zowel voor de kindjes als voor de mama's een blijde gebeurtenis .
Zeffe mocht vanaf deze week beginnen met PE in de school ( physical education ), oftewel sportles. Hier hebben ze natuurlijk aparte outfitjes voor, en Zeffe heeft dit heel trots voor u geshowd, kijk maar. Ze kunnen ook vanaf nu met naschoolse activiteiten beginnen, wat hier vooral sportactiviteiten zijn. Zeffe had deze week een uitnodiging mee om met golflessen te beginnen. Papa zag meteen een nieuwe Tiger Woods in zijn zoon, wat natuurlijk heel leuk zou zijn, maar mama zou toch liever hebben dat Zeffe een meer actievere en minder statische ( en minder dure ) sport beoefent ( sorry aan alle golfers onder jullie ).
En ondertussen proberen Ziebe en ik onze dagen plezierig in te vullen. Mijn kleine kapoen ( die heel snel groot aan het worden is ) zou ook al zo graag naar school gaan! Overal waar er kinderen zijn, vliegt hij ertussen en begint een hele litanie af te steken waar er natuurlijk niemand een bal van verstaat. Kan hem niet schelen zolang hij maar mee kan spelen. Daarom ben ik vorige dinsdag samen met Ziebe en 2 vriendinnen ( Sandra en Marianne en hun ukkies ) naar een "mothers en todlers" groep geweest. Dit is een vrijwilligersvereniging waar iedereen met kleine peuters-kleuters naartoe kan gaan om gezellig samen te zijn, eten, spelen, praten, zingen en dansen. Ik had Ziebe verteld dat we naar een school voor hem zouden gaan, en hij was meteen heel enthousiast. En onze verwachtingen werden ingevuld. Ziebe vond het zaaaaalig ! Ik heb hem de eerste 2 uren niet gezien, hij liep van de ene speelgoedgarage naar de andere trein, van het ene loopwagentje naar het andere keukentje. He had the time of his life ! En zodoende gaan we volgende week terug, leve de school
En ook voor mezelf zat er deze week wel een ontspannend momentje in, had ik wel verdiend, vond ik! Donderdagavond ben ik samen met Marianne ( Nederlandse ) en Sandra naar Ikea geweest. Je kunt niet geloven hoeveel deugd het deed om gewoon eens weg te zijn zonder kinderen ( en man ), en dat te kunnen combineren met gaan shoppen. Ikea is hier open tot middernacht ! Niet te geloven,é...en nog minder te geloven hoeveel volk er daar nog rondliep. Bon, het was een typische ladys-evening-out en we zijn alle 3 tot de conclusie gekomen dat we dat zeker nog eens zullen doen. De boog kan niet altijd gespannen zijn !
En op vraag van mijn lieve broer steek ik er nog een fotootje bij van mijn fantastische Nissan Tiida, waarschijnlijk alleen maar om eens goed met me te kunnen lachen laat je maar eens goed gaan zou ik zo zeggen...
We hebben het overleefd... De Eid-Al-Fitr vakantie zit erop, en we zijn maar 1 kg zwaarder geworden Het was een leuke vakantie, zowel voor de kindjes als voor mama en papa.
Het weer wordt vanaf nu echt wel aangenaam, vooral 's avonds, dus kunnen we al eens vrienden uitnodigen en het lekker gezellig maken. En op die manier leer je wel gelijkdenkenden ( lees: gelijketenden en vooral gelijkdrinkenden ) kennen. Zo hebben we een beregezellige avond gehad met Colin en Sandra uit Wales. Colin was vooral onder de indruk van "Duvel" , terwijl Sandra nu helemaal overtuigd is om een trampoline te kopen. En Zeffe kan het heel goed vinden met zoontje Georges, die het net zoals Zeffe enig vindt om zich te verkleden, tewijl dochter Charlotte en onze Ziebe stiekem kusjes aan het geven waren. Jah, er was echt love in the air that night... Alleen de volgende dag was het vooral voor moeder pijnlijk duidelijk dat het al een tijdje geleden was dat ze nog eens goed in " de zeupe" had gezeten. Het Mojito-gevoel van de avond voordien was veranderd in een uitgedroogde tong en barstende koppijn ( en een volle fles Bacardi in een lege... ) Gelukkig kennen ze hier ook Nurofen en konden we er weer tegen...
Verder kregen we ook bezoek van Malinche en haar 3 superfantastische dochtertjes, oordeel zelf maar.! Zeffe en Ziebe waren niet weg te slaan van de tweeling Ryana en Fara, zo'n schatjes. En grote zus Fiore vond de trampoline zalig, Sinterklaas weet alweer wat gebracht naar Abu Dhabi.
En gisteren was het dan eindelijk zover, na wel 12.598.741 keer slapen ( want zo leek het voor Zeffe wel ), kon hij eindelijk naar zijn eerste party in Ski Dubai. Zijn geluk kon niet op! En hij heeft ervan genoten, van de eerste tot de laatste minuut. Eerst wat onwennig, maar al snel vol enthousiasme doken 11 kleine, volledig ingepakte kleuters in de koude ( -3°C ), moeilijk te geloven wanneer het buiten 34° is, maar zeker voor herhaling vatbaar volgens Zeffe!
En zo is vandaag alweer de eerste werk-en schooldag voorbij. En morgen heeft Zeffe zijn eerste sportles ( aangezien er in de Ramadan niet gesport mag worden, was dit uitgesteld ). Moet ik zeker eens een fotootje van zijn sportoutfit nemen, voor de volgende keer... beloofd!
Papa gaan werken ( waar ik nog altijd moet aan wennen op een zondag !) en de 2 benges thuis n.a.v de Eid Al Fitr- vakantie. Gelukkig is het vandaag meer spelen dan ruziemaken . En daar zit ons bezoekje aan de Ibn Batutta Mall van eergisteren voor iets tussen. Daar zijn we nl. naar de mega Toy Store geweest en mochten ze elk iets kiezen, kwestie van hen af en toe eens te verwennen. En eigenlijk is de Ibn Batutta Mall al een beloning op zich. Deze mall is nl. in verschillende paviljoenen ingedeeld die elke in de stijl van een land zijn die Ibn Batutta bezocht heeft ( Ibn Batutta zou een of andere ontdekkingsreiziger uit het Oosten zijn geweest ). Je hebt het Andalousische paviljoen, Egytisch, Indisch, Chinees...en natuurlijk allemaal om het mooist. Precies een groot pretpark waar je doorloopt
Maar de kinderen hadden natuurlijk vooral oog voor de enorme Toy Store. Hier zouden ze zeker hun ding vinden, en als het aan hen lag, meer dan één ook. Gelukkig vallen de speelgoedprijzen hier best goed mee. Ook papa was per momenten aan het watertanden, zou hij dan toch eens een puzzel van 5000 stukken meedoen, of misschien een zelfbouwpakket, of nee, een vliegtuigje op benzine...gelukkig bleef moeder bij haar zinnen ( en de portemonnee ) en bleef het bij een kindercomputer voor Zeffe, nu kan hij op een leuke manier zijn Engels wat oefenen ( wat trouwens alsmaar beter gaat ) en heeft Ziebe een nieuwe vriend meegebracht naar huis: het locomotiefje Thomas, waar hij voor de één of andere reden gek op is. Met lede ogen zag ik treinbaan nummer 7 ( of 8, of 9,...) meekomen naar huis En nu spelen ze daar mooi mee, dus so far no fighting!
Deze nm zijn we weer uitgenodigd bij Mary en Liam ( vrouw en zoon van Steven zijn baas ). Mogen de kinderen weer lekker gaan ploeteren in hun zwembad terwijl Mary en ik goedkeurend een glaasje wijn drinken. De kinderen zijn dol op Liam ( 11j ) en Mary heeft ook mijn hart gestolen. Een "koekegoed" mens waar ik altijd bij terecht kan. Laat de mannen maar werken!
En verder deze week hebben we elke dag bezoek, soms overdag, soms 's avonds... Jah, we beginnen hier zo stilletjesaan vrienden te maken, en dat doet goed. Het zijn allemaal mensen met kleinde kinderen, dus ook voor Zeffe en Ziebe komen er veel vriendjes bij. Zo zie je maar, alles valt hier in z'n plooi en ik durf met zekerheid in naam van ons alle 4 zeggen dat we hier best gelukkig zijn
Goeiemorgen iedereen, Vandaag heb ik eventjes een "day-off", en hier wil dat zeggen: geen coffeemornings, geen geplande damesbezoekjes, geen shoppingdrang... Jaja, ondertussen heb ik er alweer een coffeemorning of 2 opzitten, waarschijnlijk is dat hier de nationale bezigheidstherapie voor verveelde huisvrouwen. Enkele dagen geleden werden Ziebe en mezelf verwacht op de koffie bij de overburen. Was wel gezellig, zo'n echt ouderwets theekransje met allemaal oudere, gedistengeerde UK-ladies, goed om mijn Engels wat bij te schaven. En gisteren zijn we enkele huisjes verder op bezoek geweest bij Sandra, uit Wales. Zij heeft ook 2 kinderen id leeftijd van Zeffe en Ziebe, en het klikt wel tussen ons...zo'n lekker Bourgondisch koppel ( het is er ook aan te zien ) dat graag een glaasje drinkt bij een gezellig BBQ-tje.
Want Joepie, de Ramadan zit er eindelijk bijna op! Nooit gedacht dat dat zo'n vervelende maand zou zijn. Volgende week is het dan It Al Fitr, waarin het einde van de Ramadan gevierd wordt door zowel moslims als niet-moslims. Wij vieren het vooral door vakantie te hebben. Zeffe moet enkel zondag naar school en dan is hij een weekje thuis, net zoals papa. En het weer wordt hier, vooral 's avonds, lekker aangenaam en daarom worden overal de BBQ-stellen uitgehaald, leuk toch, om eind september nog te kunnen bbq-en en buiten eten. Onze liquor permit is ondertussen ook in orde en kunnen we starten met bergen alchol in te slaan ( alhoewel ...als je de prijzen hoort, wordt de berg al een stuk minder hoog!)
Ondertussen tuf ik hier ook al rond in mijn huurwagentje. Een klein maar vinnig karretje ( Nissan Tiida ) dat mij toch een beetje meer vrijheid schenkt. Het blijft natuurlijk elke keer een beetje je leven wagen wanneer je hier op de baan komt, maar beetje bij beetje went een mens daar wel aan.
Zeffe blijft het heel goed doen op school. Zijn Engels gaat er goed op vooruit, en miss Karmali beweert zelfs dat hij af en toe een "naughty boy" kan zijn, maar dan wel een lieve...zo kennen we hem, é. Wel een goed teken dat hij al eens wat kattekwaad durft uit te steken, het zal zijn dat hij zich meer en meer op zijn gemak voelt. Ziebe hangt momenteel vooral aan moeders rokken. Gelukkig zijn de schooldagen hier niet zo lang ( Zeffe heeft al om 13u30 gedaan ) en kan hij daarna weer veel samenspelen (lees: ruziemaken) met zijn broer. Het wordt wel tijd om voor hem een nursery te zoeken, jammergenoeg ook hier weer ellenlange wachtlijsten.
En verder zal ik eindigen met mijn titel, want ook vandaag weer: schoon weer... ( tss 35° en 40° )
Vandaag eens een berichtje zonder foto's.
Want het dagelijkse leven is hier ook maar heel alledaags... ik kan toch moeilijk foto's beginnen nemen van onze supermarkt, ons tankstation, ons kapsalon... Zo heel anders is het hier nu ook niet.
Vandaag zijn we zaterdag, wat ik Belgische normen eigenlijk zondag is, want het weekend valt hier op vrijdag en zaterdag. Best wel een vreemd gevoel. Vooral op zondag terug gaan werken en terug naar school vind ik heel vreemd. Maar van een echt weekend kun je hier eigenlijk nooit spreken. De werksituatie valt hier nooit stil. Op vrijdag is het wel wat rustiger, maar op zaterdag draait alles alweer op volle toeren. Alleen voor de buitenlandse expats telt het weekend 2 dagen. De rest werkt 6/7
Maar wij houden natuurlijk wel aan ons weekend.Het is nl."gereserveerd" voor onze kinderen.
En gisteren zijn we er eens op uit geweest: naar "Dreamland", het grootste waterpretpark van de UAE
Ongelooflijk de max!!! De timing was ook perfect, want het is nog steeds ramadan en dan zijn het enkel de niet-moslims die zich mogen amuseren overdag, haha
Het was echt plezant. De kinderen vonden het fantastisch, een soort Plopsaland met allemaal waterattrakties, de ene al heftiger dan de andere. We vlogen, doken, zwommen en plonsden in het water zoals nooit tevoren.
Zeker een aanrader om onze toekomstige bezoekers eens mee naartoe te nemen. ( krijgen jullie nu niet heel veel zin om op bezoek te komen? )
Morgen heb ik eindelijk een eigen wagentje, dat zal alles al een beetje vergemakkelijken. Ben ik niet meer zo afhankelijk van de uren dat mijn vent thuis is om met zijn auto rond te tuffen.
Nu alleen nog genoeg lef in huis halen om hier rond te durven rijden, want ik kan het je verzekeren: van hoffelijkheid in het verkeer hebben ze hier écht nog nooit gehoord
Zelfs als ik het eens probeer met een innemende glimlach om ergens door te komen of voorbij te steken, kijken ze me aan alsof ik van een andere planeet kom. Niet echt bevorderend voor mijn defensies rijgedrag
Maar allez, misschien rij ik binnen enkele maandjes juist op dezelfde manier. Wie weet...
Zo, de kinderen beginnen hier serieus ambetant te doen, dus ik verzamel maar ons zwemgerief om voor enkele uurtjes naar het zwembad te trekken. kwestie van jullie nog eens jaloers te maken!!!
Zoals beloofd een verslagje over mijn eerste "coffeemorning". Ik moet zeggen dat ik er niet voor stond te springen om er naartoe te gaan. Je kent dat wel, hé, als enige vreemde eend toekomen in een vijver vol met andere eenden waarvan er toch een paar denken dat ze zwanen zijn ( of zoiets...). Ben hier met klamme handjes vertrokken Maar ik moet nu eerlijk bekennen, 2 dagen na de feiten, dat het uiteindelijk allemaal wel meegevallen is. Ok, er zaten tussen de 20 aanwezigen écht wel een paar serieuze "tuttebellen" tussen. Blijkbaar mag je je dat permitteren als je hier langer dan 3 jaar woont, ik heb dus nog eventjes... Maar gelukkig vielen enkele vrouwen heel goed mee, ze leken oprecht geïnteresseerd, deden helemaal niet uit de hoogte en zagen er lang niet zo opgetut uit als ik verwacht had. Er was zelfs een verpleegkundige uit Kortrijk bij, kun je je voorstellen ! Ik heb nog eens lekker plat Westvlamsch kunnen klappen, en 't deed deugd a mun ertje Dus misschien wel voor heraling vatbaar, al was het maar voor de lekkere pateetjes.
Ondertussen heb ik ook al een Srilankeese huishoudhulp ( voor die die het echt willen: mijn meid ) die het kuisleed een beetje komt verzachten. Je kunt hier nl. elke dag opnieuw beginnen met al dat zand en stof in de lucht. Gelukkig komt Rupika elke week kuisen, strijken ( mijn ma schiet me dood als ze dit leest ) en heeft ze ondertussen ook al gebabysit. Een heel handige dame, ben er vreed content van! En haar broer, verschiet niet, komt 2 maal in de week onze auto wassen, nog voor mijne vent naar zijn werk vertrekt. En dat alles voor 20 per maand. Klinkt wreed decadent, é, maar ik kan je verzekeren dat je auto na een week niet gewassen te zijn er uitziet als een hoop metaal onder een berg zand. Het is hier trouwens ook bij wet verboden om met een vuile auto rond te rijden, kan je voor bekeurd worden. En geef toe, 20 voor 8 carwashbeurten, kun je niet voor sukkelen.
Zeffe is ondertussen al goed ingeburgerd in zijn klas. Hij gaat graag en met mondjesmaat begint hij Engels te praten. Het is soms wel grappig, vandaag noemde hij me "mommy" en wanneer hij iets niet wil zegt hij al "no" in plaats van nee. Gisteren kreeg hij zijn eerste uitnodiging mee naar huis. Een klasgenootje wordt 5 jaar en geeft haar birthdayparty in "Ski Dubai". Voor de leken onder jullie, Ski Dubai is een indoor ( jah, nogal logisch,é ) ski- en bobsleepiste, waar de kleinsten een play area hebben om mega-sneeuwbalgevechten te houden ! Ik moet er geen tekeningetje bij maken zeker dat Zeffe dat geweldig ziet zitten. Foto's volgen gegarandeerd...
Zo, je ziet het...iedereen is op zijn manier aan het socializen. Ik geef jullie nog enkele sightseeing-fotootjes mee van Dubai, let vooral op de enige"trakteur" die we hier al gezien hebben. Ziebe was in de wolken om hier ook tractors te ontdekken, alleen de boer verschilt een beetje met de doorsnee Vlaamse versie. Aan iedereen een dikke zoen en warme knuffel
EINDELIJK!!! We zijn terug verbonden met de rest van de wereld. Onvoorstelbaar hoe afhankelijk een mens kan worden van het internet. Bon, we zijn ondertussen 2 weken verder en gelukkig al vrij goed gesetteld. In ons huis heeft alles zo zijn plaatsje gevonden. Daar hebben we echt werk van gemaakt want ik wou de komende maanden niet tussen de dozen wonen. En dozen, die hebben we genoeg gehad, amai! Ik kon niet geloven dat alle dozen die uit "onze" container kwamen ooit allemaal met ons gerief gevuld geweest waren. Ik was op een bepaald moment bang dat we de helft terug zouden mogen sturen naar België wegens te weinig plaats, maar alles bleek gelukkig nog mee te vallen. En zo begint ons huis ook geleidelijk aan onze thuis te worden.
Ook voor de kinderen begint alles stilletjesaan te wennen. Het enige waar ze af en toe écht last van hebben, is de warmte, nu nog zo'n 38°. Soms vallen ze als een blok in slaap in de auto, iets wat we voordien nooit mochten meemaken! Ook 's nachts slapen ze lekker door, zelfs Ziebe die ons tot voor een maand geleden nog elke nacht met plezier wakker maakte. Zeffe gaat ondertussen al 2 weken naar zijn nieuwe school, en nog steeds met veel plezier ( en daar blijft miss Karmali toch voor veel tussenzitten). Hij begrijpt ondertussen al een aardig woordje Engels, maar het spreken komt nog een beetje achter, behalve woorden als chicken(nuggets) en (hot)dog die hij natuurlijk linkt aan iets wat hij al kende . En Ziebe, jah, die is hier zo zijn eigen taaltje aan het ontwikkelen, waar zelfs ik vaak geen jota van versta...Gelukkig trekt hij er zich totaal niets van aan dat niemand hem hier verstaat.
En voor mij is nu zo een beetje de tijd van het "socializen" aangebroken. Ongelooflijk maar waar maar onze buren zijn gewoon Belgen! Dan moet je 7000km wegvliegen van België om hier uiteindelijk buren uit Lokeren te hebben. Maar voor mij is dat nu natuurlijk wel een meevaller omdat ik op die manier wel sneller in contact kom met andere Belgen. Morgenochtend ben ik m.n. al uitgenodigd op de "Sunday coffeemorning". Jaja, zie je het al voor je: Geraldine die lekker gedistengeerd met haar pinkje in de lucht koffie zit te drinken tussen Belgische thuisblijvende ( lees: meestal te lui om te werken ) dames. Ok? je ziet het niet voor je, wel ik ook niet, maar ik zal het wel doen! En ik laat jullie zeker weten hoe erg ik daar op mijn gemak heb gezeten... We zijn ook al op bezoek geweest bij Dave en Mary, de baas van mijn ventje. Schatten van mensen die in een kast van een huis met eigen zwembad wonen. Ze hebben zelf een zoon Liam waar Zeffe en Ziebe dol op zijn! Tot 's avonds laat hebben ze zich rot geamuseerd in het zwembad, zeker voor herhaling vatbaar.
Het enige wat voor ons aanpassen is, is de periode van Ramadan. Je moet hier echt opletten wat je doet in het openbaar. Er mag niet gegeten, gedronken en gerookt worden tussen zonsop- en ondergang, en met temperaturen tot 40° is dat niet altijd een makkie. Mijn tong plakt vaak aan mijn verhemelte, en dan zoek ik ergens een donker hoekje om toch maar eventjes van het water te nippen. Onvoorstelbaar hoe de mensen hier een volledige maand doorwerken op dat ritme.
En verder blijft het ook gewoon genieten, vooral van het zalige weer, elke namiddag met de kinderen naar de community pool ( zie foto ), gaan wandelen of fietsen rond ons meer, of wat spelen in de tuin met gekko's en kleine papegaaien...klinkt waarschijnlijk wel raar daar in België. Maar wees gerust, " het dipje" is ook al langs geweest , want je weet pas wat je mist, als je het niet meer hebt ( zoals vrienden en familie in de buurt...). Dus blijf maar sparen iedereen, voor een bezoekje aan ons in Dubai!
Vandaag was het dan zover,"de grote dag" voor Zeffe. Zo fier als een gieter in zijn kostuumpje vertrokken we allemaal naar school. De één al met een kleiner hartje dan de ander ( en dan spreek ik natuurlijk voor mezelf ). Alles bleek gelukkig héél goed mee te vallen. Zeffe zit met 16 kindjes in de klas waarvan nog 3 Nederlandse, wat voor mij qua taalgebruik toch wel een geruststelling is; Zeffe zelf was heel relaxed, maar daar zal zijn knappe ( voor de kenners straks een fotootje ), lieve juf miss Karmali wel voor iets tussen zitten. Na een drukke, maar ook heel aangename vm zijn wel allemaal met een gerust hart teruggekeerd. Zeffe is er klaar voor...mijn schat, en ik ben verschrikkelijk fier op hem !!! Morgen kunnen we eindelijk vertrekken naar ons huisje, hurrei!!! Maar dat betekent ook dat jullie eventjes niets van me zullen horen, tot we daar internet hebben. Maar vrees niet...I'll be back.
Eigenlijk heb ik niet veel nieuws te vertellen. Same old story...we zitten nog altijd op hotel te wachten. Gelukkig weten we ondertussen dat onze spullen zaterdag en zondag geleverd zullen worden. Nu is het dus aftellen geblazen tot we eindelijk in ons huisje kunnen. Het wordt ondertussen een zware job om de kinderen te blijven entertainen, jah, er is natuurlijk het strand, de zee, het zwembad,... maar soms willen ze ook wel eens iets anders. Gelukkig heb ik vandaag "de Piratenclub" ontdekt. Een kinderclub die hier verbonden is aan het hotel. De kinderen kunnen er hun hartje ophalen met al het speelgoed, gezelschapsspelletjes en DVD's die er voorhanden zijn. En verbazingwekkend genoeg leren ze op die manier wel heel snel hun Engels, met dank aan opa die Zeffe geleerd heeft om "give me a hug" te zeggen waardoor Zeffe nu heel populair is bij de kleutermeisjes hier. Ik geef jullie nog enkele sit-seeing fotootjes mee van hier, en hoop binnenkort met weer enkele nieuwtjes af te kunnen komen.
Ja, net zoals in België loopt de vakantie ook hier ten einde. Hoog tijd dus om Zeffe klaar te stomen voor zijn grote intrede. Gisteren zijn we id mall naar Zak's Store geweest, een kledingwinkel die zich enkel bezighoudt met de verkoop van de schooluniformen. Zoals verwacht kreeg Zeffe een uniform met de maat voor kinderen van 6-7 jaar, hij valt nl. nogal groot en kloek uit naar Dubaiaanse normen. Wij vonden hem alleszins superschattig in z'n kostschooloutfitje ( maar als moeder vind ik hem natuurlijk altijd schattig ) en Zeffe bleek heel "preus" met zijn nieuwe kleren, hij wou er de hele dag in rondlopen en als het kon ook wel slapen. Onze portefeuille daarentegen is opeens een pak lichter geworden... Daarna alle 2 nog vlug een kapperbeurt voor 6 pp ( zo zie je maar dat het leven hier echt niet zo duur is als iedereen beweert ) en ze zien er weer piekfijn uit!
Deze morgen zijn we dan eindelijk in GEMS World Academy geraakt, de nieuwe school van Zeffe. Om 10u konden we een rondleiding krijgen. Amai, daar hebben we pas écht onze ogen uitgekeken. Nu weten we waarom er zoveel inschrijvingsgeld gevraagd wordt. Ik denk dat ik beter een lijst doorgeef met wat er niet te vinden is, want een lijst met wat je er wel allemaal kan vinden/doen is wel heel lang ( ok, toch een smaakje: 3 tennispleinen, 2 zwembaden, 2 squashterreinen, fitnesszaal, opnamestudio, dramazaal, planetarium, auditorium vr 700 pers, bib met 15.000 boeken,...) en dit allemaal in een high-tech decor. Geloven jullie me nog ? Ik moet je natuurlijk niet vertellen dat Zeffe staat te popelen om dit allemaal te ontdekken, en broer Ziebe zou al het liefst met hem meegaan maar hij moet jammergenoeg ( voor wie? moeder of Ziebe - noot van de papa ) nog een jaartje onder moeders rokken blijven.
Deze nm zijn we dan verhuisd nr ons nieuwe beach hotel ( Sheraton), jaja, lekker aan de zee. Kunnen de kinderen wat meer spelen op het privéstrand, zonder een bezienswaardigheid te zijn. En hoewel dit allemaal super relax, lui en luxueus klinkt, zouden we toch het liefst van al gewoon in ons huisje kunnen, eindelijk een beetje "gewoon" doen, want hoe mooi het leven ook is op een ander: "home sweet home".
En verder zou ik graag nog iedereen bedanken die de blog regelmatig bezoekt, het doet me heel veel deugd dat ik op die manier contact kan blijven houden met jullie! Dikke zoen
At last! The Struyfs arrived! Alive and kicking...alhoewel. De vliegreis was best wel vermoeiend. 2 kinderen van 2 en 4 voor 12u entertainen is niet altijd even simpel. Moeder had natuurlijk voor veel nieuwe spelletjes, puzzels en boekjes gezorgd, maar in zo'n vliegtuig is nu ook weer niet zoveel plaats ( zelfs niet in business!). Gelukkig had ik ook wat sedinal bij me en zijn onze rakkers daardoor toch wel eventjes in dromenland beland, relax... Eénmaal hier in Dubai keken ze natuurlijk hun ogen uit, al die witte mannen ( allé, eigenlijk wel donkere maar met lange witte kleden (dishdash) aan ) en al die zwarte vrouwen, met hun abaya aan. Maar vreemd genoeg waren ze dit ook heel snel gewoon, kinderen hé. Vervelend genoeg bleek 1 koffer ergens achter gebleven, en natuurlijk was dit de koffer met alle kinderkledij, we wisten direct weer wat gedaan de volgende dag. Gelukkig is het hier lekker warm: 43° en hadden we niet zoveel kleren nodig om te slapen. Ondertussen zijn we 2 dagen verder, is de valies met kinderkledij gelukkig al terecht, blijft het even warm en vinden de kids het tot nu toe nog altijd leuk in Dubai. Vandaag zijn we ons huis gaan bekijken, vreemd hoor (foto's). Maar het voelde direct goed aan. Ja, ik zie het zitten om hier een gezellige thuis van te maken. Onze "gardener" kwam ook eventjes langs om het gras en de bloemen te sproeien en om kennis te maken, ok, hij ziet er niet uit als een lekkere pool-boy, maar hij is wel vriendelijk en hij zorgt ervoor dat ons gras groen blijft, toch ook al iets, é. Daarna zijn we nog eventjes doorgereden nr Zeffe zijn nieuwe school, hij was toch wel een beetje zenuwachtig. We zijn vlug eens binnengewipt want de school is nog volop in aanbouw. Morgen mogen we terug komen om een begeleide toer te krijgen. Zeffe was alleszins super-enthousiast en hoopt dat het snel terug school is, hopelijk blijft hij zo enthousiast. En deze namiddag, jah, hebben wij gewoon eens lekker niets gedaan en de toerist uitgehangen aan het zwembad. Ik moest toch wel ergens aan "een foto van mezelf aan de rand van het zwembad met een coctail in de hand" geraken. Al was het maar om jullie toch héééél eventjes jaloers te maken. En afsluiten zou ik willen doen met de citaat van onze Zeffe: " We missen jullie wel een beetje maar niet erg genoeg om te wenen."
Pfff, een lastige dag... want wat doet een mens de dag voor hij vertrekt naar Dubai voor een langere periode. Oké, tegen de feestdagen zijn we er al terug, dus uiteindelijk zien we iedereen binnen 4 maand terug, maar toch... Wij hebben gewoon "gewoon" gedaan. Lekker samen met de familie hier thuis bij muti konijn met pruimen gegeten (want dat kan muti klaarmaken als de beste). Daarna lekker lui in de zetel gehangen en naar de OS gekeken of wat gezelschapsspelletjes gespeeld want buiten regende het. Gewoon gezellig samen zijn...( en nog niet teveel aan morgen denken ). Ondertussen hebben we natuurlijk al van wat andere familie afscheid moeten nemen. Gisteren was het de beurt aan oma en opa, en dat viel echt niet mee. Ook moemoe en vava en tant Fie en nonkel Bart zijn de revue al gepasseerd, met de nodige traantjes erbij. Gelukkig beseffen onze 2 kapoenen nog niet echt wat er nu eigenlijk zal gebeuren, ze genieten van alle aandacht en de laatste cadeautjes...hoe zou je zelf zijn! Maar morgen is het dus van dat, om 10u vliegen we onze nieuwe thuis tegemoet. Het wordt een laaaaannnnggge dag, dat weet ik nu al, maar we nemen hem zoals hij komt en ik laat jullie zeker weten hoe hij gekomen is... tot in Dubai Ter afscheid nog enkele afscheidsfotootjes.
villa ( kwestie van in de juiste mood te blijven ) in Sun Parcs geboekt. De sauna in ons huisje deed mij toch eventjes weer terugverlangen naar het lekker warme weer hier in Dubai. 
: op 2,3 en 4 december vrijaf o.w.v. de Nationale Feestdag en vanaf 7 t.e.m. 13 december is het hier "Eid Al Adha", de periode waarin moslims naar Mekka trekken om rond de Qubla te bidden.
) en vraagt hij hoeveel keer het nu nog slapen is voor we naar België gaan.
en we best altijd emmertjes in de buurt hebben.
( eerst Nationale Feestdag en dan nog eens Eid Al Adha ) zodat we wel een paar leuke dingen kunnen doen samen, we gaan naar het grootste waterpretpark van de wereld ( bij het Atlantishotel ), maken een Desert tour, picknicken in het park, naar het strand,...
, maar nu gaan we gewoon fietsen of wandelen rond het meer of worden de zwembadbezoekjes in het weekend vervangen door strand- en zeebezoekjes, gaan we picnicken in het park of ijsjes eten in de souk.
) en dan kan ik eindelijk doen wat ik zo graag weer zou doen: gaan werken, klinkt verschrikkelijk saai,hé, maar ik kan je verzekeren dat niet gaan werken na een tijdje ook serieus saai wordt!
laat je maar eens goed gaan zou ik zo zeggen...
, terwijl Sandra nu helemaal overtuigd is om een trampoline te kopen.
EINDELIJK!!! We zijn terug verbonden met de rest van de wereld.
