Zaterdagochtend opgewekt naar de zwemles met mijn jongste held.

Als ouder heb ik twee keuzes : toekijken vanuit een glazen hokje dat de naam ‘publieksruimte voor toeschouwers’ kreeg toebedeeld

ofwel kan ik – rekening houdend met de wat inzakkende kathedraal dat mijn lichaam stilaan wordt – zelf sportief aan de slag in het water.

Na de ervaring met de plakkerige vloer in het kleedhokje, veel te kleine opbergruimte en een overvol zwembad

met ongecontroleerde kinderen en oude dobberende kwallen, toch maar beslist om volgende keer weer toe te kijken.

Uiteindelijk trekken oude kathedralen die renovatiewerken behoeven ook nog veel mensen aan.

Toch ?