Zaterdagochtend opgewekt naar de zwemles met mijn jongste held.

Als ouder heb ik twee keuzes : toekijken vanuit een glazen hokje dat de naam ‘publieksruimte voor toeschouwers’ kreeg toebedeeld

ofwel kan ik – rekening houdend met de wat inzakkende kathedraal dat mijn lichaam stilaan wordt – zelf sportief aan de slag in het water.

Na de ervaring met de plakkerige vloer in het kleedhokje, veel te kleine opbergruimte en een overvol zwembad

met ongecontroleerde kinderen en oude dobberende kwallen, toch maar beslist om volgende keer weer toe te kijken.

Uiteindelijk trekken oude kathedralen die renovatiewerken behoeven ook nog veel mensen aan.

Toch ?

18-12-2017 om 00:00 geschreven door Cursief  

Slagzinnen als ‘Vriendschap is kostbaar goed’ en ‘Echte vrienden heb je niet even, maar voor ‘t leven’

zorgen voor een onuitgesproken plicht waaraan best voldaan wordt om ‘gelukkig’ te zijn in deze samenleving

en ‘geslaagd’ te zijn in ’t leven.

Hierin zit een zekere waarheid, toch moeten we beseffen

dat we deze sociale lat voor onszelf niet al te hoog hoeven te leggen.

M’n jongste telg werd bij aanvang van het schooljaar

blootgesteld aan deze ‘uitdaging des levens’.

Na enkele weken kwam hij thuis met de boodschap :

‘Ik heb een nieuwe vriend…maar hij stinkt.’      

Overwint vriendschap echt alles ?

04-12-2017 om 00:00 geschreven door Cursief  

Weekend is ‘quality time’.

Namiddagje op stap met m’n oudste telg en z’n schoolkameraad.

Zit op m’n gemakje, geamuseerd toe te kijken, te luisteren, te genieten.

Vrolijke, innemende gezichten, een luide lach, een kreet van plezier, soms wat stoere praat.

Uitzicht over de, met schemerlicht bestrooide, vlakte.

Een heleboel kleurrijke accenten op het groene tapijt.

Muziek en andere geluiden van spelplezier op de achtergrond dreigen soms de concentratie weg te halen.

Regelmatig brengen de jongens me op de hoogte van hun ervaringen.

Of ik echt niet wil meespelen?

Een partijtje pool spelen is ook voor vaders hip !

17-11-2017 om 00:00 geschreven door Cursief  

Jongens en wetenschap : het is me wat !

Een bezoek aan Technopolis was wederom een geslaagde trip.

Ogen vol verwondering uitgekeken naar fluisterbuizen, spijkerbedden, waterproeven, vliegende objecten, katrollen en onoplosbare breinbrekers.

Wel in geslaagd om eigen geld te drukken. Interessant voor later voor onze kinderen, veronderstel ik.

Ook de experimentenpresentator kon ons uitermate boeien met zijn koolstofdioxide in vaste vorm.  

Kortom een goedgevuld namiddagje STEM (Science, Technology, Engineering, Mathematics).

Uiteindelijk tevreden naar huis gekeerd : mijn lichaamsgewicht op de maan is maar 13,94 kg !

Kan vanavond dus met gerustgesteld hart een frietje met STEM (Sitostick, Twijfelaar, Een potje pepersaus, Mexicano) laten smaken.

05-11-2017 om 00:00 geschreven door Cursief  

Kinderen hebben hobby’s.

Papa’s blijken de geschikte taxi.

Nieuw schooljaar, ook de start van hectische, met hobby-gelinkte activiteiten-volgepropte woensdagnamiddagen

voorafgegaan door het uitwerken der trajectplanning om ieder op het juiste tijdstip op zijn locatie te krijgen en nadien ook weer stipt op te pikken.

Een ‘Mission Impossible’ in het drukke stadverkeer.

Tot me de ongelofelijke app ‘waze’ aangeprezen werd om me bij te staan tijdens deze stressvolle strijd tegen de tijd.

Een onvoorstelbaar technologisch vernuft dat me de hele namiddag doorheen kleine, vergeten straatjes loodste, me met precisie van seconde op elke locatie bracht.

‘Waze’ is really a-‘waze’-ing !

26-10-2017 om 00:00 geschreven door Cursief  

Nazomerdagen zijn kostbaar.

Intens van profiteren is de boodschap.

We belandden op een bankje van het ontegensprekelijk lekkerste ijsjessalon in het stadscentrum.

Keuze is gauw gemaakt als blijkt dat de geprezen ‘smaak van de week’ volledig in mijn favoriete smaakpallet past.

Genietend van de verwennerij en gefocust op het correct likken der ijsbol, zodat er geen straaltje dreigt af te lopen, zien we de wachtrij almaar aandikken.

Ieder blijkt de plek voor romig genot te vinden.

Als het lekkers is verorberd en nasmaak wegebt, blijft het ijshoornpuntje over.

Liefdevol schenk ik dit telkens weer aan de engel van m’n hart.

06-10-2017 om 00:00 geschreven door Cursief  

Een nazomerse dinsdag brachten enkele uitgeleende boeken

die hoogdringend ingeleverd moesten worden, me fietsend door de binnenstad.

Lage zonnestralen friemelden tussen de pittoreske gevels van de Parijsstraat, terrasjes zaten mondjesmaat vol.  

Een rammelende trolley met bijhorende zeulende studentin, vergezeld van bezorgde ouders

zocht een weg in de wirwar van fiets- en wandelverkeer dat zo typerend is voor onze studentenstad.

Glimlachend sloeg ik het jaarlijks wederkerend tafereel gade : onschuldig lijkende studentes die onwennig

onder toeziend oog van hun beschermengelen, afscheid nemen van het ouderlijk glazen stolpje

klaar om het bruisende studentenleven in hun ziel te laten doordringen.

02-10-2017 om 00:00 geschreven door Cursief