Dina is om 14h55 op 14-09-'08 geboren. Ze meet 50cm en weegt 2kg975.
Ze is een prachtige baby, die de smaak naar moedermelk al flink te pakkn heeft. Mama Karen is moedig geweest en heeft de bevalling op natuurlijke wijze doorstaan, zonder verdoving! Als beloning mocht ze daarna met haar kersverse spruit in bad...
Nog maar net deze blog begonnen en da aftel kan al stoppen, want jawel, ik heb net telefoon gekregen van een trotse mama en papa! Hun kleine meisje Dina is net geboren! De details weet ik zelf al niet meer, ik was iets te emotioneel aan de telefoon. Maar ik ga vandaag nog mijn kleine engel bezoeken en zet zo snel mogelijk foto's en details op mijn blogje!
Ik ben deze blog gestart om de simpele reden dat de aftel naar de geboorte van mijn petekindje is begonnen. Het is slechts een kwestie van dagen en dan zal mijn kleine engeltje het levenslicht zien. Van zodra het geboren is, zal ik hier ook de eerste levenservaringen van mijn petekindje neerplanten.
Mama Karen en Papa Greg zitten ongeduldig te wachten op de komst van hun kleine spruit. Na enkele keren 'loos alarm' blijft Kapoentje nog zitten. Tot groot ongenoegen van Mama en Papa, en ook van Meter Daisy! Want ik ken het geslacht wel (maar neen dat ga ik niet verklappen!) maar ik ben zo nieuwsgierig naar de naam! Dus Kapoentje, laat niet te lang meer op je wachten!
Kapoentje is uitgerekend om de oogjes te openen op 22-09-'08, maar zal volgens de hele familie wel vroeger van zich laten horen. En laat ons hopen van wel... Alles is in ieder geval in gereedheid gebracht voor de komst van Kapoentje. De suikerbonen staan klaar, en de babykamer is ook bijna af (daar moet Meter Daisy nog mooie tekening om de muur gaan schilderen!)
Mijn Co-meter Veerle, die ook een bolle buik met zich meedroeg, is daar intussen van verlost. Zij bracht op 12-09-'08 hun stoere zoon Jasper ter wereld. Mama Veerle en Jasper stellen het goed en verblijven nog even in het ziekenhuis. Papa Toby apetrots met zoontje...
Deze blog zal dus volledig gewijdt zijn aan mijn petekindje, maar zal ook ervaringen en bedenkingen van mezelf bevatten. Ik wordt immers Meter, een grote verantwoordelijkheid die ik met heel veel liefde op mij zal nemen. Mama Karen is als mijn grote zus, en altijd mijn steun en toeverlaat geweest. Zonder haar zou ik waarschijnlijk niet zijn waar ik nu sta, dus bij deze: Zus, dankjewel voor alles!
Zo, dit als allereerste blogbericht. Ik hou jullie op de hoogte!
