Eindelijk nog es een bericht van overhere. Kweetet tis echt lang geleden mne man maar zullen het maar wijten aan de drukte - nonchanlance - gebrek aan goesting - tijd heb je immers niet tijd maak je :p
Well yeah it has been a great time hasn't it :) - Geweldige zomer met bijhorende hitte, super PKP-days full of adventure, chillings, having met some new awesome friends etc. En er vooral en eindelijk achter komen aan wie je nu daadwerkelijk iets hebt en voor wie je nog minder betekent dan een eendagsvlieg :)
Time for a new area; nieuwe tijden, nieuwe indrukken, momenten, omstandigheden kortom weeral a next part in our struggle for life ;)
Let's meet somewhere, somehow or sometime all right?
Woot, woot, dit is dus echt veel te lang geleden. But we are back folks!
In the meantime echt heel wat beleefd. Positief en negatief, dus het is zowat alle kanten uitgegaan. Sowieso heel wat ervaringen rijker ^^
Al moet ik zeggen dat ik toch wel heel speciale mensen - alleszins mensen die een heel speciale band gecreëerd hebben - echt ben beginnen leren kennen. And they are just great :) Glad having met them! Vooral die enkelingen hebben een heel speciaal plekje in mijn hart gekregen en zullen er nooit uit verdwijnen ^^. You are just awesome and will always be that way ;) Zij die het zijn weten het wel.
Ondertussen beleven we hier hoogtepunten in het zomerseizoen. Mag ook wel na het duffe voorjaar. Temperaturen van om en bij de 30° met het oog op een troonswissel maken dezer dagen altijd wel speciaal. En niet alleen deze elementen zorgen hiervoor, vooral jij daar. Echt blij dat we naar elkaar toe gegroeid zijn, gewoon zonder jou zou het niet meer hetzelfde zijn. I just like, adore and admire you the way you are. Beest jij hoop echt dat dit nog lang mag blijven duren bloos. Real cutie one you! :$ U made my day, week, year and even my life thanks for that!!
Carpe diem is nog steeds ons motto. Zijn daar sowieso YOLO, SWAG and G bijgekomen. En doen plus denken op die manier, zo moet dat nowadays. Ok, tijd om dit korte intermezzo even af te ronden. Still having proved dat ik nog gezond en wel rondhang.
Wow is dat even geleden ö. Nu ja, soms moet een mens zijn prioriteiten kennen nietwaar? But still alive and kicking. Na de nodige doses gezonde zeelucht opgesnoven te hebben @ the cock, blank, ostend, bred and bruges gedurende een fortnight als het ware met de juiste rustpauze tussenin, is het stilaan tijd om de dagdagelijkse draad weer op te nemen en terug in het leven gegooid te worden.
Alhoewel, terug gegooid te worden... Zo easy is het niet. Zeker niet als je weeral geconfronteerd wordt met de usual way of going on... Welkom in de wegwerpmaatschappij. They only know you when they need you. En wanneer not interesting anymore, hoppa, they throw you away net als een gebruikt speelgoedje dat ze beu zijn. Zels een 'hey alles ok' is er voor de meesten te veel aan :(
Nu ja, so be it.Tis alleen moeilijk. En jezelf gaan opsluiten..., ok tis goed voor even maar niet voor permanent te ondergaan. Searching for your first sleep at night. Ma ook dat piekeren, denken, gekwetst voelen, één grote geordende chaos hier vanboven. Kan echt niet meer aan de mensheid uit :/.
Vraag me soms af wak beteken voor anderen en of ik überhaupt wel iets beteken :s. Ast niet van mezelf komt word ik soms geïsoleerd van en door de rest. Vooral het egoïsme van the others begint stilaan hoog te zitten... Een aardje naar zijn vaartje zeker bij menigeen?
Luckily there are also the good ones. En zij die het zijn weten het wel. Ma ach, tis weer too complex to discover allemaal. Waarschijnlijk weer de typische symptomen van HSP no? Future will tell us more anyhow en in de tussentijd...
At a certain moment Not that long ago I came across you And I was thinking: oh no
Such a sweet, cute, astonishing one with X-factor very high Seemed unreachable for me And I dont know why But really hoped, to meet you and to see
Your lovely eyes, and soft words Just being yourself, as you are It nowhere and never hurts No matter if you would be in my neighbourhood or just far
You are that sensitive and hot I really couldnt go on without you And it was not a lie, no not But I hoped you would miss me too
When you asked the thing I was looking forward to, to start something together I already was in seventh heaven, flying by a wing With only one marvellous, cute, sexy feather
I can feel you really mean it By mind and by heart The things you said and did Give emotions strong and apart
You are just the lion and knight, Both together of my kingdom
All the time you seem to be right With your appearance very handsome Enjoying this fantastic great adventure, with lots and lots to feel, I wished this wouldnt disappear, no never Because I love you, you are the one, just the real! Hoping this real love would last for ever and ever!!
Bijna voorjaar! Finally! Het eerste frisse lentezonnetje is eindelijk opgedoken, met zelfs bijhorende volle maan. Nou ja, dan weten we allemaal wat er gaat gebeuren en hoe mensen zich voelen hé :p Ondanks de nodige stormen en de nog steeds kille en toch wel intussen stille nachten is er ergens dat sprakeltje hoop en licht in de huidige darkness of existence. Vooral als je te horen krijgt dat je een 'verloren meerwaarde' bent, is wel extra diepgaand dan. Interesting dat er toch nog mensen zijn waar je een meerwaarde voor bent xD Ook al laten de mensen die veel betekenen je vaak voor wat je bent, and only know you when needed, there is still a feeling of thankness towards them.
It was great to hear from you, buddy, after a very long time. Hopefully things will be all right. Gewoon in jezelf en in a positive future geloven dan komt alles wel in orde joh. Your words still keep going on, keep it that way. They are awesome again and hold me on the right track wiiieeehaaa xD Zelfs de onverwachte bewoordingen van jou, wally, soulmate and mystic one, vielen in goede aarde. Wrom deze negeren... ma ach just too fond of you to let you go, you know - blooooos...
Twaren nog ff de laatste uitspattingen I guess. One moment last van de darmen, the other moment red eyes. Thanks to you, contact lenses. Maar na de nodige hoofd- en buikpijn zullen we alles wel gehad hebben zeker? Een naschok hoort er altijd nog wel eventjes bij om de winter 'in schoonheid af te ronden', n'est-ce pas? Quod demonstrandum erat, nogmaals xP
Op naar de nodige plichtplegingen dan maar. De nodige tonnen en afscheidsfeestjes staan wederom op het programma. Maar ja als je d"er nu eenmaal keifel wil zijn voor anderen horen deze erbij hé.
The first posting of the great 2010, maybe a bit late but still a happy new year folks!! Hopelijk een beter geëntertained en experienced one dan het voorbije... Daarom ook dat het hele zootje wat stil is blijven liggen :(( Maar ja, een nakende depressie en een diep onterecht gegeven zijn the real cause van dit tot winterslaap omgevormde gegeven.
Het is in elk geval gemakkelijker om te cogiteren nu, thanks to you buddy. U r just the best!! Ondanks de koude en kille momenten is er nog dat sprankeltje hoop, dat ene lichtpuntje dat nog net smeekt om door te gaan en te volharden in de boosheid. Had het jaar nu beter kunnen beginnen? Of was het slechts de overgebleven, wegkwijnende ziel van het vorige? "Is this the end... or just the beginning?" Future will tell us...
Dit gezegd zijnde tijdens het toch wel kuttig aanvoelende winterweer kijken we oh zo fel uit naar de warme zomer in de hoop dat deze niet te lang op zich laat wachten. Zoals de gezonde, olympische gedacht: zolang er leven is, is er hoop. Ook al zag de volle maan er vandaag weer wat krommer en schever uit dan anders, ook al verdween het landschap (voor eventjes dan toch) onder een wit tapijt.
Positief blijven cogiteren. Vooral jij daar, maatje, geloof en blijf geloven in jezelf en elkaar. Dan komt alles dik in orde. En jij daar hs'er aan de andere kant van de grote plas, is there one or other way I can reach you overhere, you sitting overthere miles and miles away? Quod demonstrandum erit. Umquam... usquam...
Maybe time to let some things in life behind me to pay attention to my own needs, finally?? I don't know, I really don't. Tis even allemaal een kluwen van gedachtes, verwarrende boodschappen en tegenstrijdige gevoelens. Wat ooit zo helder en spontaan was to deal with is nu even on strike. Maar goed dat zulke festiviteiten ooit beëindigd worden en er terug ad rem kan gehandeld en gereplied worden.
Vandaar de 'is this the end... or just the beginning?' Future will tell us...
Wat een onvoorspelbaar weekje... op allerlei vlakken... Vol positieve wendingen. Helaas zijn ze maar temporaal... :( Probably dat sommige grenzen te vaag afgebakend worden. Wat heet grenzen in dat geval? Zoals een ballon opblazen, altijd maar iets meer en meer, zien tot hoever ie... en dan opeens BANG! Gedaan :/
Maar ja heb het zo een beetje gehad met 'alles slijt, wat gebeurd is is gebeurd, het verleden moet je achter je laten', ... Dan denk ik zo: the past is past, is not too late xD - Heb al zoveeeeeel en zovaaak moeten laten gaan, wil da nie meer, kan da nie meer. Close stuff is toch wel suuuuperveel waard zoniet het belangrijkste tot nu toe. But what's happening? Just those things, net die dingen die verdwijnen, net die mensen die zo veel voor mij zijn die laten het voor wat het is :( Zeeeer pijnlijk. Slightly the impression that when you're trying to be yourself, they are going to attack you more and more or are just leaving you for once and for all daaamn!! ö ö ö
Maar dan komt hét slagzinnetje weer naar boven: onze trots is niet dat we nooit vallen maar dat we telkens weer opstaan.
Het zal wel aan de tijd van het jaar liggen zeker? De meest sombere periode, ook al staan we nu aan de vooravond van de Wapenstilstand der Wapenstilstanden, n'est ce pas Schindler? Misschien het geschikte moment voor iedereen om eens stil te staan bij en terug te proberen om... ;-) Nu ja, wie ben ik natuurlijk. Uiteraard, nobody's perfect Unless...
Doordenktertje xD. Het ga u allen goed, dwazen, die dezer tijdstippen nog gebruiken om dit soort hersenspinsels te ontleden. :D
Nine long weeks. Ze waren zwaar, intens, vermoeiend en vooral energie opslorpend. Maar we zijn d'r geraakt, een eerste pitstop. Moe maar voldaan. Alhoewel... trop is teveel en teveel is trop. Het gedrag van sommige 'ander(s)en' begint toch wel de spuitgaten uit te lopen en het gevoel te geven van 'dat is er echt over'. Moeilijk om te kiezen: laten voor wat het is of toch nog eenmaal keep continuing?
Tis weer ff geleden dus jaaa hiermee is de oorzaak gekend. Great advice - everything will be all right they say. Only future will tell us. Hmyeah it doesnt go that well. Getting the feeling that Im heading forwards to a depression - Damn :/ He or him, working it out at school ö Losing control, bout myself, classes, energy etc. Of course! Missing him really hard ö But slightly the impression that when it isnt my treasure to them. It is leading nowhere to It hurts :((
Am not myself you know? Behaving in an annoying way etc. Far, far away in thoughts. Do I want to see him talk? Trying that from the beginning of holidays :/ Reaching the point of: enough is enough. Stepping towards me in a horrific way Especially psychologically and emotionally :(
This is a message to the World: dont trust anybody... Except yourself.
Ma ach, tis weer too complex to discover allemaal. Waarschijnlijk weer de typische symptomen van HSP no? Future will tell us more anyhow en in de tussentijd...
