Foto
Archief per maand
  • 12-2013
  • 09-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 10-2010
  • 08-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
    Mijn favorieten
  • bloggen.be
  • Werkgroep hersentumoren
  • Vlaamse Liga Tegegen Kanker
  • Kanker maakt arm
  • Willekeurig Bloggen.be Blogs
    stien
    www.bloggen.be/stien
    Toen alles anders werd...
    Een verhaal van vallen en weer opstaan
    23-12-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    Beste bloggers,

    Na een lange, moedige strijd heeft vake jammer genoeg zijn gevecht tegen "het beest" verloren. Hij overleed zaterdag 21/12/2013 thuis, waar hij omringd werd door zijn naaste familie.
    Wij wensen iedereen te bedanken die aan zijn zijde gestaan heeft gedurende de voorbije jaren om mee te strijden...

    In bijlage vinden jullie de rouwbrief, voor diegenen die hem nog een laatste groet wensen te brengen (indien jullie problemen ondervinden met het openen van de bijlage, geef gerust jullie email-adres door via doriendevadder@hotmail.com en dan mailen we hem door...)

    Dorien, Evie en Rita

    Bijlagen:
    IMG_0001-1.pdf (311.3 KB)   

    23-12-2013 om 14:00 geschreven door Danny  


    14-12-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Nieuw berichtje van het thuisfront
    Beste bloggers,

    Het is ondertussen weer een tijdje geleden dat er een nieuw berichtje verschenen is. De laatste weken waren dan ook opnieuw bewogen weken... Woensdag 11/12 ging vake opnieuw onder de scanner, en wij gingen met een bang hartje nadien mee naar de consultatie. We zagen immers de voorbije weken dat vake toch wel sterk achteruit ging: spreken lukte amper, hij sliep veel en ook het stappen ging niet meer zoals voorheen. De scan toonde tegen alle verwachtingen in echter niet de achteruitgang die wij opmerkten. Er was een lichte groei te zien, maar niet zo opvallend in vergelijking met de "klinische toestand" (zo noemen ze dat dan) van vake... Toch besloot de dokter om de behandeling stop te zetten, en opnieuw te evalueren binnen 6 à 8 weken.
    Om moeke de nodige ondersteuning te kunnen geven en af en toe haar hart eens te kunnen luchten, werd sinds vorige week ook de palliatieve thuiszorgequipe ingeschakeld. Zij zullen vanaf nu ook de verdere opvolging op zich nemen samen met de huisarts.

    Zoals jullie misschien ondertussen wel al weten, krijgt vake graag kaartjes, iedereen die hem en moeke een hart onder de riem wil steken kan hen blij maken met een leuk kerstkaartje op het volgende adres:
    Danny De Vadder - Rita De Man
    Kuitelgem 26
    9255 Buggenhout

    Sommigen onder jullie zullen de voorbije weken wel al gemerkt hebben dat vake niet meer antwoordt op smsberichtjes of mailtjes, dit is uiteraard niet opzettelijk, maar omwille van de vermoeidheid lukt het hem niet meer om achter de computer of zijn gsm te kruipen. Jullie mogen echter wel steeds contact opnemen met Dorien (0499/311915 of doriendevadder@hotmail.com) indien jullie graag op de hoogte blijven over hoe het met vake gaat. Wij zullen proberen om zijn blog verder te zetten en regelmatig nog een berichtje te posten, maar jullie begrijpen natuurlijk wel dat wij momenteel zoveel mogelijk tijd proberen door te brengen met hem zelf...

    Groetjes,
    Evie en Dorien


    14-12-2013 om 16:18 geschreven door Danny  


    07-09-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Leven in de wachtkamer van de dood
    Beste bloggers,

    Oef, het is er eindelijk van gekomen. Hoofdpijn, het is een gesel.
    Het schrijven van deze blog gebeurt over meerdere dagen omdat het gewoon te vermoeiend is.
    Ik kan het niet meer opbrengen om 1 uur aan 1 zin te schrijven. Dus laat ik één van mijn secretaressen typen.

    De uitbreiding van de tumor in mijn hoofd, de voortdurende stress, de pillen maken dat mijn hoofd precies leeg gemaakt is. Ik ben precies zo stoned als een garnaal en dat zonder dat ik iets genomen heb. Waarschijnlijk komt dit door de pillencocktail.

    Het bezoek aan prof. De Vleesschouwer van het UZ Leuven is op een sisser afgelopen. Hij kon ook niets anders aanbieden, omdat ik het volledige traject al afgelegd heb.

    Op dinsdag 6 augustus ben ik weer opnieuw onder de MRI geweest. De volgende dag werd het resultaat besproken. Alles was quasi gelijk gebleven. Ik krijg nu bij mijn chemo nog een medicijn dat nog in de onderzoeksfase zit.
    Ik hoop dat ik de moed vind om de juiste beslissing te nemen.
    Ik verwacht er eerlijk gezegd weinig van maar ... ik blijf wel hopen.

    De vermoeidheid wordt nu mijn grootste vijand. Ik ben totaal verzwakt door de chemo en ik denk dat het ergste nog moet komen. Daarom dat het ook zolang duurde voor er een nieuw blogbericht was.
     
    Woensdag 28 augustus ben ik op controle geweest bij prof Neyns. Er is besloten om even te stoppen met de Axitinib. Zodat ik even op krachten kan komen. Ik kan ook bijna niet meer eten door de pijn in mijn mond (nog zo een vervelende bijwerking).

    Na dagen was de pijn weg en kon ik weer beter eten. Dit is echter van korte duur want de pijn komt nu terug.
     
    Nu is het weer spannend afwachten tot mijn nieuwe MRI op 18 september ...

    Groetjes Danny

    07-09-2013 om 18:12 geschreven door Danny  


    27-06-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Is dit een afscheid?
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
    Is dit een afscheid?

    Slecht nieuws brengen is altijd moeilijk. Zoals jullie al weten is de tumor uitgezaaid naar mijn rechter hersenhelft. Na een nieuwe scan woensdag 26/6 werd duidelijk dat het proces zich verder zet. Dus ik weet wat er gebeuren kan/gaat maar niet wanneer... Als je aan de dokters de grote vraag "hoe lang nog?" stelt, trekken ze hun schouders op. Een vraag die ze momenteel niet willen en kunnen beantwoorden. Het is bijna ondraaglijk om met die wetenschap te leven.
    Gelukkig geniet ik veel steun van mijn gezin en onze beste vrienden. 
    Ik probeer nog zoveel mogelijk van het leven te genieten. 

    Danny

    27-06-2013 om 20:15 geschreven door Danny  


    22-06-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Verjaardagstaart
    Mijn verjaardag

    Mijn persoonlijke teller is vrijdag 21 juni op 55 terecht gekomen. 
    Vier jaar geleden zou ik daar nog niet durven van dromen hebben.

    We hebben natuurlijk een klein feestje gebouwd. Ons Dorien heeft ons 's morgens een lekker ontbijt gebracht. Sonja en Rita hebben voor 's avonds lekkere hapjes gemaakt  die we samen met een glaasje champagne opgegeten hebben. Als afsluiter was er een verjaardagstaart.

    Niettegenstaande de ellende van de chemokuur heb ik toch een mooie dag gehad.
    Ik wil iedereen bedanken voor de vele verjaardagswensen. Ze betekenen een steun voor mij.

    Woensdag 26 juni is er een nieuwe MRI en daarna worden we verwacht bij professor Neyns voor het resultaat.

    Danny

    22-06-2013 om 00:00 geschreven door Danny  


    16-05-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Op en neer
    Op en neer zo gaat het telkens weer.

    Bij mijn  laatste controle is er weer een tumor vastgesteld maar in de andere helft van mijn  hersenen. Dit had niemand verwacht. Na mijn operatie was de verwachting hoopvol maar helaas, de sluipschutter was weer binnengedrongen. 

    Het feit is als er maar een slechte cel blijft zitten is genoeg is om de hele boel te besmetten.
    Iedereen in mijn onmiddellijke omgeving is zwaar aangeslagen door dit slechte nieuws.

    Ik krijg nu opnieuw chemotherapie maar een ouder medicijn nl. Cecenu. Ik moet hiervan 1 pil om de 6 weken nemen. Maar is deze pil sterk genoeg om het grote monster te verslaan.

    Ik wil nog zo graag blijven leven maar zit de  dood niet op mijn schoot??

    Danny

    16-05-2013 om 00:00 geschreven door Danny  


    11-04-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Woensdag 3 april

     

    Na het traditionele handjes schudden gaan wij de consultatiekamer van de afdeling oncologie UZ Brussel binnen.

    Vandaag krijgen wij het resultaat te horen van de medische ingreep die ik op 18 maart ondergaan heb. 

    Ik merk op dat Professor Neyns niet aanwezig is.

     

    Dr. Deurinck begint met de klassieke vraag hoe het met mij gaat. Hoe veel keer per week stelt hij diezelfde vraag aan zijn patiënten? En hoeveel keer kent hij het antwoord alvorens hij  de vraag gesteld heeft Hier leert men leven met het menselijk leed en verdriet.

    Met mij gaat het  niet beter of slechter dan voor de operatie. Dus  in de gegeven omstandigheden gaat het redelijk goed met mij. Buiten  de hoofdpijn die er al was en  de hoofdpijn die er nu bijgekomen is door de operatie. Het is tenslotte een groot gat in mijn hoofd.
    Bij de minste pijn die je bovenop al de miserie voelt is de verklaring al snel gevonden. Het zal wel van de chemotherapie, de bestraling of de de kanker komen zeker.

     

    Dr. Duerinck neemt er het medisch verslag bij en zegt dat er zacht weefsel  en hard weefsel aanwezig was en dat hij dat zo goed mogelijk verwijderd heeft. Er blijkt evenwel een streng hard weefsels over te blijven die te diep in mijn brein verdwijnt.  Zonder nieuwe schade aan te richten kon het niet verwijderd worden. 

    Er is ook een beetje goed nieuws. In beide onderzochte weefselstalen  vond men geen kankercellen van een glioblastoom multiform.

     

    Nochtans, op de beelden van  MRI  kleurde zowel  het zachte weefsel als het harde weefsel  wit, wat er op wijst dat er nog activiteit is.

     

    Omdat het resultaat tegensprekelijk is moet ik opnieuw  een reeks onderzoeken zoals een PET scan en Spectro MRI  laten doen.

     

    De  assistente tikt zorgvuldig uit wat mijn klachten zijn en even later zijn we al weer buiten.

    Aan de balie maken wij de afspraken voor de onderzoeken  die Dr. Duerinck gevraagd heeft.

    De afspraken maken voor de medische beeldvorming  duurt langer dan de consultatie zelf.

    Deze attractie is  blijkbaar enorm  populair.

     

    Na de lunch  in de kantine van het hospitaal  rijden we terug naar huis met een hoofd vol vragen.

     

     

     

     Groetjes Danny

    11-04-2013 om 14:05 geschreven door Danny  


    18-03-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Braun chirurgie in 5 uur

    Maandag  18 maart


    Niets wijst er op dat de lente in aantocht is. 
    De natuur heeft haar keerpunt van winter naar lente nog niet bereikt.

    In tegenstelling tot mijn vorige operatie  4 jaar geleden voel ik mij nu tamelijk goed.
    Het was nog geen 8 u. en een verpleger kwam me al ophalen om onder de MRI te gaan.
    Na de positiebepaling werd ik het OK binnengereden en 7 uur later werd ik wakker op de afdeling high care. 
    De tijd gaat traag op deze afdeling. De minuten lijken wel uren. Geen drinken en niet eten. Pas na 24 uur zonder drinken krijg ik een bekertje water toegestopt. Er mag maar 10 min bezoek op de zaal komen en er mag zelf niet gewisseld worden. Dorien werd niet toegelaten
    op de afdeling. Dit is een vorm van regelneverij. Er waren geen andere bezoekers en trouwens het kabaal kwam van het personeel en was zeer storend.
    De operatie is goed verlopen.

    donderdag 21 maart


      
    De dokter heeft net komen zeggen dat ik naar huis mag op voorwaarde dat chirurg Dr.Duerinck mij zijn zegen geeft.
    Mijn tulband en drain, een buisje dat het overtollig vocht en bloed afdrijft, zijn al  verwijderd.
    Een spray beschermt de wonde tegen infectie. De tijd van pleister is hier al lang voorbij.

    Dr. Duerinck komt tegen 15 uur de kamer binnen gestapt en vraagt ons hoe het gaat en ...oeps is hij weer verdwenen voor ik de badkamer weer uitkom. Ik zou voor geen geld van de wereld in zijn plaats willen zijn. De  druk op die mensen die elke dag tegen de dood vechten moet enorm zijn. 
    Ik benoem Dr Duerinck en professor Nyens  dan ook tot  mijn helden. Zij zijn het die elke dag levens redden

    Om ongeveer 16u zijn wij opnieuw thuis. 
    Brain chirurgie in 5 dagen 

    Groetjes Danny


    18-03-2013 om 00:00 geschreven door Danny  


    17-03-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vrijwillige opname UZ Brussel
    Zondag 17 maart 17.00 u.

    Na de inschrijvingsprocedure werd mij een kamer toegewezen op Neurologie. Er is weinig keus  maar de ligging is wel bijzonder.
    De ene kant heeft een prachtig zicht op de bollen, het Atomium. Mijn kant biedt een mooi uitzicht op BrusIsel zeker ' s avonds als de stad verlicht is met witte en gele lichten. 

    Het is hier vol pension en er is zelfs een kluisje en televisie op de kamer.
    Ik geef de verpleegster een doosje met pralines om alle verzorgende te bedanken voor" de dag van de zorg" die vandaag gevierd wordt.
    Ik heb er meteen spijt van als ze mij een spuit in de hand drukt met daarop Fleet (laxeermiddel) en daarenboven een 
    venijnig prikje op de rug van mijn hand plaatst om een bloedstaal te nemen.

    Om af te ronden nog dit. Om 7.30 morgenvroeg is er de MRI gepland om daarna direct het OK binnen te rollen.
    Ik hoop dat de chirurgen die verdomde beesten kunnen stoppen.
    En denk eens aan mij als jullie aan de ontbijttafel zitten met een tasje koffie of thee en radio 2 op de achtergrond. 

    Als het moest misgaan wou ik nog even kwijt dat ik mijn 2 schatten van kinderen, Ebe mijn kleinkind en mijn liefje ontzettend graag zie.


    Groetjes Danny

    17-03-2013 om 20:40 geschreven door Danny  


    07-03-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kruis of munt
    Kruis of munt

    Woensdag 6 maart 

    Vandaag heb ik een moeilijke beslissing genomen in mijn leven. Voor de tweede keer gaat mijn luikje in mijn hoofd open. Samen met mijn gezin heb ik gekozen voor een chirurgische ingreep.
    Als alles goed verloopt begin ik na de operatie terug met chemotherapie (Temodal).  
    Toegeven, ik heb lang getwijfeld het is immers kiezen tussen de pest en de cholera.

    De ingreep zal gebeuren door middel van Neuronavigatie en wordt uitgevoerd door Dr. Durinck  Neurochirurg in het UZ Brussel. 

    Ik vraag jullie om op maandag 18 maart de vingers te kruisen en even aan mij te denken.
     
    Waar haal ik de moed vandaan vraag ik mij af. Na de negatieve ervaringen bij de vorige behandeling en lange revalidatie periode zou je wel gaan twijfelen? Ik wil het team van Dr. Durinck  uaanmoedigen om mij weer  beetje extra time te geven.
     
    Mijn eerste kleindochter is nu 3 jaar en is geboren tijdens mijn ziekte. Het klinkt cliché maar zij geeft mij de moed en kracht om door te gaan. Ik wil nu nog zo graag de kracht opbrengen om de geboorte mee te beleven van het kindje van mijn dochter Dorien die vorig jaar gehuwd is.

    Dorien, ik noem ze wel eens mijn kleintje, is vorig jaar gehuwd met Thomas. de tortelduifjes willen nog even wachten met kindjes tot hun huis gerenoveerd is. Een verstandige beslissing maar ik zou het spijtig vinden dat ik haar baby niet even kan vasthouden daarom wil ik leven.

    En dan is er mijn echtgenote met wie ik samen de lange moeilijke weg heb afgelegd. Kanker beleef je immers samen. En het besef dat je partner alleen achter blijft spookt altijd door je hoofd. Het is voor beiden een mentale  last. En daar kan mindfullnes of een pschygoloog niet veel aan veranderen. Ik maak mij tevens zorgen over haar inkomen als ik er niet meer moest zijn. Ze is altijd passioneel met haar werk bezig geweest en ik kan alleen maar vragen rekening te houden met de moeilijke omstandigheden.

    Als ik alles in beschouwing wil nemen van de dingen die het meest bezighouden kan ik niet naast lotgenotencontacten kijken. Het geeft mij een goed gevoel mensen die nood hebben aan een goed gesprek en een beetje warmte. 

    Waarschijnlijk wordt dit dan  de laatste blog voor de ingreep. Ik hoop dat dit het begin wordt van een nieuw hoofdstuk en niet het einde van een boek.

    Groeten

    Danny





    07-03-2013 om 00:00 geschreven door Danny  




    Inhoud blog
  • Nieuw berichtje van het thuisfront
  • Leven in de wachtkamer van de dood
  • Is dit een afscheid?
  • Verjaardagstaart
  • Op en neer
  • Braun chirurgie in 5 uur
  • Vrijwillige opname UZ Brussel
  • Kruis of munt

    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Laatste commentaren
  • sterkte (Marina)
        op
  • Strijdmakkers (Inge)
        op
  • Sterkte...... (conny)
        op
  • Oprecht medeleven ... (Godelieve Blommaert)
        op
  • ROOD (Roosje)
        op Nieuw berichtje van het thuisfront
  • . (Nele De Wit)
        op Nieuw berichtje van het thuisfront
  • Strijdmakker ;-) (Inge)
        op Is dit een afscheid?
  • Woorden schieten ons tekort ... (Godelieve Blommaert)
        op Is dit een afscheid?
  • veel veel moed en sterkte (Viviane)
        op Is dit een afscheid?
  • Big Chief (gerrit wevers)
        op Is dit een afscheid?
  • Blog als favoriet !

    Startpagina !


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs