 |
|
 |
WANDELCLUB N.V.G. IEPER 452 |
|
 |
01-01-2009 |
VOORZITTER |
VOORZITTER :
ROGGHE Freddy Westmeetstraat 2 8680 Koekelare GSM : 0472/946857 e-mail : freddy.rogghe@pandora.be Verg.nr : A 1397
01-01-2009, 00:00 geschreven door DANIEL 
|
|
|
 |
02-01-2009 |
SECRETARIS |
SECRETARIS :
DUBOIS Christel Rozenwijk 50 8900 Dikkebus Tel : 057/205283 GSM : 0497/725766 e-mail : christel.dubois@pandora.be
02-01-2009, 00:00 geschreven door DANIEL 
|
|
|
 |
03-01-2009 |
PENNIGMEESTER |
PENNINGMEESTER:
MAELBRANCKE Paula Westmeetstraat 2 8680 Koekelare GSM : 0485/347161
03-01-2009, 00:00 geschreven door DANIEL 
|
|
|
 |
29-01-2009 |
STARTPLAATS DE WIELEWAAL |
DE WIELEWAAL

29-01-2009, 00:00 geschreven door DANIEL 
|
|
|
 |
30-01-2009 |
2Kg VERMAGEREN IN 5 UUR TIJDENS 7 DE KELTENTOCHT |
DE KELTENTOCHT (zondag 26 april 2009) Met bijdrage van Wim Verhelst
Voor deze laatste zondag van april puilde de wandelkalender letterlijk uit met interessante wandeltochten maar toch twijfelde ik geen seconde om in de West-Vlaamse heuvels een bezoek te brengen aan wandelclub NVG Ieper want die stelden mij nog nooit teleur. Het bestuur besliste om van startplaats te veranderen en dit was duidelijk een wijze keuze. Ergens tussen de Rode en Zwarte bult vinden we "De Wielewaal" van waaruit deze kleine wandelvereniging hun 7è Keltentocht liet starten. Ik ben op de parking bezig mijn wandelschoenen aan te trekken als ik een wandelaar tegen tegen een clubmakker hoor vertellen:" Amai zeg ,ik heb juist de eerst lus gedaan en 't was de moeite zulle". Meteen verschijnt er een glimlach op mij gezicht want ik weet dat deze club natuurbeleving hoog in het vaandel draagt. Als ik binnen ben hoor ik dat Sonja de vier lussen van vandaag heeft uitgetekend, als deze dame net zo pittig is als het traject dat ze heeft bedacht, dan beklaag ik haar halve trouwboek.

Ik vat meteen lus 1 aan en een onverhard pad stuurt ons direct onder de gekende zetellift en tussende wijngaarden door. Meteen worden we voor kilometers lang ondergedompeld in een prachtige natuurkader, de wegel daalt lichtjes tussen de bloeiende hyacinten door om even verder gezapig weer te klimmen.Alhoewel deze club zweert bij het prachtig wandelnetwerk hebben ze extra pijlen aangebracht zodat de wandelaars duidelijk hun weg vinden.Op een bepaald moment stuur zo'n pijl ons links de dieperik in, via een brugje dwarsen we de Douvebeek en via een steile trap klimmen we opnieuw dit schitteren valleitje uit.We zijn duidelijk opgewarmd en dit is nodig want Sonja doet ons meteen weer zweten als we dwars door een prachtige bos de flanken van de Mont Noir moeten bedwingen.We bevinden ons nu bij onze zuiderburen als we wat later op de Zwarte berg kunnen genieten van een wijds panorama.Een heerlijke holle boswegel breng ons andermaal een verdiep lager,eens het stukje groen uit worden we weeral overdonderd door die unieke vergezichten.Een zandwegel verder bereiken we de visvijvers van de Ponderosa,nu krijgen we 50 meters asfalt vooraleer wederom een schitterende éénmanswegel onze motor sneller doet slaan.Dit droompad zet mij boven af in de buurt van de vele winkeltjes,plots staat er voor een winkel een beeld van een naakte vrouw met een bordje 'boutique erotiquè rond haar nek. Als fervent wandelaar en als sportman mag ik aan deze verleiding niet toegeven en met opgeheven hoofd stap ik dapper verder om wat later links in te draaien.Ik vermoed sterk dat Sonja toch enkele sadistische neigingen in zich heeft want op dit punt zijn we heel dicht bij "De Wielewaal", maar neen, opnieuw zakken we enkele meters en je weet wat dat betekend. Een laatste stuiptrekking later sta ik badend in het zweet in "De Wielewaal" voor mijn eerste stempel. Deze lus was 5,7km lang en telde zeker vier zware beklimmingen, ik was zeker dat die eerste kilo er na deze lus al af was.

Gelukkig heb ik heel wat krachtvoer meegebracht en ik vermoet sterk dat ik het allemaal zal nodig hebben. Om lus 2 aan te vatten duiken we meteen het Hellegatbos in, we worden overvallen door een zee van boshyacinten die het sterk heuvelende bos en prachtige uitzicht meegeven. Sublieme uitgesleden wegels dalen nogal sterk naar een beekje toe, op houten planken volgen we eventjes het valleitje om spoedig het 'Kotje Pieperbos' in te wandelen. Dit stukje groen is genoemd naar de volksfiguur die in het bos woonde, hij verkreeg zijn bijnaam omdat vooraleer je in het bos in mocht je hem een pieper of kus moest geven, een man naar mijn hart. Weeral worden we overdonderd door een paars tapijt en door een heerlijk natuur parfum vooraleer een zalig wegel ons helemaal tot aan de voet van deze Rode puist brengt. In een wijde onverharde boog stappen we Westouter binnen, we passeren het pittoreske kerkje en beginnen zo aan de volgende beklimming naar onze controlepost toe die we een mooie klimmende veldwegel binnenlopen.

Ik ben halfweg en nu kan ik stellen dat dit behoorlijk zware kost is maar ik amuseer me hier rot. Lus 3 dan maar, we dalen halfweg het Hellegatbos in maar plots sturen de gele pijlen ons onovertroffen boswegel in die sterk klimt. Net voor de drukke asfaltweg kiezen we links een mooie zandwegel die recht naar de voormalige Cosmos leidt.Van hieruit hebben we een prachtig uitzicht op Loker, onze volgende bestemming. Een uiterst steile afdaling later wandelen we de richting uit van Dranouter om net voor één van de kleine militaire kerkhoven rechts een voetbrekende wegel in te slaan. Dit pad is bezaaid met uitstekende stenen en daalt langs het natuurgebied "Behaegel" toe. Hier komt er helemaal geen einde aan dit onafgebroken snoer van heerlijke wandelwegens, we zijn terug op weg naar onze laatste rustpost als ik in een fantastisch bosje temidden van de hyacinten een kunsmatig trapje moet overwinnen. We overwinnen nog eventjes de Schomminkel, een helling meer of min kan ons vandaag toch niet deren, via deze achterzijde ven de Rode Berg lopen we voor de laatste stempel binnen. Ik heb zo'n vermoeden dat er niet veel wandelaars alle vier de lussen zullen stappen.

Ik laat mijn zweet wat opdrogen en begin aan lus 4 die mij toch enkele onbekende wegels zal aanbieden. We passeren het natuurgebied "De Broekelzen" om even verder pal op de grens via een magnifieke graswegel een verrassend mooi valleitje te volgen, dit is voor mij de ontdekking van deze wandeldag. In plaats van de grens over te steken wijst men ons de weg naar Westouter, op uiterst rustige wegen wandelen we onze laatste kilometers; Zoals ik wel gedacht had zit het vernijn hier weeral in de staart, via een enorm steile asfaltweg bedwingen we voor de allerlaatste keer vandaag de Rode Berg. Dit is toch zonder twijfel wel een stijgingsgradiënt van 20%, het zweet gust nu uit poriën die ik niet wist dat ik had. Ik vraag me hier werkelijk af hoe men deze tocht kan verbeteren, volgens mij is dat onmogelijk. Dit was een wandeling waarvan alles super was; het was supermooi, superlastig maar superleuk... Gegarandeerd tot volgend jaar.




30-01-2009, 00:00 geschreven door DANIEL 
|
|
|
 |
09-02-2009 |
FOTOALBUM WANDELING PARIJS-VERSAILLES SEPT. 2008 |
WANDELING PARIJS-VERSAILLES SEPT.2008








09-02-2009, 00:00 geschreven door DANIEL 
|
|
|
 |
03-03-2009 |
WISSELBEKERTOCHT IN DE KLYTE 01/03/2009 |
NVG Ieper verwelkomt 1401 stappers op wisselbekertocht.
De West-Vlaamse heuveltjes zijn de populairste wandelbestemming voor mijn provinciegenoten, en terecht want deze streek heeft alles te bieden wat een wandelaar prefereert. Het is de eerste keer dat Voorzitter Freddy en de zijnen deze tocht op een zondag organiseren, deze beslissing heeft hen zeker geen windeieren gelegd want maar liefst 1401 tevreden stappers namen deel aan deze zeer geslaagde wandeling. Men kreeg zelfs het bezoek van wandelvereniging"De Noorderkempen" uit het Antwerpse Hoogstraten die hier met een volle bus aanwezig waren. Cultureel centrum "De Fontein" blijkt net groot genoeg om de meute wandelaars op te vangen, vanuit deze locatie vertrekken we voor 29km wandelplezier die ons in eerst instantie naar Dikkebus en zijn gelijknamige vijver zal brengen. Meteen na het verlaten van het gehucht De Klyte vertoond het landschap enkele mooie rondingen, de autoloze wegen kronkelen aangenaam over deze zachte bulten zodat het hier een plezier is om te wandelen. Het valt ons op dat op sommige plaatsen de grachten bezaaid zijn met afval; gevulde plastieken zakken, lege blikjes en bouwafval worden hier zomaar gedumpt, een echte plaag die jammer genoeg meer en meer de kop opsteekt. Vijf rustige kilometers later bereiken we het ruime cultureel centrum in Dikkebus voor onze eerste stempel, we zullen deze zaal drie maal bezoeken want van hieruit heeft Freddy nog een tweetal lussen uitgepijld. Mijn wandelgenote heeft hier pech want niet alleen de naad van haar wandelschoen begint te scheuren maar de barst reikt dwars over het topgedeelte van haar schoen, natuurlijk duwt de teen juist tegen die verdomde scheur. Eigenlijk ben ik niet al te bezorgd want het is een taaie tante die al heel wat onstuimige watertjes heeft doorzwommen; toch proberen we met wat tape de scheur dicht te houden, nu maar hopen dat de hemelsluizen toe blijven. De eerste lus brengt de stappers langs kalme baantjes in de richting van Ieper, ik herinner me dit straatje nog goed want vorig jaar was hier een geit uitgebroken die de wandelaars maar bleef volgen totdat een goede ziel het arme beest terug naar zijn weide bracht. Plots sturen de pijlen ons een oude spoorwegbedding op die recht naar Dikkebusvijver loopt, deze waterplas van 36ha onstond door afdamming van de Kemmelbeek en juist rond dit mooie recreatiedomein wandelen we op een verhoogde dijk tot aan de overzijde. Vervolgens stappen we een kei van een kerkwegel in die slingerend tussen de weiden ons opnieuw naar Dikkebus brengt. De zaal staat nu werkelijk volledig op zijn kop, de wandelaars stromen' en grand masse' binnen en het is zoeken om twee vrije stoelen te vinden; dit zal hier duidelijk een succes worden voor NVG Ieper. Na een hartverwarmend soepje vatten we meteen de tweede lus aan die ons via een smalle wegel opnieuw langs Dikkebusvijver brengt. Op dit moment hoor ik geritsel op de dorre bladeren, inderdaad de hemelsluizen gaan open, niet zo erg maar toch vrees ik voor de gescheurde schoenen van mijn madam. Een kaarsrechte weg brengt ons in de nabijheid van één van de vele militaire kerkhoven die we langs een licht klimmende weg passeren. Een mooi asfaltje later daalt een prachtige boerenwegel opnieuw tot aan onze favoriete waterplas die we nu in tegengestelde richting volgen; voor de derde en de laatste keer wandelen we de controle post binnen. We blijven niet al te lang plakken en vertrekken na vijf minuutjes samen met een hele horde wandelaars in de richting van de Kemmelbult. Dit exquis traktaat is echter alleen voor ons bestemd want even later dalen de wandelaars van de langste afstand een sublieme aardewegel in die de vallei van de' Grote Kemmelbeek'zal verkennen. Enige tijd later wandelen we eenzaam Kemmel binnen alwaar we in een lokale kroeg onze laatste stempel kunnen afhalen. Na een' bakkie troost' passeren we de mooie Dries met het beeldje van' De Gaper' en stappen heel content het schilderachtige Warandepark in waar zich nu het stadhuis van deze gemeente bevindt. Een mooie bosweg stijgt op de flank van de Kemmelberg totdat we een betonweg bereiken, na deze gekruist te hebben begint het plezier. Een fantastiche smalle weg vormt de inleiding tot een behoorlijk zware beklimming dwars door het Kemmelbos heen, enorm mooie uitgesleten boswegeltjes stijgen nogal steil tot net onder de top van deze puist. Ik moet eerlijk zijn dat ik veel vocht aan het verliezen ben maar wat kan mij dat schelen want dit is wandelplezier van de bovenste plank. Tussen de kale bomen door genieten we van een mooi panorama over de omgeving om plots nogal hevig via een bosweg de Kemmelberg al te dalen en onze weg naar De Klyte te vervolgen. We zien het gehucht reeds in de verte liggen en ik moet eerlijk stellen dat de laatste kilometers een echt plezier zijn, uiterst rustige wegen slingeren door de bekoorlijke omgeving met de mooie beklimming van De Zavelaar als laatste stuiptrekking. Als we de zaal betreden zien we een glunderende Voorzitter die we dan maar meteen feliciteren met zijn organisatie. Deze kleine wandelclub heeft vandaag bewezen dat men niet groot moet zijn om sterk uit de hoek te komen met een glansprestatie.
wim

03-03-2009, 00:00 geschreven door DANIEL 
|
|
|
 |
04-03-2009 |
FOTOALBUM WISSELBEKERTOCHT 01/03/2009 |
FOTO ALBUM WISSELBEKERTOCHT OP DE KLYTE








04-03-2009, 20:29 geschreven door DANIEL 
|
|
|
 |
|
 |
|
E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
Gastenboek |
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
|
|
|
 |