Emptinne, dat is de enige gemeente in de provincie Namen waar er een wielerwedstrijd voor dames jeugd wordt georganiseerd. Dat is meteen ook de Ardennen en dan mag een pittig parkoers verwacht worden. En dat is het, in de omloop van 5,5 km zit een stevige helling waar naar het binnenblad wordt geschakeld en de strook naar de aankomst is ook mooi hellend. Dat alles moet 10x afgefietst worden door de moedige meisjes die met 51 aan de start staan op deze zomerse zondagmiddag. Het is zowat 50/50 nieuwelingen en junioren niet alleen uit eigen land, maar ook uit tal van andere landen. Voor ons staan Sara en Katrijn aan de start, de ene vooral om verder krachten en wedstrijdritme op te doen, de andere met ambities.
Katrijn wordt even gehinderd bij de start maar kan bij de eerste klim al dadelijk opschuiven naar de kop van de wedstrijd. Zij kan zelfs met enkele junioren een eerste groepje vormen, maar deze duwen niet echt door waardoor er terug een groter peloton wordt gevormd. Sara heeft het nog wat lastiger en moet de kop laten rijden. Er wordt wel goed doorgereden en de achterdeur staat wijd open. Heel wat rensters moeten lossen en raken in kleine groepjes snel achterop. Na 3 ronden is de kopgroep uitgedund tot zo'n 20 rensters met nog weinig nieuwelingen aan boord. Dan slaat echter het noodlot toe. Door een valpartij wordt de koers geneutraliseerd. Bij de herstart wordt weinig rekening gehouden met de tijdsverschillen en er kunnen meisjes aansluiten die reeds meer dan 2' achterstand hadden. Dat is wel goed voor Sara want zo komt ook zij terug een stuk dichter. In de volgende ronden gaat de eliminatie wel gewoon door en terug wordt de groep uitgedund en blijven minder dan 10 nieuwelingen in de kop van de wedstrijd, Katrijn weet de hele tijd mooi bij de eersten stand houden en koerst zeer oplettend. De wedstrijdjury neemt niemand uit wedstrijd waardoor autobestuurders nerveus worden en in de wedstrijd beginnen rijden, in de 8^ste ronde haalt het peloton de laatste rensters in waardoor groene en rode vlag in elkaars vaarwater komen met nog enkele auto's ertussen en de kopgroep op minder dan 100m. Op smalle wegen betekent dit uitkijken. Op het einde van deze ronde is het dan "prijs", een auto raakt op het parkoers net voor het aanstormende peloton, draait doodkalm een oprit in en de eerste rensters, Katrijn incluis, rijden er tegen. Zij kunnen gelukkig snel recht krabbelen en omdat het peloton even geen haast maakt kunnen ze snel terugkeren. Door dit schrikmoment kan ook een achtergebleven groepje terug aansluiten. Sara heeft tot ronde 8 kunnen standhouden maar moet dan de wedstrijd verlaten. Positief wel dat ze op zo'n zwaar parkoers toch zo lang in wedstrijd kan blijven, beetje bij beetje komt de conditie er wel. Met het iets uitgebreider peloton worden de laatste 2 ronden afgewerkt en komt het finaal tot een sprint. Katrijn raakt wat ingesloten maar weet zich toch mooi als tweede over de streep te hijsen. Mooie wedstrijd van onze meisjes die samen met Julie en Laura uitkijken naar het PK van volgende vrijdag. Supporters op post in Berlare, start om 18u.

In Erondegem stonden 34 junioren en 30 nieuwelingen aan de start voor de afwachtingswedstrijd van de Erondegemse Pijl voor dames Elite. Een mooi parkoers van 5km dat licht golvend is, zeker niet biljartvlak maar evenmin echt steil. Kort voor de start beslissen de wolken om nog een lading water te lossen zodat de straten zeker voldoende nat zouden liggen. Na regen komt gelukkig zonneschijn, bij de start zijn de douchekranen van hierboven reeds dicht en tijdens de wedstrijd komt de zon piepen.
Onder de 30 nieuwelingen Sara en Katrijn in onze cluboutfit. In het publiek zowel trainer Jonas als bestuurslid André en ere-voorzitter Patrick.
Voor Sara is het haar tweede wedstrijd, de eerste met junioren erbij en dit met nog maar enkele weken training in de benen, voor Katrijn de eerste na de EYOF en na een week rust voelen ook haar benen wat minder. De eerste ronden verlopen relatief rustig en onze beide meisjes blijven vlot in het peloton, dan beslissen de junioren om het tempo op te trekken, Katrijn moet haar rits open zetten om vooraan op post te blijven en voor Sara gaat het dan net iets te snel, zij moet het peloton laten rijden, maar zo zijn er meer. Als het even stil valt dan krijgen zij de kans om terug te keren, maar in de 5^de van 10 ronden trekt een Nederlandse juniore op solotocht en dus zakt de snelheid in het peloton niet echt, toch niet zolang er enkelen denken dat ze haar kunnen terughalen. Daardoor kunnen Sara en haar kompanen niet terugkeren en zij worden dan ook even na halfkoers uit de wedstrijd genomen en als 26^ste geklasseerd. Katrijn voelt dat ze geen sprintersbenen heeft en wanneer in de laatste ronde de snelheid helemaal uit het peloton is probeert ze nog even weg te raken, maar ook daarvoor blijken de benen niet aanwezig. Het peloton meldt zich bijna 2min. na de winnares voor de traditionele sprint en daarin weet Katrijn nog de 8^ste plaats te versieren.
Proficiat aan beide dames en op naar de volgende wedstrijd.

Vandaag ging het BK door in Lac de l’Eau d’Heure putje Henegouwen en een “geaccidenteerd” parkoers. Veel wind maakt het nog lastiger dan het al is voor de 41 meisjes die aan de start verschijnen.
Voor ons team staan Julie en Sara klaar. Het wordt afwachten voor onze meisjes want voor Sara is het haar wederoptreden na zowat 4 jaar afwezigheid en Julie heeft nog naweeën van haar val van vorige week. Katrijn volgt de gebeurtenissen intussen vanuit Hongarije.
Om 11 wordt gestart en op dergelijk parkoers gaat de achterdeur wel open, maar niemand raakt echt weg. Om tot een ontsnapping te komen moet je met enkelen de handen in elkaar slaan want de wind en het parkoers maken een solo zowat onmogelijk. Julie is bedrijvig bij het terughalen van aanvallers, Sara moet bij het klimmen regelmatig een gaatje laten, maar kan dit steeds dichten in de afdaling.
Finaal trekt een groep van bijna 30 meisjes naar de streep, een spurt bergop. Julie zit wat ingesloten en krijgt nog een kwak waardoor ze bijna het evenwicht verliest en de kop moet laten gaan. Weg podiumkansen maar toch sterk om na een week met antibiotica en een stramme ellenboog dit resultaat neer te zetten. Sara kan bij de groep blijven en ook dat is knap in haar eerste wedstrijd. Zij komen samen over de streep op 16” van de winnares, Sara als 24^ste en Julie als 25^ste. Maar hun conditie belooft wel voor de komende weken en maanden. Proficiat aan beiden.

De wegrit van de EYOF in Györ startte onder een miezerregen. Deze wedstrijd had een ongebruikelijk parkoers: start aan het stadhuis, dan 3,7 km naar de rondjes van iets meer dan 9km die buiten de stad werden gereden en dan terug naar het stadhuis.
De wedstrijd kon voor Katrijn niet dramatischer starten. In de eerste km een grote valpartij net voor haar. Zij kan ze ontwijken maar komt in de nadars terecht wat noodlottig is voor haar voorwiel. Maar geen van de 3 neutrale wagens is ook maar ergens te bespeuren. Wanneer wat later de Portugese ploeg langs rijdt op weg naar de bevoorradingszone zijn deze zo vriendelijk om haar te depanneren. Intussen is echter zoveel kostbare tijd verloren gegaan dat de vogels definitief zijn gaan vliegen, zij is heel alleen tegen een peloton en dat is een verloren strijd. Zij moet dan ook halfweg de wedstrijd verlaten.
Rony Vanmarcke, de bondscoach, ontfermt zich minutenlang over haar om wat troost te brengen en hij blijkt de juiste woorden te vinden. Gelukkig wint wat later Dina Scavone het goud voor Team Belgium en dat straalt af op de ganse ploeg.

Vandaag de eerste echte competitie voor wielrenners in Györ. Een tijdrit over 10km langs een lange rechte weg 5 km heen en 5 km terug met enkel een paar ronde punten en bruggen als obstakels. Afwachten wat Katrijn zou betekenen in een groep van 72 meisjes uit ongeveer 30 landen, grotendeels tweedejaars. De wind staat zeer strak en speelt een enorme rol. Deze tijdrit moet op een gewone fiets worden gereden zonder opzetstuur, zonder tijdrithelm noch schoenovertrekjes, wat terug even wennen is voor onze renster.
Katrijn start om 11u33 en geeft dadelijk vol gas. Aangemoedigd door bondscoach Rony Vanmarcke houdt ze er een stevig tempo op na. De aankomst is licht bergop, nl. een rotonde aan de oprit van een autoweg en de brug erover. Er zijn geen tijden te zien op enigerlei scherm en de supporters klokken haar af in 16'23". Niemand weet of dit goed of slecht is, zij heeft wel veel tijd goed gemaakt op de renster voor haar en verder uitgelopen op deze na haar wat hoop heeft op een degelijke prestatie. Finaal blijkt haar tijd 16'26,28" en komt ze daarmee uit op een 29^ste plaats op bijna 1'10" van de Zwitserse winnares. Dat is middenmoot en vergelijkbaar met de 2 andere Belgische meisjes die allen op ong. 10" van elkaar eindigen, Katrijn is nipt de beste van het Belgisch trio.
Op nu naar donderdag voor de wegrit, wel een volledig vlak parkoers, een ontsnapping zal een mirakel zijn, een massasprint lijkt het uitgeschreven scenario.

Malderen is één van de weinige wedstrijden voor dames jeugd in Brabant. Van onze meisjes enkel Julie aan de start om onze kleuren te verdedigen.
Een peloton van 42 junioren en 35 nieuwelingen zal strijden voor de eer. De Vlaams-Brabanders wat nerveuzer dan de rest want voor hen is het ook PK.
Vrij snel scheidt een kopgroep van ongeveer 25 rensters zich af van de rest. Zoals steeds is Julie wakker mee vooraan. Maar de organisatoren hebben nagelaten de "steentjes" van het parkoers weg te vagen en dat is om ongelukken vragen. Jammer genoeg is Julie één van de vele slachtoffers. Rond halfkoers moet ze bij het indraaien van een bocht uitwijken naar buiten voor een andere renster en schuift uit in zo'n strook kiezels. Dan is het resultaat steeds meer dan wat schaafwonden. Koers over dus want Julie moet naar spoed, haar elleboog is diep geraakt en moet genaaid worden. Daarenboven komt er een kuur antibiotica. Wij wensen haar een spoedig herstel en hopen dat ze toch nog het BK van volgende zondag haalt. Een goede voorbereiding is evenwel wat anders.