Mijn naam is Balings, Bilbo Balings en zoals je het al misschien had kunnen raden, ik ben een hobbit.
Ja, zo een schattig klein mannetje die leeft in zijn holletje onder de grond.
Maar het is niet zomaar een holletje, het is een piekfijn ingericht, warm huisje.
Het verhaal dat ik jullie nu zal vertellen was heel lang geleden, toen ik nog maar een jonge fitte hobbit was:
Ik zat op mijn gemak buiten bij een zonnige morgen pijp te roken toen plots voor mijn hek een vreemde grote grijse man stond.
Die man was Gandalf de Grijze, de bekende tovenaar die altijd op zoek is naar avontuur.
Na een paar verwelkomingen liet ik hem binnenkomen in mijn nederig huisje waar we wat thee dronken en mijn zelfgemaakte koekjes zaten te eten.
Gandalf vroeg me of ik nog energie in me had om op avontuur te trekken samen met een bende andere mensen.
Natuurlijk aanvaarde ik het niet, ik zat namelijk veel liever in mijn knus huisje dan op avontuur te gaan.
Gandalf verliet de omgeving nadat ik de deur voor hem had gesloten.
wat ik niet wist was dat hij met zijn magische stok een teken had gekrast in mijn voordeur.
Toen de avond bijna ging vallen ging ik zoals gewoonlijk aan mijn avondeten beginnen toen er plots aan de deur werd geklopt.
Ik deed open en zag daar een man staan die ongeveer even groot was als ik maar bewapend, met een grote zak op zijn rug en met een lange baard.
Hij zei: Dwalin, uw dienaar.
Het bleek een fatsoelijke dwerg te zijn.
De dwerg kwam zoaar binnen en gooide zijn spullen op de grond in de hall en deed zijn kap af en hangde hem aan de kapstok.
Even later werd er weer aan de deur geklopt. Deze keer noemde de man Balin. Ook en dwerg die blijkbaar bevriend was met de vorige.
Ik snapte er niks meer van en dacht dat het een grap was van Gandalf die normaal gezien binnen een paar minuutjes zou moeten afkomen.
Wat later kwamen er alsmaar meer en meer dwergen bij tot ze met zen 14 waren.
Ze vroegen allemaal achter andere dingen om te eten en drinken die ik ze met genoegen aangaf om niet als een slechte gastheer over te komen.
Een poosje later kwam Gandalf af samen met een iets grotere dwerg die leek op een leider van de groep genaamd Thorin.
Ik vroeg aan Gandalf hou het kwam dat al deze dwergen in mijn huis terecht zijn gekomen, ze antwoorden allemaal in koor: Door hetteken op de voordeur!.
De dwergen aten bijna al mijn provities op maar hebben daarna wel op een speciale manier de afwas gedaan.
daar was ik wel blij mee want ik wist iet of het was precies of ze alles wamen opeten bij mij of iets anders.
Ze hadden het over draken en een berg en hun voorvader en een verloren schat en allerlij dingen waar ik niets van verstond.
Tegen het de late nacht wou ik me een beetje bemoeien met de menigte en probeerde wat mee te praten en kwam erop uit dat ze me mee wouden in de troep als "dief".
Gandalf had hun vertelt hoe een hobbit goed was in stilletjes sluipen naar bepaalde plekken zonder enig geluid te maken wat hem een perfecte dief maakte.
Na een heel lang gesprek en de bedden aangewezen te hebben voor al de dwergen stond ik de volgende morgen op zonder dat er nog maar iemand overbleef in mijn husje.
als een goede huisman maakte ik alles schoon en deed de afwas.
Toen ik naar buiten wou gaan om even een luchtje te scheppen stond Gandalf voor mijn deur.
Hij vroeg me of ik goed had gekeken op de schoorsteen.
Ik zei dat ik nog niet volledig de tijd heb gehad om alles op te kuisen om even te liegen.
Gandlaf zei dat als ik goed had gekeken er een brief achtergelaten is geweest op mijn schoorsteen.
Op de brief stond een aanvraag om mee te gaan op avontuur tegen betaling.
Gandalf pushte mij om mee te gaan en dan heb ik het gewoon geaccepteerd en zo begon de lange reis.
Na een tochtje op de pony in de regen kwamen we 's nachts ergens aan waar het ongeveer droog was om te slapen.
Gandalf was op een vreemde manier er niet meer bij.
In de verte werd er een vuur gespot en werd ik gekozen (omdat ik de zogezegde dief ben) om te gaan kijken.
Toen ik ben gaan kijken bleek et een kampvuur te zijn van drie trollen die ene schaap aan het braden waren.
Om niet over te komen als een mietje wou ik doen alsof ik een echte dief was en heb ik de geldzak van een van de trollen willen stelen, maar wat ik niet wist was dat de geldzakken van de trollen betoverd zijn en dat deze een geluid maken als ze aangeraakt worden door iemand anders dan hun eigenaar.
De troll pakte ma vast en stelde me enkele vragen daarna kwam Balin af en werd hij ook gepakt door de trollen en zo der rest van de bende totdat Gandalf zelf afkwam en we de drie reuzen afmaakten.
Toen we de grot van de trollen bezochten kwamen we enkele wapens en ook een zwaard gemaakt door de elven die Gandalf aan mij overhandigde.
Na een vele dagen stappen kwamen we op de gronden van de aardmannen en vielen ze ons aan.
Door bepaalde omstandigheden ben ik in een diepe put gevallen waar er een soort vijver met een steen in het midden.
Op die steen stond een raar wezen naar mij te kijken.
Het wezen probeerde me aan te vallen, maar ik kon me verdedigen en we kwamen in een gesprek en ik probeerde hem erin te luizen om door en spel hem een ring te stelen.
De eerste keer dat ik de ring tegenkwam had ik een raar aantrekkingsgevoel.
Ik moest per se die ring hebben. Toen ik hem de ring had kunnen stelen vluchtte ik weg via een gang die op een doolhof leek en raakte ik de lelijke smeagul kwijt en kwam ik de groep weer tegen en na een poosje stappen zagen we in de verte de berg van de dwergen, waar we naartoe moesten.
Maar dat is een ander verhaal voor in een ander boek.
