Dit wordt een laate keer dat ik op mijn blog zal schrijven want vandaag 10November 211 om 15.40 vertrek ik terug vauit Nepal! Valiezen gepakt- goodbye's gezegd dus tijd om te gaan... Straks nog een stukje taart voor mijn verjaardag hier op de flat en dan op naar de luchthaven!! zal nog raar doen hoor, maar ben heel blij om jullie allemaal terug te zien!!
Sorry dat ik al een eindje niet heb van me laten horen! Het was heel druk met werk en dan ben ik ook nog voor enkele dagen terug naar Belgie gekomen. Dan terug volop zitten werken en dan was het eindelijk het moment dat mijn ouders en els aankwamen! Na een lange tijd er te zitten over praten was het eindelijk zo ver en het was zalig!
Dinsdag avond stond ik daar te wachten voor het raam in de Kathmandu luchthaven! Spannend!!! Wachten , wachten en nog eens wachte. Zoals je zelf waarschijnlijk wel weet kan wachten heel lang duren!! Pffff moest plassen omdat ik zo zenuwachtig was en ik durfde bijna niet gaan omdat ik bang was dat ik hen ging missen toen ze aankwamen . Maar er was geen wachten aan , ik moest gaan plassen! Dus vlug gelopen die toch echt wel vieze WC van de luchthaven zijn dan ook ontdenkt geweest en gelukkig op tijd terug! Kort daarna kwamen ze eindelijk tevoorschijn! Zalig was het! Of ze moe waren na hun lange vlucht? Dat was echt te betwijfelen want ze begonnen hier allemaal hun valiezen al te ledigen, alles wilden ze tonen wat ze bij hadden voor de kids hier in Nepal!! Toch wel schattig he!!
Na een stevige nacht slapen zijn we dan de volgende dag naar Pashupatinath en Bouddha geweest!! Heel leuk! Locaal vervoer genoemen!! een micro bus met 32 personen erin! Mijn vader wou en wou zijn record bregen maar het is hem nooit meer gelukt Op Donderdag was het Tika dag wat betekend dat je een Tika (een grote rode bol) op je voorhoofd krijgt om je te zegenen voor een goed en veilig jaar. Het is een groot feest hier!! Ik had op voorhand een kurta top (tradioneel kleed) laten maken voor Els en Mama en deze konden ze dragen voor Tika dag. We trokken samen met enkele vrijwilligers richten een weeshuis waar Els ook een beetje cadeautjes bij had voor de kinderen (ringetjes , beertjes, springballen) Ze waren er zeker heel blij mee! (zie foto's Tika dag 2011)
Enkele dagen later zijn we dan ook vertrokken richting Chitwan waar we eerst stopten in een ziekenhuis in Bharatpur omdat ze heel veel kinderkleren bij hadden voor pasgeborene. Dus zijn we in de materniteit die kleren gaan uitdelen aan de kersverse moeders. Ook hadden ze wat kleren bij voor kinderen onder 1 jaar en dan zijn we naar de pediatrie geweest waar we deze ook gegeven hebben. Het was moeilijk omdat we niet genoeg bij hadden maar genoeg heb je hier nooit! Je mag nog 20 valiezen hebben mensen blijven vragen!
In chitwan National park zijn we met de olifanten een toertje zijn gaan wandelen- we hebben met de olifanten in de rivier geweest!! Echt heel leuk om te doen! Maar super warm in Chitwan. Eenmaal het zondag was was het dan tijd om naar Pokara te vertrekken! Mama en Els samen met mijn vader en ik een eindje op het dak van de bus gezeten maar na een eindje waren de moeder het beu en zijn ze binnen in de bus gaan zitten natuurlijk wilde papa en ik blijven zitten dus hebben we een zalige frisse rooftop rit gehad naar Pokara! Eenmaal we aankwamen in Pokara waren we volledig verbrand. Kon niet anders he ! Volle zon en een beetje wind!!
In Pokara zijn we gaan paragliden, scooters gehuurd en een beetje rondgereden, lekker gaan eten, dansshow gezien, een boot tochtje op het meer in Pokara. Simpel weg Genieten!!! Daarna terug een gekke busrit richting Kathamandu... Na 7 lange uren op de bus eindelijk terug aangekomen, dan een drankje gedaan met een collega..
Nog enkele dagen om wat toeristishe dingen te bezoeken en dan was het tijd om naar een weeshuis te gaan , daar een nachtje te slapen en dan de kinderen mee te nemen richting de Zoo in Patan. Het weeshuis was ongeveer 2,5 uur weg van Kathamandu en lag in het gebied genaamd Pastali. Het weeshuis had de naam Peace Home. En het was echt een omgeving om er peace van te worden hoor! Zalig. De kinderen waren super lief! Jammer genoeg waren het kinderen die een heel erg verleden hadden of ze werden fysiek misbruik, verwaarloosd.... Maar ze waren zo gelukkig op de plaats waar ze nu waren!! De directeur van het weeshuis probeerde uit te leggen dan mijn vader en moeder niet konden samen slapen maar hij vond het wat moeilijk om te zeggen, toen heb ik het maar over mijn lippen gesmeten. Heel grappig! Lekkere Dhal Bat gegeten in de avond en daarna je eigen bord gaan afwassen en je had een goedkeuring nodig of je mocht opnieuw beginnen... Vroeg in ons bed. De volgende morgen hadden we neen geen toast- eitje - of een lekkere croissant, maar we hadden wel Dhal Bat, wat voor elsen ik nog redelijk ging maar voor vader en moeder... Toch niet hoor, mama moest het doorspoelen met wat water en papa die had gewoon een beetje rijst! Maar zo lief waren ze om wel koffie te maken voor hen. En dan richting Patan Zoo... Zalige dag... de kinderen waren fantastisch en natuurlijk heel blij om in de zoo te zijn. We hadden 26 kinderen mee vanuit de zoo met natuulijk ook locale staff. Misschien 6 kinderen hadden al in de zoo geweest voor de rest was het allemaal hun eerste keer!! Zalig om de kinderen een hele dag met een glimlach op hun gezicht te zien!!! Na ze een knuffel te geven en hen uit te zwaaien was er alweer een dag weg van de vakantie... Man man man, wat ging die tijd toch snel! (Zie foto's Peace home)
Ook de straatkindeen hadden een geweldige tijd met mijn vader, petten uitdelen, balpennen uitdelen, enkele t-shirst geven. Ja hoor , ze kenden hem...
Nog enkele dingen gaan bezoeken, natuurlijk cadeautjes kopen voor de mensen thuis, een beetje genieten was het al gauw de laatste avond!Tijd om de valiezen terug te maken , nog een nachtje slapen. Nog een drankje gedaan en dan terug richting de flat. Mijn moeder en els hebben dan een lekkere spaghetti gemaakt en dan was het al vlug tijd om terug richting de luchthaven te vertrekken. Het was toch wel met een beetje pijn in het hart dat ik ze zag vertrekken. Maar ik ben super blij dat ik ze hier heb kunnen rond tonen, we hebben allesinds veel gelachen en veel gezien! En ik zie jullie vlug terug!! Op 10 November is het ook tijd voor mij om mijn vlucht te nemen en terug te komen naar mijn Belgen landje!! Zie jullie allemaal heel snel terug nu!!!
Vele vele groetjes terug en nog steeds vanuit het zonnige Nepal! xxx
Ik wil jullie gewoon eventjes laten weten dat ik oke ben na de aardbeving van zondag avond hier in Nepal. Ik was eigenlijk onderweg van Brussel naar Nepal. Ben voor een weekje en half naar huis geweest! Gelukkige is er niet te veel schade in Nepal. Natuurlijk enkele huizen die wat schade hebben en een muur van de Britse Ambassade die naar beneden gekomen is. Daar vielen dan ook 3 doden!! Er is ook nog een vrouw die in paniek sloeg en doorhaar rraam is gesprongen van de 5de verdieping en die is ook om het leven gekomen! Verder hebben we ook nog geen na schokken gehad, al zijn die er wel geweest maar die waren niet voelbaar tot in Kathmandu!!!
Een emergency rugzak staat wel naast mijn deur nu met een trui, water, noedels, beetje geld, verband, kopie van mijn pasport!!! Je weet maar nooit! Hopelijk is het gevaar geweken nu! Ze zeggen van wel maar ze hebben me toch altijd verteld dat je dit nooit kan voorspelen!!! Hopelijk is alles oke met jullie in Belgie...???
