Het was weer zover .. voor de 4de keer (als het al niet meer was) gingen we naar meubelzaken voor nieuwe meubels in mijn kamer.
Ik ben er al een jaar naar opzoek .. maar ik vind nooit wat écht typeert aan mij. Jammer. Ik zou alles veranderen als ik kan, alles buiten, alles nieuw.
Maar daar heb je geld voor nodig, veel geld. Ik kom uit een goed gezin, we hebben geen geldproblemen, maar wat ik wil komt er niet. Ik kreeg mijn bed, wou een mooi kastje voor erbij .. maar dat verkochten ze niet meer, datgene wat ik wou. Rijden we naar een andere meubelzaak, wordt alles geswitcht en jammer genoeg moeten sommige meubels blijven staat. Als je weet dat ik hier al een jaar en meer naar verlang, dat er mij verteld is geweest dat alles weg mocht .. is dit wel een serieuze shok. Moeder en vader probeerden me op te beuren maar ik was zo boos op hen, hoe konden ze? Alles voor niets geweest .. het uren zoekwerk op de pc naar leuke spulletjes .. het uren dromen van iets wat helemaal mezelf voorstelde. Nee, nee en nee .. het kon niet. Het kan wel naar mijn mening , maar het werk en dat beetje geld is het volgens mijn vader niet waard. Jammer , jammer voor mij. Op de terugweg naar huis liepen de tranen langs mijn wangen , en ze bleven maar komen. Ik geef niet op, ik blijf hopen en hunkeren naar een plek op aarde dat alleen van mij is ..
|