Maandag morgen en het onderwijs staat weer op zijn kop! Grandioze aanpassingen en dus oeverloos gepalaver hoe ze het gaan aanpakken om de jongeren niet te laten eten in de eetzaal. Er moet een telefoontje gedaan worden naar de leverancier van de maaltijden. Er moet een berichtje naar de ouders dat ze vanaf morgen boterhammekes moeten meegeven met hun oogappeltjes want dat de warme maaltijden niet meer kunnen tot zeker de komende vakantie. Een stapel werk voor de boeg en dit op een maandag en zo net voor het verlof eraan komt… Onmenselijk en die zware last zo net voor de vakantie is een zware last om dragen. Gelukkig is er na twee uren van eigenlijk maar 100 minuten koffiepauze in het lokaal van de leerkrachten. Met een dikke winterjas een hete koffie of thee en maar leuteren over de slag die Weyts thuis haalde om ervoor te zorgen dat ze nog voor de vakantie hun spuitje zullen krijgen. Dat spuitje moet zeker voor de vakantie en niet in de vakantie want dan komt het weekje zee of Ardennen in gevaar! Dus de volledige speeltijd is een vermoeiende discussie hoe ze dat allemaal gaan regelen. Geen leerkracht die zich de bedenking maakt dat ze ten onrechte een voorkeursbehandeling krijgen want ze zijn dan ook superieur aan het gewone simpele volk.

Het moet nagenoeg ondraaglijk zijn om als onderwijzend personeel het gevoel te hebben dat het ganse land afhankelijk is van de leerkrachten die het virus zullen terugdringen en verslaan…

Het moet moeilijk zijn om te moete leven met die enorme verantwoordelijkheid en dat voor een groep mensen die buiten een hoge dunk van zichzelf ook maar gewoon zijn….