Moeten we medelijden hebben met gelovigen?

Wie gelovig is kan door zijn geloof geluk en troost vinden. In tegenstelling tot ongelovigen die alles rationeel bekijken heeft de gelovige een soort reddingsboei waar hij kan op terugvallen wanneer hij of zij het moeilijk hebben. Toch merken we hoe langer hoe meer dat de leiding van al die diverse godsdiensten hun achterban in de steek laten.

Tolerantie ligt duidelijk moeilijk bij zowat elke godsdienst.

Discriminatie alom en het gevolg is dat mensen hun geloof verliezen en in de war geraken. Langs de ene kant gaat de Paus op reis om een praatje te gaan maken met de concurrentie en enkele dagen later komt diezelfde Paus dan aandraven dat homo’s in zonde leven. Je zal maar een brave katholieke ziel zijn waarvan het zoontje thuis komt en zijn vriendje meebrengt om te eten… Een donderslag bij heldere hemel en wat moeten die ouders doen? Kiezen voor hun geloof en hun zoon de deur wijzen? Niemand wil die keuze maken. Die mensen hun geloof krijgt een dreun waar Casius Clay, alias Mohammed Ali een puntje kon aan zuigen. De zoon van het brave katholieke gezin beschuldigen als een zondaar is pure discriminatie.

Ook bij de getuigen van Jehova heb je een discriminatie tussen de volgelingen. Eindelijk viel er een vonnis dat men een uitgesloten lid van de gemeenschap discrimineerde.

Hetzelfde is het geval bij zowel Joden als Islamieten.

Het is misschien tijd dat Goedele Liekens nog eens een bundel schrijft over de penis en de vagina in het geloof! Er valt duidelijk een lijn te trekken tussen alle vormen van geloof en het piemeltje en het heuveltje van Erica…

In mijn dierenrijk kijkt de kudde nog niet eens op als een koe op een koe wipt of als een reu het met een andere reu probeert te doen.Geen haan in ons dierenrijk die kraait omdat het konijn van de buren de kat aan het berijden is…

Wij dieren bekijken zelfs de muilezel niet omdat hij een scheve schaats reed…