Els kreeg dus te horen dat ze in verwachting was terwijl ons zoontje nog aan het herstellen was van zijn hersenvliesontsteking .

En 9 maanden later op 11 Mei 2004 was het dan zover , ons dochtertje werd geboren.

Maar , na 12 maanden begonnen we ons zorgen te maken . Ons dochtertje wilde niet kruipen en ook niet leren stapjes zetten .

We zijn toen naar een kinderspecialist geweest en deze raadde ons aan om naar de kinesist te gaan met ons dochtertje .

We hebben toen een lange lijdensweg afgelegd , en het zag er even naar uit dat ons dochtertje steunbeugels zou moeten hebben .

Maar ze is een echt doorzettertje en met vele oefeningen bij de kinesist op de loopband en andere oefeningen kon ons dochtertje toch

eindelijk stapjes zetten rond de leeftijd van 21 maanden . Alles ging beetje bij beetje stilletjes aan de betere kant uit.

Totdat ons dochtertje ongeveer de leeftijd van 3 jaar bereikte en nog steeds bijna geen enkel woordje kon zeggen .

We hebben toen vele testen laten doen en ook een genetisch onderzoek , maar men vond niets erfelijks terug . Het was een aangeboren afwijking !

Uit testen bleek dat ons dochtertje een verstandelijke en licht motorische handicap had. Het komt er eigenlijk op neer dat onze dochter nu 10 jaar is

maar eigenlijk verstandelijk op een leeftijd van 4 à 5 jaar staat . De dokters wezen ons ook op een vorm van ASS ( autisme spectrum stoornis ).

Dit was een klap in ons gezicht , maar we aanvaarden onze dochter zoals ze is .

We zien ook dat zij haar gelukkig voelt en dat maakt ons ook gelukkig.

Alsof dat allemaal nog niet genoeg was kwam er nog maar een aandoening bij. Onze dochter begon rond de leeftijd van 3 à 4 jaar dikwijls

blaasontstekingen en nierinfecties te krijgen gepaard gaande met koorts , medicatie hielp niet direct en ze kreeg praktisch de ene na de andere ontsteking aan haar blaas.

We werden doorverwezen naar het ziekenhuis om testen te laten doen met haar blaas en nieren . We kregen toen te horen dat onze dochter een afwijking had van

de urinewegen . Zij had 4 urinewegen , terwijl normaal een mens maar 2 urinewegen heeft.

Dus operatie was nodig om de 4 urinewegen te herleiden naar 2 .

Uiteindelijk is de operatie geslaagd en heeft onze dochter heel zelden nog een ontsteking of infectie aan de blaas of de nieren .

Zij moet wel echter elke dag veel drinken en ook medicatie blijven nemen om ontstekingen te voorkomen .

Ondertussen had er ook weer een bevalling plaatsgevonden tussen alle problemen van onze dochter door , op 16 December 2005 werd er nog een zoontje geboren .

De liefde tussen mij en Els was één en al vuur en passie , en die band werd alleen maar sterker met alle tegenslagen die we tot nu toe samen te verwerken hadden gekregen !

Ik had toen ons derde kindje geboren is de leeftijd van 28 jaar en we hadden eigenlijk besloten van iets te laten doen vermits we beiden te vruchtbaar waren .

Ik had hier toen over geïnformeerd , maar de dokters wilden niet toegeven om een sterilisatie uit te voeren voor de leeftijd van 30 jaar .

Ons tweede zoontje bleek gezond te zijn enkel kon hij het niet goed vinden in grote klasgroepen op school en dus moest hij naar het bijzonder onderwijs type 8.

Hij doet heel goed zijn best en laat echt het beste zien van wat hij kan , en daar zijn we heel trots op !

Om terug te komen op die sterilisatie , moest ik dus afwachten tot ik 30 jaar werd . En je kan het al raden ; op 23 Mei 2008 kwam er nog een zoontje op de wereld .

Ik ben wel effectief gesteriliseerd nu , maar het was toen al te laat ! Nu ben ik safe , en kan er niets meer voortkomen van mijn kant.

Het is eigenlijk een nakomertje maar we hebben hier geen spijt van , en we zien alle 4 onze kinderen even graag .

WORDT VERVOLGD !