2 dagen na mijn verjaardag, plan ik opnieuw een kustbezoekje in bij Jean. De wind is nog steeds niet gedraaid, maar is minder sterk, ik waag het erop om toch te vertrekken. Om 8u zit ik op de fiets. Ik ben opgelucht als ik De Piramiden in Sint Gillis Waas zie. Ik geniet van het parcours tussen Sint Gillis Waas en Zelzate. Daar aan het tankstation aan de brug aangekomen, even naar het toilet, drinken bijkopen en deel 2 van 3 aanvatten. Kaprijke is een charmant dorpje (met een Specialized-dealer). Damme "binnen"rijdend kan mijn geluk niet op. Wat is het heerlijk zo alleen, zo vrij... Ik ben er helemaal uitgelaten van. In Brugge krijg ik het moeilijk, dipje komt op. In Plassendale zit ik erdoor, ik roep letterlijk om mijn moeder en vloek op de weergoden voor de hevige wind. De tranen van vermoeidheid rollen over mijn wangen. Het idee dat iemand mij verwacht houdt me op de been. Een 4-tal wielertoeristen steken me voorbij, niet heel erg snel, besef ik plots. Ik ben enorm vertraagd en doe een trappeke rapper om hen terug in te halen. Ik vraag beleefd of ik even mag draften? Geen probleem, gelukkig maar. Ik kom wat op adem in 3de positie en plots scheiden onze wegen weer. Ik herken het laatste stukje van het parcours en schep weer mijn moed bijeen. Uiteindelijk ben ik daar na 6u fietsen.

Amai, wat ben ik apetrots!

Een welverdiende cocktail met tapas als aperitief in de beachbar en een mega-spaghetti in een restaurant op de dijk van Middelkerke. Daarna is het nog stevig doortrappen om op tijd in Oostende aan te komen voor de trein van 20u08!

Mijn route en foto's vind je hier

Kijk ook eens naar mijn eerste videocompilatie