De week is, net zoals verleden week, begonnen met veel wind en regen. Voor diegenen die het nu nog niet moesten weten, de herfst is wel degelijk begonnen. De tijd van lange duur- of interval trainingen is definitief voorbij, althans wat buiten betreft. Op de rollen kan je gerust doorgaan en zal, wat mij betreft, af en toe eens nodig zijn, om de winter goed door te komen.

Mijn eerste inschrijving voor 2014 is al een feit. De Ronde van Vlaanderen. Ik had mezelf nochtans voorgenomen hem niet meer te rijden, vanwege de kasseistroken, maar de verleiding was te groot. Bovendien is het een goede voorbereiding voor “La Cannibale”. Het is een waardemeter voor de conditie na de winter. Inderdaad, “La Cannibale” staat ook weer op het programma, alleen al omdat 2014 een feesteditie is. Ik zou graag Defensie willen inschrijven als bedrijf. Kandidaten genoeg, nu nog de juiste contactpersonen vinden om alles officieel te maken.

Verleden week heb ik ook kilometer 15000 overschreden. Hiermee is het doel dat ik aan het begin van het jaar gesteld had, nu al bereikt. Het is leuk te zien dat ik nog steeds vooruitgang maak, zowel in techniek als in conditie. Volgend jaar misschien de doelen bijstellen of gewoon bevestigen, ben er nog niet uit. Hoever kan je hierin gaan? Ik probeer steeds naar mijn lichaam te luisteren, maar soms is de drang naar meer groter en ik moet bekennen dat het steeds moeilijker wordt om een stap terug te zetten.
Toch was ik blij dat ik verleden week een verlengd weekend had. Die drie dagen rust hebben me deugd gedaan. Vanmorgen voelde de benen erg fris en zat het “koppeke” terug goed J. Een groot verschil met verleden week donderdag, toen ik op mijn tandvlees zat. Ik heb alles dan ook eens op een rijtje gezet, 367 km gefietst, 4 uur fitness, en 8.5 km gelopen. Een totaal van 12 uur en 45 minuten sport.
Niet echt een zware week, maar het probleem zijn de weekends. Een beetje te druk, waardoor ik minder goed kan recupereren. En ja,  we worden ouder J

04-11-2013, 12:50 Geschreven door Cycle_Chris  

Vandaag ben ik mijn laatste week gestart voor de vakantie. Sinds 2 jaar neem ik mijn vakantie steeds buiten de schoolvakanties omdat ik geen kleine kinderen meer heb die eventueel mee zouden gaan. Ik heb er eerlijk gezegd wel naar uitgekeken.

Deze week ben ik nog van plan 500 km te fietsen en vermits ik maar vier fietsdagen heb gepland, zal ik 1 dag 200 km moeten fietsen. Zo juist voor het verlof moet dat kunnen J. Die dag zal waarschijnlijk vrijdag zijn. Ik heb dan een rit gepland in Leopoldsburg van 120 km. We vertrekken vanuit Brussel, dus als ik die dag mijn woon-werk route fiets, dan kom ik automatisch aan 200 km. De planning is er al, nu nog de uitvoering.

Verleden week las ik in de krant dat we als land op nummer 1 staan wat betreft de files. Tijdens het fietsen heb ik daar vaak over nagedacht. België wordt samen met Nederland omschreven als het fietsland bij uitstek maar toch slagen we er niet in om die files te bedwingen.
We nemen dan wel massaal deel aan de vele toertochten die in het weekend georganiseerd worden, maar als het gaat om woon- werkverkeer, dan blijven we vasthouden aan koning auto.
Waarom toch?!?

Ik ben van mening dat iedereen die niet verder dan 50 km van zijn werk woont, de fiets kan nemen.
Zelfs als je verder van je werk woont dan 50 km kun je gerust enkele dagen per week met de fiets komen. De files zouden al voor een groot deel ingekort worden, en misschien wel verdwijnen.

Velen zullen me als gek verklaren wanneer ik dit zeg, en ik moet bekennen dat ik tien jaar geleden mezelf ook voor gek verklaarde toen ik voor de eerste keer naar mijn werk fietste.
Alles begint bij het veranderen van onze gewoontes. Vroeger, toen de auto nog niet zo ingeburgerd was en het openbaar vervoer nog niet zo uitgebreid was, moesten de mensen ook op hun werk geraken, niet?  

Wanneer ik mensen erop aanspreek, dan komen ze aandraven met alle mogelijke excuses. Ik heb geen deftige fiets, dan moet ik nog vroeger opstaan, ik heb geen conditie, ik kan me niet douchen op het werk, enz…
Ik heb nog geen enkel excuus gehoord dat me overtuigde om de fiets niet te nemen. Stel jezelf eens deze vraag. Moest je elke maand 1000 euro extra verdienen door met de fiets te gaan werken, zou je het dan doen? Iedereen zou het zeker en vast overwegen, en velen zouden het uiteindelijk ook doen. Natuurlijk moet je het niet enkel doen voor het geld. Wil je dit voor de rest van je leven blijven doen, dan heb je meer dan alleen geld nodig om te volharden maar het is wel een goede reden om te starten.

Ik ben er 10 jaar geleden mee begonnen voor de fietsvergoeding maar al snel kwam ik tot de vaststelling dat het geld als motivatie snel uitgewerkt was. Er moest meer zijn. Ik ga daar later nog op terug komen, maar laat me toe te zeggen dat de fiets nemen niets dan voordelen heeft. Ik kan er hier direct een paar opsommen, maar ga dat bewust (nog) niet doen. Ik zou zeggen, ga de uitdaging zelf aan en ontdek hoe jij en je omgeving er beter van kunnen worden door meer de fiets te nemen.  Want elke keer je dit doet, draag je mee bij tot het ontwikkelen van een gezondere levensstijl voor jezelf en voor de wereld waarin we leven.

02-09-2013, 00:00 Geschreven door Cycle_Chris  

Toen ik tien jaar geleden begon met wielrennen had ik nooit gedacht dat het zo een impact op mijn  leven zou hebben.

Ik ben begonnen met een fiets die ik voor een prijsje kocht van de vader van mijn vriendin.  Een echte retrofiets met de versnellingen nog  niet aan het stuur. Ik gebruikte hem vooral voor het woon- werkverkeer en reed in die tijd zo’n 150 km per week. Het was soms heel moeilijk en vaak ontbrak het me aan de moed en de kracht om  ermee door te gaan. Ik woog toen ook nog een tiental kilootjes zwaarder en stelde me niet echt doelen waardoor het meer een sleur werd dan een uitdaging.

Dit alles veranderde twee jaar geleden toen ik me inschreef bij Sporta voor la cannibale. Een rit van 175 km op en rond de Mont-Ventoux.
Voor het eerst in al die jaren had ik een doel om naartoe te werken en een perfecte begeleiding vanuit Sporta. Ik deed nog altijd mijn woon-werk verkeer met de fiets, maar deed ook mee aan de voorbereidingsritten van Sporta  zelf en de ritten van Bpost.

Ik stelde me elke week doelen en deed er alles aan om deze te behalen, ook al was dat soms heel zwaar. la cannibale 2012 was zo goed meegevallen, dat ik me had voorgenomen me volgend jaar opnieuw in te schrijven. En zo geschiedde het dat ik ook dit jaar weer (2013) la cannibale reed, 2 uur sneller dan verleden jaar.  

Ik heb me dit jaar als doel gesteld om 15000 km af te leggen met de fiets en ga dat ook zonder probleem halen. Als ik terug kijk op al die jaren en zie welke vooruitgang ik gemaakt heb, dan kan ik alleen maar tevreden zijn over mezelf. Ik weet dat ik heel hard gewerkt heb om te staan waar ik nu sta, maar de voldoening en de levensvreugde die het me geeft maakt alles meer dan goed.

Tijdens de vele ritten die ik reed heb ik heel veel tijd om na te denken. Ik heb geleerd om mijn hoofd leeg te maken en stil te staan bij mezelf, mijn gezin, mijn levensdoelen, mijn toekomst…

Ik beleef het leven veel intenser en sta regelmatig stil bij wat ik doe en waarom ik bepaalde dingen doe. Vaak stel ik me de vraag, brengt datgene wat ik doe me dichter bij- of verder van mijn doelen in het leven en stop ik met datgene te doen wat tot niets lijdt, want dit is tijdverlies.

Ik heb veel respect gekregen voor sporters en mensen die hun levensdoelen najagen, wat het ook moge zijn. Want ook buiten het sporten kunnen we doelen hebben in ons leven.

Zo ken ik mensen die van godsdienst een levensdoel hebben gemaakt. De manier waarop ze ermee bezig zijn en volharden in een wereld die niet altijd een voorbeeld voor hen is om in te leven. 
Ik heb respect voor mensen die ondanks hun vele tegenslagen in hun leven, toch telkens weer de moed vinden om ermee door te gaan.
Zij verdienen mijn respect.

Ik heb geen respect voor mensen die zich wentelen in zelfbeklag en telkens weer excuses zoeken. Op hun luie kont zitten en kritiek hebben op alles en iedereen rondom hen.
Tegen hen zeg ik, zoek een uitdaging in je leven, niet morgen of volgende week, maar vandaag!!! Stel jezelf eens in vraag. Vraag jezelf af waar je naartoe wil, en hoe je daar wil geraken. Stel jezelf doelen en onderneem actie. Geen zelfbeklag meer en geen excuses.

Iedereen heeft een verhaal in dit leven waarvan hij/zij de hoofdrol speelt. Het is de bedoeling dat wij zelf het script van dit verhaal schrijven, ieder voor zich, en het niet laten schrijven door anderen.

Vertel me eens, wat is jouw verhaal? Ik hoor het graag …

30-08-2013, 14:01 Geschreven door Cycle_Chris