Laura (Miss Birdy) and friend Kilo ==> Panama City
Waawwwww, deze woorden zijn niet genoeg voor mijn laatste voormiddag maar ik heb er gewoon geen andere woorden voor. Rond 11u00 naar bed gegaan na het ledigen van onze laatste fles Abuelo. Om 05u00 uit de veren, kleertjes aan en op weg met taxi naar El Diablo, de afspraakplaats om Miss Birdy te ontmoeten. Vandaag staat er een laatste uitstap richting Pipelineroad op het programma, de beste plaats om vogels te spotten op een uurtje rijden van de hoofdstad. Ze had een surprise bij haar en wat voor een... Kilo, een Panamees van een jaar of 30 die mee op stap ging om te spotten. Verrekijker en groote buzze up zijn skoere.... Na een heerlijk ontbijd, verzorgd door onze Miss Birdy, het bos in. Tijdens het ontbijd hadden we al kunnen genieten van onze eerste toekans. Een eindje de brousse ingereden waar kilo gewoonweg alles zag. Brilletje in de lucht, verrekijker erop en buzze binnen de 10 seconden ingesteld op het diertje. De ene keer een vogeltje, de andere keer een luiaard, de andere keer een brulaap, een schildpad een iguana en weer gevleederde vrienden. Gewoonweg super, wat voor een ogen die kerel heeft. Dan nog een bezoek gebracht aan een splinternieuwe canopy tower in de pipeline. We hebben het mogen bezoeken voor niks. Echt de moeite waard zulle. Ga de volgende keer zeker terug voor een bezoek. Normaal gezien betaal je 20 dollar voor een ganze dag maar je kan alle delen op ieder hoogte van het bos van dichtbij beleven. Een aanrader. Rond het middaguur moeten afronden, afspraak gemaakt met Kilo om de volgende keer naar de Darien Province te gaan, een droom van 9 jaar ver zal toch nog in vervulling gaan. Te duur was de reden van niet te gaan. Nu gaan we samen via Yavitza, the end of the road om daarna de boot te nemen naar El Real om vervolgens te voet verder te trekken naar een plaats dicht bij Cana waar we dezelfde vogeltjes kunnen zien vliegen als in het wereldberoemde dure Cana. Waaw, is dit geen reden om zo vlug mogelijk terug te gaan naar dit schitterend land. Dankuwel Miss Birdy om mij voor te stellen aan een van de beste Birders van het land. Hij heeft veel ervaring in Cana en in andere delen van de Darien. In de namiddag nog rap eens binnen gewipt om het 4 jarig probleem van de hangmatstokken van Gery te proberen op te lossen maar helaas alweer bot gevangen. Nog een Mac Donnald gaan wreten met Mads, een douchke gaan nemen en afscheid genomen van mijn reisgezellen. Spijtig dat ik Reina niet gezien heb maar dat kwam door de ziekte van haar ma, volgende keer dan maar Goeie vlucht gehad nadat we in de tax free zone in Panama luchthaven konden proeven van allerlei soorten rum. haha wat een mooie afsluiter. Hoe dichter ik bij het thuisfront kwam hoe meer ik verlangde om mijn gastjes en Nammetje terug te zien en daar stonden ze dan ook mij ongeduldig op te wachten in Zaventem want mijn bagage was alweer niet mee.....
Was bijna klaar maar moest een nieuwe blog beginnen. Dus deze morgen terug naar Panama City, vanavond rustig want morgen moeten we om 05u00 smorgens bij Miss Birdy staan om te gaan birden in de Pipeline road. een cadeau van 85 dollar per persoon. Daarna nog een douchke afscheid nemen van mijn drie reisgezellen, taxi in en terug naar home. Ik ga er niet te veel tralala aan maken van hoe ik me nu voel. De plicht roept, we hebben gekozen voor Belgie dus moet ik de boel daar opnieuw oppakken met veel pijn in het hart. Ik vind het heel tof dat Anneke, Boy en Annick mij komen oppikken op de luchthaven. Zal deugd doen om jullie terug te zien maar missen zal ik Panama zekers doen. Kiekenvlees verdoeme. Salu en tot in Belgie. Hopelijk vonden jullie het leuk ons hier een beetje te volgen. Sorry voor de lange zinnen niet veel leestekens en andere spellingsfouten maar ik typ hier gewoon mijn gevoelens als een gek. Beperkt in tijd dus niet veel tijd om aan zinsbouw te denken Groeten van iedereen aan iedereen
De dag dat we gingen vertrekken naar Santa Catalina werd uitgesteld wegens een te grote feeste de laatste avond bij Pancho. We braken alle records en om 04u00 plat in zijn hangmatte met een sjarseke. Die morgen terug naar mijn rotsblok geweest aan het water met mijn flesje water om te bezinnen. Hoofdje in de lucht, zonnetje in mijn gezicht en wind in het haar luisterend naar het kabbelend riviertje. Wat kan het leven toch kool zijn. Daarna geld gaan wisselen in kleinere briefjes want niemand moet hier de biljetten van 50 en 100 dollar. Dan busje op met een voetbal en terug naar de indiaantjes met Gunther en Antonettje en de Mads. Daar aangekomen hebben we dienen bal ne goeien trap gegeven en beginnen voetballen met de kinderen uit de pueblo. Fotos genomen en were voor de derden keer naar beneden gewandeld. Terwijl we aan het terug wandelen waren kwamen er drie indiane tieners achter ons aan met een machette. Ik verschoot efkes maar toen ik stil bleef staan en in zijn ogen keek vroeg hij om een foto te maken van zijn vrienden en hem, machette mooi achter zijn rug gehouden. Dat was efkes verschieten zulle. Dat verdiende wel een aperitiefje vonden we en we moesten ook pancho vaarwel zeggen voor een lange tijd deze keer. Hij had beloofd een kampvuurtje te maken in zijn tuin en dat deed hij dan weer op zijn manier. Ne grote stam vanuit zijnen nof, een paar kranten, benzine erop en suiferke eraan. Haha dien is toch niet te doen. Alweer zijn DVD van Daddy yankee en mee zingen maar Sube, Sube, Sube. Hij heeft twee kopies gemaakt voor Gery en een voor ik. Toen het kampvuur maar niet lukte hebben we ons weer verzet op onze vaste plaats. Een andere groep backpackers er komen bij zitten en vele leute en plezier gehad. Plots kwam hij te voorschijn met drie kleine pakjes, eentje voor Anneke, eentje voor Kurt y Cynthia en een voor Gery en Kootje. Verpakt in bruin papier en een tekstje erop, wat kan hij toch lief zijn deze vreemde man. Ik krijg er maar nooit genoeg van van dat manneke. Is wel veel verkalmd en zegt dat ik een Monstro en een Tigre ben omdat ik nooit plooi volgens hem. Ik vertelde hem dat ik wel op verlof was en dat ik het leuk vond om met hem en de andere een flesje te kraken. De volgende dag dan vroeg uit de veren en richting Santa Catalina. De busverbindingen over David, santiago en Sona verliepen perfect. Het enige wat de buschauffeurs nu wel vragen is een extra dollar voor een dikke backpack. Voor de rest is de prijs een klein beetje de hoogte in gegaan wat bussen betreft. De weg naar Santa Catalina is nu volledig geplaveidt en dat maakt het des te gemakkelijker. Voor de rest is nog niet zoveel veranderd maar het begint toch hier en daar een kast van een huis neer gezet te worden. Op de plaats dat Gery zijn stuk grond ging kopen staat er zo eentje. Wit, in cirkelvorm vanboven op een heuvel. De prijs per vierkante meter staat nu op 250 Dollar, 6 jaar geleden spraken we van 0,50 cent enkele jaren later 8 tot 15 dollar. Dom he, als je terug denkt dat je daar keure van gehad heeft. Op een drie tal kilometer van het strand kan je nu nog kopen voor 15 dollar. Italo, de eigenaar van het hostal Surfing paradise blijft ook nog steeds die vreemde vogel, die praat ziek is en leeft op drank en stuff. Rare wereld maar het werkt en die gasten zijn echt te doen. Hij is bezig een tweede verdiep op zijn vorige plaatsje te zetten. Moet af zijn tegen februari. Er was geen plaats om te slapen en we kregen een plaats met vier matrassen op de grond. De vloer waren ze nog bezig aan het leggen. 5 dollar met zicht op zee, en wat voor zicht. De eerste nacht hebben we met ons viertjes in de hangmatten naast elkaar gelegen. Leuke bedoening was dit, het geruis van de wind en de zee. Zalig. Het weer was daar wel geen 100 procent maar hebben toch alles kunnen doen wat we wilden. De tweede dag hebben we gewandeld over rotsblokken tot op het volgende strand nadat de zee zich terug getrokken had. Efkes gezwommen en dan ons gaan douchen. Het zweet leekte de ganze dag van ons. 100 vochtigheid na twee hevige buien. ja mannekes. Gisteren dan nog een leuke afsluiter gehad. Had nog wat langer willen blijven daar maar de plicht begint te roepen. Er was een matchke Brazilie tegen Chili, wetende dat het daar vol met Braziliaanse surfers zat kan je je voorstellen dat het ambiance was. Het was op de enige plaats dat ik een auto gemist heb. Amaai dat is tjoolen zulle daar maar het heeft ons allemaal deugd gedaan. Vanmorgen dan aan gezet naar Panama City. Curre
Ik doe het nu in kleine stukjes Aangekomen in vorme in Almirante en de bus op naar David. Vlot gereden. Mads heeft wel zijn teentje gestoken toen de bus plots een rare bewegeng deed. Hij zit blauw maar hij kan er nog op rond springen. We hebben het prachtigste weer hier in jaren. Het is meer dan twintig jaar geleden dat het hier nog zo goed geweest is. Ik heb dan gisteren Gunther en zijn vriendinnetje nog een beetje Boquette getoond terwijl Mads bij Pancho bleef in zijn tuintje. Op weg naar het kasteel, ik moest nog de maskers voor Lemmy en Boy op halen, kwamen tom en Caroline net aangereden in hun open air Lexus. Die twee keken hun ogen uit. Ze waren eerst niet echt op hun gemak, maar naar een zeer gezellige klets en enkele goeie drankskes kwam de fun al rap in de keet. Niet te doen wat voor vriendelijke gasten dat zijn. Ik moest Mads op bellen bij Pancho zodat hij ook kon afkomen in Taxi. Na enkele uurtjes geen Mads te bespeuren en ik belde terug naar het Hostal. Tom zij dat alle mooie meisjes waarmee hij aan het praten was mochten mee komen. Mads kwam echter alleen toe. Tom zag het al heel zitten om weer in dienen jacuzzi te kruipen onderaan zijn kasteel. Er is dan nog een vriend van hem toegekomen en om 22u00 moesten we plots de deur uit daar hij de dag ervoor een zware fjieste gehad had. Hij bracht ons naar Pancho maar kon het toch niet laten nog ne keer te stoppen in een lokale bar. Nog een pint gepakt en een danske gedaan met Gunther zijn vriendin en weg was hij. Hij nodigde ons uit om vanavond te gaan zwemmen, we zullen zien. Pancho was niet te bespeuren rond 11u00 maar we hebben vele pret gehad. Mads ging vlug nog een fles halen in de winkel maar het was twee naar elf en hij kreeg geen alcohol meer mee. Hij vroeg van por favor maar de kassierster riep de police en ze hebben hem in een greep tegen de kassa geduwd. Hij was er efkes niet goe van toen hij weer kwam. Nu we hebben met ons vieren beginnen kluchten te vertellen totdat plotseling een deurtje opging van een van de gasten die vroeg van als het een beetje stilder kon zijn. Het was 02u00 gepasseerd en dat wisten we niet. Niemand van ons heeft hier een horloge en de tijd vliegt dus voorbij. Aan de meest prachtige, fantastische, ongelooflijke,sjieke vrouw van heel de wereld zeg ik alvast Happy Birthday. Morgen probeer ik je te bellen tussen twee busverbindingen in op weg naar Santa Catalina. Lemmy en Boyke ik kom eraam om met jullie te knuffelen, een robberke te boksen en gezellig samen ons familie leventje opnieuw op te nemen. Big Kisses Anneke en proficiat met alweer een mooie lenter erbij. Boy, Anneke en Tom, drie zulke toffe gezellige mensen die ik ken verjaren binnen de 4 dagen. Vreemde wereld. Ik zal er ergens tussen aan het reizen zijn naar mijn eindbestemming, de kwoadestroate in Gullegem. Ik verpink een traantje terwijl ik dit zinnetje aan het typen ben Saluuu Curre
Shit zeg ben were juste alles kwijt gespeeld achter de enter. Mijn skoon verhaaltje is weer weg. Dan nog maar eens proberen. Gisteren moeilijk afscheid kunnen nemen van onze Boy. Echte gezellige gesprekken gehad tezamen met den Dixon. Once you go black you never go back is nog steeds Dixons favoriete uitspraak. Anna, Gery en Kootie kootie moeten volgende keer zeker terug meekomen. We hebben savonds een heel eind blijven plakken op het terrasje met het oo zon mooie uitzicht in het hostal van Dixon. Een slangetje bracht plotseling een beetje paniek tussen de toeristas. Lekker geluierd in de wind in mijn hangmatje. smorgens heeft Boy ons dan naar Bocas gebracht om vervolgens onze weg verder te zetten over zee en land richting Boquette. We hebben nog samen iets kleins gegeten, patagones met chikenfingers en een paar afscheidsabuelos gedronken. Nog een fles abuelo kadoo gedaan want het is Boy zijn verjaardag woensdag. De bar van zijn mamam wordt verkocht, zijn boot, de plek waar we voor het eerst geslapen hebben en alle aanlegsteigers zijn verdwenen door een storm enkele jaren geleden. Hij kan zoveel geld verdienen als hij wilt maar hij veegt er nog steeds zijn kl aan. Hij is te bescheiden om prijs te maken en toeristen mee te nemen op die mooie trip. Bring Anna next time was zijn laatste zinnetje voordat we vertrokken met de boot. Zijn hand opstekend terwijl hij het peace teken vormde met zijn vingers. Het blijft een prachtige gast. Mijn haar kwam recht op mijn armen. Wind in de haren en weg waren we.
Meer in form dan gisteren, good condition no sick anymore here we go Yes, I feel better after three days of diarree. We zijn net terug van onze trip die ik jaarlijks doe met Boy. Allee de laatste keer was met een ander kozijn van hem omdat hij toen in de jail zat. 6 maanden heeft onze panameze Boy in den bak gezeten. nu herpakt hij zich op zijn Bastimetos. Nieuwe Baby van 15 maanden, nieuwe vriendin zijn 4de zwarte vrouw en een nieuw huizeke waar hij mij gisteren naar toe gebracht heeft. Een rotweiler heeft hij geruild voor een zak stuff en 50 dollar. Het is een typisch Batimentos huiseke met een mooie tuin op de flanken van Bastimentos. Het weer was vanmorgen super en we begonnen aan onze trip. 30 Dollar per persoon voor een leuke trip met biertjes en geen food. Dixon kookt vanavond voor ons want wij hebben gisteren ei, spek en kaas klaargemaakt hier in de keuken. We hebben eerst de dolfijnen gaan bekijken en die zijn nog steeds super. Daarna Coral Key, een plaatsje waar je kan snorkellen. Daarna naar Pollo die een nieuw huisje geplaatst heeft aan de kant van de zee. Prachtig. Hij heeft nog altijd dezelfde karakterkop en drinkt en smoort nog altijd even veel. Hij heeft zijn Pollo beach verkocht aan japanezen en nu heeft hij dus een nieuwe voor mij evensckoone plek op een van de stranden van Batimentos. Hij heeft ook een stenen huis laten zetten op Batimentos omdat hij hier dikwijls op bezoek komt om te feesten. Het brute en het agressieven in zijn stem is verdwenen maar het blijft een eigenaardige man die leeft op een plaats om nooit te vergeten. Daarna zijn we naar zijn oude plek gevaren en alles is daar weg, er staat een brakke om te schuilen en voor de rest is er niet veel veranderd. Boy Blijft de beste boatdriver van Bastimentos. Ijs gaan halen, bier en snorkelgrief en weg waren we. Zijn rotweiler heeft de ganze tocht mee gemaakt. Ik heb genoten van de warmte van de Caraibische zee. Twee keer gaan snorkelen en op zoek gegaan achter reuze schelpen voor mijn Boy. Gevonden, hopelijk raken ze in Belgie. Gisteren hebben we veel geklets over onze families, het leven hier en in Belgie en over Bush en Osama. Gisterenavond zijn we naar een leuke plek geweest. Een bartje aan de andere kant van bastimentos waar we genoten hebben van een koele bries en some drinks. Zijn dochter heeft hij voorgesteld aan Mads maar hij durfde de eerste stap te zetten om te dansen. Skoone madam nochtans en 19 jaar. Vandaag hebben we tot een deal gekomen. Mads brengt Boy en haar dochter naar Belgie, Boy blijft bij annick en Mads leeft tezamen met zijn dochter. Haha dat zou een leuke bedoening worden. Hij blijft bescheiden en ik heb moeten onderhandelen over de prijs met twee duitse backpackers. Ik kreeg de deal rond voor dertig dollar per persoon als hij het bier betaalde van onze 35 per persoon. Hij was super tevreden. Gisteren gaan eten in het bartje aan het water. Super lekker. Bastimentos is niet veel veranderd. De groote resorts bevinden zich aan de andere kant, aan de zijde van Bocas. Boy heeft twee kilo langostinos gekocht op de weg terug naar het stadje op het water en dat voor 12 dollar. We hebben op onze weg ook Monkey opnieuw tegen gekomen. Die verdient zijn geld door het vangen van krabben en lobster. Leuke tijd met hem en Boy beleefd. Hij mist Anneke, Kootje en Gery. Gisteren toen in belde vanuit het hotel hier heeft Anneke kunnen tetteren met Dixon en met Boy. De tranen sprongen hem in de ogen toen hij de stem van Anneke hoorde en hij vond het spijtig dat ze niet mee was. Another year without here next time you have to come with here and the children he said. Gisteren in de namiddag geprutst met the local kids. Marbellen en toertjes draaien en voetballen. Leuk maar rap tenden want het is hier hot en het zweet liep van mij achter een uurtje. Mooie fotos kunnen nemen van dit prachtig stukje leven op onze aardbol. Het hostal van Dixon ligt mooi gelegen op een heuvel met een super uitzicht over de baai. De hangmatjes maken alles nog extra Zomers. So, tot de volgende en vele kusjes voor Anneke who do a good job in Belgium together with mij kids Lemmy en Boy. The end is near and I will be happy to be together as one family. Ook al vind ik Panama nog altijd super. Boy wilt zelf 1 hectare grond verkopen hier op Batimentos voor 1 dollar de vierkant meter. Liefhebbers VRAAGTEKEN Morgen gaan we richting Boquette terug om een bezoek te brengen aan Pancho en tom en Caroline. Daarna Santa Catalina
De laatste dag in Boquette rustig door gebracht. Ziek. Diaree gaat maar niet over. Wel in het mate van het mogelijke zo plezant mogelijk blijven houden. De Gunther en zijn vrouwke zijn aangekomen rond 20u00. Surprise van de avond was de komst van Ronny Bianco. De superster in wording in Panama, die gast die 10 jaar geleden met zijn gitarke zat te spelen bij Pancho in zijn hof. Gisteren dan bus genomen naar Bocas. Toegekomen en het zijn net vliegen die naar je toekomen. Eentje gaan drinken in een tent hier 2 dolalr de pint Mads betaalde 7 dollar 50 for rum and coke. Ja man, de prijzen vliegen hier de pan uit als je wilt uitzetten. Dan maar naar supermarkt geweest en drank gekocht om uit te drinken bij Maritza. Ik ben gaan slapen rond 21u00, de jonge en gezonde gasten hebben nog een stuk gaan spelen in het bartje voor het guesthouse. Ik ben ook nog op zoek gegaan naar Willy and Karen maar helaas niemand in dit mooie huis met zicht op Bocas en het staat te koop. Rarara wat er met hen gebeurd is, zo een tof koppel...
dixon nog opgebeld en ik had normaal afspraak met hem gisteren avond maar door mijn problemen die uit mijn achterste komt geen enkele zin meer om te gaan. Dit is echte SHIT. Je bent nu hier en ik kan er zelfs niet van genieten. iK BEL HEM NU OP EN DAN vertrekken we normaal gezien voor enkele dagen naar Bastimentos en slapen in zijn hostel. We komen niet meer terug naar Bocas in die dagen daar een overzetje liefst 3 dollar per persoon kost. Ik zie wel wat we kunnen regelen indien te duur nemen we onze biezen en zijn we weg. Het was kort en verre van afgewerkt maar ik heb echt geen zin om veel te typen en moet alweer richting WC Sorry, Curre
Love to everybody and of course for the kids and Anneke first
Vandaag een rustdag. Geen grote moves meer door de bergen. Pijn aan de kitten en ik plas langs achter momenteel, geen leuke ervaring. Net pilletjes gaan halen in de pharmacia en moeten uitleggen dus in het Spaans dat ik diarree had. Gisterenavond hebben we weer blijven plakken in het tuintje van Pancho. Was er best gezellig want hij had bijna full house. Een paar Spanjaarden, engelsen, wij twee, Jeannette en Pancho en zijn copain de schattenzoeker waren van de partij. Alweer zijn zelfde dvd gedraaid van Ronny Bianco en dienen chileen. Gezongen lijk ne liester, dienen Pancho. Van Spaans naar Engels of beide talen door elkaar om u toch maar te proberen uit te drukken wat je wilt vertellen. Was super. De Pancho vind zijn cousin "un Monstro Curd es un Monstro".....Voor dien zijn we enkele potjes gaan drinken in de nieuwe kroeg en hebben we bij twee rijke gasten van op het feest gezeten. Rarara : hoe is de crisis in Belgie ? Mijn antwoord : ik heb geen problemen daarmee want het is al heel mijn leven crisis bij mij. Keek die raar. Ik legde hem dan maar uit dat ik een gewoon bediende was en mijn vrouw ook haar eigen job had en dat we iedere maand hetzelfde geld hadden om mee te leven. Hij vond onze verhalen over Panama wel boeiend. Woont al 14 jaar in Boquette maar is nog nooit verder dan David gereden.... Vanmorgen zijn we dan weer naar het riviertje gelopen om te genieten van de zon en de frisse wind. Weg van alle lawaai hier in de hoofdstraat is slechter dan de Kortrijkstraat. Niet meer aangenaam vertoeven. Een rustig bergdorp is aan het veranderen .... Er is nog plaats genoeg voor huizen maar die wagens zijn te..... We hebben kunnen kijken naar een lokaal voetbalmatchke die daar net begonnen was. Hoogstaand was het niet wel leuk om te bekijken. Daarna terug gelopen naar het hostal en nog een klein wandelingetje gemaakt. Ondertussen is Mads naar de bank geweest om geld af te halen, naar de kapper geweest om zijn haar af te knippen, tshirts gaan kopen en gaan eten. We zien elkaar straks terug bij Pancho. Hij valt hier in de smaake van de jonge madammekes en es al goe thuis in dienen pub. Als echte belg gaat hij daar iedere dag zijnen stella pakken. Gisteren en eergisteren rond 21u00 begonnen Pancho en Jeannette weer te kuisen. Die zijn echt niet te doen he. Ik heb het email adres gekregen van Panchito pancho-engajos@hotmail.com. zou het moeten zijn. Gery, Wil je misschien eens proberen een foto van vroeger door te sturen op dit adres ? Morgen gaan we verder naar Santa Catalina voor enkele dagen. Weet nu niet of ze daar intussen al email zouden hebben. We zien wel.
Curd
Lemmy en Boy : zou je eens een berichtje willen sturen naar jullie Papa om te weten hoe het gaat in school met jullie en anders ook natuurlijk Mama Anneke : wil je hen daar mee helpen Gery : al aan de beter hand Soentje : oe est met uw papa All the other readers : tot gauw en de leute.
Gisteren namiddag na ons uurje achter de pc, steeds op onze zelfde plaats, een busje genomen richting bergen en de lokale indiaantjes, die daar werken voor de grote blanke man in de fincas waar ze koffie, appelsienen en andere groenten en fruit kweken. Bij aankomst kwamen zoals gewoonlijk alle kinderen aan gelopen om te kijken wat sinterklaas nu weer mee had om uit te delen. Maar Sinterklaas en Piet hadden natuurlijk alles vergeten en niets mee. Toch maar beleefd gaan vragen of ik alweer enkele shots mocht nemen van deze kleurrijke mensen in hun stenen huisjes. Het mocht en net als vorige jaren was het weer drummen om op de foto te komen. Een paar groepsfoto s en enkele close ups genomen. Dan maar een beetje beginnen onnozel doen met de kleinste gasten van het dorp en rustig verder gewandeld terug richting Boquette. We hadden ook gevraagd met wat we die kleine mannen konden plezier doen en ze wilden o zo graag allemaal snoep, koekjes, lollys en ander zoets. Wij beloofden dat we de dag erop, vandaag dus, dit naar hen gingen brengen. Een lange afdaling die ik reeds op mijn palmares had in 2000. Enkele leuke momenten gehad langs deze lange weg, met enkele echte kittenbijters erin. Op een bepaald moment stoppen we aan het riviertje en rusten we uit op een steen. Een auto met vier meiden erin stopt en begint tegen Mads te praten net voordat hij een foto ging nemen van mij. Ze begonnen tegen hem te vertellen maar bhij begreep er geen snars van. Wat bleek, de bestuurster van de wagen was blijkbaar zijn danspartner geweest enkele dagen geleden. Dus dan maar met zijn allen op de picture. Net aangekomen aan de waterval stoptte er een karretje met twee verliefde duifjes erin en in plaats van het watervalletje te fotograferen heb ik gevraagd om de lokale schone er bij te hebben. geen probleem want die Panamezen blijven graag getrokken. Naar het einde toe begonnen onze kijtjes pijn te doen en hebben we autostop gedaan, wat redelijk makkelijk is richting kroeg. Amigos is de naam en daar hebben we 6 voor de prijs van 5 Panama s gedronken. Mads maakt er een gewoonte van om zijn dagelijkse stella te gaan nuttigen in diezelfde kroeg. De uitbaater, en zijn werkvolk kennen hem al goed. Hij kreeg gisteren zelfs een op de kosten van de groten baas, die we hebben leren kennen op het feest van Tom en Caroline. Na de hamburger een douchke gaan nemen, de aperitief gaan halen voor te nuttigen in het tuintje van Pancho en een leuke avond beleefd. Op zijn kleinde DVD speler zagen we concerten van Ronny Bianco, zijn neef die blijkbaar heel populair is nu (remeber het jongetje die op de stoel naast het keukentje voor ons enkele jaren terug kwam muziek spelen om ons te entertaienen voor diegene die hier geweest zijn natuurlijk), Daddy Yankee, een chileens Reaggeatong bekende, Bob Marley en andere leuke groepjes waarvan de namen mij ontspringen. Zij vriend, de grafschenner van pre Columbiaanse graven, was ook van de party. Hij had weer mooie potjes bij en heb er eentje gekocht voor 10 dollar en een veel mooier bijgekregen als geschenk. Mads kreeg ook twee stukken van zijn vondsten. Vanmorgen dan rond 08u30 wakker en mijn was gaan ophalen die ik gisteren morgen binnen gedregen had in de lokale wasserij. Was nog niet open en heb een beetje gewandeld in Boquette s gezellige straatjes. Een leuk plaatsje gevonden in het zo vrolijke morgen zonnetje op een steen naast de rivier en daar een heel lange tijd blijven zitten. Was gaan ophalen, hostal Palacios binnen en onze biezen gepakt richting winkeltje achter snoepjes en andere lekkernijenen voor de kindertjes van onze indiaantjes waar we gisteren geweest waren. Weer het busje op en afgestapt op dezelfde plaats van gisteren. Ja Mannekes, Sinterklaas Curd en Zwarte Piet Mads waren meer dan welkom. Leuk om te zien hoe je 10 tallen kinderen en vrouwen kan gelukkig maken met 5 dollar snoep. Nog enkele shotjes genomen, nee ik krijg daar nooit genoeg van en were berg naar beneden langs de andere kant. Nu juist een douchke genomen, een uurtje plat op bed gelegen en dus naar hier gekomen om het voorgaande te typen. Voila ge weet were iets meer van ous tweetjes. Hoe was het op de eerste schooldag ??? Reuze benieuwd.
Gisteren niets meer gedaan dan gezeten in het gezellige tuintje van Pancho. Een telefoonkaartje gekocht en mijn lieve moeke opgebeld en dan ook nog Anneke, Gery en Kootje in verbinding gebracht met Pancho. Mads heeft zijn eigen potje gekookt. 4 biefstukjes of 4 verschillende wijwes klaar gemaakt. Goe geslapen en vanmorgen op stap naar Tom en Caroline, taxi genomen want die rijden hier nu met hopen voor 2 dollar richting el castillo. Er zat nog iemand bij en die man moest eerst naar zijn huis gebracht worden aan de hele andere kant van Boquette. Na een 20 tal minuten rijden werd die kerel afgedropt en dan richting Kasteel. Kort bezoek gebracht bij Caroline, de rest van mijn gerief gaan ophalen en dan op mijn gemakskes naar beneden gewandeld. Het was super mooi weer deze morgen, stralende zon. Ideaal wandelweertje. Tot nog toe valt het reuze mee het weertje in Panama. Volgens dat het regenseizoen zou zijn hebben we nog niet veel gezien van de regen. Oeps, het begint hier nu wel te pletsen zeker. In de hoofdstraat van Boquette is het echt druk geworden. Taxis, busjes en veel vette 4 keren 4 s overheersen de straat. Je moet al eigenlijk op de twee loops gaan lopen om te kunnen genieten van de stilte. Dat gingen we nu juist doen maar ons programma wordt uitgesteld tot na de regen. Ik wil perse naar boven om de dorpen van de lokale indiaantjes nog eens opnieuw te gaan bekijken en hopelijk mag ik weer foto s maken van die mensen. Vele restaurantjes, leuke barkjes, fietsenverhuur, autoverhuur, banken in overvloed ja je hoeft niet meer naar David te gaan voor al die dingen. je kan van hieruit zelfs naar het prachtige Isla Coiba gaan voor 250 Dollar voor drie nachten. Toerisme groeit en meer en meer mensen beginnen er zich dan ook mee bezig te houden. Pancho heeft nu zelfs een warme douche na al die jaren. En ze kookt zulle. Al een paar horen tieren en dan roept Pancho open blue, open blue. Ik heb dan vanmiddag gebeld met Lemmy en Boy. Ze waren er redelijk gerust in. Morgen naar school. Ik vertelde hen dat ze nog elf dagen ñoesten slapen voordat ik thuiskwam en ze zeiden jajaja. Boy was te moe om te praten en onze Lemmy vertelde over Playmobil, dat hij en zijn broer goed zorgden voor hun mama en dat ze braaf waren. Ik kreeg de bevestiging van Anneke. Doe zo voort zou ik zeggen. Een kamertje is nu 19 dollar bij de Pancho, voor een dormitry betaal je 08 en een halve Bilbao. We blijven eten in de lokale restaurantjes en je betaald voor een maaltijd tussen de 1,50 en 3 dollar. Juist ne hoop slekken gegeten met erwten en een beetje gekapt erin, de mads heeft gekozen voor alweer kip met rijst. Dus alles loopt hier op rustige wieltjes en we blijven nog twee dagen hier, wachtend op de Gunther en zijn liefke. Groetjes van Nonkel Curd en neefje Mads aan alle lieve belgen xxx Salut...
