Bezoek aan het Fotomuseum in Antwerpen:
Ik was er al talloze keren voorbij gewandeld, maar nog nooit naar binnen gegaan... tot op zondag 6 maart... toen er een heel nieuwe wereld voor mij openging ...voor het eerst... naar het Fotomuseum in Antwerpen.
Ik schreef me in voor een interactieve rondleiding bij de tentoonstelling van 'Boris Mikhailov', wat een vorm is van reflectieve kunsteducatie.
Via onderstaande link vind je meer informatie over de interactieve rondleidingen die het Fotomuseum organiseert:
http://www.fotomuseum.be/workshops-en-events/rondleidingen.html
Vóór de rondleiding van start ging, ging ik al eens in mijn eentje een kijkje nemen. Ik was onder de indruk van de grote hoeveelheid foto's die iemand kan maken... . Het leek wel of Boris Mukhailov elke dag opstond en ging slapen met zijn fototoestel. Het mooie aan foto's is dat ze een momentopname zijn van één bepaalde gebeurtenis van hoe het vroeger 'echt' was. De foto's, zonder bijkomende uitleg bleven echter wel vaag voor mij. Des te meer gaf de rondleiding me een heel andere en diepgaandere kijk op het 'fotoleven' van Boris Mikhailov. Het verhaal achter zijn foto's maakt zijn werk mooi en betekenisvol. Het mooie aan de rondleiding is de educatieve waarde. Voor mij persoonlijk biedt het educatieve luik bovenop de kunst een echte meerwaarde. Naar mijn gevoel heb ik een kunstgerichte en maatschappijgerichte vorm van reflectieve kunsteducatie leren kennen. Ik heb kunst leren kennen en leren appreciëren. De interactieve rondleiding heeft me het verhaal achter de foto's leren kennen. Ik heb via deze kunstvorm ook meer inzicht verkregen in maatschappelijke systemen, meer specifiek over het communistische Sovjetverleden, de onafhankelijkheid en de recente revoluties.
Ticket Fotomuseum:
Bezoek aan het Rockoxhuis in Antwerpen:
'Slow Art Days'... Wat is dat? Ik heb het zelf mogen ontdekken in het Rockoxhuis, het huis waar burgemeester Rockox woonde in de 17e eeuw in Antwerpen Centrum en nu dienst doet als museum.
Onder begeleiding van een gids hebben we in groep drie schilderijen uitvoerig bekeken en besproken:
Spreekwoorden van Pieter II Brueghel:http://www.hetguldencabinet.be/nl/werk/77152_Brueghel_Spreekwoorden
Het schuttersfeest van Meester van Franckfurt : http://www.kmska.be/nl/collectie/highlights/Schuttersfeest.html
De verloren zoon van Rubens : http://www.kmska.be/nl/collectie/highlights/Verloren_zoon.html
Het was voor mij een aangename esthetische ervaring om zelf te kunnen ontdekken wat er allemaal op de schilderijen staat en waar de details en accenten liggen. Ook het ontdekken van de symbolische betekenis van bepaalde taferelen was zeer leerrijk.
Deze kennismaking met reflectieve kunsteducatie was zowel kunstgericht als persoonsgericht. Ik heb de schilderijen zelf leren kennen en appreciëren. Maar ik heb bij mezelf ook leren ontdekken wat ik mooi vind. Een half uur naar één schilderij kijken en vertellen in groep wat je ziet, wat je ervaart, waarover het volgens jou gaat... is helemaal niet té lang zoals ik eerst dacht. In tegendeel, eens we vertrokken waren met praten over het schilderij was de tijd zo om en wilde ik er alleen maar meer over te weten komen. Deze ervaring heeft mijn interesse gewekt om nog deel te nemen aan zo'n initiatieven. Het vergroot mijn kennis over de schilderijen maar vooral het delen van eigen ervaringen met anderen maakt het bijleren des te aangenamer.
Ticket Rockoxhuis:
Met welke vorm van kunsteducatie kwam ik reeds in aanraking?
De twee bovenstaande kunsteducatieve activiteiten die ik gedaan heb, vallen onder de reflectieve kunsteducatie. Deze vorm van kunsteducatie is de vorm die ik het meest uitoefen. Als ik aan kunst en cultuur deelneem, dan kom in in contact met de kunst door deze te beleven.
Vroeger tijdens het middelbaar onderwijs heb ik wel deelgenomen aan actieve kunsteducatie. Tijdens de les P.O. kregen we de opdracht om kunstwerken van twee willekeurige kunstenaars naar keuze te combineren in één werk. Ik koos ervoor om Magritte en Mondriaan te combineren. Het is deze vorm van kunsteducatie die me het meest bijblijft doorheen de jaren. Ik geniet er nog steeds van als ik naar het schilderwerk kijk:
Waar liggen mijn uitdagingen in het begeleiden van kunsteducatie?
In contact komen met actieve kunsteducatie is stap één... Het begeleiden van kunsteducatie is toch nog een grote stap verder...
Het woord zelf bestaat eigenlijk uit een tweeluik: kunst & educatie.
Het eerste deel kunst: Hieronder versta ik het opdoen van kennis over kunst.
Het tweede deel educatie: Dit is volgens mij het overbrengen van de leerprocessen dat kunst teweegbrengt.
Het eerste deel: de expertise in de kunsten zelf, is iets wat ik zelf kan aanleren door deel te nemen aan zowel actieve als reflectieve kunsteducatie. De kennis die ik verwerf, kan ik op mijn beurt doorgeven. Dit zou wel een proces van lange adem kunnen zijn tot ik het vakgebied door en door ken.
Voor mij ligt de grootste uitdaging in het tweede luik: educatie. Hoe breng je leerprocessen op gang? Wat is de beste manier op aan kunsteducatie te doen? Op welke manier wordt een leerproces vergemakkelijkt? En ga zo maar door... Het zijn allemaal vragen die meteen in mijn hoofd opkomen en waarop ik op dit moment geen pasklaar antwoord weet.
Maar ik weet wel dat er méér nodig dan enkel zelf deel te nemen aan kunsteducatie.
Stel dat ik toch de uitdaging zou aangaan en binnen een kunsteducatieve werking zou terechtkomen...
Dan zou ik een kunsteducatieve voorstelling maken over de gelijkenissen tussen klassieke muziek en hedendaagse muziek. Op deze manier bereik ik een ruim publiek, maar in het bijzonder beide doelgroepen waarop ik me iets meer richt: 'jongeren' en 'ouderen'.
Mijn doelstelling is om jongeren de klassieke muziek te leren kennen en doorheen de activiteit tot het besef te komen dat veel hedendaagse muziek gebaseerd is op klassieke muziek.
Omgekeerd wil ik bereiken dat ouderen door deze activiteiten kennis maken met de hedendaagse muziek en hierin de meer vertrouwde klassieke muziek leren ontdekken.
Ik wens dit te bereiken door bijvoorbeeld te werken met een inspirerende rondleiding. Er komen ook interactieve opdrachten aan bod: bezoekers kunnen bijvoorbeeld op een zeer laagdrempelige manier die voor iedere doelgroep toegankelijk is, via een computer zelf een deuntje samenstellen dat dan zowel klassiek als hedendaags kan afgespeeld worden.
Ik zou bij het uitwerken ook de vijf drempels in gedachten houden die er bij de doelgroepen voor kunnen zorgen dat participatie aan cultuur in het gedrang komt:
- Culturele competentie: Dit is een drempel die los staat van wat ik dan doen.
- Sociale waardering: Jongeren leren meer over de muzikale wereld van ouderen en omgekeerd. Ze leren elkaars muziek waarderen.
- Beschikbare tijd: Voor jongeren kan deze tentoonstelling tijdens de schooluren bezocht worden of er kan gebruik gemaakt worden van het rijdend museum dat naar de scholen toe komt.
- Financiële bestedingsruimte: Ik hou de prijzen zo laag mogelijk.
- Ruimtelijke aspecten/bereikbaarheid: Specifiek om de doelgroep 'ouderen' te kunnen bereiken zou ik de tentoonstelling 'aan huis' brengen. Via een rijdend museum kan deze interactieve tentoonstelling in rusthuizen getoond worden.
"Veranderingen binnen het kunstenlandschap beginnen bij de makers, de kunstenaars. Een schouwburg vervult enkel de rol van presentatieplek."
=> Er zit volgens mij wel waarheid in dat kunstenaars hun beleving, eigenheid en kijk op de samenleving uitdrukken via hun kunst. Aangezien de samenleving verandert, verandert ook het kunstenlandschap mee. Kunstenaars geven via hun kunst veranderingen weer die in de samenleving tot stand komen en delen dit met de toeschouwers.
Maar niet alleen bij de makers van kunst worden veranderingen weergegeven. Ook de toeschouwers hun kijk is zeer afhankelijk van de tijd waarin ze leven, de samenleving, cultuur, de tijdsgeest. Deze aspecten bepalen hoe een toeschouwer naar kunst kijkt en ook dat verandert. Het is volgens mij dus een wisselwerking, een verandering die vanuit twee kanten tot stand komt. Zowel de kant van de kunstenaar, als de kant van de toeschouwer die in tijdsgeest X een bepaald kunstwerk helemaal anders zal benaderen dan in tijdsgeest Y.
|
