De laatste week zijnde
een rush (zoals gewoonlijk in mijn geval, altijd alles op het laatste) was zo
hectisch vooral ook omdat ik tussendoor moest werken. Ik had minder tijd dan
voorzien om mijn laatste inkopen te doen, maar toch in geslaagd om alles rond
te krijgen.
Vrijdag, was mijn
laatste werkdag, =(. Mijn collegas hebben een afscheidsdrink georganiseerd in de
lokale pub waar we vaak iets gaan drinken tijdens de weekends. Het was een
leuke afsluiter voor mijn stage en mijn China ervaring. Nadien ben ik met the
friends samengekomen om van mijn laatste chinees avondmaal te genieten. Het was
zo fijn om met zen alle samen te zitten en afscheid va ze te nemen. Later de
avond ben ik met Eliza terug naar huis gekomen om verder in te pakken, want
daar ben ik zoals gewoonlijk weer veel te laat mee gestart
Nu alles is ingepakt
en klaar voor vertrek heb ik mijn zaterdagvoormiddag om nog wat tijd te
spenderen met Eliza. We hebben besloten om ons eens goed te laten verwennen bij
de Chinese spa en nadien te gaan lunchen. Aangezien mijn vlucht zondag 3 juni
in de vroege uurtjes vertrekt. Wil dat zeggen dat ik zaterdagnacht in de
luchthaven moet zijn om in te checken voor een vlucht van 11 uur. Waar de
familie mij hopelijk op te wachten staat
Mijn voorlaatste (werk)
week is ingegaan met ook de laatste department meeting, aangezien de komende
2 weken volgepland zijn met educatieve uitstappen. Waardoor de meesten niet op
kantoor aanwezig kunnen zijn.
Ondanks er veel te
doen was op kantoor, voelde het wel wat raar om de laatste opdrachten uit te
voeren. Ook heb ik een paar evenementen helpen begeleiden, wat zeer positief
verlopen was.
Ik kan niet geloven
dat de 4 maanden al over zijn, wat in het begin een lange periode leek. De tijd
is hier zo snel gegaan, dat ik er nu pas bij stil sta hoelang ik van thuis weg
ben. Met de komende week, zijnde mijn laatste week, is er nog van alles dat ik
moet doen. Zoals de laatste souvenirs aankopen, een laatste diner houden met the
friends, een degelijk afscheidsdrink met de collegas, .
Dit weekend was een
rustig weekend, een weekend voor mezelf al is het mijn laatste (volledig) weekend
hier in Beijing. Vanaf maandag gaat mijn laatste werkweek in en kan het
inpakken beginnen.
Maandag 14 mei zijn we
met The Hutong
team en de 4e jaars van BSB naar Pingyao gereisd. We hebben de hogesnelheidstrein,
die tot 300 km/h gaat, genomen. Het heeft ongeveer 4 uur geduurd eer we zijn
aangekomen in het station van Pingyao. Hier waren bussen op ons aan het wachten
om ons naar ons gastverblijf te vervoeren. Na iets minder dan een uur zijn we
aangekomen in ons gastverblijf, waar we meteen op uitstap zijn vertrokken naar
de stadmuren van de oude stad.
Pingyao is een zeer authentieke
stad en eigenlijk zeer typerend met tempels, want zo had ik mij China voorgesteld.
Het was een zeer warme en drukke week, zowel voor ons als crew en de kinderen. Zeker
de eerste 3 dagen waar we veel op uitstap gingen en buitenactiviteiten deden,
zoals tempels gaan bezoeken, kungfu lessen, zoektochten door de oude stad, wandelingen
doorheen de familie Wong residenties, avondmarkten ,
Zowel voor de kids, de leerkrachten als onze
crew was het een geslaagde trip. We hebben zeer veel plezier gehad samen met
kids, maar op het einde speelt de vermoeidheid wat parten. Dit was vooral te
voelen tijdens onze rit terug naar Beijing op vrijdag, waar iedereen aan het
slapen was.
Dit weekend was vooral
een thuisblijf weekend, om alles uit te pakken en wat slaap in te halen van de
week.
Aangezien ik nog maar
exact 2 weken heb, moet ik uitgerust zijn voor de startende werkweek op
maandag. Want met het drukke seizoen zal er zeker weer wat te doen zijn op
kantoor.
Het was een week vol
voorbereidingen voor de komende educatieve trip naar Pingyao met BSB (Britisch
School Beijing). Het is een multi-dagen trip met het 4e jaar, waar
de kids ± 10 jaar zijn en de activiteiten aangepast moeten worden aan hun niveau.
Al deze activiteiten hebben we dan ook samengebundeld in een handboek en daarna
moesten we al onze benodigdheden inpakken voor de trip. Daarnaast moest ik ook
een paar evenementen helpen voorbereiden en begeleiden voor het bedrijf.
Tijdens het weekend
hebben we (Eliza en ik) er een touritsche uitstap van gemaakt. Aangezien ik nog
maar 2 weken hier in Beijing heb, hebben we besloten al de bekende bezienswaardigheden
te bezoeken in, wel de meeste :p. Het was zeer vroeg opstaan voor de pick-up (06:30
uur), dit omdat we de eerste waren die opgehaald werden. Rond 8 uur kwamen we
eerst aan in Tiananmen Square, ook wel het Plein van de Hemelse Vrede genoemd. Het
is ongelooflijk hoeveel volk hier dagelijks komt. Het bekende plein waar Mao
Zedong begraven ligt en je zijn lichaam kan gaan bezoeken in het Mausoleum.
Tegenover het plein,
zie je de poort met een enorm groot schilderij van Mao, doorheen de poort is de
ingang tot de Verboden Stad, waar de Chinese keizers van
de Ming- en de Qing-dynastie regeerden. Waar dagelijks meer dan 80 000 mensen
deze plaats komen bezoeken. Na de Verboden Stad zijn we naar een instituut
geweest om meer informatie te krijgen over de tradities van de Chinese
geneeskunde, waar we een typische Chinese voetmassage aangeboden kregen.
Hierna zijn we gaan lunchen in een lokaal
restaurant dichtbij de Tempel van de Hemel, die we daarna ook zijn gaan bezoeken. Deze tempel
werd door de keizers gebruikt om te bidden voor een goede oogst. Het hele
gebied rond de tempel is adembenemend en de architectuur van de tempel is ongelooflijk.
Onze voorlaatste stop van de dag was een lokale parelmarkt, waar we de tijd
hadden om souvenirs en juwelen te kopen. Hier kon je onderhandelen voor unieke
souvenirs aan een goedkopere prijs aan te kopen.
Onze laatste stop van de dag was het Zomerpaleis,
wat toenmalig gebruikt werd als een luxe koninklijke tuin. De uitzichten die he
hier hebt zijn ongelooflijk, alleen jammer dat we maar een paar uur hadden. Je zou
hier zeker een dag kunnen doorbrengen om alles te bezoeken en volledig rond het
meer te wandelen.
Na een intense toeristische dag, hebben we
zondag er een meiden dag van gemaakt. We zijn met de meisjes naar de kapper geweest
en daarna gaan dineren.
Kort samengevat een drukke, maar geslaagd
weekend. Nu wat rusten en inpakken voor de trip naar Pingyao.
Zoals eerder vermeld
is het drukke seizoen zeker van start gegaan. We hebben elke week een paar
educatieve programmas staan met internationale scholen. Deze week heb ik een
educatief programma helpen leiden. We zijn van start gegaan in de voormiddag in
de Capital museum of China, waar de
kids (van ± 8 jaar) een paar opdrachten moesten uitvoeren die we hadden opgesteld
over de geschiedenis en levensstijl van
oud Beijing. Voor de namiddag gedeelte gingen we naar Ditan park, waar we een tocht
doorheen de geschiedenis naspeelde. Vooral de periode waar generaal Qi jiguang
de opdracht gaf op de Chinese muur terug te heropbouwen. Ik moest hier de rol
spelen van de Mongoolse generaal Jasaghutu en zijn visie over de heropbouw van
de muur en welke nadelen dit voor zijn volk en leger bracht.
Deze week heb ik ook mijn
nieuwe roommate Eliza mogen verwelkomen. Een echte Australische lady, waar ik
ongelooflijk goed mee overweg kan en veel ga doen. Zo zijn we naar de Beijingse
zoo geweest om de Giant pandas te gaan bezoeken. Al waren ze niet zo giant als
we eerst dachten :p maar het was een
ervaring om een zoo te bezoeken in een ander land. Toch heb ik de voorkeur voor
onze Belgische zoo, waar de dieren iets meer ruimte hebben.
Nu is het tijd om wat
te rusten, want er komt een drukke week aan vol voorbereidingen voor nieuwe
educatieve programmas.
Deze week was
ongelooflijk druk op het werk, het halen van deadlines en alle vergaderingen
bijwonen, maar dan ook de voorbereidingen van de educatieve activiteiten voor
de internationale scholen. Deze week hebben ze me gevraagd om een paar activiteiten
te leiden. Zoals het verven van de traditionele opera maskers, een begeleidende
tour door de hutongs ( traditionele Chinese straat waar de gewone bevolking
woont) waar de kids (vooral Chinese) hun
creativiteit en hun zintuigen moesten gebruiken om een paar schetsen te maken
van objecten die ze zagen in de hutongs.
Dankzij de
trainingsdagen die ik gevolgd heb in het bedrijf, kon ik deze activiteiten
zonder enig probleem leiden. Het was een fantastische ervaring om dit te mogen
doen en vooral een unieke opportuniteit om een andere kant te zien van het
bedrijf. Het deed eens deugd om buiten de kantoormuren te zijn en samen te
werken met kinderen. Het is ongelooflijk om zoveel terug te krijgen van deze
kinderen, ook al heb je maar een paar uur met ze gespendeerd.
Buiten het werk ging
ons gewone leven thuis (in ons appartement) gewoon verder. Aangezien mijn 2
roommates zaterdag 28 april al terug naar huis gingen, probeerde we met ons drieën zo vaak mogelijk samen te gaan eten of
leuke dingen te doen met onze vriendengroep. Het klinkt misschien zeer cliché,
maar als je een lange tijd samenwoont met iemand / ze elke dag ziet, geraak je
zeer gehecht aan deze personen. Het was dan ook zeer raar om afscheid te nemen
van elkaar, want in deze 2 maanden zijn we zeer gehecht aan elkaar en zelfs vriendinnen
geworden. Nu is het me, myself and I, in dit appartement voor de komende maand.
Aangezien dinsdag 1
mei is, is het in China 3 dagen dat je vrij krijgt, maar wel werken op zaterdag
en terug werken op woensdag. Wat zeer leuk is en ik deze tijd kan gebruiken om
mijn proef verder te schrijven en wat te gaan bezichtigen.
Op naar een nieuwe
week met nieuwe ervaringen en verhalen.
Wat vliegt de tijd
voorbij, zeker na een drukke werkweek, vol met vergaderingen en voorbereidingen
voor de komende educatieve en corporate programmas.
Ik heb nog maar 5
weken in China en dan is het alweer tijd om terug naar België te gaan. Ook al
klinkt het raar ik heb nu pas tijd gehad om de Chinese muur te gaan bezoeken. Als
je de muur gaat bezoeken moet je er zeker een daguitstap van maken of zelfs een
weekend uitstap, dit als je beslist om het zonder gids te doen. Zeker als je de
hike van Jiankou (niet gerestaureerd gedeelte) naar Mutianyu
(volledig gerestaureerd gedeelte) wil doen. Dat is wat ik en Emily (mijn roommate) ondervonden hebben, toen we onze
planning aan het maken waren.
Het was zeker 3 uur om
tot aan de Chinese muur te geraken met het openbaar vervoer, in welk we 3
bussen moesten nemen. Eens aangekomen in Xizhazi, de
laatste stop van de bus, begon de start van onze wandeltocht naar de muur. We moesten
een wandeltocht van ongeveer 3 kwartier door het bos doen vooraleer we aan de
rand van de muur kwamen. Het is inderdaad een adembenemend landschap eens je
bovenaan de muur staat en een uitzicht hebt over het hele gebied. Maar dit was
nog maar het begin, we hadden een hike van zeker 5 uur voor de boeg. Als je het
niet gewoon bent om te hiken, wat voor mij het geval was omdat we in België
geen bergen hebben, was dit zeker te voelen de volgende dag aan mijn benen. Voor
Emily, die het wel gewoon is om te hiken, zeker omdat ze het meerdere keren per
jaar doet in Amerika, was dit iets simpeler.
Het begin was vrij gemakkelijk en de hellingen
waren zeker doenbaar, naarmate we verder gingen werden de hellingen steiler en steiler.
Het was geen gewone wandeling meer in mijn ogen, maar meer een beklimming. Een
helling betekent ook een daling daarna, in mijn opinie zijn de dalingen erger
dan de hellingen. Het is enorm belastend voor je benen, zeker na een paar uur hiken
aan een stuk door. Omdat we afhankelijk waren van het openbaar vervoer en de laatste
bus terug moesten halen, moesten we toch een zeker tempo aanhouden.
Zoals vermeld zijn we begonnen bij het niet gerestaureerd
gedeelte van de muur. Dit betekent dat alles er bij ligt zoals de natuur en de
tijd het heeft achtergelaten. Toen we al
halverwege onze tocht waren, kwamen we een obstakel tegen waar we niet langs
konden. Een afgebroken wachttoren waar we niet op konden en we hebben alles
geprobeerd om erop te geraken. Na zeker een uur verspild te hebben en al moe
begonnen te worden, hebben we besloten om het bos pad te volgen terug naar een
dorp en vandaaruit een bus terug te nemen. Aangezien opgeven niet in onze
woordenboek voorkomt, zijn we rond de afgebroken wachttoren gewandeld, het bos
in. We waren zo gelukkig toen we een bord zagen met de wegmarkering richting Mutianyu.
Dit gaf ons extra moed en hebben onze tocht verdergezet. Het werd al avond en
we waren nog altijd niet aangekomen in Mutianyu, we wisten dat het niet ver
meer was, maar we wisten ook dat we de laatste bus niet zouden halen. We waren
meer bezorgd dat we ergens in een wachttoren zouden moeten overnachten en de
volgende dag de bus naar huis nemen.
Maar dit was gelukkig niet het geval, we
hebben Mutianyu bereikt tegen 19 uur. Aangezien de zonsondergang in Beijing
vrij vroeg is, was het tegen dan al donker. We hebben de laatste 1000 trappen
ingezet met onze (gsm)zaklamp ingezet opzoek naar een taxi, die ons naar de dichtstbijzijnde
metrostation kon brengen om toch thuis te geraken. Dankzij een taxi-vriend van
de bewaker, konden we onze rit naar huis voorbereiden. We hadden een uur de
tijd om te bekomen van onze toch alvorens we de metro konden nemen. Eens aangekomen
in Houshayu (de metrostop in de geciviliseerde wereld) zagen we na 7 uur terug
mensen.
Na 14 uur weggeweest te zijn een meer dan 24 000
stappen gezet te hebben, zijn we thuis aangekomen. Helemaal uitgeput, maar na
een verfrissende douche, was dit een onvergetelijk avontuur samen dat we altijd
zullen herinneren. Maar ook voelen de volgende dag :p
Na 2 maanden hier in Beijing te zijn, voelt het
als routine aan. Zelfs om te gaan werken, mijn collegas op mijn stageplaats
vinden dat het zeer snel voorbij aan het vliegen is, aangezien ik al half weg
mijn stage zit. Ik heb in deze maanden al ongelooflijk veel bijgeleerd en kijk
ernaar uit om nog meer uitdagingen aan te nemen in het bedrijf. We hebben de
voorbije week een 2daagse freelancer training gehad. Dit hield in eens je de
training voltooid had je mee op een educational program geplaatst kon worden
om het team te helpen leiden. Dit waren 2 leerrijke dagen, want ik kon meteen
het verschil zien met België. Er is een zeer groot verschil in wat toegelaten
is en wat niet in China, aangezien alles hier strikt gecontroleerd wordt. Bijvoorbeeld
bij zo een educational program dat wij organiseren met studenten (zelfs van
internationale scholen) wordt al ons materiaal en handboeken gecontroleerd of
dat er iets in zou staan wat niet toegelaten is.
Tijdens het weekend hebben we een uitstap naar
Shidu gedaan, de watervallen gaan bezichtigen. We zijn zo een 3 uur onderweg
geweest met de bus. Eens aangekomen was het een magische plaats, al zeg ik het
zelf. Het is ongelooflijk dat je in een paar uur vanuit centrum Beijing naar
een totaal andere plaats in Beijing kan zijn. Een plek weg van al de drukte en
vervuiling, waar je tot rust kan komen in alle stilte genietend van de natuur. Het
was een dag om te wandelen en van de omgeving te genieten met al de watervallen
en bergen die te zien waren.
Na een weekend vol wandelingen in de natuur,
is het weer tijd om de laatste e-mails te checken voordat de werkweek terug
begint.
Na het hele verhuis en
het aanpassen aan ons nieuw appartement en omgeving, ging het leven hier zijn
gewone gangetje. Het was een korte week op het werk door de QingMing Holiday. Het is een traditionele feestdag waar de
chinezen de graven van de voorouders bezoeken en onderhouden. In het bedrijf
hebben ze ons daarom 3 dagen vrij gegeven, inclusief weekend. Want als we de Chinese
regelgeving zouden volgen, zouden we donderdag, vrijdag en zaterdag vrij
hebben, maar moeten werken op zondag. Dit werd zeer geapprecieerd in het
bedrijf en voor mij een uitstekende kans om eens te gaan sightseeing.
Met mijn roommate Emily en haar vriendinnen
van Shanghai die haar zijn komen bezoeken, zijn we de Ming tombes gaan
bezoeken. Een 3 uur rit met het openbaar vervoer, maar een zeer majestueuze
plaats. Hier zijn 13 keizers begraven met elk hun eigen tempel. Deze worden tot
op de dag van vandaag nog altijd aanboden. Het is een zeer groot gebied, want
om van de ene tombe naar de andere te gaan moet je de bus nemen omdat ze zo ver
van elkaar liggen. Het enige nadeel is dat er 13 tombes, maar alleen 3 zijn er
open voor het publiek en deze keer waren er alleen maar 2 open. De Dingling tombe
zijn ze momenteel aan het restaureren.
De dag erna zijn we de The Marco Polo Bridge
ofwel de Lugou Bridge gaan bezoeken. In de Chinese geschiedenis wordt deze brug
niet gelinkt aan zijn ongelooflijke architectuur, maar aan de 8 jarige oorlog
met Japan. Het is een fascinerende plaats en zeker als je langs de stadmuren wandelt
en je de afdruk van de kanonskogels in de muur nog kan zien.
Al bij al hebben we een zeer leerrijke, maar vermoeiend
weekend gehad. Eens terug thuis was het weer tijd om alles voor te bereiden
voor de start van een nieuwe (werk)week.
Het was een rare week. Maandag avond krijgen
we te horen dat we ten laatste woensdag uit ons appartement moeten verhuizen,
omdat de eigenaar besloten heeft om de vloer en het plafond her aan te leggen. Onze
verantwoordelijke contactpersoon heeft ons dit nieuws gebracht, maar met een
oplossing. Hij heeft een nieuw appartement voor ons gevonden, wel verder van de
stad en het werk, maar nog altijd bereikbaar via openbaar vervoer (in mijn
geval de metro, want bussen is geen optie). We zagen er eerst tegenop, nu we al
meer dan een maand in Dongdaqiao leven (onze regio). In de tussentijd ging het
leven gewoon verder en het werk ook, ik heb wel een dag vrijaf gekregen om mijn
verhuis te regelen.
Eens woensdagavond aankwam stonden al onze
valiezen klaar en stond er een verhuiswagen voor ons deur. We verhuizen naar Jintailu,
verder naar het oosten van Beijing toe. Niemand van ons zag dit zitten, we
waren het zo gewoon in ons vorig appartement. Ook omdat we in de late avond
verhuisd zijn en alles al donker was, was dit ook niet bevorderlijk voor onze
gemoedsstemming. Eens donderdagochtend aanbrak hadden we er dan ook een heel
andere kijk op. Onderweg naar de metro passeerde ik heel veel lokale
restaurantjes en winkels, wat een echt China-gevoel geeft.
Dus dit weekend was het vooral uitpakken
(weeral) en onze nieuwe omgeving gaan verkennen. Op naar een nieuwe start met
een nieuwe maand.
 "Razz"){kind=icon}
 "Shocked"){kind=icon}
