Chantal en haar echtgenoot, Edward hebben ons vandaag nog wat leuke plekjes laten zien in Toronto. Zo hebben we de Mills Brewery bezocht. Zoals je ziet op de foto's is het er erg gezellig met leuke winkeltjes, terrasjes, ... Emily was natuurlijk zeer content om haar vriendje Alex terug te zien! Namiddag zijn we naar hun thuis gegaan waar we wat meer uitleg hebben gekregen over het leven, werken en wonen in Canada. En als afsluiter een home-cooked meal! Waarvoor nogmaals dank! En ondertussen bleven Alex en Emily uiteraard maar spelen.
Eindelijk hebben we vandaag bij Tim Hortons ontbijt gegeten. Ann had hier al veel over gehoord en vermits het ontbijt in ons hotel de wensen over laat hebben we Tim een kans gegeven. Deze keten is in Canada zelfs groter Mac Donald's. Het is eigenlijk vooral bekend voor zijn lekkere ontbijtkoeken, broodjes, koffie en Timbits (super lekkere kleine smoutbollen in allerlei verschillende smaken). En we moeten het zeggen: het heeft ons gesmaakt!
Nadien op naar de Niagara Falls! Het was werkelijk indrukwekkend! Even ter jullie informatie: de Amerikaanse Falls zijn deze met de rotsblokken vanonder. De Candese Falls zijn de gebogen: Horseshoe Falls. We moesten de ultieme toerist uithangen en we hebben een boottocht gedaan naar de Falls: Maid of the mist. Als je naar de foto's kijkt zie je soms zo'n boot gevaarlijk dichtbij de Falls komen: daar hebben wij dus ook in gezeten. En we begrepen meteen waarom we allemaal zo'n blauw regenjasje kregen. Zeik-nat wordt je er!
De boardwalk naar en langs de Falls is trouwens ook de moeite: mooie aangelegde parken. Maar als je dan het stadje Niagara bezoekt waan je je even in Las Vegas! Niet te doen: zoveel reclame, restaurants, horror huizen, Ripley believe it or not toestanden, wax musea,... Hier hebben we lunch gegeten in het Rainforest Café, waar je je in de jungle waant met allerlei (opgemaakte weliswaar) olifanten, apen, papegaaien,... Om de zoveel tijd beginnen die beesten dan te bewegen en breekt er een 'onweer' uit met donder en bliksem. Voor ons was dit best wel leuk maar Emily konden we niet overtuigen van het feit dat het niet echt was... Na de lunch zijn we vlug weggegaan uit deze Las Vegas toestanden en zijn we terug naar het wereldwonder Niagara Falls gaan kijken en werden we weer allemaal even stil.
En ja hoor hier maken ze ook wijn (echt waar Nathalie en Ives!). In het stadje Niagara-on-the-lake heb je verschillende wijnboeren. We hebben natuurlijk 's avonds zo'n wijntje gekraakt en het was best lekker!
We hebben de stad Toronto vandaag bezocht en dit gebeurde onder begeleiding van onze gids: Chantal (waarvoor nogmaals dank)! Chantal is eigenlijk een rasechte Tongerse die getrouwd is met een Canadees. Vermits wij elkaar reeds kenden, hebben we Chantal bezocht in Toronto. Het was natuurlijk super om alles te leren kennen van Toronto en het leven in Canada.
De eerste foto is de Toronto'se versie van Times Square. Nadien hebben we Eaton Centre bezocht. Dit is een gigantische mall, waar Emily haar hartje weer heeft opgehaald in de Disney winkel (Ann moesten we ook in toom houden). Verder we het oude stadhuis (nu gerechtsgebouw), CN-tower,... bezocht. Het bezoekje aan China Town was ook zeker de moeite waard. Je had hier immers niet enkel restaurantjes maar ook winkeltjes waar je Chinese groenten, fruit, kruiden,... kon kopen. We hebben de dag afgesloten in Toronto met een bezoek aan Kensington market. Dit is een alternatieve gezellige buurt met kleine boetieks, kunst, snuisterijen,...
Terug bij Chantal thuis hebben we haar zoontje Alex van de schoolbus opgepikt en zijn we het plaatselijke speeltuintje gaan bezoeken. Ook dit viel zeker in de smaak bij Emily. En zoals je kan zien, zijn de vonken al overgeslaan tussen Emily en haar Canadese boyfriend Alex...
We hebben vandaag eigenlijk weinig te vertellen. Het was een vrij lange en vermoeiende rit naar Mississauga. Dit is een stadje dat aan het Ontario meer ligt, dichtbij Toronto.
Zoals je op de foto kan zien, bestaat de autoweg naar Toronto uit 2 maal 4 rijvakken: 8 rijvakken dezelfde richting uit! Effe wennen voor ons.
We hebben dan ook enkel uitgepakt en voor het eerst de was en de strijk kunnen doen. En eventjes de batterijen opladen.
Eindelijk de natuur in! We hebben vandaag een hiking tocht gemaakt door
het Frontenac Provincial Park. Het was echt de moeite om langs de
verschillende meren te wandelen en de mooie gekleurde bomen te zien.
Zelfs Emily heeft de 3 km volledig alleen gewandeld. Het resultaat toen
we de auto bereikten, kunnen jullie op de laatste foto wel zien. Ann
heeft wel een beetje op haar ongemak gewandeld vermits de park ranger
ons verteld had dat er eind juli voor het laatst een beer werd
gezien... Het zijn zwarte beren die hier zitten. Gelukkig zijn we
enkel eekhoorns en volgens Ann een hert tegengekomen (Christof heeft dit
laatste wel niet gezien). We kregen maar niet genoeg van het mooie
landschap zoals je aan onze foto's kan zien.
Vanmorgen zag het er echter naar uit dat we de hele dag op hotel moesten
blijven. Er is namelijk een tropische storm aan het razen in New
Foundland. Dat is wel ver van hier maar de uiteinden van de storm zijn
vanmorgen toch langs ons gepasseerd: regen, rukwinden,... Maar gelukkig
is het tegen de middag opgeklaard.
Kingston is gelegen aan het begin van de Saint Lawrence rivier, de rivier ontstaat uit het Ontario meer en mondt 1400 km verder uit in de Atlantische oceaan. De rivier en het meer zijn, na de noordpool, de grootste zoet water reservoirs ter wereld. We besloten dus om een tochtje met de boot te maken. We hebben een stukje over het meer alsook over de rivier gevaren. Het begin van de rivier staat ook bekend als de Thousand Islands.
De Irish Pub zijn we nadien ook nog een bezoekje gaan brengen. Leuke anekdote: hoewel je hier een terras hebt, is het verboden om op het terras een sigaret te roken. Je moet buiten de omheining van het terras gaan staan en ze daar roken. Begrijpen wie begrijpen kan... Als bewijs hebben we er een foto van genomen.
Vandaag hebben we besloten ons verblijf in Canada iets anders in te delen. Eerst gaan we 3 dagen in Kingston verblijven. Van hieruit zullen we dan een paar uitstappen doen. Vanaf woensdag tem zondag zullen we dan in de buurt van Toronto verblijven.
Vandaag hebben we Kingston verkend en het rustig aan gedaan. Het was zondag en antiekmarkt, niet zo groot als bij ons, maar toch gezellig. Ook is er hier een leuke Irish Pub, met Stella van het vat en zelfs Leffe. Ze tappen de Stella zelfs met een kraag!
We hebben een leuk hotel aan de Kingston, Waterfront. Het stadje is gezellig, klein en gemoedelijk. Zou heel Canada zo gemoedelijk zijn? We zullen het jullie binnenkort kunnen vertellen.
Dag 9: zaterdag 18 september 2010 : New Hampshire en Vermont
De bedoeling was om op twee dagen doorheen de staten New Hampshire en Vermont te rijden en ergens een overnachting in de bossen te doen. Momenteel is het begin van de herfst aangekomen en dan kleurt het landschap prachtig. We hadden er echter niet op gerekend dat onze tocht doorheen New England in een weekend zou vallen en dat het dan ook nog eens een toeristisch top weekend zou zijn. Alle Amerikanen dus daarheen en wij twee dagen lang via internet vruchteloos naar een hotel zoeken, niets dus. Dan hebben we maar besloten om er in één dag doorheen te rijden. De prijzen waren ook sky high, neem de afzetters prijzen aan de kust tijdens bvb. Hemelvaart weekend en vermenigvuldig dat met 4.
De rit was prachtig, van het begin tot het einde tussen de bossen, in de bergen , langs meren met prachtige picknick plaatsen.
Tegen vier uur namiddag zijn we dan de grens met Canada gepasseerd. Onze eerste kennismaking met Canada, was met de provincie Québec. Het was een heel andere wereld die we binnenreden, niets anders dan landbouw. Het Frans Canadees is ook even wennen. Zonder afbraak te doen aan de Franstalige Canadezen, kwam het toch wat vreemd op ons over. Je kan het best vergelijken met een echte Tongenaar die Frans praat, Frans met een Teungers accent dus. Waarschijnlijk is het een mengelmoes van Indiaans-Frans, gemende met Engelstalige woorden. We merkten ook dadelijk aan de muziek dat we een ander land binnenreden : back to the eighties en covers in het Frans, wel ambiance hoor !
Na een lange nacht zijn we als een blok op Canadese grond in slaap gevallen.
Regen, regen en nog eens regen... Dat is de samenvatting van het weer vandaag. Maar we hebben de regen getrotseerd en we zijn Boston gaan bezoeken.
Boston is een redelijk oude stad en ook zeer gezellig. Na New York is het de grootste stad van het noordoosten van de USA. Maar het verschil is enorm. De mensen zijn rustig, relaxt en behulpzaam. De oude herenhuizen en authentieke winkeltjes maken de stad zeer aangenaam, zelfs ondanks het slechte weer.
Voor onze lunch hebben we natuurlijk de bekende bar Cheers opgezocht (iedereen welbekend van de serie). Christof heeft het toch maar niet geriskeerd om de 'Norm-burger' te eten maar al bij al was het eten wel goed. Christof vond het Boston red brick beer ook goed te drinken. Ann heeft het uiteraard niet geriskeerd om bier te drinken na het voorval in NY... Hopelijk gaat dit in Canada anders zijn.
Namiddag hebben we enkele oude gebouwen bezocht op Beacon Hill, de stad heeft echter veel mooie gezellige wijken dat je ze onmogelijk allemaal kunt doen. Er is ook duidelijk moeite gedaan om de oude gedeeltes te bewaren in hun authenticiteit.
De oude Trinity church leek ons ook de moeite om eens aan de binnenkant te bekijken. Maar dit ging blijkbaar niet zomaar. Je moest 8$ per persoon betalen, Emily 6$. We hebben ons dan maar omgedraaid want dit was er een beetje erover in onze ogen. By the way dit was alleen om ze te bekijken. Als je een gids wilde moest je uiteraard nog meer betalen...
Daarna zijn we Harvard university gaan bezoeken. Misschien wel de nummer 1 van de Amerikaanse Ivy League universiteiten. Een absolute aanrader: de gebouwen ademen geschiedenis uit, de studenten die er rondslenteren geven Cambridge juist dat ietsje meer. Het is heel leuk om eens te zien hoe dat alles eruit ziet en aan toe gaat. Zoals je ziet op de foto's zijn de grote gebouwen gelegen tussen het groen met mooie binnenpleinen. Emily heeft bij haar inschrijving reeds een T-shirt gekregen, waar ze natuurlijk behoorlijk fier op is. Nu nog 15 jaar sparen om het te kunnen betalen.
Het drukke (en dure) New York hebben we achter ons gelaten en we beginnen vandaag aan onze roadtrip!
Het afhalen van onze auto liep spijtig genoeg niet van een leien dakje. We hadden deze reeds op voorhand gereserveerd en betaald maar blijkbaar moet de naam van de auto ook dezelfde naam zijn als die van de credit card houder. Onze auto stond echter op Christof zijn naam en de credit card op Ann haar naam... Na wat telefoontjes naar België (reisagentschap en autoverhuurmaatschappij) is het dan toch in orde gekomen. Auto staat nu op Ann haar naam (maar Christof rijdt het meeste voor alle veiligheid).
De auto dan. Onze auto is een Ford explorer. Nooit van gehoord maar hij rijdt goed en we zitten comfortabel.
Na anderhalf uur rijden waren we in Mystic. Onze keuze van hotel was het Hyatt Plaza en gelukkig was er nog een kamer vrij.
Mystic is een kleine gezellige havenstad aan de Mystic river. Degenen die de jaren 80 bewust hebben meegemaakt, kennen Mystic waarschijnlijk van de film Mystic pizza met Julia Roberts. Het restaurant waar de film zich grotendeels afspeelt bestaat echt en we zijn er dan ook een pizza gaan eten. En we moeten het zeggen: hij was echt lekker! Verder is de stad ook bekend van de mooie huizen die langs de rivier staan. We zijn deze ook gaan bewonderen. En we hebben ook een paar kanshebbers gevonden waar wij best wel kunnen wonen. Je bekijkt ze maar in de bijlage.
Het is hier echt prachtig om te wandelen. Maar we hebben toch een opmerking... Er bevond zich een mooie zaak met terras aan de rivier, fantastisch gelegen, echt iets om een namiddag (of avond) terrasje te gaan doen. Vermits het half 4 was en wij best wel wat verfrissing konden gebruiken, zijn we daar naartoe gegaan. Toen we echter enkel iets te drinken wilden en niets te eten, zeiden ze dat het kon, zolang er niet te veel volk was. Ze vertelden er ook bij dat als er volk bij kwam, wij vriendelijk werden verzocht de zaak te verlaten... Zo werkt het hier in de USA, er zijn praktisch geen gewone cafés (zoals op de markt of bij Eddy) waar je gewoon iets kan drinken op een terras. Het is ofwel eten ofwel een rokerige bar. Hier en daar vindt je het wel maar ze zijn dun gezaaid. We hebben ons glas dan maar vlug leeg gedronken en besloten dit geen tweede keer te doen, want van rustig genieten was er nu ook geen sprake.
We hebben besloten om vandaag een erg rustige dag te hebben. We hebben eerst op ons gemak ontbeten in ons hotel. Onze pogingen om Emily cornflakes te laten eten zijn volledig de mist in gegaan. Zij zag enkel die muffins wel zitten. We zijn dan rustig richting Boston gereden door het mooie bosrijke Connecticut. Hier hebben we een scenic route gedaan via highway 1. Ons hotel hebben we gevonden in Brockton, net buiten Boston.
Wat hebben we vandaag dan nog gedaan? Wel we zijn wat inkopen gaan doen in de supermarkt, waar Ann serieus onder de indruk was van de grootte van de radijsjes (zie foto). Verder hebben we een duik genomen in het zwembad en hot tub van ons hotel. En hebben we gerelaxt. Morgen is het immers weer een drukke dag als we Boston gaan bezoeken.
Nog even dit: momenteel is hier een serieus onweer aan de gang in de gietende regen. Emily is gelukkig als een blok in slaap gevallen (van al dat zwemmen waarschijnlijk) en merkt er niets van.
Blijkbaar moesten we vandaag eerst nog afkicken van al dat shoppen gisteren. Emily heeft nieuwe botten gekregen, waar ze gewillig mee poseert (zie foto). Op de andere foto wilde Emily mama nadoen door ook lingerie te passen in de wereldbekende Agent Provacateur. Toevallig waren beide winkels gelegen op Mercer street, Soho. Het toeval heeft er niets mee te maken dat we daar waren, vermits niemand minder dan Jon Bon Jovi er woont (Ann had deze research natuurlijk gedaan). Maar ondanks het feit dat we ongeveer 4 keer op verschillende tijdstippen aan zijn deur voorbij gegaan zijn, liet Jon zich van geen kanten zien. Rest ons dus alleen een foto aan zijn voordeur (van het appartementsgebouw waar hij op het bovenste verdieping zijn intrek genomen heeft).
Na een tijdje stalking in Soho, zijn we uiteindelijk naar Little Italy gegaan. Hier dachten we de beste Italiaanse keuken te mogen proeven. Niets is minder waar. Het was niet slecht maar we hadden meer verwacht. Geen aanrader, toch niet om te eten. Voor de rest een gezellige buurt en vanaf volgende weekend zijn er blijkbaar jaarlijkse feesten, waarvan de nodige voorbereidingen in volle gang zijn.
Na de maaltijd en nog een bezoek aan Jon zijn appartement rijker, zijn we via Union Square een beetje gaan rondwandelen in Greenwich village. Dit is een rustige buurt met nog authentieke huizen.
Van al dat wandelen krijg je dorst en toen Christof een bruin café zag (White Horse Tavern één van de oudste in NY) waar ze Stella schonken (Jupiler vindt ge hier niet), zijn we hier uiteraard een terrasje gaan doen. De meatpacking district, de vrouwen kennen dit ongetwijfeld van sex and the city (Samantha woont er) is momenteel een grote hype, en we zijn er dan ook eens de sfeer gaan opsnuiven. Tijdens de dag is het vrij rustig met gezellige restaurantjes en terrasjes. 's Avonds loopt er de high society van NY rond (volgende keer misschien toch een babysit meenemen. Kandidaten kunnen zich nu reeds aanmelden via het gastenboek).
De dag hebben we afgesloten met een bezoek aan Chelsea market. Dit is een overdekte markt waar je echt allerlei verse producten kunt kopen. Ook gezellig en je ziet duidelijk dat hier niet alles fast food is. Maar vermits 5 dagen New York serieus in je kleren kruipt en onze voeten en benen nu echt wel niet meer meewillen, hebben we onze armen in de lucht gestoken en heeft een yellow cab ons naar ons hotel gebracht.
New York zit erop. Morgen onze auto ophalen en dan begint onze roadtrip.
Eerst en vooral zouden wij het heel leuk vinden dat jullie ook af en toe iets in ons dagboek schrijven!
Vandaag was het echt wel een shopping dag om u tegen te zeggen. We zijn eerst vanmorgen langs times square gegaan, waar de grootste speelgoedwinkel ligt die we ooit gezien hebben (Toys R us). Er is niet alleen speelgoed: er staat gewoon een reuzenrad waar iedereen een ritje in mag maken, een bewegende en lawaaierige (tot groot ongenoegen van Emily) T-rex van Jurassic Parc, een Barbie huis (tot groot genoegen van Emily en Ann...),... Emily heeft daar eindelijk Woody, Jessie en Buzz Lightyear van Toy Story gekregen.
Nadien zijn we naar Macys gegaan, waar zowel Ann als Emily niet genoeg kregen van het grote aanbod kleding. Dan wat sightseeing: Empire State Building, Chrysler Building en Bryant Parc waar we weliswaar een aantal niet gehaaste maar relaxte gezellige New Yorkers (of toeristen) aantroffen.
Na een lunch in het Rockefeller Center, kregen we maar niet genoeg van al die winkels. Namiddag zijn we opnieuw naar Bloomingdales gegaan. Dit was zonder twijfel de grootste en mooiste winkel die we ooit gezien hebben. Elke verkoper loopt er in kostuum rond en als je iets koopt, krijg je hun persoonlijke business card. En ze hebben er werkelijk alle merken: gaande van Guess tot Chanel en Louis Vuitton...
Na een stop in de DKNY winkel was het welletjes en deed onze portefeuille wat pijn. Christof wil nog even meegeven dat Ann met gemak heel New York zou kunnen leegkopen. Op één dag zag ze zomaar even 30 paar schoenen en 30 handtassen die ze wilde hebben. Het compromis was dan 1 paar schoenen en 1 handtas...
Emily kan er trouwens ook al wat van. Op de kinderafdeling van Macys en in Toys R us kregen we voortdurend te horen 'dat ook hebben, dat ook hebben,...'.
Oh ja de laatste foto is het resultaat van deze shopping/ sightseeing dag.
Even nog wat voor de grootouders, Emily eet heel goed en slaapt goed. En ze is heel blij, wil voorlopig nog niet naar huis. Ze heeft alleen nog niet door dat New York bij Amerika hoort en zegt steeds 'Naar Amerika gaan'. We weten echter niet goed wat we hierop moeten zeggen. Proberen duidelijk te maken dat we er zijn. En in principe heeft ze gelijk want een New Yorker beschouwt zich niet als een Amerikaan...
