Zojuist geland in gigantische luchthaven van Atlanta. Vingerafdrukken gezet en gelachen voor de foto bij een Afro-Amerikaanse douanier. Nu nog even de (5u wacht)tijd proberen te doden door iets te eten en te drinken (Fre:"De prijs-kwaliteitsverhouding van de Amerikaanse smoothies bereid door een big mama, is steengoed!"). Dan misschien nog een koopje proberen te doen in een van de talrijke winkeltjes vooraleer we om 17u50 het viegtuig nemen naar Brussel.
Door Liesbeth
Vanochtend vroeg en vanmiddag 2 boottochtjes gedaan. Terug een aantal reeds bekende - maar nog niet beu geziene - dieren gezien zoals wilde apen (3 soorten: brulapen, slingerapen en kapucijnapen), veel leguanen die liggen te zonnebaden, de groene versie van de Jezus-christ-lizard ( degene die over water kan lopen; al hebben we dat nu weer niet gezien, want enkel een jong exemplaar doet dit en dan nog slechts sporadisch),...
Ook opnieuw een luiaard gezien, de 3-vingerige dit maal, van heel dichtbij. Hij sliep niet maar kroop omhoog langs een boom.
Voor het eerst een snake-bird gezien, ze heten zo omdat ze zwemmen met enkel hun kop boven water, zodat ze op een waterslang lijken. Langs de rivier laten ze hun veren drogen.
Ook hoog in de bomen een tapir gezien. Met zijn wit-zwarte vacht heeft hij iets weg van een panda. Heel mooi.
Verder ook gewoon genoten van de tocht in de kanalen van het woud.
Het systeem werkt. Gisteravond in het pikkedonker 4 vrouwelijke zeeschilpadden terug de zee zien inkruipen omdat ze zich niet 'comfortabel' genoeg vonden om hun eitjes te droppen. De green seaturtle is vanaf hun 25e geslachtsrijp, ze zijn 1,5 lang en circa 0,75m breed. Tegen middernacht was er eentje die wel willend was en een kuiltje gegraven heeft en er een honderdtal eitjes heeft gedumpt. Heel boeiend, maar ook veel regels om de schildpadden te beschermen. Geen foto's, geen licht,...
Toch een heel boeiende belevenis, om bij de schildpad te zijn tijdens dit kritisch moment. (Tijdens het eitjes leggen zelf kan je niet veel verkeerd doen, want dan zijn ze in een trance. Tijdens het uit de zee kruipen en het kuilgraven mag je ze niet storen of ze zijn terug weg.)
In Puerto Viego hebben we een leuke bar opgezocht, waar er enkele lokale zwartjes met rastafakapsel zaten. Tot driemaal toe werd ons vriendelijk gevraagd of we geen weed nodig hadden om de regae muziek beter te appreciëren.
Uiteraard hebben we ons beperkt tot alcohol. (Hoewel dit schadelijker is dan weed.)
