|
DE TIJD VLIEGT
Woensdag 17 november rijden we met Carine en nonkel F naar York voor een huurauto, zodat ze toch wat meer vrijheid hebben.
Donderdag 18 november trekken we EINDELIJK naar Cabo Frio om mijn CPF af te halen. Het was een aangename verrassing, een prachtige stad, met een lagune en een kleine haven. Ennio was mee met tante en nonkel én Chiara was mee met ons. We lopen elkaar mis en maken er dus afzonderlijk een gezellige namiddag van.
Aangezien we nu bezoek hebben en mijn zus en Freddy er absoluut geen bezwaar tegen hebben, profiteren Gino en ik ervan om er van vrijdagochtend 19 november op zaterdag eens even met zijn tweetjes tussenuit te knijpen. We brengen Chiara naar school en rijden meteen door richting Nova Friburgo, een stad in het binnenland op meer dan 1000m hoogte, 200 jaar geleden gesticht door 26 avontuurlijke Zwitsers. Het was een on-geloof-lijk mooie rit ernaartoe, laatste stukje door het regenwoud
Zóóóó mooi  !!!! Genieten. De stad zelf was ietsje minder: een verkeersinfarct van jewelste. Antwerpen of Brussel is er niets tegen!!
We waren een beetje ontgoocheld bij aankomst, wilden logeren in Auberge Suisse die de avond voordien nog plaats hadden. Niet getelefoneerd
en dus
bij aankomst
volzet. Voor wie ons ooit komt bezoeken en dingen wil zien, zeker een aanrader, maar reserveren is de boodschap!! Ze werden in 2010 bovendien verkozen tot beste restaurant van de stad, Agua na Boca.
We hebben dan uiteindelijk gelogeerd in een hotelletje in het centrum.
Hoe dan ook, het was een záááálig uitje, zo onder ons tweetjes
en de tweede dag beëindigd met wat lingerie-aankopen, want het is tevens dé stad bij uitstek voor lingerie, zeker een 50-tal lingeriezaken, de ene tegen de andere  !!!!!
Toen we zaterdag 20 november terug thuis waren, kregen we te horen dat nonkel F sedert vrijdagmiddag ziek was, serieus ziek  !! Tante en de kindjes hadden er wel het beste van gemaakt (lees: zwembadfeestje met veel lekkers, met waterballonnen en als avondmaal verloren brood), maar toch
Vermits nonkel F op zondag nog altijd ziek was, zijn mijn zus en ik er samen met de kindjes even alleen op uit getrokken
met onze grote bak, waarmee ik niet graag rij. Maar vermits het op zondag heel rustig is in de stad, is het eigenlijk de uitgelezen dag om de auto een beetje gewoon te worden. En het was leuk!! We waren het in ons gesprek vrij snel eens: VROUWEN ZIJN HET STERKE GESLACHT!!!!!!
Maandag 22 november moesten we naar Niteroi om ons visum nog met 3 maanden te verlengen. Bij aankomst bleek het echter een feestdag te zijn in Niteroi
dikke 180km voor niks gereden en mogen genieten van een niet-meer-te-genieten echtgenoot!! Dus dan maar even stoppen in de Carrefour, een leuke ontdekking.
We hebben de dag toch nog mooi afgesloten met een Belgen-onderonsje bij Marc en Mieke (zie foto). Behalve ons was er nog een Nederlands koppeltje dat een vakantiehuis heeft in Saquarema. En verder nog een koppel dat volgend jaar graag naar hier zou verhuizen en nu volop met de voorbereidingen bezig is
Het was een gezellige avond, lekker gegeten en afgerond met een overheerlijke chocolademousse!!!!!!!! Bedankt Marc en Mieke.
Vermits we er maandag niet in geslaagd waren, mochten we dinsdag 23 november, OP CHIARAS 11de VERJAARDAG, opnieuw richting Niteroi om ons papierwerk rond te krijgen. Chiara had zich haar verjaardag wel anders voorgesteld dan 2uur in de auto, dan wachten van 11u tot 15.30u bij de Polícia Federal en daarna opnieuw tot 17u in de auto.
Gelukkig hebben we het s avonds toch nog een beetje kunnen goedmaken, een gezellig etentje bij de Italiaan in Saquarema, samen met Marc en Mieke, tante en nonkel F.
Woensdag 24 november hebben we de huurauto teruggebracht, bijna niet gebruikt!! En nadien mochten Gino en ik bij de cardioloog passeren, voor enkele testen om te bewijzen dat we geen problemen hebben om te fitnessen (wet dec.2007).
Donderdag 25 november moet Chiara nm opnieuw voor een uurtje naar school. Ze heeft generale repetitie voor het schooloptreden ter herinnering van het 30 jarige bestaan van de school. We blijven dus een beetje rondtoeven in het centrum.
Ondertussen kopen we ook maar meteen een nieuw paar sandalen voor Ennio. Onze lieve zoon vond het gisteren blijkbaar niet nodig om zijn sandalen binnen uit te trekken en dus hebben de honden er afgelopen nacht gehakt van gemaakt  !!!
Carine en ik hebben nog veel plezier met onze mannen die elk 2 caipirinhas gedronken hebben en dat op een zwoele dag
Pret verzekerd  !
En
.. we hebben eindelijk onze ziekteverzekering in orde gekregen!!!!!! Hiep hiep hoera, het is gelukt!
Vrijdag 26 november 2010 genieten we nog ten volle van het samenzijn tot
tante Carine en nonkel F om 17u de bus nemen richting Rio. Het is tijd om naar huis te gaan. Ennio en Chiara zijn best wel triest  .
Diezelfde avond heeft Chiara nog schooloptreden.(voor alle kinderen van de school vanaf de crèche tot en met het middelbaar). Het is een groots spektakel met een prachtig gedecoreerd podium, de hele zaal versierd met ballonnen, en vooral
ENORM VEEL KABAAL! Ik heb zelfs zin om opnieuw te vertrekken, dit is onhoudbaar!! Ik hou mijn oren potdicht en dan kan ik tenminste begrijpen wat er gezegd wordt. We houden toch nog even vol. Gelukkig, want het is een mooi optreden. Hier is werk van gemaakt!! De army-meisjes met kauwgom in de mond brengen een stoer dansje  .
27-11-2010 om 00:00
geschreven door Tittin
|
