E-mail mij

Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.

Gastenboek
  • Hallo Martine en Gino
  • Munipal Politie (Guard Munipal)
  • WATER GENOEG HIER MIS DE ZON
  • Meer Belgisch volk !
  • Legal!

    Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

    Blog als favoriet !
    Een nieuw leven

    18-11-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    TRAVAKKEN !!

     

    Sedert het vertrek van mijn zus Chrisje zijn we opnieuw constant in de weer geweest met de verbouwingen, waardoor ik het absoluut niet zag zitten om de weinige vrije tijd die overbleef achter mijn pc door te brengen.  Vandaar dat ik nu een drietal weken in het kort zal overbruggen.

     

    Nadat de werkmannen klaar waren, zijn we met ons gezinnetje kleurtjes gaan kiezen.  We hadden een stukje tegel meegenomen om er zeker van te zijn dat het resultaat geen flop zou zijn.  En al zeg ik het zelf, het resultaat is geslaagd!!  We hebben met zijn vieren hard gewerkt (zelfs Ennio heeft zijn steentje bijgedragen ): drie volle dagen geschilderd tot een ‘koet in de nacht’ zoals ze bij ons zeggen en geleefd op een puinhoop.
     

    Dinsdag 9 november verjaart Gino , 49 jaar.  En ik ben dan ook blij dat hij me van mijn werk afhaalt om zijn verjaardag te gaan vieren.  We rijden naar een nieuw Italiaans restaurantje in Saquarema.  De uitbater is van Italiaanse afkomst, zijn vrouw is een Argentijnse.  We hebben een reuze-gezellige avond met ons gezinnetje, het eten was ÓVERHEERLIJK en de service uitstekend!!  Hier komen we vast en zeker nog eens terug.

     

    Woensdagavond, na het schilderen zijn we getuige van een prachtige zonsondergang die we niemand willen onthouden.  En heeft Gino een nieuwe foto gevonden voor zijn fb-profiel .

     

     

    BEZOEK UIT BELGIË : mijn zus Carine en nonkel Freddy

     

    Donderdag 11 november poets ik de ziel uit mijn lijf.  Ik weet zeker dat Carine en Freddy dit niet graag zullen horen en ermee verveeld zullen zitten, maar ik wil absoluut dat alles een beetje netjes en aan de kant is tegen dat zij toekomen.  Ik wil tijd hebben voor hen!!

     

    Gino en Chiara vertrekken ietsje voor 16u naar de luchthaven, foutloos parcours.  Ze komen er aan om 17.46u.  Perfecte timing!!  Ze hebben zelfs nog tijd om een lekker frietje te gaan eten.  Om 18.10u en op het voorziene uur landen Carine en Freddy.  Daar loopt het echter mis.  Niemand had eraan gedacht om de aankomstterminal te checken…  En terwijl zij met zijn tweeën in terminal 2 stonden te wachten, stonden Gino en Chiara in terminal 1 rond te draaien.  Na héél wat weg-en weergeloop en nadat Carine en Freddy bijna een taxi genomen hadden, vinden ze mekaar uiteindelijk om 21u !!!  So far, so good.

     

    Gino rijdt probleemloos naar huis … met een beetje sightseeing: 4x heeft hij zich vergist !!!!!!!!!  Ik zat thuis … te wachten en te wachten, begon me toch wel wat zorgen te maken, want we konden elkaar niet bereiken.  En uiteindelijk … om ietsje na middernacht komen ze dan toch aangereden.  Hiep hiep rahoe!!

     

    Vrijdag 12 november komt Chiara met luizen naar huis .  En mijn lieve zus die sociaal verpleegkundige is in een school van bijzonder onderwijs, is toch wel een beetje vertrouwd met die beestjes!!  Ik heb in mijn hele leven nog nooit 1 luis gezien!!  Ze onderzoekt Chiara die dag een viertal keren en maakt haar luizenvrij.  We kiezen, enfin eigenlijk kiest Carine, voor een drastische aanpak :  ze gaat Chiara haar haar knippen.  Ik sla lichtelijk in paniek en vlucht naar binnen, want ik weet dat Chiara dik haar heeft!!  Waarom vond ik dit een goed idee?!!  Even later ga ik kijken en lach me een breuk !!  Iedereen vond het grappig, behalve Chiara …  Ik probeer het even bij te werken, maar moet toegeven dat het geen zin heeft.  En uiteindelijk is het ‘kapper’ Freddy die de boel moet rechtzetten en die ervoor zorgt dat Chiara toch nog tevreden is met het resultaat!!

     

    Dinsdag 16 november schijnt de zon wanneer we opstaan, 25°C.  WIJ BLIJ!!!  Sedert hun aankomst hebben Carine en Freddy enkel nog maar wolken en regen gezien.  En wij zitten er een beetje mee verveeld.  Ze komen inderdaad wel voor ons, voor de kinderen, maar toch.  Alles is toch net een beetje mooier, als de zon schijnt!!

    Bovendien komen ze dan ook nog eens zonder warm water te zitten, snijdt Freddy ocharme in zijn vingers wanneer hij wil herstellen, lekt de kraan bij hen en valt de electriciteit in de buurt een paar uur uit.  Ik zit er enorm mee verveeld!  Nu ja, mijn zusje wilde wel een avontuurlijke reis … die heeft ze dan toch al gekregen .  Gelukkig is ondertussen alles hersteld! 

       

     

     



















    18-11-2010 om 10:15 geschreven door Tittin


    17-11-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    NOG WAT FOTO'S





























    17-11-2010 om 00:00 geschreven door Tittin


    16-11-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    EN NOG EEN PAAR ...

    By the way, de eerste kerstboom hebben wij hier zien opduiken op 9 november, Gino's verjaardag!!  En wij maar denken dat ze er in België vroeg aan beginnen?!

    De foto van de sportschoenen toont hoe men hier ALLES op afbetaling kan kopen.

    En ... Ennio krijgt ook al rijles, of laten we het voorlopig gewoon bij 'stuurles' houden.  Weliswaar enkel op ons domein!!

























    16-11-2010 om 00:00 geschreven door Tittin


    15-11-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    EN DE LAATSTE !!























    15-11-2010 om 00:00 geschreven door Tittin


    26-10-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    GEZELLIGHEID TROEF !!!

     

    Maandag 18/10 werk ik in de ochtend de blog bij.  Ik heb gisteren tevergeefs 5 pogingen gedaan en daarna heb ik het opgegeven.  Het internet had geen zin!!  Dus probeer ik het vanochtend opnieuw, met succes.  Chris en ik maken een selectie van de foto’s.

     

    Nadat we ’s middags Chiara van school gehaald hebben en Ennio gebracht, rijden we door naar Araruama.  Terwijl Gino en ik naar de fitness gaan, gaat Chiara  samen met tante Chris en Maureen shoppen … of dat was toch de bedoeling.  De gigantische regenbuien steken daar echter een stokje voor !!  Ze gaan dus gewoon wat inkopen doen voor het avondeten en wachten ons nadien op, beneden in het shoppingcenter waar wij fitnessen.

     

    Dinsdag 19/10 willen Chris en Maureen gaan surfen.  Gino pikt Chiara ’s middags op aan school en rijdt met de dames door naar Saquarema.  RODE VLAG!!!  Dus rijdt Gino nog om materiaal voor de verbouwingen en keert nadien terug naar huis … met de meiden! 

     

    ’s Avonds koken Chris en Maureen of beter: snijdt Chrisje de kip in stukjes en doet Maureen al de rest .  Mijn zusje is niet echt een keukenprinses, maar ik wil daar gerust aan toevoegen dat ik dat zelf evenmin ben.

     

    ’s Avonds hebben Chris en ik nog lang gebabbeld.  Ik vond het fijn!!  Ik zal mijn zus na deze 2 weken in tijd meer gezien hebben dan in de afgelopen 13 jaar dat ik aan de Belgische kust gewoond heb.

     

    Woensdag 20/10  houden we in de voormiddag een competitie tafelvoetbal.  Dolle pret!!  Iedereen buikpijn van het lachen .  Alle vrouwen verliezen van Gino en dus besluiten we het ‘fair’ te spelen, 3 tegen 1.  En … Gino wint (zie foto, genomen met de selftimer!!)!!!!

     

    Net wanneer we op het punt staan Ennio naar school te brengen en Chiara op te pikken, komt Lucas aandraven met nog een lijstje van aankopen.  Héél onze planning in duigen: geen fitness vandaag.  In de plaats daarvan rijden we nog wat rond om extra materiaal en brengen we Chris en Maureen opnieuw naar het strand in Saquarema.  Het is een prachtige dag en ondanks het feit dat het weerom geen surfweer is, beslissen de dames toch een paar uurtjes te blijven en van de zon te genieten!  Wanneer ze echter een half uurtje daar zijn, komen de wolkjes opzetten en kruipen ze onder een handdoek om zich warm te houden…  Wij hebben thuis wél constant zon gehad .

    Ondertussen heeft mijn zusje wel al een goed zicht op hoe wij hier leven en vooral waarmee wij ons hier bezig houden …

     

    Donderdag 21/10 rijden we in de namiddag gewoon wat rond, via Saquarema rond één van de meren, op verkenning.  Wanneer we bijna rond het meer gereden zijn en bijna terug in Bacaxá zijn (op ca. 3km), zien we een spiksplinternieuw hotel ‘Sol e Lua’.  We vragen aan de portier of we even een kijkje kunnen nemen.  Wanneer we binnen rijden en boven op de top komen, is het uitzicht écht adembenemend .  We krijgen een volledige rondleiding: zwembad, sauna, restaurant, chalets, kamers, speelzaal enz.  Het hotel is open sedert 3 september van dit jaar.  Bij vertrek vragen we nog even de prijzen die ook op de site te raadplegen zijn www.hotelfazendasolelua.com.br.  We vallen bijna achterover … 570 Reais voor 2 personen per nacht , wat hier dus eigenlijk neerkomt op een gemiddeld maandinkomen!!!!!!  Na 14 jaar hotelwezen stellen Gino en ik ons hier héél veel vragen bij…  Prachtige ligging en héél mooi hotel, maar véééééél te duur.  Dit kan volgens ons nooit rendabel zijn!!  Een zoveelste zaak die het hier niet zal overleven???

     

    Vrijdagochtend 22/10 moeten Gino en ik eerst nog wat materiaal gaan halen voor de ‘mannen’.  Verder hebben we in de stofzuigerslang van het zwembad een waterreservoirtje,van één van Ennio’s waterpistooltjes ‘ontdekt’.  Enfin, ‘ontdekt’?!!  Het was eerder zoiets als “Tiens, de slang van het zwembad doet het niet meer…  Wat is er aan de hand?”…  Hoe dan ook, Ennio heeft –dit keer weliswaar onrechtstreeks- wééral iets stuk gekregen!!  Dus … wéér extra kosten.

     

    Nadien rijden Gino en ik nog even door naar de fitness, waarna we nog wat inkopen doen (voor de BBQ van vanavond) die Chris bij thuiskomst probeert uit de koffer te vissen (zie foto).

    Ondertussen geeft Chrisje de gril van het raam een grondlaagje verf: ze ziet er nadien prachtig uit, mooi oranje overal!!  En Maureen speelt met Ennio in het zwembad ( zie foto) en zorgt ervoor dat hij iets gegeten heeft tegen dat we terug zijn, zodat hij nog naar school kan.

     

    We doen nog wat voorbereidend werk voor de BBQ.  En samen met Mieke en Marc, die nu mijn zusje ook hebben leren kennen, wordt het nog een gezellige avond.  Mieke had trouwens een ontzettend leuk cadeautje mee: een vers en zelf gebakken bruin brood !!  En het was heerlijk!  Ik zal blij zijn als ik mijn eigen broodbakmachine terug bij mij heb…

     

    Zaterdag 23/10 genieten we eerst van een uitgebreid ontbijt.  Ik laat mijn wasmachine nog eens draaien, terwijl ik de buitenkant van het nieuwe raam een eerste laagje verf geef.  Gino probeert ondertussen binnen in huis al het stof van de werken een beetje te verzamelen, zodat ons gezinnetje ’s avonds toch het gevoel heeft nog eens ‘fris’ te slapen.  De rest zit ondertussen in het zwembad.

     

    Als het warmste van de dag voorbij is, trekken we opnieuw naar Saquarema waar we een hapje gaan eten bij de Italiaan ‘Rosario’.  Het was weerom een gezellige boel!!

     

    Zondag 24/10 wordt de laatste volle dag met mijn zusje.  Morgen vertrekken zij en Maureen naar Rio.  Aan de ontbijttafel besluiten we dat we deze dag niet onopgemerkt mogen laten voorbijgaan…  We trekken erop uit naar Arraial do Cabo, gekend voor zijn prachtige stranden. 

     

    Arraial do Cabo is toch wel dikke 60km rijden, een behoorlijk lange rit.  Iedereen is dan ook blij wanneer we er zijn.  We droppen de auto ‘ergens’ en wandelen tot aan één van de strandjes, waar we worden aangesproken door iemand die bootexcursies organiseert.  Ennio vroeg al zo lang om eens een boottochtje te maken en met zijn allen willen er dan ook voor gaan!!  We zullen zo’n 3,5u weg zijn en een drietal kleine strandjes aandoen die enkel met de boot te bereiken zijn.  Het wordt een gezellige tocht, al wilde ik mijn lieve, bange zus op een gegeven moment toch wel een klop op haar hoofd geven …  Ze was zo bang dat ook Ennio even begon te panikeren!!  Maar al bij al wordt het een ontzettend gezellige namiddag vol zon, zwemmen, plezier en genieten van de natuur.  En af en toe krijgen we zelfs eens een grote waterschildpad te zien!! 

    We sluiten af met een lunch in het ‘Restaurante flutuante’, waar we door motorpech (zie foto) met wat vertraging toekomen.

     

    Bij thuiskomst gaan Chris en Maureen eerst pakken en neemt iedereen snel een douche.  De kindjes gaan slapen en we maken er met zijn vieren nog een leuke avond van!!!

     

     

    26-10-2010 om 00:00 geschreven door Tittin


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    Dé foto's









    26-10-2010 om 00:00 geschreven door Tittin


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    Nog wat foto's











    26-10-2010 om 00:00 geschreven door Tittin


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    En nog een paar ...











    26-10-2010 om 00:00 geschreven door Tittin


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    En nog wat foto's











    26-10-2010 om 00:00 geschreven door Tittin


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    De laatste foto's voor deze week











    26-10-2010 om 00:00 geschreven door Tittin


    18-10-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    DE EERSTE BEZOEKERS


    Zaterdag 09/10
    is Baiano de kids met paard en kar komen oppikken voor een klein tochtje.  Onderweg hebben ze een vijftal minuten onder een boom geschuild tegen de regen, met zijn drieën onder een een rubberen zeil.

    Ondertussen probeerde ik te wassen en … tussen de korte, maar hevige buien door, de was te drogen!  En als de zon uitzat, was het wel aangenaam weer.

     

    In de namiddag zijn we de extra tegels gaan betalen en hebben we nog wat verfkwasten en white spirit gekocht.

     

    Wanneer we terug thuis zijn, klaagt Ennio over hoofdpijn.  Hij heeft sedert gisteren een verkoudheid en zijn hoofdje gloeit.  De eerste zieke? 

     

    Zondag 10/10 hebben we ons vooral met onze beesten bezig gehouden.

     

    Maandag 11/10 maakte Ennio zijn zusje wakker met een kusje en zei: “Zusje, ik hou van jou.”, waarna hij zich omdraaide en nog even in slaap viel.

    Chiara had geen school en … daarvan was niemand op de hoogte!!  Dus reed Gino zomaar 15km voor niets.  De sfeer was ernaar .

    En het beterde niet, want in de namiddag moest Gino eventjes naar de keuring: uren heeft hij er gestaan …  Ondertussen ging ik naar de fitness, samen met Chiara een beetje studeerde aan het talenpakket.  Ik douchte me en samen dronken we nog gezellig een verse fruitsap en … hebben we gewacht op de mannen.  En nadat Gino zich nog even had afgereageerd in de fitness, zijn we met zijn allen lekkere frietjes gaan eten.

     

    Dinsdag 12/10 ging het héél slecht met Ennio.  Hij was 3 dagen naar school geweest en had een verkoudheid en die wil maar niet voorbij gaan.  Ik heb afgelopen nacht bij hem geslapen, of misschien beter ‘gelegen’.  Het ventje kon bijna niet ademen .  En even dacht ik: “Dit wordt ziekenhuis!”  Gelukkig stonden even later Marc en Mieke aan de deur met … een transformator.  Ennio kon beginnen aërosollen !!!

    Even later horen we Chiara roepen, tieren, wenen…  Ze komt aangelopen, knalrood van de schok: gestoken door een zwarte bij.  Niet gevaarlijk, wel UITERST pijnlijk!  Ze gaat in de zetel liggen en tussen de pijnscheuten door valt ze in slaap.

     

    Woensdag 13/10 rijden we opnieuw naar de keuring om het strookje met plaatsnaam ‘Niteroi’ te laten vervangen door ‘Saquarema’.  En daar hebben we 2.45u op gewacht, wat blijkbaar nog meevalt.  Marc heeft hier de laatste keer 5u gewacht !!  En iedereen is dat hier weer gewoon.  Er loopt zelfs iemand rond met een bakje vol cake, ijsjes en drankjes!!  En wij hadden gelukkig … de pc mee en de stick voor draadloos internet.

    Nadien gaan we nog naar de winkel, alvast wat inkopen door voor als onze bezoekers er zijn.

     

    Donderdag 14/10 is het poetsdag!!  Vandaag komt mijn zusje Chris toe, samen met een vriendin, Maureen.  Gino wast de auto, voor het eerst sedert aankoop!!  En ik doe nog een beetje was en poets de logeerkamer en onze ‘kampeerruimte’.  En opnieuw verhuis ik alle spullen van de kinderen, terug naar ons huisje.

     

    We hebben vandaag ook via internet de airco besteld en de dampkap.  Is hier via internet stukken goedkoper, maar het duurt wel wat langer.  Als we via ‘boleto bancario’ betalen, krijgen we nogmaals €75 korting.  Dat is al wel de moeite!  Alleen moet je die dan wel afprinten en met je print naar de bank gaan om te betalen.  Maar … onze printer zit nog in onze container en Gino heeft geen sluimerstand op zijn laptop.  Dus springen we met openstaande laptop in de auto, naar Marc en Mieke om daar onze ‘boleto’ af te drukken.  En om die betaling uit te voeren mag Gino in de bank eerst nog een uurtje aanschuiven.  Kortom, een bestelling via internet kostte ons dus zowat 2,5u (de ritjes meegerekend)…  

     

    Chiara ging vandaag met de school naar het planetarium.  Het werd een boeiende uitstap, al zaten de kinderen langer op de bus dan in het planetarium zelf.  Het was in Rio te doen.  En … hebben ze pas geluncht om 16u., in … de Mac Donalds!!  Chiara was uitgehongerd, ze had ontbeten om 6u ’s morgens.

    En aangezien Gino en Marc al op weg waren naar de luchthaven, heeft Mieke Chiara opgepikt aan school.  Bedankt Mieke!

     

    ’s Avonds zitten Chiara, Ennio en ik vol ongeduld te wachten!!  We hebben ondertussen gedoucht en daarna een beetje gezongen en gedanst.  En alle kaarsjes stonden aan.  Het was gezellig. 

    Eindelijk … tante Chris is er!!  Ennio had de strijd ondertussen opgegeven en lag in zijn bedje.  We hebben nog eventjes gebabbeld en daarna iedereen zijn bibak in!!

     

    Vrijdag 15/10 nemen we Chris en Maureen mee voor wat inkopen, waarna we nog even doorrijden naar Saquarema strand waar we meteen ook een hapje eten.  Het wordt een gezellige namiddag en ik geniet ervan nog eens een écht gesprek te hebben met mijn zusje , terwijl de rest op strand zit.

     

    Zaterdag 16/10 zorgen we eerst voor een lekker ontbijtje met verse fruitsla, vers sinaasappelsap, een eitje, verse broodjes  en … lekkere Belgische chocolade!!  Zááálig, zo in het zonnetje.

    Na het ontbijt gaan we met zijn allen op ontdekking op ons domein.  Het is prachtig weer en je kan ver kijken.  Wat zou mijn zusje hiervan vinden?

     

    In de namiddag trekken we met zijn allen naar de laatste selecties voor het wereldkampioenschap surfen.  En daarna stoppen we nog even voor een ijsje … om dan in het donker naar huis te rijden!  Nooit meer…

     

    Zondag 17/10 vertrekken we meteen na het ontbijt voor een dagje Buzios.  Het wordt een súpergezellige dag met een beetje shoppen voor de dames, een beetje strand voor Gino en de kinderen én lekker eten bij een Fransman.  Met als afsluiter een heerlijk dessert: chocomousse, profiterollen en échte pannenkoeken!!  Enige minpuntje: Maureen, Gino en ik hadden een garnalenschotel besteld.  Toen die garnalen ongepeld bleken te zijn, besefte Ennio plots dat mama en papa ‘beestjes’ wilden opeten…  Tranen met tuiten, veel gebulder en gebrul !!!  We mochten niet al die garnalen opeten.  Hij wilde er absoluut eentje houden waarvan hij in alle rust en sereniteit afscheid wilde nemen (zie foto).  En daarna moest papa mee om zijn ‘Juultje’ te gaan begraven op het strand (zie foto). 

    Het werd toch een leuke dag, we hebben véél gelachen .  Het was leuk!!

     

    Maandag 18/10 bellen Chrisje en ik eerst even met mama, waarna we aan de slag gaan met de foto’s voor de blog.  Uitgebreide discussie over welke foto’s al dan niet op de blog mochten verschijnen (zie foto).

    18-10-2010 om 00:00 geschreven door Tittin


    17-10-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    De foto's





















    17-10-2010 om 00:00 geschreven door Tittin


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Nog wat foto's























    17-10-2010 om 00:00 geschreven door Tittin


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    En nog wat foto's





















    17-10-2010 om 00:00 geschreven door Tittin


    09-10-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    De werken vorderen goed ...

     

    Vorige zaterdag 02/10 hebben we nog eens een bezoekje gebracht aan Araruama.  Het was héél fijn!  We hebben er een paar CD’tjes gekocht voor als ze in het kerkje recht tegenover ons domein weer ‘een varken aan het slachten zijn’ (hé Mieke ) en de versterker volle bak opengedraaid staat.  We gaan ze proberen te overtreffen!!!!

     

    Op de terugweg naar huis vroeg Ennio plots: “Mama, ik snap het eigenlijk niet dat oma al zo oud is.  Dat snap ik écht niet.” 

    Waarop papa antwoordde: “Dat is toch normaal, hé jongen.  Dat is omdat oma zóveel vroeger geboren is dan jou.” 

    En daarop zegt Ennio: “Maar ik wil niet dat oma ooit doodgaat.  Gaat oma ooit doodgaan, want dat wil ik niet?!”

    Papa: “Dat is het leven.  Er worden baby’tjes geboren en als mensen héél oud zijn, gaan ze dood.  Dat is toch bij de kippetjes ook zo.  Weet je wel, die kip op onze straat met al haar kuikentjes?  Die heeft nu heel veel kuikentjes.  En dan, als de mama heel oud is, gaat ze dood.”

    Ennio: “Ja?!  Gaan ze ons dan ook bakken in de pan zoals de kippetjes?” 

     

    Zondag 03/10 was rustdag .  Gino heeft de tuin een beetje opgeruimd en ik heb bij mijn vogeltje gezeten …  Zo grappig!!  Het slaapt héél veel en als het buitenkomt, zit het bovenop het huisje … het lijkt wel of hij zit te wachten.  En dan, als ik er ben, komt hij tot tegen de draad met zijn buikje, zodat ik hem kan aaien, begint te fladderen en te dansen.  Ik kruip erbij en zet me op mijn hukje.  Hij vliegt op mijn schouder, op mijn schoot en dan … recht in mijn décolleté, waar hij niet meer uit wil.  Hij blijft zeker een uur in mijn T-shirt zitten en valt in slaap!!

     

    Maandag 04/10 staan we met z’n allen vroeg op.  We brengen Chiara naar school en rijden door naar de fitness in Araruama.  We krijgen er een rondleiding en … EUREKA … het is een échte fitness , die naam waardig.  Er is een degelijke receptie, een kleine bar, zelfs een klein winkeltje met fitnesskledij.  Je kan er ook bodypump volgen, spinning, aerobic enz.  Nog belangrijker: ik heb er het belangrijkste toestel voor mijn rug gevonden!!!!  Ik krijg zowaar kippevel.

    Vanaf dinsdag zullen Gino en ik er beginnen trainen.

     

    Verder hebben we nog een zaakje ontdekt waar ze overheerlijke koffie serveren!!  Genieten…

     

    En Ennio is voor het eerst alleen naar school geweest!!  Wanneer we hem gaan halen, vertelt hij honderduit hoe leuk het wel was.  En … hij heeft “al een vriendinnetje.  Geen vriendje, maar wel een vriendinnetje.  Ik weet haar naam niet meer en kan haar niet tonen, want ze is al naar huis, maar het is wel een mooi meisje!!”  En juffrouw Carol valt ook héél erg in de smaak.  Ze is ontzettend lief en geeft alle kindjes een kusje, wanneer ze opgepikt worden.

    Ennio lijkt zó ontspannen!  Hij heeft een leuke namiddag gehad en is blijkbaar blij dat hij eindelijk terug naar school kan, al zag hij dat tot nog toe niet echt zitten …

     

    Wanneer we na school nog een klein zakje popcorn delen … breekt er een stuk van mijn tand af !!  Het is al de tweede keer dat die tand afbreekt.  We wippen even bij de tandarts binnen en krijgen te horen dat er een kroon op zal moeten, wat ik al vermoed had!  Mijn besluit staat vast: NOOIT NOG POPCORN!!!!

     

    Dinsdag 05/10 was een leuke voormiddag.  Ik heb lange tijd met mijn zusje Chris aan de skype gezeten.  Of we er geen probleem mee hebben dat ze volgende donderdag, samen met een vriendin, even zou overvliegen voor 14 dagen vakantie?  Ze moet er even tussenuit.  Super !!  En dus staan hier volgende week onze eerste vakantiegangers voor de deur!!  Ze zijn gewaarschuwd: het is nog altijd stof vreten...  En hopelijk is haar vriendin Maureen niet bang van beestjes ?  Wellicht zullen we zo af en toe wel eens een kreet horen, wanneer ze weer eens een lieve kleine gekko ontdekken in hun kamer of als ze deur van de kamer openen en er een gi-gan-tische pad (of 2 of 3) buiten aan de deur zit…

     

    In de namiddag starten Gino en ik in de nieuwe fitness.  En het doet ongelooflijk deugd om opnieuw een beetje te sporten.  Man man man, dit is een verslaving!!  En dan een ‘goei doucheke’.  En ook daaraan hebben we allemaal moeten wennen: de geur van het water hier.  In het begin liepen we allemaal voortdurend te zeuren over hoe erg het zuivere water hier wel stinkt!!  Maar een beetje zeep en shampoo doet dan weer wonderen ;o).

    We belonen onszelf met een overheerlijk ijsje!!  Dus ja, Stef en Olli, ook dát hebben we hier -jammer genoeg - gevonden…

     

    Wanneer we ’s avonds aan tafel zitten, vertelt Ennio honderduit over school.  En plots zegt ie: “Ma … ik vind da wel nie leuk da ik nog altijd geen vrouw heb, hoor.  Zus, zou jij nie met mij willen trouwen?”  Zóóó lief!!

     

    Woensdag 05/10 krijgen de paarden van Baiano en ook Flicka een spuitje tegen hondsdolheid.  Voor Flicka is dat écht wel nodig, want de vleermuizen (wij hebben er nog géén enkele gezien in al die weken) zijn dol op de vagina van merries.

     

    Wanneer we in de namiddag opnieuw naar de fitness gaan, worden Gino en ik eerst onderworpen aan een grondige medische check-up van toch wel een half uurtje.  Echt uitgebreid!  Blijkbaar heeft de fitness een eigen dokterspraktijk…  En om de 3 maanden wordt je opnieuw geëvalueerd!!

     

    In de avond gaan we naar de papierwinkel voor al Ennio zijn schoolgerief.  En daar koopt Chiara ook een cadeautje voor haar broer, omdat ze vindt dat het voor hem toch allemaal niet makkelijk is, héél die verhuis…  Ze koopt hem een gereedschapskoffertje en Ennio is door het dolle heen!  Nu heeft hij eindelijk “écht” gereedschap om te werken.

     

    Donderdag 07/10 hebben we niet zoveel gedaan.   Het was warm, 33°C.  En een hoge vochtigheidsgraad, dus ik werd weerom een beetje lastig …  Ik kan niet zo goed tegen dat plakkerige gevoel!!  In het hoekje waar we wachten tot Ennio binnen kan in school valt het gelukkig nog mee: Chiara stopt met school om 12.30u en voor de kleuters gaat de poort pas open om 12.50u.

     

    De volgende dag, vrijdag 08/10, vertelt Gino me dat hij een beslissing genomen heeft i.v.m. de verbouwingen.  “Misschien geen al te grote, maar wel eentje waarvoor je me eeuwig dankbaar zal zijn.”  En tegen de werkmannen zegt ie: “Dat is mijn garantie dat ze niet van mij zal scheiden !!”  Die liggen natuurlijk met zijn allen in een deuk…  Het gaat over een airco!!!!!!!

    En nu we toch bezig zijn, beslissen we dan ook maar meteen de keukenvloer uit te breken en ook hier dezelfde tegelvloer te laten leggen.

    En bij deze is het dus nogmaals bewezen: bij verbouwingen weet je wel waarmee je begint, maar niet waar het zal eindigen.

     

    Gino vindt dat ik goed bezig ben, glipt stilletjes naar buiten met Marc en Mieke, en laat me alleen met de electricien om uitgebreid te bespreken hoeveel stopcontacten en schakelaars ik wil en waar ze moeten komen.  Waar 110V en waar 220V en voor welke toestellen.  Ik ben best wel fier op mezelf, want ik zie dat Wilson me begrijpt!  Ik maak duidelijk vorderingen in mijn taal…

     

    In de namiddag willen we onze factuur van internet en GSM gaan betalen bij Vivo, want de banken staken en de betalingen worden niet uitgevoerd.  Dus moet er cash betaald worden.  Gino schuift aan en krijgt te horen dat je bij Vivo je facturen van Vivo niet kan betalen !!!  Braziliaanse logica?  Hij moet naar een loteria een eindje verderop, staat in de rij en wanneer het bijna aan hem is … valt het computersysteem uit !!  Met zijn allen naar de overkant waar hij opnieuw een half uurtje in de rij mag staan.  En daarna moet je met je betaalbewijs terug naar Vivo om te bewijzen dat je wel effectief betaald hebt!

    Van daaruit rijden we naar de garage om de nodige documenten op te halen voor de keuring, die voorzien is op maandag.

     

    Gelukkig had Ennio een leuke namiddag op school.  Juliana was jarig en er was een verjaardagsfeestje voorzien met alles erop en eraan: popcorn, ijscrème, cake, pudding, frisdrank enz.  Extra te betalen welteverstaan en niet goedkoop!!

     

    En ’s avonds, wanneer Ennio in zijn bedje ligt, spelen Chiara, Gino en ik nog een tijdje UNO.  Het is een super-gezellige avond, waarin we herinneringen ophalen aan de Rotonde en aan kokkenennie.  En een glaasje Cava … of 2 of 3 of … zorgen mee voor de sfeer!!











    09-10-2010 om 23:25 geschreven door Tittin


    02-10-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    De werken zijn gestart ...

     

    Op maandag 27/09 om 07.00u staan de werkmannen hier.  We kunnen eraan beginnen!!  Kappen, breken, slijpen, nieuwe steunbalken steken… 

    In het huisje boven hebben we het ondertussen best gezellig gemaakt, of toch in de mate van het mogelijke.  Toch hebben Gino en Chiara de indruk dat ze op chirokamp zijn !!  En wanneer Anne dan op fb zet: “Nu nog een thema bedenken en dan een kampvuurtje …” moet ik toch even lachen.  Maar hey, wie heeft er in België de mogelijkheid om tijdens verbouwingswerken gewoon in een ander huisje in de tuin te ‘kamperen’? 

     

    Dinsdag 28/09 knippen Chiara en Baiano Flicka’s manen kort en geven ze haar een bad met een anti-tekenproduct.  Flicka is eigenlijk wel mooi met haar korte manen.

    Er is  nog wat product over en nadat Baiano dus ook maar meteen zijn twee hengsten behandeld heeft, mogen Ennio en Chiara nog even een ritje maken.  Gino is ontroerd.  Van Chiara schrikken we uiteraard niet meer, die kan er al aardig mee overweg.  Maar Ennio … geweldig om zien.  Nergens bang voor en precies of hij al zijn ‘hele leven’ niets anders doet!!  Hij vindt het zó leuk.

     

    Woensdag rijden we naar Saquarema om een CPF-nummer voor mij aan te vragen.  Dat is blijkbaar een kaart aan de hand waarvan men in Brazilië behalve je identiteit ook kan controleren of je geen openstaande schulden hebt.  Bijgevolg heb je die kaart ook nodig voor elke aankoop.

    Ik doe een aanvraag zodat ik nadien een ziekteverzekering kan afsluiten.

    Alleen hebben ze hier een gigantisch probleem met onze namen.  In Brazilië hebben de mensen allemaal meerdere namen, ook altijd zowel de familienaam van de vader als van de moeder.  In België is dat niet de gewoonte en als wij al meerdere namen hebben, dan zijn het enkele voornamen die NOOIT gebruikt worden.  Nu staan die op mijn paspoort niet voluit en dus zet de postbediende ze er gewoon niet bij!!  Aanvraag ingediend … niet correct en dus mag ik over een week terugkeren … voor een nieuwe aanvraag met alle voornamen voluit geschreven.  Dat komt dan weer niet overeen met mijn paspoort en dus zal ik bij officiële instanties ook altijd een officieel geboortedocument moeten meenemen!!  Enfin, ik probeer me er niet druk in te maken, heeft geen zin en dus ‘zullen we de problemen oplossen als ze zich voordoen’ .

     

    Donderdag 30/09 heeft Chiara op school toetsen en nadat papa de toetsen vertaald heeft, mag Chiara gewoon weer mee naar huis (idem op vrijdag).  Bij de toetsen zitten alle leerlingen van héél de school door elkaar.  De lijst met het lokaal waar elke leerling moet zijn, hangt aan de poort.

    De rest van de dag brengt Chiara bijna volledig door … op een krukje met een spannend boek … naast Flicka.  En die schijnt het wel leuk te vinden!!  Ruiken en snuffelen.  En ze heeft Chiara voortdurend in de gaten.  Ze kruipt nu ook 2sec op Flicka haar rug, niet langer.  Even op en af, zodat ze het gewoon wordt.  Ik had altijd gehoord dat je niet op een paard mag rijden voordat ze 3jr oud is o.w.v. de rug, maar er gewoon even op en af kan blijkbaar geen kwaad.  Zolang je maar niet wandelt!!  Zo doen de mensen het hier.

     

    Vrijdag 01/10 mag Ennio voor het eerst naar school, d.w.z. in de namiddag van 13u tot 17u.  Aangezien we Ennio héél goed kennen, was het plan van hem gewoon te droppen en dan te vertrekken.  De korte pijn, zoniet zou hij nog maanden aan een stuk zeuren en wenen, en liever bij mama blijven!  Hij is een écht mamakindje.  In België verliep het exact hetzelfde: papa brengt Ennio naar school en die is flink, mama brengt hem naar school op precies dezelfde manier en … hij weent! 

    Hier worden we echter als onmensen bekeken, wanneer we Ennio alleen achter willen laten!!  “É muito tímido!”  Mijn oren, ja !!!  Het is duidelijk dat ze hem nog niet kennen, maar dat zal niet lang duren!  Enfin, hij mag dus niet alleen blijven (want hij is erg verlegen??????!!!!?!??!!!!), hoewel Ennio zich daar al bij neergelegd had.  Hij had natuurlijk vrij snel door dat er discussie was en dus vroeg hij of zus bij hem mocht blijven…  Och arme, zusje.  Zij blij dat ze eens een paar uurtjes van haar vermoeiende broer af was, heeft ze de hele namiddag een klas vol jengelende peuters rond haar oren hangen!!!!!  Wanneer we haar gaan halen, heeft ze hoofdpijn en is ze moe.  En de juf maar vertellen hoe flink Ennio wel was…  Dat zal wel!!

     

    We krijgen na school een hele waslijst mee van dingen die we moeten halen voor Ennio, van kleurtjes tot vingerverf, papier, 1 speelgoedje, 2 geschiedenisboeken van bekende auteurs (geen godsdienstige boeken), zeep, tandenborstel, borstel, 4 rollen WC-papier ‘van goede kwaliteit’, 1 tafelkleedje, veiligheidsspelden, 1kg bloem, 1kg zout … kortom, alles dus!!  En … 1 rolo de durex grosso?!??!!  Moet ik toch eens even zoeken wat dat is, hoor .

     

    Het was wel super dat Gino en ik toch even een paar uurtjes voor onszelf hadden!!!  Wel eerst nog even naar huis, afspraak met de electricien.

    Als we terugkeren naar de ‘stad’ ontdek ik waarachtig een …. pralinenwinkeltje!!!!!

    We gaan nog even RUSTIG met z’n tweetjes gezellig een koffietje drinken.

     

    ’s Avonds gaan we nog de tegels voor de living bestellen.  En meteen ook een extra raam en een nieuwe voordeur.  Hier moeten we nog even terugkeren, want onze cheques zijn voorlopig op.  En … de banken zijn in staking en dat heeft vorig jaar … 4 weken geduurd!!!  Yeah!!

     

    Wanneer we ’s avonds in de zetel zitten en het begint te regenen, krijgen we plots een invasie van motten!!  Even later komen er 3 gekko’s tevoorschijn en algauw zitten we met zijn vieren te supporteren voor die lieve beestjes die ons helpen met het vernietigen van alle ongedierte : muggen, motten, vliegjes…

     

    Zaterdag 02/10 heb ik enkele uren doorgebracht in de volière .  Gisteren hadden Marc en Mieke een vogeltje mee.  Het beestje was bij hen naar binnen gevlogen en had zich kennelijk bezeerd.  Het kon niet meer vliegen.  Ik heb het beestje in de volière gezet.  Wanneer ik vandaag opnieuw ga kijken, zit het beestje heel rustig in een hoekje en zoekt om één of andere reden altijd mijn gezelschap op.  Misschien is het elders wel ontsnapt uit een volière?!  Hoe dan ook, ik kruip erbij en het vogeltje komt na een tijdje gewoon op mijn schouder zitten.  Zou het een mannetje zijn?  Hij maakt zich de hele tijd dik en zit te dansen…





















    02-10-2010 om 19:34 geschreven door Tittin


    26-09-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

     

     

    4 weken voorbij...

    Vorige zaterdag 18 september zijn we voor het eerst naar Buzios geweest, het plaatselijke Saint-Tropez.  Het was een lange rit: zo’n 80km waarvoor we zeker 1,5u nodig hadden!!  Genoten tot het laatste zonnestraaltje om dan met regen terug te keren met 2 uitgetelde kinderen op de achterbank …

    Onderweg nog even gestopt bij de matrassenwinkel.  Ik heb hier nu al dikke 3 weken op een té zachte matras geslapen en mijn rug begint ervan te weten.  Ik ben bang dat het niet meer lang zal duren vooraleer ik volledig geblokkeerd zit…  Dit voelt niet goed!

     

    Maandag 19 september hebben Marc en Mieke ons voorgesteld aan Lucas.  Hij heeft bij hen een groot deel van de verbouwingen voor zijn rekening genomen.  Hij maakt een schatting van het kostenplaatje voor de verbouwing (uitbreiding van de living met een gedeelte van het terras + de terrasvloer ophogen + de keuken open maken) én van de tijd: 3 weken …  Waarop Mieke, die uit ervaring spreekt, meteen naar ons toe reageert: “Doe dat maar maal 2 en dan weet je hoe lang hij er effectief over zal doen.”  We gaan akkoord en vanaf volgende maandag zullen we dus stof vreten !! 

    Die Brazilianen, het is toch écht een ras apart hoor…  Kom ik in de week bij Marc en Mieke thuis, zie ik daar 10 man tillen aan het zwembad!!  Ze installeren een nieuw zwembad.  Allemaal handenarbeid, een kraan komt er hier niet aan te pas.  Net zo min als een waterpas.  Niet nodig.  Een waterslang met een luchtbel werkt net zo goed!  Ongelooflijk…  En eigenlijk kan je hiervoor alleen maar bewondering hebben.

    Enfin, verder hebben we diezelfde dag nog het huisje boven ‘uitgemest’, want daar zullen we vanaf maandag een tijd lang ons leefgedeelte onderbrengen.

    ’s Avonds wordt ons NIEUWE BED geleverd.  Joepie !!!!!!!  Een goede matras, wat ben ik blij…  Maar het zal toch wat wennen zijn.

     

    Wanneer we op dinsdag 20 september Chiara  op school gaan oppikken, stoppen we eerst even bij de post.  De post wordt hier niet aan huis geleverd.  Je gaat gewoon 1x per week naar het plaatselijke postkantoor om je post op te halen.  BELANGRIJK: Als je post verwacht, moet je exact weten hoe die geadresseerd werd.  De post wordt immers geklasseerd op de eerst voorkomende naam op de enveloppe.  Dus: staat er ‘Gino Corneillie’ zit het bij de G.  Staat er ‘Corneillie Gino’ zit het bij de C.  En verder zijn er dan nog 2 mogelijheden : Martine Vandevoordt of Vandevoordt Martine.  Dus, lieve iedereen: als je iets opstuurt, geef ons dan a.u.b een seintje hoe het geadresseerd is !!

    Chiara komt uit school: traantjes !!  Ze krijgt het moeilijk.  Dat was te verwachten.  Nu begint het feit te spelen dat ze nog geen Portugees spreekt.  (Nu moet ik er meteen bijzeggen dat ik haar eigenlijk enorm bewonder, mijn dochtertje!!  Want wanneer ze ’s avonds haar mailtje aan tante Chris en pépé voorleest, vertelt ze over haar verdriet, maar ze voegt er toch meteen aan toe dat het hier écht wel fantastisch is, zo mooi en dat ze nu al weet dat ze hier nooit meer weg wil!!)  Wanneer we na school slipjes kopen voor Chiara, begrijp ik waarom de meisjes hier vaak al op uiterst jonge leeftijd mama worden.  Ik sta bij de kinderslipjes en vraag de winkeljuffrouw welke maat ik voor Chiara moet nemen.  Waarop zij me vol ongeloof aankijkt en me meeneemt naar de volwassenafdeling…  Voor kinderen van die leeftijd zijn het al geen gewone slipjes meer, maar … tanga’s en zelfs al BH’tjes.  Chiara neemt uiteindelijk dan toch maar enkele tanga’s mee en vertelt me op de terugweg dat in haar klasje alle meisje inderdaad al een BH’tje dragen, ook als er nog niets van ‘welving’ te zien is.

     

    Woensdag 21 september wil ik nog wel eens met die gigantische bak rondrijden!!  Tenslotte moet ik er toch mee overweg kunnen, wanneer Gino terugkeert naar België.  Alleen … dan moet ik natuurlijk wel die handrem kunnen bedienen: het is zo’n raar hendeltje aan het stuur.  Je moet eerst een klein knopje induwen, lichtjes naar links en dan onmiddellijk naar rechts draaien en daarna induwen!!!  Simpel toch?!!  Ewel, mijn schouder is lichtjes ontwricht !!!!!!!!!!!  Ik krijg dat ding totaal niet ingeduwd…  Dat wordt oefenen, oefenen en nog eens oefenen.

     

    Donderdag 22 september komt er voor het eerst een vriendinnetje van Chiara mee naar huis, Gabriela.  De meisjes kunnen het ondanks het taalverschil heel goed met mekaar vinden.  Ze hebben reuzepret!!!

    Ennio valt weer in geen velden te bespeuren...  Natúúrlijk!!!!!  Hij zit weer bij Baiano: ze planten ‘slechte kokosnoten’ (lees: noten die niet verkocht kunnen worden) en daaruit groeien dan nieuwe mudas, jonge kokosbomen, die dan wat later verkocht worden.

     

    Vrijdag 23 september wordt voor Chiara EEN ONVERGETELIJKE DAG!!!!!!!!  Wanneer Marc en Mieke ’s avonds bij ons komen BBQ’en hebben ze voor haar een vervroegd verjaardagscadeau mee.  Ze hadden voordien wel gevraagd of wij er bezwaar tegen hadden…  Chiara weet van niets en wordt meegelokt onder het voorwendsel dat er bij de werkmannen een meisje op haar staat te wachten die haar beter zou willen leren kennen.  Chiara ziet een wit veulentjes staan van 1 jaar oud!!  Ze loopt er uiteraard meteen naar toe, maar heeft het niet door.  Mieke zegt: “Dit is het meisje dat je beter wil leren kennen.”  Chiara begrijpt er niets van .  We moeten haar overtuigen dat het veulentje voor haar is en dan … begint ze te wenen!!!!!   Ze kan er gewoon niet bij.  Iedereen is ontroerd door haar reactie.  Ze is gewoon door het dolle heen.  Even later probeert ze via skype naar moeke te bellen, tevergeefs!!  En ze valt bijna flauw van opwinding.  Haar paardje heeft ondertussen ook een naam: Flicka, wat volgens haar ‘mooi meisje’ betekent.  Nu weet Chiara weer wat doen de volgende jaren, want volgens Marc is het beestje bij de vorige eigenaar niet echt goed verzorgd.  Ze staat té mager en heeft ook heel wat teken (hier niet ziekte-overdragend, maar toch).

    Het wordt nog een leuke avond!!  En wanneer iedereen wil gaan slapen, kruipt Chiara achter de pc en begint naar iedereen berichtjes te versturen … terwijl ze me nog eens aankijkt en vraagt: "Mama, dit is toch geen droom, hé?!  Dit is toch écht?!"

     

     







    26-09-2010 om 01:40 geschreven door Tittin


    25-09-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.EN NOG WAT FOTO'S










    25-09-2010 om 00:00 geschreven door Tittin


    17-09-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.En nog wat foto's
































    17-09-2010 om 00:00 geschreven door Tittin


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.UPDATE

    De weken vliegen voorbij !!!!!!!!!

     

    In België kijken de familie en de vrienden uit naar nieuws van ons.  En dan waarschijnlijk vooral naar de foto’s .  Begrijpelijk!  Wij zijn vertrokken en zij zijn gebleven.  Wij hebben ondertussen onze draai hier gevonden  en onze dagen zijn goed gevuld.  We gaan op de vrije momenten regelmatig op uitstap, waardoor er de afgelopen 2 weken weinig tijd overschoot voor de blog.  Blij om ’s avonds languit in de zetel te liggen, kindjes in bed!  Geen getier rond mijn hoofd, want Ennio is nog altijd even opgewonden en maakt nog altijd evenveel lawaai!!!  Het lijkt wel of hij alle energie uit ons alledrie zuigt…

     

    Ik heb me wel voorgenomen om mijn blog up-to-date te houden en dus 1x per week bij te werken … met wat foto’s.

                                                 

    Dus … wat hebben we de afgelopen weken allemaal uitgespookt?

     

    We zijn voor het eerst eens uit gaan ontbijten.  Alleen op die manier kan je vertrouwd raken met de plaatselijke gebruiken .  Dat was niet echt een succes: warme broodjes met ham en kaas …  De verse fruitsap maakte gelukkig veel goed!!  Aan de zaak is er wel een winkeltje en een bakkerijtje en alles dat je er koopt, mag je in het ‘restaurant’ verbruiken.  Dus kocht Gino ernaast enkele verse broodjes, een pakje verse boereboter en enkele kleine tabletten witte Galak-chocolade.  En … het ontbijt was geslaagd voor de kids!!!

     

    Omdat het hier meestal erg aangenaam weer is, spelen Ennio en Chiara heel vaak met waterballonnen, waterpistolen, in het zwembad of … wassen ze gewoon de auto!!  Niet dat dat veel zin heeft natuurlijk, in de brousse .  Maar het is wel leuk.

     

    We hebben een nieuwe sofa gekocht.  Daarvoor hebben we wel wat winkels afgelopen, maar uiteindelijk hebben we nu toch een comfortabel plekje in huis, rustgevend plekje ook!!!  De sofa zit écht lekker, iedereen welkom om hem eens uit te komen proberen LOL!!

     

    We hebben schooltassen gekocht voor de kinderen.  Hier zijn dat dus rugzakken en voor de meisjes per definitie roze, daar zijn ze gek op.  Ennio heeft er eentje van Woody Woodpecker (hier: Pica-Pau).

     

    In afwachting van degelijke televisie zijn we op zaterdagavond 11september bij  Marc en Mieke naar de finale van de US open gaan kijken, naar ons Kimmeke.  En het werd een supergezellige avond!!!  Kim won en we hebben een flesje gekraakt of 2.  We hebben best wel wat afgelachen…  Ennio was braaf, heeft heel veel tekeningen gemaakt voor Marc en Mieke.  En Chiara zat de hele avond verdiept in paardenboeken, en af en toe zagen we haar oefenen op een ‘paardenknoop’.  Het werd laat en de volgende dag had mijn lieve schat wel een beetje last van een klein katerke …

     

    Vorige zondag, 12 september, was een prachtige dag en zijn we naar het strand in Itaúna geweest.  Daar heb ik ’s avonds voor het eerst in mijn leven een wijn ‘geproefd’ die volgens mij absoluut geen wijn was.  Wat was me dat?!!?!!  Afschuwelijk!!!!  Ik heb het zelfs niet doorgeslikt, in de mond had het een chemische smaak, zoiets als Diesel!!!!!  Nieuwe les: geen wijn bestellen in Brazilië!  En dus kopen we nu zelf wijn, als we er willen drinken.  Die is WEL drinkbaar.  Nu moet ik er wel meteen bijzeggen dat het eten superlekker was en absoluut niet duur:  voor 6 verse fruitsappen, een niet-drinkbare wijn ;o), een pizza en een gigantische mixed grill voor 2 personen (die we niet opgekregen hebben) hebben we 105 Reais betaald, zo’n € 46,OO.

     

    Maandag 13 september was Chiara haar eerste schooldag.  Ze was een beetje nerveus, maar ze was héél flink!!  En die dag is buiten verwachting goed meegevallen.  Ze kwam lachend buiten, samen met een vriendinnetje.  Ondertussen heeft ze al 5 vriendinnetjes: Janne, Rafaela, Hadise, Clara en Itala.  Het is wel spijtig dat ze haar in het laatse trimester van het lopende 6de leerjaar hebben geplaatst (met kinderen die een jaar ouder zijn) en dat ze daar dus na de grote vakantie in februari zal blijven … in een nieuwe groep!!  Hopelijk valt dat mee.

    De directrice wist te vertellen dat ze goed opgenomen is in de groep en dat de leerkrachten uiterst tevreden zijn over haar.

    De kinderen wijzen in de klas dingen aan en vragen dan aan Chiara hoe ze dat noemt in haar taal.  Ze zeggen het na en daarna moet Chiara het nazeggen in het Portugees.

    Tijdens de lessen moet ze voorlopig nog héél veel overschrijven.  Bedoeling is dat ze ook vertrouwd wordt met de geschreven taal.  En ze had ook al haar eerste huistaak mee, die we gemaakt hebben met behulp van een woordenboek.

     

    Ondertussen moest Ennio afscheid nemen van één van onze eenden, een oude, witte eend die de kinderen al de naam Witje gegeven hadden.  We hebben hem moeten troosten, hij zat echt in de put …  Zijn eendje!  Het is dan ook Ennio die de eenden eten geeft, want mama en Chiara zijn daar niet zo happig op…

     

    Verder hebben ze die dag ook onze kokosplantage bespoten tegen een soort kever die de boom aantast.  Ze maakt ontzettend grote gaten in de boom en zo verliest die uiteraard rendement.  Het is wel een gevaarlijk en erg giftig product, dus moet je uit de buurt blijven als ze spuiten!!!  Na het werk mocht Ennio even mee op de tractor en zelfs een stukje zelf sturen…  Je moest zijn gezicht zien.

     

    Dinsdag 14 september heeft onze Ennio dan voor een beetje sensatie gezorgd.  Hij was weer met water aan het spelen, toen we ineens een plons hoorden.  Hij was met kleren en sandalen in het ondiepe gedeelte van het zwembad gevallen.  Hij kan daar wel staan en gelukkig hadden we hem al geleerd dat hij enkel aan die kant mocht spelen en ook alleen als er iemand in de buurt is.  Gino was daar aan het vegen, Chiara aan het spelen.  Komt hij uit het water als een verzopen rat en zegt: “Mama, ik ben in het zwembad gevalt en ik ben nat.”  Alsof we dat niet konden zien.  Hilariteit!!  Het was echt grappig.  Chiara en ik lachten ons een breuk en Ennio was boos.

     

    Woensdag 15 september zijn we dan eens op verkenning gegaan in ons domein.  Man, zo groot!!  En boven op de berg… écht on-ge-loof-lijk… buitengewoon prachtig!!!!  Hier wil ik later een huis bouwen.  Maar voorlopig ben ik nog perfect gelukkig in ons huidige huisje, al mag de living wel wat uitgebreid worden (stukje terras bijnemen waar we toch nooit zitten) en de keuken openbreken.  Daarvoor komt er maandag iemand langs, om een raming te maken van de kosten en … van de tijd.

     

    Ook de rondleiding in onze eigen tuin was een openbaring!!  Mijn ananasplanten heb ik EINDELIJK gevonden!!!  Eigenlijk was ik tot nog toe gewoon te lui geweest om op zoek te gaan …  Verder hebben we ook een boom met een soort van perzik, héél lekker, maar met meer pitjes, gevonden.  Ook staat er een cacaoplant.  En andere soorten die er staan, zijn: carambola (een soort stervrucht), acerola (een soort bes die op de takken zelf groeit), een grote vrucht met oranje vruchtvlees waarvan we de naam alweer vergeten zijn en die af en toe ook wel eens gegeten wordt ter vervanging van aardappelen.  De mangoboom, daar kunnen we niet langskijken, die staat recht voor onze voordeur.  Er zijn nog kerstomaatjes, peperplant, limoen, sinaasappels, bananen en verschillende kruiden die goed zijn voor de spijsvertering en die ook kalmerend zijn!!  Zeker testen dus op Ennio .  En we zijn nog niet rond …

     

    De satelliet-Tv is geïnstalleerd, al moet ik die vent laten terugkomen.  Hij kwam toe en wilde al meteen weer vertrekken, want het zou niet lukken!!  Zo werkt dat dus niet bij mij en ik heb, weliswaar in het Nederlands, van mijn oren gemaakt.   Hij heeft er waarschijnlijk niets van begrepen, maar kon dan ineens toch in actie schieten.  Skye werkt …of toch 42 van de 87 posten.  Wat werkt er niet?  O.a. BBC en CNN en enkele filmkanalen, m.a.w. toch wel enkele zenders die we absoluut wilden hebben en waarvoor we Skye hebben laten installeren.  Het probleem is dat die mannen blijkbaar per klant betaald worden en niet per uur.  Dus, hoe langer ze bij een klant zitten, hoe minder ze er op een dag kunnen doen…  Nu mogen ze terugkomen en de satelliet verplaatsen naar een hoger punt en er een versterker tussen plaatsen.

     

    Enfin, we vervelen ons hier niet.  De plantage is bijna volledig in orde.  De bomen zijn ‘opgekuist’ en het kreupelhout is bijna allemaal volledig verwijderd.  Het ziet er goed uit!  Marc heeft een goed team samengesteld.  En de mannen zijn zo lief om ons telkens de dode slangen te komen tonen , drie tot nog toe.  Normaal gezien heb je zelfs niet zoveel slangen op een plantage, maar door de jarenlange verwaarlozing en het vele kreupelhout hadden ze hier een goede thuis gevonden.  Hoe dan ook, in de 5 jaar dat Marc en Mieke hier zijn, hebben zij 1x een slang gezien op hun terrein en dat was nog voordat ze er woonden.  Dus … geen reden tot paniek!!

     

    Gisteren hebben we een beetje rondgereden, op verkenning in de streek.  En vandaag, vrijdag 17 september, hebben we de hele namiddag met zijn allen in het zwembad gezeten bij 32°C.  Het was écht superplezant!!!!  Vandaag was het hier voor een winterdag wel uitzonderlijk warm, volgens de caseiro eerder een zomerdag.

     

     

     











    17-09-2010 om 00:00 geschreven door Tittin





    Archief per week
  • 06/12-12/12 2010
  • 22/11-28/11 2010
  • 15/11-21/11 2010
  • 25/10-31/10 2010
  • 18/10-24/10 2010
  • 11/10-17/10 2010
  • 04/10-10/10 2010
  • 27/09-03/10 2010
  • 20/09-26/09 2010
  • 13/09-19/09 2010
  • 06/09-12/09 2010
  • 30/08-05/09 2010
  • 16/08-22/08 2010
  • 09/08-15/08 2010


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs